چگونه رامبوتان بخوریم؟ خواص مفید رامبوتان میوه رامبوتان، خواص مفید، محتوای کالری. طعم رامبوتان فواید رامبوتان و درمان

رامبوتان شاید عجیب ترین میوه ای باشد که تا به حال در زندگی خود دیده اید. شاید حتی هرگز او را ندیده باشید، زیرا ... به ندرت در خارج از زیستگاه خود یافت می شود. برای ساکنان مالزی، تایلند، فیلیپین، ویتنام، اندونزی و سایر کشورهای این منطقه، رامبوتان میوه ای نسبتاً رایج است، مانند کشورهایی که آب و هوای سردتری دارند. با این حال، با گذشت زمان، با افزایش دسترسی و توزیع این میوه، این ممکن است تغییر کند. میوه رامبوتان چیست؟ در چند کلمه میوه ای استوایی و میخ دار توپی شکل با گوشت ژله مانند نیمه شفاف زیر پوست است.

رامبوتان چه شکلی است؟

این میوه عجیب و غریب رامبوتان چگونه است؟ کلمه "رامبوت" در نام میوه "رامبوتان" مالایی است و به "مودار" ترجمه می شود که دقیقاً پوست خاردار رامبوتان را توصیف می کند. بنابراین نام دوم آن «میوه مو» است. در واقع، بدون خارهای نرم روی پوست، رامبوتان شبیه لیچی است که متعلق به همان خانواده Sapindaceae است. از دیگر میوه های مربوط به این خانواده می توان به آکی، لونگان، کورلان و پولاسان اشاره کرد. آنها همچنین به ندرت در روسیه یا اروپا دیده می شوند. یکی از بستگانی که برای ساکنان منطقه میانی نزدیکتر و قابل درک تر است شاه بلوط است.

بسته به تنوع، میوه رامبوتان می تواند قرمز یا سفید باشد. موهای شاخک در میوه های رسیده معمولا قرمز روشن، صورتی و گاهی زرشکی هستند. در نگاه اول، این میوه غیر معمول مانند یک توپ کرکی قرمز به نظر می رسد، اگرچه میوه های زرد مستطیلی نیز به عنوان مثال در مالزی یافت می شود. طول موها معمولاً از 5 سانتی متر بیشتر نمی شود. در زیر پوست یک خمیر مروارید رنگ ژله ای آبدار و نامناسب برای مصرف و حتی یک دانه رامبوتان کمی سمی وجود دارد که طول آن معمولاً از 2-3 سانتی متر بیشتر نمی شود. به طور معمول، هر قطعه میوه حاوی یک دانه با وزن بیش از 10 گرم است، اگرچه گاهی اوقات میوه های دوتایی با دو دانه نیز یافت می شود. خارهای یک میوه رسیده کاملاً نرم و کشسان است و خطری را تهدید نمی کند، بنابراین پوست میوه را می توان به راحتی با دست جدا کرد. طعم ترش ترش تفاله شبیه طعم انگور با اضافه کردن کمی توت فرنگی است. این میوه همچنین دارای رایحه شیرین لذیذی است که آن را در تهیه برخی از غذاهای آسیایی ضروری می کند.

رامبوتان چه تفاوتی با لیچی دارد؟

بیایید رامبوتان را با نزدیکترین خویشاوند آن - لیچی مقایسه کنیم: تفاوت ها و شباهت های خارجی آنها، تفاوت و شباهت طعم آنها چیست. هر دو میوه ای که در نگاه اول به طرز شگفت آوری شبیه به هم هستند. هر دو دارای گوشت سفید، حاوی یک دانه بزرگ به عنوان هسته، و دارای پوست قرمز و برآمدگی هستند. هر دو لیچی روی درخت هستند و می توان آنها را هم به صورت خام و هم کنسرو فروخت. اما، با وجود شباهت قابل توجه آنها، این میوه ها از نظر طعم و کیفیت تغذیه کاملاً متفاوت هستند. در زیر می توانید این تفاوت ها را ببینید و در هنگام انتخاب میوه مورد نیاز خود با آنها راهنمایی شوید:

رامبوتان از نظر اندازه با یک توپ گلف قابل مقایسه است. لیچی کمی کوچکتر است.
پوست بیرونی رامبوتان معمولا قرمز با شاخک های نرم و خاردار است. لیچی همچنین دارای پوست بیرونی قرمز است، اما خشن است و موهای مشخصی ندارد.
پوست و گوشت رامبوتان از نظر بافت متراکم تر از لیچی است.
رامبوتان طعمی شیرین، خامه ای و گلی دارد. لیچی طعم شیرین کمتری دارد که بسیاری از مردم آن را متعادل تر می دانند.

نحوه انتخاب رامبوتان مناسب

چگونه میوه رامبوتان را طوری انتخاب کنیم که حاوی حداکثر مواد مغذی باشد و در عین حال خوشایندترین طعم را داشته باشد؟ اول، میوه خوب باید قرمز باشد - هر چه قرمز روشن تر باشد، بهتر است. میوه های تازه و تازه چیده شده اغلب به شاخه ای متصل می شوند. با این حال، مگر اینکه در آسیای جنوب شرقی زندگی کنید، rambutan به احتمال زیاد همراه با شعبه مادر فروخته نخواهد شد. چیز مهمی نیست، فقط میوه های سفت و قرمز تیره با خارهای مودار را انتخاب کنید که تازه به نظر می رسند. گاهی اوقات اتفاق می افتد که میوه دارای نوک خارهای سبز و نارس است: این نیز نشانه خوبی است. در واقع، میوه‌های استان جنوبی تایلند سورات تانی اغلب دارای پوست قرمز با خارهای سبز رنگ هستند، حتی زمانی که کاملا رسیده باشند.

Rambutan حتی در یخچال هم دوام زیادی ندارد (این یکی از دلایل رایج نبودن میوه در منطقه مرکزی است). بنابراین باید در زمانی که هنوز سفت و تازه هستند مصرف شوند. حتی آن دسته از میوه هایی که به نظر می رسد بیش از حد رسیده اند، هنوز قابل مصرف هستند، اما باید فورا این کار را انجام دهید. زیرا میوه‌ها فقط روی درخت می‌رسند و پس از چیدن دیگر نمی‌رسند. آنها فقط می پوسند

اولین و شاید مهمترین نشانه فساد میوه خشک شدن موهاست. به زودی پس از این، میوه سختی خود را از دست می دهد، پوست قهوه ای رنگ، کپک زده و خالدار می شود. و خمیر ژلاتینی داخل آن مانند پس از تخمیر آبکی و ترش می شود. یک میوه خوب وقتی بریده می شود باید قوام سفت، ژله مانند و نیمه شفافی داشته باشد. مایع بیش از حد نباید وجود داشته باشد. طعم پالپ باید شیرین و بدون اسید تخمیر شده باشد.

رامبوتان کجا و چگونه رشد می کند؟

Rabmutan روی درختی با ارتفاع 12 تا 20 متر رشد می کند که بهترین میوه را در جنوب تایلند می دهد، اگرچه در سراسر کشور و در مقادیر کمتر در برخی مناطق دیگر آسیای جنوب شرقی، آفریقا، اقیانوسیه و آمریکای مرکزی رشد می کند. گسترده ترین گونه ها، وحشی و کشت شده نیز در اندونزی و مالزی رشد می کنند. در همان زمان، بخش عمده ای از برداشت تنها به دو منطقه از تایلند می رسد. اولین مورد در ساحل شرقی، در اطراف استان Rayong است. استان دیگر سوره ثانی در میانه جنوبی است.

فصل رامبوتان در تایلند

میوه ها با فرا رسیدن فصل بارندگی از فروردین تا مرداد شروع به رسیدن می کنند. بهتر است آنها را در وسط فصل جمع آوری کنید - جایی در ژوئن-آگوست، زیرا تا آن زمان آنها شیرین ترین و بزرگترین خواهند بود. در اوج فصل، شما نه تنها انبوهی از رامبوتان را در بازار خواهید دید، بلکه کامیون‌های کاملی را نیز خواهید دید که در اطراف منطقه در حال تردد هستند و یک کیلو میوه را به سکه می‌فروشند.

نحوه خوردن رامبوتان

همانطور که قبلاً ذکر شد، رامبوتان طعمی شبیه لیچی دارد و طعم شیرین دلپذیری دارد. در مورد رامبوتان و نحوه خوردن آن، ابتدا باید به شما بگوییم که چگونه رامبوتان را تمیز کنید. سریعترین آنها که نیازی به چاقو ندارد به شرح زیر است.
یک میوه رسیده را انتخاب کنید.

میوه را طوری بپیچید که انگار جوراب های خیس را می پیچید، یعنی. پوست میوه را با دو دست در جهات مختلف بچرخانید.
پس از باز شدن میوه، گوشت صاف، بیضی شکل، سفید یا خاکستری را مشاهده خواهید کرد. آن را بیرون بیاورید و پوست ناخواسته بیرونی را بردارید.
در زیر گوشت سفید روشن، دانه ای وجود دارد که حاوی ساپونین ها و تانن های سمی است. آن را با انگشتان خود بردارید و دور بیندازید.
میوه آماده خوردن است.

روش دیگر تمیز کردن با چاقو است:

میوه های رسیده را به مقدار لازم آماده کنید.
میوه ها را روی تخته برش قرار دهید.
با استفاده از چاقو دور دایره را برش بزنید.
شما نمی توانید میوه ها را نصف کنید زیرا ... در مرکز یک استخوان بزرگ وجود دارد. بنابراین، چاقو را ثابت نگه دارید و میوه را با استفاده از انگشت شست و اشاره به آرامی بچرخانید. این کار را تا زمانی انجام دهید که کل دایره را کامل کنید.
بعد از برش دایره می توانید به راحتی با انگشتان خود نیمه های پوست را جدا کنید.
گودال داخلی را قبل از غذا بردارید. برای سهولت در این مرحله آخر، می توانید گودال را داخل آن رها کنید و گوشت آبدار آن را مانند سیب، هر چند کوچک، بخورید. رامبوتان اغلب در اندونزی و بسیاری از کشورهای گرمسیری دیگر به این صورت است.

حالا می‌توانیم به این سؤال برویم که چگونه رامبوتان را درست بخوریم. هرجور عشقته! می توانید پالپ پوست کنده را به صورت خام بخورید یا از آن برای تهیه غذاهای عجیب و غریب استفاده کنید.

محتوای کالری و ترکیب

رامبوتان مجموعه ای از ویتامین ها و مواد معدنی است که در یک کیسه کوچک شیرین و آبدار قرار می گیرد. این میوه با وجود اندازه کوچک، حاوی مقادیر قابل توجهی ویتامین C است که برای حفظ سیستم ایمنی سالم و دفع سموم مهم است. این میوه همچنین سرشار از فیبر، آهن و مس است.
پوست رنگارنگ میوه حاوی اسیدهای فنولیک مختلف مانند اسیدهای سیریک، کوماریک، گالیک، کافئیک و الاژیک است که دارای فعالیت آنتی اکسیدانی هستند. مهارکننده‌های اسید چرب سنتاز (FAS) از پوست برای درمان سرطان و چاقی در حال بررسی هستند. دانه‌های میوه حاوی نسبت‌های مساوی اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع هستند که اسیدهای آراشید (34%) و اولئیک (42%) به ترتیب بیشترین میزان چربی را دارند.

علیرغم اینکه رامبوتان زیاد است (حدود 60-80 کیلو کالری)، اما سرشار از انواع مواد معدنی و ویتامین ها مانند کلسیم، منیزیم، ویتامین B6، ویتامین C است. علیرغم اینکه بدن فقط به مقدار محدودی نیاز دارد. مس در سیستم، به خوبی همراه با آهن برای حفظ رگ‌های خونی، سیستم ایمنی، استخوان‌ها و تولید گلبول‌های قرمز خون در بهترین شرایط کار می‌کند.

ترکیب شیمیایی

سدیم - 11 میلی گرم.
پتاسیم - 42 میلی گرم.
پروتئین - 0.7 گرم.
ویتامین C - 8٪
ویتامین B6 - 1٪
کلسیم - 2٪
آهن - 2٪
منیزیم - 1٪

ارزش غذایی

ارزش غذایی یک میوه رامبوتان در هر 100 گرم تفاله میوه در زیر نشان داده شده است:

آب - 78٪
کالری - 60-80 کیلو کالری
پروتئین - 0.65 گرم.
چربی ها - 0.21 گرم.
کربوهیدرات - 15-25 گرم.
کلسترول 0 میلی گرم

خواص مفید رامبوتان

شایان ذکر است که جنین منبع اسید فولیک نیست، که در دوران بارداری برای کاهش خطر نقص لوله عصبی در نوزادان مهم است. اگرچه هیچ دلیل ثابت شده ای وجود ندارد که چرا این میوه نشان داده شود، رامبوتان به دلیل ترکیبات معدنی شگفت انگیز و محتوای بالای ویتامین C می تواند فواید زیادی برای مادر باردار داشته باشد.

مضرات رامبوتان و موارد منع مصرف

این میوه به غیر از عدم تحمل فردی، هیچ گونه عوارض جانبی یا منع مصرفی ندارد. با این حال، هنگامی که میوه بیش از حد رسیده است، قند موجود در داخل می تواند به الکل تبدیل شود، که می تواند سطح کلسترول را افزایش دهد و برای افرادی که از فشار خون بالا و دیابت نوع 2 رنج می برند خطرناک باشد. علاوه بر این، چاله های سمی، اگرچه خام مصرف نمی شوند، اما در برخی از غذاهای آسیایی هنگام بخارپز شدن یک ماده اختیاری هستند و می توان آنها را بدون هیچ عارضه ای مصرف کرد.

رامبوتان چه نوع میوه ای است، چگونه آن را بخوریم و چه خواص مفیدی برای بدن دارد. ترکیب میوه، موارد منع مصرف و مضرات رامبوتان. قیمت، جایی که می توانید آن را بخرید و کجا افزایش می یابد. نحوه نگهداری رامبوتان

رامبوتان چیست؟برای ما، میوه ای مانند رامبوتان کاملاً آشنا نیست. میوه های آن شبیه گردوهای کوچک است که پوشیده از کرک و پر از خمیر لذیذ و لذیذ است.

درخت رامبوتان در کشورهای دارای آب و هوای گرمسیری مانند اندونزی، مالزی، آسیای جنوب شرقی و تایلند رشد می کند. میوه، بسته به نوع آن، می تواند با پوست قرمز یا سفید با موهای سفت پوشیده شود، به همین دلیل است که رامبوتان اغلب "میوه مودار" نامیده می شود. موهای یک میوه رسیده باید به رنگ قرمز یا صورتی پررنگ باشد. داخل این میوه تفاله ژله‌ای مایل به سفید آبدار و هسته‌ای نرم (متوسط) وجود دارد که اندازه آن از ۲ تا ۳ سانتی‌متر تجاوز نمی‌کند.

همچنین رنگ رامبوتان می تواند قرمز، زرد یا قرمز مایل به نارنجی باشد. از نظر ظاهری، پوست مودار میوه تا حدودی شبیه به پوست شاه بلوط است، اما رنگی کاملاً متفاوت دارد. قبل از مصرف رامبوتان باید پوست آن کاملا جدا شود تا قسمت خوراکی میوه سفید نمایان شود. برای انجام این کار، فقط آن را با دقت گاز بگیرید و پوست آن را با دستان خود به وسط تقسیم کنید - میوه سفید را بیرون بیاورید.

این میوه سرشار از کربوهیدرات، پروتئین، بتاکاروتن، فسفر، کلسیم، روی، مس و آهن است. میوه رسیده رامبوتان دارای دوز زیادی ویتامین C و همچنین مقدار زیادی ویتامین B و حتی اسید نیکوتین است. دانه رامبوتان حاوی تانن است و خوراکی نیست، نباید سعی کنید آن را بخورید. اما در عین حال، دانه این میوه حاوی حدود چهل درصد چربی و روغن های سالم است که حاوی آراشیدونیک و اسید اولئیک است. هنگامی که گرم می شود، روغن شروع به انتشار یک عطر نسبتا مطبوع می کند.

میوه های رامبوتان اغلب برای تهیه صابون و انواع محصولات آرایشی و بهداشتی و همچنین برای ساخت شمع های اختصاصی تعطیلات استفاده می شود. اما میوه های رامبوتان نه تنها در صنایع آرایشی و بهداشتی و غذایی، بلکه در صنعت نساجی نیز استفاده می شود - رنگ پارچه از شاخه های جوان این گیاه تهیه می شود. از خود چوب برای تزئین اتاق ها و مبلمان استفاده می شود.

100 گرم میوه به طور متوسط حدود 80 کیلو کالری دارد.

خواص مفید رامبوتان

به لطف خواص مفید آن، میوه رامبوتان به موارد زیر کمک می کند: تصلب شرایین و بیماری های قلبی؛ بیماری های پوست و مو؛ آسیب شناسی دستگاه گوارش؛ بیماری های سیستم ایمنی؛ اختلالات عصبی
رامبوتان دارای خواص ضد کرم و ضد باکتری است، بنابراین استفاده از آن برای اسهال خونی، آلودگی کرمی و اسهال عفونی توصیه می شود.
این میوه به دلیل محتوای بالای اسید نیکوتینیک توانایی کاهش فشار خون را دارد.
جوشانده پوست و میوه های یک میوه گرمسیری برای مادران جوان در دوران پس از زایمان بسیار مفید است.
از برگ رامبوتان و پوست مودار آن به عنوان ضماد برای سردرد استفاده می شود.
مقدار زیاد ویتامین ها و ریز عناصر موجود در رامبوتان به آن به عنوان میوه ای که اثر جوان کننده دارد شهرت داده است.
همچنین، این میوه می تواند فرآیندهای متابولیک را کاتالیز کند و بر متابولیسم لیپیدها و آنزیم ها تأثیر مثبت بگذارد، بنابراین اغلب برای چاقی توصیه می شود.

موارد منع مصرف و مضرات رامبوتان

این میوه عجیب و غریب عملاً هیچ گونه منع مصرفی ندارد، به استثنای واکنش های آلرژیک احتمالی به اجزای آن. بنابراین آشنایی با این میوه مانند هر میوه عجیب و غریب دیگری باید با مقدار متوسط شروع شود.
از این گذشته، ناشناخته است که روده ها و معده چگونه می توانند غذای ناآشنا را درک کنند. به ترکیب رامبوتان نگاه کنید و تصمیم بگیرید که آیا به اجزای آن حساسیت دارید یا خیر. اگر نه، پس از این میوه فوق العاده برای سلامتی خود لذت ببرید.

در تایلند، رامبوتان 60-80 روبل (18-25 UAH)، (60-80 بات تایلند) در هر کیلوگرم هزینه دارد. در اوکراین دیدم که آن را به قیمت 200 UAH به سوپرمارکت آوردند. برای 1 کیلوگرم، اما ارزش خرید آن را ندارد، زیرا همه چیز بد و گاهی فاسد است. رامبوتان پس از چیدن برای مدت کوتاهی نگهداری می شود، معمولا حداکثر 2-3 روز، بنابراین باید به محض خرید آن را بخورید.

Rambutan - میوه ای از سلامت و زیبایی
"ظاهر خزنده، طعم غیرمعمول" - این چیزی است که آنها در آسیای جنوب شرقی در مورد میوه های رامبوتان می گویند. ساکنان محلی این درخت را مقدس و قدرتمند می دانند.
مانند هر محصولی محدودیت هایی دارد. اما در مورد رامبوتان، فواید و مضرات آن غیرقابل قیاس است. سودمندی آن از نظر علمی ثابت شده است، موارد منع مصرف آن ناچیز است.
تایلندی ها روزانه پنج میوه می خورند. آنها مطمئن هستند که با چنین منویی خطر ابتلا به سرطان تقریباً صفر است.
رامبوتان میوه شماره یک، افتخار و میراث منطقه است. او را در سراسر جهان دوست داشتند.

همه چیز در مورد رامبوتان غیرمعمول است و با "ظاهر" آن شروع می شود:

"پرزهای" قرمز گرد یا بیضی - این همان چیزی است که رامبوتان ها در نگاه اول هستند. پوست ضخیم است و می تواند قرمز مایل به نارنجی یا نارنجی باشد. در مالزی، میوه های زرد رنگ دراز یافت می شود.
پوشیده از موهای قرمز مایل به سبز شبیه به آنتن. اما آنها خاردار نیستند، بلکه نرم و انعطاف پذیر هستند. موها نام این میوه را می دهند: اصطلاح اندونزیایی "rambut" به معنای "مو" است. این یک "ترفند" است که میوه را از دیگران متمایز می کند. نمونه هایی با موهای ریخته شبیه به.
خمیر مروارید رنگ آن شبیه یک ژله متراکم و آبدار است و عطر بسیار مطبوعی دارد.
در داخل یک استخوان بزرگ قهوه ای روشن (1.5-2.3 سانتی متر) مستطیلی وجود دارد.
میوه های رامبوتان نیز طعم متفاوتی دارند - شیرین یا ترش. برخی با نت های توت فرنگی.
تشخیص عطر کل میوه دشوار است. اما پالپ طیفی از انواع تیره شیرین را تراوش می کند.
آنها مانند سیب می رسند: از سبز تا زرد تا قرمز مایل به قرمز.

در رامبوتان، پالپ خوراکی و قسمت غیرخوراکی (استخوان به علاوه پوست) تقریباً از نظر وزن برابر هستند. وزن 1 میوه 32-39 گرم است. یک کیلوگرم میوه 25-30 قطعه یا 470-490 گرم تفاله است.

رامبوتان چه تفاوتی با لیچی دارد؟

رامبوتان و لیچی از خویشاوندان نزدیک هستند و روی درختان مشابه رشد می کنند. آنها مشترکات زیادی دارند، اما تفاوت هایی نیز وجود دارد:

پارامترهای میوه	لیچی	رامبوتان
سطح	مثل تمشک: خاردار، اما بدون کرک	موهای سبز - فرآیندهای تا 4.7 سانتی متر طول
اندازه	با آلو	با یک تخم مرغ
پوست کندن	صورتی تا بنفش	قرمز آبدار، متراکم تر
پالپ	سفید مرواریدی	سفید مرواریدی، متراکم تر
طعم، عطر	شبیه انگور است	یادآور انگور، اما شیرین تر، غنی تر

تفاوت خارجی اصلی رامبوتان، موهای روی پوست است که در لیچی وجود ندارد.

رامبوتان کجا و چگونه رشد می کند؟

این درختان همیشه سبز از خانواده Sapindaceae هستند. آنها در مناطق گرمسیری رشد می کنند. برگها دراز هستند، گلهای کوچک گل آذین تشکیل می دهند و میوه ها به صورت خوشه ای جمع آوری می شوند.

محدوده طبیعی - کشورهای جنوب شرقی آسیا. کشت هدفمند در سرزمین مادری محصول انجام می شود: در ویتنام، کامبوج، تایلند، اندونزی، مالزی. پرورش دهندگان دو کشور اخیر بیشترین گونه ها را پرورش داده اند و فراوانی وحشی محلی را غنی کرده اند.

مزارع رامبوتان در سریلانکا، استرالیا، هند و آمریکای مرکزی وجود دارد. غنی ترین محصول توسط ساکنان استان های جنوبی تایلند - Rayong و Surat Thani جمع آوری می شود. خود درختان تا 19-24 متر رشد می کنند. برای سهولت در برداشت، مردم انواع درختان را با ارتفاع بیش از پنج متر پرورش دادند. در طول فصل، 17-20 کیلوگرم میوه از هر نفر حذف می شود.

فصل رامبوتان در تایلند

در تایلند، میوه های عجیب و غریب در طول فصل بارانی می رسد - از آوریل تا اوت. گردشگران بین ژوئن و آگوست برای چشیدن می آیند. در این زمان میوه ها آبدارترین، شیرین ترین و ارزان ترین هستند. همیشه اینجوری نبود طبیعت فقط در ماه مه محصول را انجام داد، اما پرورش دهندگان در آسیای جنوب شرقی مرزها را تغییر دادند. فروش میوه ها تا 20 شهریور می باشد.

نحوه تمیز کردن و خوردن رامبوتان

برای هر اروپایی که به این کشور سفر کرده یا در سرزمین مادری خود چیزهای عجیب و غریب خریده است، این سوال پیش می آید که چگونه رامبوتان را به درستی بخورد. هیچ چیز پیچیده ای وجود ندارد.

انتخاب کنید

برای لذت بردن از میوه، باید نمونه های تازه و رسیده را انتخاب کنید. آنها توسط:

تراکم جنین؛
پالپ - ژله شیرین شفاف شفاف؛
پوست - قرمز روشن، بدون مناطق تیره؛
موهای قرمز الاستیک؛ قابل قبول با نوک مایل به سبز (اینها نمونه های رسیده از جنوب تایلند هستند).
یکپارچگی پوسته

میوه های باقیمانده حاوی مایع هستند و طعم آن اسیدی با مقداری تخمیر به نظر می رسد. پوست آنها کدر و چروکیده است. موهای آنتن پژمرده، مایل به زرد یا قهوه ای هستند. گاهی اوقات آنها آنجا نیستند - آنها ناپدید شده اند. می توانید میوه های کمی رسیده را بخورید، اما فقط میوه های تازه چیده شده را بخورید. میوه نارس دارای پوست صورتی است که به سختی جدا می شود.

تمیز کردن

مناطق گرمسیری را با چاقو یا دست تمیز کنید:

یک چاقوی معمولی استفاده می شود. پوست در تمام محیط بریده می شود (نه به پالپ) و باز می شود.
با دستانت آنها یک "درز" روی پوست پیدا می کنند که میوه را به نصف تقسیم می کند. نیمه های پوست را در امتداد درز در جهت مخالف بپیچانید. می توانید برای ترک خوردن پوست فشار وارد کنید.

در هر دو گزینه، پوسته را می توان به راحتی جدا کرد. در زیر گوشتی وجود دارد که می توانید آن را گاز بگیرید.

بیا بخوریم

میوه با نگه داشتن آن در دست خورده می شود. فقط پالپ خوراکی است که گاز گرفته یا به طور کامل در دهان گذاشته می شود.
دانه رامبوتان تلخ است و می تواند برای اروپایی ها سمی باشد. برای جلوگیری از بلعیدن تصادفی آن، میوه گاز گرفته می شود، مانند ...
به گردشگران میوه های پوست کنده نیز ارائه می شود. اما این کمتر سالم و بهداشتی است. بله، و جالب است که سعی کنید چیزهای عجیب و غریب را تمیز کنید.
خوشمزه ترین رامبوتان در سرزمین مادری خود، در آسیا است. بلافاصله پس از خرید لذت می برد.
میوه ها برای نگهداری طولانی مدت در نظر گرفته نشده اند. می توانید یک نمونه تازه و قوی را حداکثر به مدت یک هفته در یخچال نگهداری کنید.

محتوای کالری و ترکیب

کلیشه "همه چیز خوشمزه بد است" برای رامبوتان نامعتبر است. شما می توانید از عجیب و غریب لذت ببرید در حالی که به طور همزمان سلامت خود را بهبود می بخشید و نگران اندام خود نباشید.

کالری

هر گونه میوه رامبوتان دارای محتوای کالری 75-85 واحد در هر 100 گرم پالپ است. این اعداد ممکن است برای کسانی که رژیم دارند گزاف به نظر برسد، اما هنگام مصرف آن، چربی ها در بدن جمع نمی شوند.

ترکیب شیمیایی

این میوه حاوی مقدار زیادی اسیدهای آلی، ویتامین ها و سایر مواد مفید است:

اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع: نیکوتین، پانتوتنیک (متغلط در استخوان)؛
ویتامین ها: A، B (1، 2، 3، 5، 6، 12)، C، PP (نیاسین)، ریبوفلاوین؛
تیامین

ترکیبات معدنی:

اهن؛
پتاسیم؛
کلسیم؛
منیزیم؛
منگنز؛
فلز مس؛
سدیم؛
فسفر

ارزش غذایی

چهار پنجم میوه را آب تشکیل می دهد. 17-20 گرم باقیمانده (از هر 100 گرم) به شرح زیر توزیع می شود (گرم):

پروتئین - 0.63-0.66؛
چربی ها - 0.19-0.22؛
کربوهیدرات - 16.0-19.0.

شاخص دقیق به درجه رسیده و نوع میوه بستگی دارد.

خواص مفید رامبوتان

خواص مفید و موارد منع مصرف رامبوتان به لطف تحقیقات دانشمندان در چین و مالزی شناسایی شده است.
مزایای آن بیشتر است:

ثابت شده است که دانه ها، پوست و پالپ آن در مبارزه با سرطان موثر هستند.
پوست میوه حاوی اسیدهای فنولیک-آنتی اکسیدان است که به طور همزمان عفونت ها و باکتری ها را از بین می برد. عصاره های آن به عنوان مکمل های غذایی فروخته می شود.
خواص ضد میکروبی پالپ اجازه می دهد تا از آن به عنوان یک ضد کرم استفاده شود.
مجموعه ای از ویتامین ها و مواد معدنی به بدن کمک می کند تا کار کند و پیری را کند می کند.
فسفر کلیه ها را از زباله ها پاک می کند و برای رشد و بازسازی سلول های بدن ضروری است.
برای تسکین این بیماری، به افراد مبتلا به دیابت، دانه های میوه خرد شده تجویز می شود.
یک محصول رژیمی که به چربی سوزی کمک می کند یک موهبت الهی برای طرفداران تغذیه سالم است. این امر با فیبر، افزایش محتوای آب و محتوای کالری کم تسهیل می شود. بسیاری از افراد به سادگی استخوان ها را می بلعند.

دانه های رامبوتان را می توان به صورت خوراکی تنها پس از عملیات حرارتی، آسیاب شده و با سایر محصولات مخلوط کرد.

ذخایر ویتامین C سموم را از بین می برد و سیستم ایمنی را تقویت می کند.
کربوهیدرات ها به اضافه پروتئین (با حداقل محتوای چربی) بدن را تقریباً بلافاصله با انرژی اشباع می کنند. محتوای بالای آب به شما این امکان را می دهد که با خیال راحت تشنگی خود را رفع کنید.
این میوه برای بیماران فشار خون و بیماران قلبی مفید است.
منبع خوبی از مس است. در تولید سلول های خونی نقش دارد و ترکیب خون را بهبود می بخشد.
بدون منگنز، آنزیم های حیاتی برای بدن تولید نمی شوند.
کلسیم، فسفر، آهن باعث تقویت اسکلت، دندان و مو می شود.
فیبر و پروتئین باعث تسریع متابولیسم و درمان اختلالاتی مانند اسهال یا یبوست می شود.
آهن از کم خونی، خستگی سریع و سرگیجه جلوگیری می کند. اکسیژن را به بافت ها می رساند.

در نهایت به عنوان میوه زیبایی استفاده می شود. مصرف منظم آن سلامت پوست را بهبود می بخشد. ساکنان تایلند ماسک های "جوان کننده" را از پالپ تهیه می کنند.

استفاده از رامبوتان در طب عامیانه

طب سنتی شرقی از تمام قسمت های میوه از جمله قسمت های غیر خوراکی استفاده می کند:

روغنی که کاربردهای وسیعی دارد از دانه های رامبوتان استخراج می شود.
پوست آن اسهال، اسهال خونی و تب را خنثی می کند. پوست خرد شده را در آب جوش می ریزند. بجوشانید تا مایع به نصف کاهش یابد. آب سرد شده را دو بار در روز بنوشید تا نتیجه حاصل شود.
روغن رامبوتان رشد مو را مهار می کند، به همین دلیل از آن برای رفع موهای زائد استفاده می شود. جوش های پوستی را درمان می کنند.
برای زنان شیرده که شیر کم دارند، جوشانده پوست، ریشه، شاخه های جوان و برگ ها تجویز می شود. آنها سردرد را تسکین می دهند، زخم ها را التیام می بخشند و دهان را برای التهاب لثه ها، آبسه ها و ورم دهان شستشو می دهند.

از قسمت های غیرقابل خوردن گیاه برای داروها و رنگ های طبیعی نیز استفاده می شود.

مضرات رامبوتان و موارد منع مصرف

مانند هر میوه عجیب و غریب، نیاز به احتیاط دارد:

برای مبتلایان به آلرژی ممنوع است.
بقیه در ابتدا حداکثر سعی می کنند ببینند بدن چگونه واکنش نشان می دهد. اگر آلرژی وجود ندارد، معده شورش نمی کند، می توانید به خوردن ادامه دهید.
با این حال، نیازی به بیش از حد غیرت نیست. چهار تا پنج میوه در روز برای یک فرد با هیکل متوسط کافی است. با وزن و تحمل بیشتر بدن، می توانید چند مورد دیگر اضافه کنید.

بیش از حد معمول روزانه (بیش از هشت میوه) مملو از ناراحتی های گوارشی یا مسمومیت بدن است.

برای کسانی که از دیابت نوع 2 یا فشار خون بالا رنج می برند، نمونه های بیش از حد رسیده خطرناک هستند. قند در آنها به الکل تبدیل می شود و باعث افزایش سطح کلسترول می شود.

دانه های خام را نباید خورد: آلکالوئیدهای ساپونین و تانن در اینجا متمرکز شده اند. آنها پس از پختن (مثلا سرخ کردن) ایمن هستند.

نتیجه

آسیای جنوب شرقی سرزمین عرفان، رمز و راز و معجزه است. در حین گشت و گذار، لذت بردن از رامبوتان را فراموش نکنید. خوشمزه و سالم است. در صورت امکان، چند شعبه با خود ببرید تا رئیس، خانواده یا دوستان خود را خوشحال کنید. به هر حال، پیدا کردن اگزوتیک ها در خارج از منطقه مشکل ساز است.

میوه رامبوتان به طور غیرمعمول خوشمزه و از نظر ظاهری منحصر به فرد یکی از اولین مکان های تایلند است که در بین ساکنان و گردشگران محلی محبوبیت دارد. در سراسر آسیای جنوب شرقی، رامبوتان یکی از محبوب ترین و سالم ترین میوه ها محسوب می شود. این دسر و میوه عجیب و غریب با محتوای کالری کم آن متمایز می شود - فقط 80 کیلو کالری در 100 گرم، رنگ آبدار و روشن، پالپ خوشمزه و پوست کرکی قرمز-سبز غیرمعمول.

اندازه میوه رامبوتان تقریباً به اندازه یک تخم مرغ معمولی است. رنگ بسیار تحریک کننده است - قرمز روشن، غنی و آبدار با موهای سبز. رامبوتان در نگاه اول مانند یک توپ قرمز و کرکی به نظر می رسد. طول موها به ندرت از 5 سانتی متر بیشتر می شود.

خمیر داخل رامبوتان شبیه یک قوام ژله مانند، اما نسبتا متراکم و آبدار است. سایه پالپ بسته به رسیده بودن میوه - سفید، صورتی و بژ ممکن است متفاوت باشد. بذر داخل رامبوتان کوچک، مستطیل شکل و به رنگ قهوه ای روشن، نامناسب برای مصرف و حتی کمی سمی است. شکل خود میوه گرد یا مستطیلی است.

فصل رامبوتان در تایلند

در تایلند، فصل رامبوتان از اوایل ماه مه آغاز می شود و در نیمه دوم ژوئن به پایان می رسد. در طول سال ها، به دلیل کار دقیق باغداران و پرورش دهندگان در جنوب شرقی آسیا، در کشت و انتخاب گیاه پیشرفت هایی حاصل شده است. پیش از این، میوه فقط در ماه مه قابل برداشت بود.

در طبیعت، میوه رامبوتان روی درختانی رشد می کند که ارتفاع آنها به 20 متر می رسد که برای برداشت مناسب نیست. پرورش دهندگان تایلند توانستند محصول جدیدی از درختان را پرورش دهند که ارتفاع آنها از 5 متر تجاوز نمی کند. در یک فصل می توان تا 20 کیلوگرم میوه از یک درخت جمع آوری کرد که به صورت دسته های کوچک روی شاخه ها رشد می کنند.

میوه رامبوتان از ابتدای اردیبهشت تا نیمه دوم شهریور برای فروش موجود است. هزینه هر کیلوگرم میوه از 20 بات در بازارهای تایلند تا 40 بات در سوپرمارکت های زنجیره ای بزرگ در طول فصل رسیدن متغیر است. در زمستان، قیمت به طور قابل توجهی افزایش می یابد و می تواند به 400 بات در هر کیلوگرم برسد.

بو و طعم رامبوتان

طعم پالپ بسته به تنوع رامبوتان متفاوت است. می توان آن را شیرین یا ترش تلفظ کرد. این میوه به دلیل محتوای آب زیاد آن بسیار آبدار است - در هر 100 گرم میوه حدود 70-75 گرم آب وجود دارد. به همین دلیل است که رامبوتان در هوای گرم برای رفع تشنگی بسیار محبوب است.

یک میوه معمولی، بریده نشده، بویی از چیزی نمی دهد. خمیر داخل آن بوی انگور آبی شیرین می دهد که برای گردشگران روسی آشناست.

در بسیاری از سوپرمارکت ها می توانید کنسرو رامبوتان را پیدا کنید که در ترکیب با تکه های آناناس ساخته می شود. فراموش نکنید که طعم و خواص مفید رامبوتان در این مورد به سمت بهتر شدن تغییر نمی کند.

رامبوتان چه تفاوتی با لیچی دارد؟

اولاً، تفاوت در فصل رشد میوه است. فصل لیچی فقط از آوریل تا ژوئن ادامه دارد و رامبوتان را می توان تا پایان سپتامبر در قفسه های فروشگاه ها پیدا کرد. طعم لیچی بیشتر شبیه معجون شیرین انگور است.

به طور گسترده در کشورهای شرقی شناخته شده است. برای ما، نام آن کاملا آشنا نیست. با این حال، این میوه به دلیل آبدار بودن و طعم فوق العاده آن در بسیاری از کشورها محبوب است.

رامبوتان کجا رشد می کند؟

هنگام شروع گفتگو در مورد چیستی رامبوتان، می خواهم توجه داشته باشم که درختی از خانواده Sapindaceae است. در آب و هوای گرمسیری رشد می کند. درختان این گونه کاملاً فعال در تایلند، اندونزی، مالزی و همچنین در جنوب شرقی آسیا رشد می کنند. اما در عین حال، در هر کشوری فرهنگ نام خاص خود را دارد. علاوه بر این، رامبوتان هنوز در استرالیا، آفریقا، کارائیب و آمریکای مرکزی محبوب است. با این حال، بزرگترین مزارع رامبوتان در هند، کامبوج، سریلانکا، فیلیپین و اندونزی است.

میوه ها چه شکلی هستند؟

در مورد اینکه رامبوتان چیست، باید توجه داشت که میوه های درخت بیشترین توجه را دارند. آنها به اندازه یک فندق هستند و به صورت خوشه ای (تا سی قطعه) جمع آوری می شوند. دانه رامبوتان که در داخل میوه قرار دارد اصلا جذاب نیست. مزه اش شبیه بلوط است.

مردم بومی تایلند عاشق رامبوتان هستند و افسانه های زیبایی زیادی در مورد آن نقل می کنند. و در ماه آگوست، سالانه تعطیلاتی به این امر برگزار می شود، اگرچه از نظر ظاهری اصلاً جذاب نیست. به دلیل وجود تعداد زیادی از انواع، توصیف آن حتی دشوار است. درخت به طور کلی کم رشد است، اما هر دو شکل همیشه سبز و برگریز وجود دارد. خود میوه ها می توانند به شکل توت یا میوه باشند. در خارج با پوستی خاردار پوشیده شده اند که در زیر آن خمیر آبدار روی گودال وجود دارد.

پوست میوه می تواند قرمز، زرد یا قرمز مایل به زرد و حتی شرابی باشد. از نظر بیرونی میوه ها شبیه شاه بلوط ما هستند فقط رنگ متفاوتی دارند. برای امتحان کردن این میوه خوش طعم، باید پوسته خاردار آن را بردارید و خمیر ژلاتینی سفید آن را بگیرید.

رامبوتان علاوه بر اینکه میوه ای بسیار سالم است (عکس در مقاله داده شده)، حاوی آهن، پروتئین، کربوهیدرات، نیاسین، ویتامین C و فسفر است.

رامبوتان به دلیل پوسته خاردارش، گاهی اوقات "مودار" نامیده می شود. هنگام خرید چنین میوه ای، اول از همه باید به رنگ آن توجه کنید. کارشناسان معتقدند که آنها باید رنگ قرمز پر رنگی داشته باشند و نوک خارها باید سبز باشد. رامبوتان یک میوه فاسد شدنی است و نمی توان آن را بیش از هفت روز در یخچال نگهداری کرد.

افسانه هایی در مورد رامبوتان

به طور کلی پذیرفته شده است که رامبوتان یک میوه مالزیایی است، زیرا نام خود درخت از کلمه مالزیایی به معنای "مو" گرفته شده است. این گیاه قرن ها پیش در کشورهای جنوب آسیا شروع به رشد کرد. به تدریج عشق جهانی به دست آورد. شهرت آن در قرن هجدهم به دست آمد، زمانی که خود پادشاه راما دوم یک قصیده کامل را به این میوه شگفت انگیز تقدیم کرد.

همیشه هاله خاصی از رمز و راز در اطراف رامبوتان وجود داشته است. بیش از یک افسانه زیبا در مورد او نوشته شده است. به طور خاص، یکی از آنها در مورد شاهزاده ای می گوید که ماسک ترسناک رامبوتان را پوشیده بود و پس از عروسی به یک مرد خوش تیپ واقعی تبدیل شد، به لطف این واقعیت که شاهزاده خانم به خاطر روح زیبایش عاشق او شد.

یک افسانه دیگر، نه کمتر زیبا، می گوید که چگونه رامبوتان در تایلند به پایان رسید. یک معدنچی قلع مالزیایی به تایلند نقل مکان کرد و در جنوب این کشور ساکن شد. او همچنین پنج درخت رامبوتان را با خود برد. او نهال ها را در مکانی جدید کاشت، زمانی که برای اولین بار میوه دادند، مقداری از میوه ها زرد و برخی قرمز بود. در ذائقه هم با هم فرق داشتند. برخی تلخ و برخی دیگر شیرین بودند. و فقط یک درخت میوه با میوه های قرمز خاردار داشت که در داخل آن پالپ سفید فوق العاده آبدار وجود داشت. پس از مدتی، کاوشگر به وطن خود بازگشت و باغ کاملی از درختان رامبوتان غیر معمول را پشت سر گذاشت. با گذشت زمان، این نخلستان توسط وزارت آموزش و پرورش تملک شد. بعدها مدرسه ای در همین مکان ها ساخته شد و درختان رامبوتان مدرسه نامیدند. خود پادشاه حامی درخت غیرمعمول است، چه رسد به عشق عمومی به میوه.

من می خواهم توجه داشته باشم که این حمایت پادشاه بود که رامبوتان را در حال حاضر به یکی از محبوب ترین میوه ها در کل کشور تبدیل کرد. سالانه حدود 12 میلیون دلار محصول برداشت می شود. همچنین، هر ساله در آگوستا، مردم تعطیلاتی را که به مدرسه رامبوتان اختصاص داده شده است، جشن می گیرند و از اقبال خوبی که پنج درخت اول به ارمغان آوردند، شادی می کنند. این تاریخچه غیرمعمول میوه معجزه آسا است.

خواص مفید میوه های عجیب و غریب

هنگامی که در مورد چیستی رامبوتان صحبت می کنید، قطعاً باید مواد مفیدی که در آن وجود دارد را به خاطر بسپارید. اینها ویتامین های B1، C، B2، پروتئین ها، کربوهیدرات ها، پروتئین هستند. و از جمله مواد معدنی حاوی آهن، فسفر، کلسیم و اسید نیکوتین است. همچنین در مقادیر کم میوه ها حاوی نیتروژن، منیزیم، خاکستر، سدیم، فسفر، پتاسیم، روی و منگنز هستند.

خواص طعم میوه

رامبوتان برای بدن بسیار مفید است، فرآیند هضم را بهبود می بخشد و تأثیر مفیدی روی پوست دارد. در تایلند معتقدند که این میوه به افراد بیمار و ضعیف کمک می کند زیرا دارای خواص تغذیه ای و پاک کنندگی است.

رامبوتان و لیچی از نظر طعم تا حدودی شبیه به هم هستند. هنگام تهیه ظروف با یکدیگر جایگزین می شوند. رامبوتان را می توان نه تنها تازه، بلکه به صورت کنسرو شده نیز خورد. اغلب به عنوان یکی از مواد اولیه برای تهیه سالاد استفاده می شود. ساکنان محلی از میوه ها سس، مربا، کمپوت تهیه می کنند که سپس برای تهیه پای و غیره استفاده می شود. علاوه بر این رامبوتان طعم خاصی به مرغ، ماهی و گوشت می دهد.

اما از برگ، ریشه و پوست رامبوتان در طب عامیانه و همچنین در تولید رنگ های پارچه استفاده می شود. در مالایا، پوست میوه های خشک به عنوان یک درمان در همه داروخانه ها فروخته می شود.

خواص دارویی میوه

میوه ها به صورت خام برای درمان اسهال و اسهال خونی استفاده می شوند. پالپ معطر، روده های ملتهب را تسکین می دهد و روند هضم نامناسب غذا را متوقف می کند. با این حال، اگر معده با میوه ناآشنا باشد، استفاده از آن برای درمان مشکلات روده خطرناک است؛ واکنش بدن به میوه جدید مشخص نیست.

از برگ درخت برای تهیه ضماد برای سردرد استفاده می شود. تأثیر این روش هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است، اما تایلندی ها با میل از آن استفاده می کنند. در مالزی از پوست برای تهیه داروهای مختلف استفاده می شود. خشک می شود و تا برداشت بعدی نگهداری می شود. برای تب از جوشانده ریشه درخت استفاده می کنم. تنتورهایی نیز از پوست تهیه می شود که به بیماری های حفره دهان (استوماتیت، آبسه) کمک می کند. مصرف این جوشانده حتی برای مادران جوانی که در دوران نقاهت زایمان هستند نیز توصیه می شود. ساکنان محلی ادعا می کنند که با خوردن پنج میوه در روز می توانند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهند. رامبوتان به طور موثر فشار خون را کاهش می دهد.

موارد منع مصرف میوه

اولین آشنایی با یک میوه عجیب و غریب جدید همیشه با مقدار کمی شروع می شود، زیرا مشخص نیست بدن چگونه به آن واکنش نشان می دهد. معده و روده هر فرد حساسیت فردی دارد. علاوه بر این، یک واکنش آلرژیک ممکن است. در غیر این صورت، هیچ گونه منع مصرفی برای مصرف میوه وجود ندارد.

رامبوتان روی طاقچه

دوستداران عجیب و غریب علاقه مند می شوند بدانند که می توانید رامبوتان را در خانه از یک دانه پرورش دهید. این روش ساده ترین و موثرترین است. در صورت مراقبت مناسب از گیاه می توانید میوه بگیرید.

برای به دست آوردن بذر، باید یک دانه را از میوه رسیده جدا کنید و آن را کاملا خشک کنید. سپس باید آن را در یک پارچه مرطوب قرار دهید و ظرف حاوی آن را در جای گرم قرار دهید. بذر باید جوانه بزند. برای این کار روزانه مرطوب می شود. باید در عرض چند هفته جوانه بزند. سپس جوانه را می توان با مخلوط در گلدان کاشت.

یک لایه زهکشی در پایین قرار می گیرد و مخلوط مواد مغذی در بالا ریخته می شود. بذر عمیق شده و با خاک پوشانده می شود. روی گلدان با پلی اتیلن پوشانده شده تا جلوه گلخانه ای ایجاد کند و در مکانی گرم و روشن قرار دهید. با خشک شدن خاک گیاه را آبیاری کنید. شاخه ها باید در عرض چند هفته ظاهر شوند. و در عرض چند ماه جوانه به چهار سانتی متر می رسد. وقتی گیاه رشد کرد، می توان آن را به گلدان بزرگتری پیوند زد. جوانه را نباید در زمین باز کاشت، زیرا این محصول گرما دوست است. در عرض های جغرافیایی میانی، رامبوتان یا در خانه و یا در گلخانه کشت می شود.

ویژگی های مراقبت

قلمه های درختانی که از کشورهای گرمسیری آورده شده اند عملاً در اینجا ریشه نمی دهند ، بنابراین رشد گیاه از یک دانه قابل قبول ترین گزینه است. اگر فرصت ندارید یک میوه رسیده از تایلند بیاورید و از آن دانه بگیرید، می توانید یک میوه رسیده را در فروشگاه انتخاب کنید و سعی کنید بذر آن را جوانه بزنید.

باید به خاطر داشت که جوانه زنی به سرعت از بین می رود، بنابراین میوه ها باید بلافاصله قبل از کاشت بریده شوند. برای افزایش احتمال جوانه زنی، می توانید بذر را در محرک رشد خیس کنید.

این گیاه باید هر سه روز یک بار آبیاری شود. او باید حداکثر نور خورشید را ارائه کند، اما بدون اشعه مستقیم. برای حفظ رطوبت، باید گیاه را سمپاشی کنید، زیرا به آب و هوای گرمسیری با رطوبت زیاد عادت دارد. این گیاه به هیچ شرایط خاصی نیاز ندارد، بنابراین مراقبت دقیق لازم نیست.