Tablets Harlequin Precio de Sildenafil. مرجع دارویی GooTar. خواص دارویی Sildenafil، فرم انتشار

یک قرص پوشیده شده با پوسته فیلم شامل:

ماده شیمیایی فعال : سیلدنافیل سیترات - 28.090 میلی گرم (از لحاظ سیلدنافیل - 20،000 میلی گرم)؛

اسهال : میکرو کریستالی سلولز؛ هیدروفسفات کلسیم بدون آب؛ Croskarmelloz سدیم؛ استارات منیزیم؛

پوسته فیلم : [Hydromellos؛ تالک؛ دی اکسید تیتانیوم؛ Makroogol 4000. (پلی اتیلن گلیکول 4000)] یا [مخلوط خشک برای پوشش فیلم حاوی hypimonelosis، تالک، دی اکسید تیتانیوم، ماکروگول 4000 (پلی اتیلن گلیکول 4000)].

قرص های Bobble دور پوشیده شده با پوسته فیلم سفید یا تقریبا سفید. در بخش مقطع هسته سفید یا تقریبا سفید.

Sildenafil - قدرتمند مهار کننده انتخابی Guanosinemonophosphatecy Cyclic (CGMF) - نوع فسفودی استراز خاص (FDE5) خاص. از آنجا که PDE5 مسئول فروپاشی CGMF نیست، نه تنها در بدن غرق آلت تناسلی، بلکه همچنین در عروق ریه ها، مهار کننده این آنزیم، محتوای CGMF را در سلول های عضلانی صاف افزایش می دهد عروق ریه و باعث می شود آنها را به استراحت. بیماران S. فشار خون ریوی (LG) پذیرش سیلدنافیل منجر به گسترش عروق ریه می شود و به میزان کمتر، عروق دیگر.

Sildenafil در ارتباط با PDE5 انتخابی استدرونکشتگاهی. فعالیت آن در برابر PDE5 بیش از فعالیت با توجه به سایر ایزوآنزیم های شناخته شده فسفودی استراز: PDE6، که در انتقال سیگنال نور در پوسته مش چشم - 10 بار شرکت می کند؛ FDE1 - 80 بار؛ FDE2، PDE4، FDE7-FDE11 - بیش از 700 بار. فعالیت سیلدنافیل علیه PDE5 بیش از 4000 بار بیش از فعالیت آن در برابر FDEZ، فسفودی استراز خاص COMF، شرکت کننده در کاهش میوکارد است.

سیلدنافیل باعث کاهش کوچک و گذرا می شود فشار شریانی (AD)، که در اغلب موارد با علائم بالینی همراه نیست. پس از مصرف سیلدنافیل در داخل دوز 100 میلی گرم، حداکثر کاهش سیستولیک وفشار خون دیاستولیک در موقعیت دروغین به طور متوسط \u200b\u200b8.3 میلی متری Hg بود. هنر. و 5.3 میلی متر جیوه. هنر. به ترتیب. پس از مصرف سیلدنافیل در دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز، داوطلبان مرد سالم، حداکثر کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را در موقعیت درونی به طور متوسط \u200b\u200b9.0 میلی متر جیوه ذکر کردند. هنر. و 8.4 میلی متر جیوه. هنر. به ترتیب.

پس از مصرف سیلدنافیل با دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز در بیماران مبتلا به پرفشاری خون شریانی سیستمیک، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به طور متوسط \u200b\u200b9.4 میلی متر جیوه کاهش یافت. هنر. و 9.1 میلی متر جیوه. هنر. به ترتیب.

در بیماران مبتلا به LGS که در دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز دریافت می کردند، کاهش فشار خون کمتر بود: فشار خون سیستولیک و دیاستولیک به میزان 2 میلی متر جیوه کاهش یافت. هنر.

با مصرف یک بار، در دوز تا 100 میلی گرم، داوطلبان سالم اثر قابل توجهی بر شاخص های الکتروکاردیوگرام (ECG) نداشتند. هنگام استفاده از سیلدنافیل در دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز در بیماران مبتلا به LS، تغییرات بالینی قابل توجهی در ECG تشخیص داده نشد.

هنگام مطالعه اثرات همودینامیک سیلدنافیل در مصرف یک بار در دوز 100 میلی گرم در 14 بیمار مبتلا به آترواسکلروز شدید عروق کرونر (تنگی، حداقل یک عروق کرونر، بیش از 70 درصد)، میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک توسط 7 کاهش یافت ٪ و 6٪ به ترتیب، در مقایسه با سطح اولیه. فشار سیستولیک در شریان ریوی به طور متوسط \u200b\u200b9٪ کاهش می یابد. بر میزان ضربان قلب تاثیر نمی گذارد و جریان خون را در شریان های کرونر کرونر بدتر نکرد.

در برخی از بیماران 1 ساعت پس از مصرف سیلدنافیل در دوز 100 میلی گرم با استفاده از آزمون FFShors-Munsel، نقض سبک وزن و گذرا از توانایی ادراک رنگ (رنگ آبی / سبز) نشان داده شد؛ 2 ساعت پس از دریافت سیلدنافیل، این تغییرات ناپدید شد. اعتقاد بر این است که نقض دید رنگی ناشی از مهار PDE6 است که در فرایند انتقال نور در پوسته مش چشم شرکت می کند. بر وضوح بصری، درک کنتراست، داده های الکتروژوگرافی تاثیر نمی گذارد فشار داخل چشم یا قطر دانش آموز.

در بیماران مبتلا به انقباض اولیه سنی اولیه ماکولا در یک دریافت واحد در دوز 100 میلی گرم، تغییرات قابل توجهی در توابع بصری نداشت، به ویژه، حدت بینایی توسط تقویت کننده، توانایی تشخیص رنگ ها تخمین زده شد چراغ های راهنمایی و رانندگی، ارزیابی شده توسط perimetry humphrey، و نقض گذرا از توابع بصری، تخمین زده شده با استفاده از روش غذا عکس.

کارایی در بیماران بالغ با ال جی

اثربخشی سیلدنافیل در 278 بیمار مبتلا به L G (63٪)، LH همراه با بیماری های سیستمیک بافت همبند (30٪)، و L G پس از آن توسعه یافته است درمان جراحی نقص های مادرزادی مادر (7٪). اکثر بیماران II (107، 39٪) یا III (160، 58٪) از کلاس عملکردی LH در طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی (WHO)، کمتر تعریف شده (1، 0.4٪) یا IV (9 ؛ 3٪) کلاس های کاربردی بیماران مبتلا به کسر خروجی بطن چپ کمتر از 45% یا کسری از کوتاه شدن اندازه بطن چپ کمتر از 0.2 در این مطالعه شامل نمی شود، و همچنین بیماران که برای درمان ناکارآمدی معلوم شد. در دوزهای 20 میلی گرم، 40 میلی گرم یا 80 میلی گرم، آنها با درمان استاندارد استفاده می کردند (بیماران گروه کنترل دارونما دریافت کردند). نقطه پایانی اولیه افزایش تحمل به ورزش در آزمون یک پیاده روی 6 دقیقه ای در 12 هفته پس از شروع درمان. در هر سه گروه از بیماران دریافت شده در دوزهای مختلف، نسبت به دارونما به طور قابل اعتماد افزایش یافت. افزایش فاصله در فاصله (با اصلاح پلاسبو) 45 متر، 46 متر و 50 متر در بیماران دریافت دوز 20 میلی گرم، 40 میلی گرم و 80 میلی گرم بود. اختلاف معنی داری بین گروهی از بیماران دریافت شده، شناسایی نشده است.بهبود نتایج یک آزمون پیاده روی 6 دقیقه ای پس از 4 هفته درمان رخ داد. این اثر در هفته هشتم و 12 هفته درمان نگهداری شد. به طور متوسط \u200b\u200bاثرات درمانی در نتایج یک پیاده روی 6 دقیقه ای در تمام گروه های سیلدنافیل در مقایسه با دارونما در جمعیت بیمار به طور خاص بر اساس ویژگی های زیر انتخاب شده است: ویژگی های جمعیت شناختی، جغرافیایی و بیماری. پارامترهای پایه (آزمون تست و همودینامیک) و اثرات به طور عمده در گروه های بیماران مبتلا به LH از کلاس های مختلف عملکردی بر روی افراد و علل مختلف مشابه بود.

افزایش آماری معنی داری در نتایج آزمون یک پیاده روی 6 دقیقه ای در گروه بیماران دریافت شده 20 میلی گرم سیلدنافیل مشاهده شد. برای بیماران مبتلا به کلاس های کاربردی LG II و III، بهبود نتایج آزمون یک پیاده روی 6 دقیقه ای، به ترتیب به ترتیب 49 متر و 45 متر است.

در بیمارانی که در تمام دوز دریافت می کردند، فشار متوسط \u200b\u200bدر شریان ریوی به طور معنی داری نسبت به دارونما کاهش یافت. در بیماران دریافت شده در دوزهای 20 میلی گرم، 40 میلی گرم و 80 میلی گرم، کاهش فشار در شریان ریوی، تنظیم به اثر پلاسبو، 1.7 میلی متر جیوه. هنر، 3.0 میلیمتر ه. هنر. و 5.1 میلیمتر ه. هنر. به ترتیب. علاوه بر این، بهبود شاخص های زیر نشان داده شد: مقاومت عروق ریوی، فشار در سمت راست دهلیز و خروجی قلب. تغییرات در فرکانس اختصارات قلب و فشار خون سیستمیک ناچیز بود. میزان کاهش مقاومت عروق ریه بیش از میزان کاهش مقاومت عروقی محیطی بود. در بیمارانی که دریافت کردند، تمایل به بهبود دوره های بالینی بیماری را نشان دادند، به ویژه کاهش میزان بستری شدن در LG. سهم بیماران که وضعیت آنها حداقل یک کلاس کاربردی را بهبود می بخشد در طبقه بندی WHO به مدت 12 هفته در گروه های سیلدنافیل بالاتر بود (28٪، 36٪ و 42٪ از بیماران دریافت شده در دوزهای 20 میلی گرم، 40 میلی گرم و 80 میلی گرم) از گروه دارونما (7٪). علاوه بر این، درمان با سیلدنافیل در مقایسه با دارونما منجر به بهبود کیفیت زندگی، به ویژه از لحاظ فعالیت بدنی و روند بهبود شاخص تنگی بورگوندی شد. درصد بیماران که مجبور بودند کلاس دیگری را به درمان استاندارد اضافه کنند، در گروه دارونما بالاتر از گروهی از بیماران دریافت 20 میلی گرم (13٪) در دوزهای (13٪)، 40 میلی گرم (16٪) و 80 میلی گرم (10٪).

اطلاعات بقای بلند مدت

در یک مطالعه طولانی، ثابت شد که میزان بقا بیماران مبتلا به LH را افزایش می دهد.

کارایی در بیماران بالغ با LGS هنگامی که با اپوپرواستولن استفاده می شود

اثربخشی سیلدنافیل در 267 بیمار مبتلا به جریان پایدار LH در پس زمینه تزریق داخل وریدی Epoprottenol مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه شامل بیماران مبتلا به LH و LH اولیه، همراه با بیماری های سیستمیک بافت همبند بود.

بیماران به گروه های پلاسبو و سیلنافیل (با انتخاب ثابت دوز، با شروع دوز 20 میلی گرم، تا 40 میلی گرم و سپس 80 میلی گرم، 3 بار در روز) با درمان ترکیبی با تزریق داخل وریدی اپوپروستولنول تصادفی شدند. نقطه پایانی اولیه افزایش تحمل به اعمال فیزیکی در آزمون پیاده روی 6 دقیقه پس از 16 هفته پس از شروع درمان بود. افزایش فاصله ای که در گروه سیلدنافیل سفر کرد، 30.1 متر در گروه پلاسبو بود. در بیمارانی که مصرف کردند، فشار متوسط \u200b\u200bدر شریان ریوی به طور قابل اعتماد به میزان 3.9 میلی متر جیوه کاهش یافت. هنر. در مقایسه با گروه دارونما.

نتایج بالینی

درمان Siltenafil به طور قابل توجهی افزایش زمان به وخامت بالینی LG را نسبت به دارونما افزایش داد. طبق گفته کاپلان-میر، در بیماران دریافت کننده دارونما، خطر ابتلا به زوال سه برابر بیشتر بود (نسبت بیماران مبتلا به ضعف در گروه دارونما 0.187 (12/02/21) و در گروه درمان با Sildenafil - 0.062 (0 ، 02-0.10)، فاصله اطمینان 95٪). دوره زمانی به وخامت بالینی به عنوان زمان از تصادف بیماران به اولین نشانه های بدتر شدن (خروجی کشنده، پیوند نور، شروع درمان برای یک بوزانتین یا تغییر در دوز اپوپروتنول به علت بدتر شدن بالینی تعیین شد. در 23 بیمار از گروه دارونما، علائم وخامت بالینی (6/17٪) وجود داشت، در حالی که در گروه سیلدنافیل، بدتر شدن در 8 بیمار (6٪) مشاهده شد.

در بیماران مبتلا به LGS اولیه، انحراف متوسط \u200b\u200bدر آزمون یک پیاده روی 6 دقیقه ای ذکر شد: در حالی که به طور همزمان با Sildenafil - 26.39 متر استفاده می شود، زمانی که با پلاسبو - 11.84 متر استفاده می شود. در بیماران مبتلا به LG همراه با بیماری های بافت سیستمیک - 18 32 مایل 17.5 متر به ترتیب.

کارایی و ایمنی استفاده Sildenafil در بیماران بالغ با LG (با استفاده همزمان با بزینتان)

به طور کلی، مشخصات عوارض جانبی در دو گروه (استفاده همزمان از سیلدنافیل و مونوتراپی بورنتانی و بتن) یکسان بود و در هنگام استفاده از سیلدنافیل، با مشخصات عوارض جانبی مطابقت داشت.

مکش

سیلدنافیل به سرعت جذب می شود وابسته به دستگاه گوارش پس از مصرف داخل قابلیت زیستی مطلق به طور متوسط \u200b\u200bحدود 41 درصد است (از 25% تا 63٪). حداکثر غلظت Sidenafil در پلاسمای خون (با من آه ) پس از دریافت معده خالی، در 30-120 دقیقه (به طور متوسط \u200b\u200b- پس از 60 دقیقه) به دست آمده است. پس از دریافت Sildenafil 3 بار در روز در محدوده دوز 20 میلی گرم تا 40 میلی گرم منطقه تحت منحنی فارماکوکینتیک "تمرکز زمان تمرکز"(AUC) و با m ah افزایش نسبتا را افزایش می دهد. هنگام مصرف سیلدنافیل در دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز، غلظت آن در پلاسمای خون به طور غیر خطی افزایش می یابد. با پذیرش همزمان با غذا، میزان جذب سیلدنافیل کاهش می یابد. با پذیرش همزمان با غذای چرب، حداکثر غلظت به دست می آید (TC من آه ) 60 دقیقه افزایش می یابد و با من آه به طور متوسط \u200b\u200b29٪ کاهش می یابد، اما درجه مکش به طور قابل توجهی تغییر نمی کند(AUC. کاهش 11٪).

توزیع

حجم توزیع سیلدنافیل در حالت تعادل آن را به طور متوسط \u200b\u200b105 لیتر. پس از مصرف داخل سیلدنافیل با دوز 20 میلی گرم 3 بار در روز، حداکثر غلظت سیلدنافیل در پلاسمای خون در حالت تعادل حدود 113 نانوگرم در میلی لیتر است. اتصال سیلدنافیل و گردش اصلی آنn. متابولیت -Emetile با پروتئین های پلاسما خون حدود 96٪ است و به غلظت کلی سیلدنافیل بستگی ندارد. 90 دقیقه پس از دریافت سیلدنافیل در اسپرم داوطلبان سالم، کمتر از 0.0002 یافت شد% دوز سیلدنافیل (به طور متوسط \u200b\u200b188 نانوگرم).

متابولیسم

سیلدنافیل متابولیزه شده است، عمدتا در کبد تحت عمل سیتوکروم ایزوآنزیم میکروسومال P450: ایزوآنزیمCYP 3 A 4 (راه اصلی) و ایزوآنزیمCYP 2 C 9 (راه اضافی). متابولیت فعال اصلی گردش می شود به عنوان یک نتیجهn. سیلدنافی کارآگاه انتخابی این متابولیت بر روی PDE قابل مقایسه با چنین سیلیلدافیل و فعالیت آن در برابر PDE5 استدرونکشتگاهی. حدود 50 است.% فعالیت Sildenafil. غلظت متابولیت در پلاسمای خون حدود 40 است% از غلظت سیلدنافیل.n - متابولیت Demetny تحت متابولیسم بیشتر قرار می گیرد؛ دوره نهایی نیمه عمر آن (t1/ 2) حدود 4 ساعت است. در بیماران مبتلا به شریان ریوینسبت فشار خون بالا (تاخیر)n. متابولیت -Emetile و Sildenafil بالا. تمرکزn. متابولیت کارآگاهی در پلاسمای خون حدود 72٪ از چنین سیلیلدافیل (20 میلی گرم 3 بار در روز) است. سهم متابولیت به فعالیت فارماکولوژیک سیلدنافیل 36٪، سهم آن به آن است اثر بالینی دارو ناشناخته است.

انتخاب

کل ترخیص Sildenafil 41 L / H و T نهایی است1/2 - 3-5 ساعت پس از مصرف، در داخل به شکل متابولیت ها به طور عمده در روده (حدود 80٪ دوز) مشتق شده است و به میزان کم، کلیه ها (حدود 13٪ دوز).

فارماکوکینتیک در گروه های ویژه بیماران

بیماران سالمند

در بیماران سالخورده (65 سال و بالاتر)، ترخیص سیلدنافیل کاهش می یابد و غلظت سیلدنافیل آزاد و فعال اوn. متابولیت -Emetile در پلاسمای خون حدود 90٪ بالاتر از بیماران سن جوانتر (18-45 سال) است. از آنجایی که اتصال سیلدنافیل با پروتئین های پلاسما خون بستگی به سن بیمار دارد، غلظت سیلدنافیل آزاد در پلاسمای خون در بیماران سالمند بالاتر از 40 درصد است.

با درجه نور و متوسط \u200b\u200bنارسایی کلیه (ترخیص کراتینین (CC) 30-80 میلی لیتر در دقیقه)، فارماکوکینتیک سیلدنافیل پس از مصرف یک بار در دوز 50 میلی گرم تغییر نمی کند. با نارسایی شدید کلیوی (QC کمتر از 30 میلی لیتر در دقیقه)، ترخیص سیلدنافیل کاهش می یابد، که منجر به افزایش می شودAUC 100٪ و M AH 88٪ در مقایسه با شاخص ها با عملکرد طبیعی کلیه ها در بیماران گروه سنی مشابه. در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیویAUC و c max n - متابولیت demetin بالاتر از 200% و 79. % بر این اساس، از بیماران با عملکرد طبیعی کلیه.

در داوطلبان با اختلال عملکرد کبد از نور یا متوسط \u200b\u200b(5-9 توپ در مقیاس کودک PEW)، ترخیص Siltenafil کاهش می یابد، که منجر به افزایش استAUC (85٪) و با m ah (47٪) در مقایسه با شاخص های عملکرد کبد نرمال در بیماران گروه سنی مشابه مقایسه شده است. Pharmacokinetics Sildenafil در بیماران مبتلا به اختلالات شدید کبد (بیش از 9 توپ در مقیاس کودک PHH) مطالعه نمی کنند.

فارماکوکینتیک جمعیت

هنگام مطالعه فارماکوکینتیک سیلدنافیل در بیماران مبتلا به تاخیر در مدل فارماکوکینتیک جمعیت شامل سن، طبقه، وابستگی نژادی، شاخص های عملکرد کلیه و کبد بود. داده های مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل جمعیت شامل طیف گسترده ای از پارامترهای جمعیت شناختی و آزمایشگاهی همراه با شرایط عملکرد کبد و کلیه بود. شاخص های جمعیت شناختی، و همچنین پارامترهای عملکرد کبد یا کلیه، تأثیر آماری معنیداری بر فارماکوکینتیک سیلدنافیل در بیماران مبتلا به تاخیر نداشت.

در بیماران مبتلا به تاخیر پس از مصرف سیلدنافیل در دوزهای 20 میلی گرم تا 80 میلی گرم 3 بار در روز، غلظت متوسط \u200b\u200bتعادل آن 20 تا 50 بود% بالاتر از داوطلبان سالم. حداقل غلظت سیلدنافیل در پلاسمای خون (با مکس ) 2 برابر بیشتر از داوطلبان سالم بود. داده ها به دست آمده نشان دهنده کاهش ترخیص و / یا افزایش زیستی زیستی سیلدنافیل پس از مصرف در بیماران مبتلا به انقباض نسبت به داوطلبان سالم است.

فشار خون ریوی.

در آزمایش های حیوانی، هیچ اثر ناخواسته مستقیم یا غیر مستقیم در طول حاملگی و توسعه جنین / جنین وجود نداشت. مطالعات حیوانی نشان داده است که تاثیر سمی در رابطه با توسعه پس از زایمان. از آنجایی که مطالعات کنترل شده کافی از استفاده سیلدنافیل در زنان باردار انجام نشده بود، ممکن است مصرف دارو در دوران بارداری تنها باشد، در صورتی که مزایای مادر بیش از خطر بالقوه جنین باشد.

معلوم نیست که آیا آن را به شیر مادر شیر می دهد. در صورت لزوم، استفاده از دارو شیر دادن باید متوقف شود

مطالعات پیش از موعد تاثیر منفی سیلدنافیل برای باروری نشان نداده است.

بیماران مبتلا به عملکرد کلیه اختلال

اصلاح دوز مورد نیاز نیست، اما با تحمل ضعیف دارو، دوز به 20 میلی گرم 2 بار در روز کاهش می یابد.

بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کبد

اصلاح دوز در بیماران مبتلا به عملکرد کبدی ضعیف یا متوسط \u200b\u200b(5-9 توپ بر روی مقیاس کودک PUGH) مورد نیاز نیست، اما با تحمل ضعیف دارو، دوز به 20 میلی گرم 2 بار در روز کاهش می یابد. در بیماران مبتلا به عملکرد کبد شدید (بیش از 9 توپ بر روی مقیاس کودک پوه)، استفاده از دارو مورد مطالعه قرار نگرفته است (بخش "منع مصرف" را ببینید).

بیماران سالمند (65 ساله)

اصلاح دوز مورد نیاز نیست

فرزندان

استفاده از سیلدنافیل در کودکان زیر 18 سال، منع مصرف می شود (داده های کافی در مورد کارایی و ایمنی).

بیماران دریافت کننده همزمان

استفاده همزمان Sildenafil و Epoprottenol در بخش های "Pharmacodynamics" و "Fidey" مورد توجه قرار گرفته است.

مطالعات کنترل شده در مورد ارزیابی اثربخشی و ایمنی استفاده از سیلدنافیل در ترکیب با سایر داروها (،) برای درمان LG انجام نشد. درمان ترکیبی با دارو با داروهای مشخص شده باید با احتیاط انجام شود. ممکن است برای تنظیم دوز سیلدنافیل ضروری باشد. با این وجود، هیچ اطلاعاتی در مورد نیاز به افزایش دوز Sildenafil وجود ندارد، در حالی که به طور همزمان با Bozentan استفاده می شود.

کارایی و ایمنی استفاده از Silildenafil در ترکیب با سایر مهارکننده های PDE5 در بیماران مبتلا به تاخیر مورد مطالعه قرار نگرفته است.

استفاده همزمان از سیلدنافیل با مهارکننده های قوی ایزوآنزیمCYP 3 A 4 (به عنوان مثال، کتوکونازول، Itraconazole، Ritonavir) منعکس شده است.

در صورت لزوم، استفاده همزمان با مهارکننده های متوسط \u200b\u200bایزوژنزCYP 3 A 4، مانند دوز دارو باید به 20 میلی گرم 2 بار در روز در بیماران کاهش یابد.

در صورت لزوم، استفاده همزمان با مهارکننده های متوسط \u200b\u200bقوی تر از ایزوآنزیم استفاده کنیدCYP 3 A 4، مانند Telitromycin و Nefazodon، دوز دارو باید به مدت 20 میلی گرم در روز کاهش یابد.

طبقه بندی فرکانس توسعه عوارض جانبی با توجه به توصیه ها

سازمان بهداشت جهانی (WHO):

اغلب ≥ 1/10؛

frequest ≥ 1/100 به< 1/10;

به ندرت از ≥ 1/1000 به< 1/100;

به ندرت ≥ 1/10000 به< 1/1000;

به ندرت< 1/10000, включая отдельные сообщения;

فرکانس ناشناخته است - با توجه به داده های موجود برای ایجاد فرکانس وقوع امکان پذیر نیست.

عفونت و تهاجم :

اغلب - التهاب فیبر زیر جلدی، آنفولانزا، سینوزیت نامشخص.

اختلالات روانی:

اغلب - بی خوابی، اضطراب.

نقض سیستم عصبی :

اغلب - سردرد؛

اغلب - ترمور، پارستزی، احساس نا مشخص از سوزاندن، هیپوستاتیک؛ فرکانس ناشناخته است - میگرن.

نقض کشتی :

اغلب - Hyperemia (قرمزی پوست صورت)؛

فرکانس ناشناخته است - کاهش فشار خون کاهش می یابد.

نقض سیستم تنفسی، اندام های قفسه سینه و مدیاستینوم :

اغلب - برونشیت نامشخص، بینی خونریزی، رینیت نامشخص، سرفه، احتقان بینی.

نقض های دستگاه گوارش :

اغلب - اسهال، دیسپپسی؛

اغلب - گاستریت نامشخص، گاستروانتریت نامشخص، بیماری ریفلاکس معده، خونریزی، هموروئید، التهاب، مخاط مخاطی دهان خشک.

اختلالات بافت عضلانی، اسکلتی و همبند :

اغلب - درد در اندام؛ اغلب - malgy، درد پشت.

مزاحم از پوست و پارچه های زیر جلدی :

اغلب - آلوپسی، اریتم، افزایش عرق در شب؛ فرکانس ناشناخته است - بثورات پوستی.

اختلالات متابولیک و تغذیه : اغلب - تاخیر مایع (تورم).

نقض ارگان چشم انداز:

اغلب - خونریزی به چشمان پوسته مش، نقض نامشخص، چشم انداز تار، فتوفوبیا، کروماتوپسی، سیانوپسی، التهاب چشم، قرمزی چشم؛

به ندرت - کاهش شدت بینایی، دیپپولی، اختلالات حساسیت چشم.

نقض ارگان شنوایی و دخمه پرپیچ و خم : اغلب - سرگیجه؛

فرکانس ناشناخته است - ناشنوایی ناگهانی.

نقض از سیستم تولید مثل و غدد پستان :

اغلب - Gynecomastia، هموزیپرمی؛

فرکانس ناشناخته است - پریپیسم، نعوظ بلند مدت.

نقض خون و سیستم لنفاوی:

اغلب - کم خونی نامشخص.

اختلالات عمومی و واکنش ها در محل تزریق:

اغلب - تب.

فرکانس کل پایان درمان با سیلدنافیل در دوز توصیه شده 20 میلی گرم 3 بار در روز کم بود و از گروه دارونما (2.9٪) تفاوت نداشت.

مطالعه کنترل شده با پلاسبو، اثر درمان adjuvant با سیلدنافیل به عنوان افزوده به مصرف داخل وریدی اپوپروستولن مورد مطالعه قرار گرفت. 134 بیمار مبتلا به تاخیر در دوزهای روزانه 20 میلی گرم تا 80 میلی گرم 3 بار در روز و اپوپروتپتانول به دست آمد و 131 بیمار دارونما و اپوپرواستولن را دریافت کردند. مدت زمان درمان به 16 هفته رسید. فرکانس کل خاتمه درمان به علت عوارض جانبی در گروه Sildenafil / Epoprostenol 5.2٪ در مقایسه با 10.7٪ در گروه دارونما / اپوپرواستولیس بود.

مطالعات تعامل سیلدنافیل با داروهای دیگر بر روی داوطلبان سالم انجام شد، به جز موارد مشخص شده به طور جداگانه. این نتایج برای گروه های دیگر بیماران و روش های مدیریت معتبر است.

اثر داروهای دیگر برای تحقیقات فارماکوکینتیک Sildenafil که در. آزمایشگاهی

متابولیسم سیلدنافیل عمدتا تحت عمل سیتوکروم R450 ایزوآنزیم ها اتفاق می افتد: ایزوآنزیمCYP 3 A. 4 (راه اصلی) و ایزوآنزیمCYP 2 C 9 (راه اضافی)، بنابراین مهار کننده های این ایزوآنزیم ها می توانند ترخیص Sildenafil را کاهش دهند، و القایی ها - افزایش ترخیص آن را افزایش می دهد.

پژوهشکه در. vivo

در یک مطالعه داوطلبان مرد سالم، استفاده از آنتاگونیست اندوتلین بضامین، که یک القا کننده متوسط \u200b\u200bایزوآنزیم استCYP 3 A 4، CYP 2 C 9 و احتمالا CYP 2 C 19، در شرایط تعادلی (125 میلی گرم 2 بار در روز) منجر به کاهش شدauc و m ah سیلدنافیل در شرایط تعادل (80 میلی گرم 3 بار در روز) با 62.6٪ و 55.4% به ترتیب. اگر چه پذیرش مفصلی دو دارو با تغییرات بالینی قابل توجه در جهنم در موقعیت "دروغ گفتن" و "ایستادن" همراه نبود و به خوبی تحمل کرد و داوطلب سالم همراه با بوزنتان باید با احتیاط استفاده شود.

استفاده از Ritonavir (500 میلی گرم 2 بار در روز)، مهار کننده پروتئاز HIV و مهار کننده قوی IsoenzyveCYP 3 A. 4، در ترکیب با Sildenafil (100 میلی گرم یک بار) منجر به افزایش با من آه سیلدنافیل 300٪ (4 بار) وauc در هر 1000٪ (11 بار). پس از 24 ساعت، غلظت سیلدنافیل در پلاسمای خون حدود 200 نانوگرم در میلی لیتر در برابر 5 نانوگرم در میلی لیتر در هنگام استفاده از Sildenafil بود، که با اطلاعات مربوط به اثر مشخص Ritonavir بر فارماکوکینتیک های مختلف سیتوکروم P450 سازگار است. استفاده همزمان از سیلدنافیل با ریتوناویر منعکس شده است.

قوی ترین مهار کننده های ایزفرانCYP 3 A. 4، مانند، می تواند یک عمل مشابه با عمل Ritonavir داشته باشد. استفاده همزمان از سیلدنافیل با کتوکونازول و آنتراکونازول منعکس شده است. استفاده همزمان از Savinavira (1200 میلی گرم 3 بار در روز)، مهار کننده پروتئین اچ آی وی و ایزوآنزیمCYP 3 A. 4، با سیلدنافیل (100 میلی گرم یک بار) منجر به افزایش می شود من آه Sildenafil در 140.٪ و AUC. به ترتیب 210٪ بود. هیچ تاثیری بر فارماکوکینتیک Saquinavir وجود ندارد (بخش "روش کاربرد و دوز را ببینید).

با پذیرش تک سیلدنافیل در دوز 100 میلی گرم در پس زمینه درمان اریترومایسین، که مهار کننده معتدل از ایزوفیر استCYP 3 A. 4، در حالت تعادلی (500 میلی گرم 2 بار در روز به مدت 5 روز) افزایش یافتauc سیلدنافیل در سال 182.% (بخش "روش برنامه کاربردی و دوز" را ببینید).

چنین مهار کننده های ایزوفیرCYP 3 A. 4، AS، Telitromycin و Nefazodon، احتمالا می تواند اثر مشابه اثر Ritonavir داشته باشد. چنین مهار کننده های ایزوفیرCYP 3 A. 4، چگونه یا ممکن است افزایش یابدauc در 7 بار در این رابطه، در حالی که استفاده همزمان از این مهار کننده ها ایزوآنزیمCYP 3 A. 4 با سیلدنافیل باید مراقب باشید و دوز مهار کننده های Isoenzyve را تنظیم کنیدCYP 3 A. 4 (نگاه کنید به بخش "روش کاربرد و دوز").

در داوطلبان سالم مرد (500 میلی گرم در روز به مدت 3 روز) تأثیری نداشتAUC، با m ah، ts m ah ، میزان حذف ثابت یا t1/2 سیلدنافیل و متابولیت اصلی آن.

سایمتیدین (800 میلی گرم)، مهار کننده سیتوکروم P450 و مهار کننده غیر اختصاصی IsoenzyveCYP 3 A. 4، به عنوان پذیرش مشترک با سیلدنافیل (50 میلی گرم) موجب افزایش غلظت سیللدفل در پلاسمای خون داوطلب سالم به میزان 56 درصد شد. یک بار پذیرش آنتی اسیدها (هیدروکسید منیزیم و هیدروکسید آلومینیوم) بر قابلیت زیستی سیلدنافیل تاثیر نمی گذارد.

استفاده مشترک از داروهای ضد بارداری خوراکی (اتینیل استرادیول 30 میکروگرم و لوونورژستر 150 میکروگرم) بر فارماکوکینتیک سیلدنافیل تاثیر نمی گذارد.

مهار کننده های ایزوآنزیم cyp3 آ.4 و β-adrenoblays

ثابت شده است که بیماران مبتلا به تاخیر، کاهش سیلدنافیل حدود 30 را کاهش می دهد% با استفاده همزمان با مهارکننده های ضعیف یا متوسط \u200b\u200bایزوآنزیمCYP 3 A. 4 و 34٪ با استفاده همزمان با β-adrenoblockers.auc سیلدنافیل هنگام استفاده از دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز 5 برابر بیشتر از زمانی بود که استفاده از سیلدنافیل در دوز 20 میلی گرم 3 بار در روز بود. در مطالعه تعامل با مهار کننده های ایزوآنزیزCYP 3 A. 4، از جمله (از بین بردن قوی ترین مهار کننده های ایزوئیدCYP 3 A 4، مانند،) AUC سیلدنافیل در این محدوده غلظت افزایش یافته است.

القام از ایزوآنزیم cyp3 آ.4

پاکسازی Siltenafil تقریبا 3 برابر افزایش می یابد در حالیکه با استفاده از ضایعات ضعیف از ایزوفیرCYP 3 A. 4، که مربوط به تأثیر بزینتان در ترخیص سیلدنافیل در داوطلبان سالم است. انتظار می رود که استفاده همزمان از سیلدنافیل با القاء قوی از ایزوفیرCYP 3 A. 4 منجر به کاهش قابل توجهی در غلظت سیدنفیل در پلاسمای خون خواهد شد. با استفاده همزمان Sildenafil (در دوز 20 میلی گرم 3 بار در روز) در بیماران بالغ با تاخیر و بوزنتان در دوز پایدار (5-125-125 میلی گرم 2 بار در روز)، کاهش مشابهی در قرار گرفتن در معرض سیلدنافیل به عنوان توسط داوطلبان سالم استفاده می شود.

اثر سیلدنافیل بر فارماکوکینتیک سایر داروها

پژوهشکه در. آزمایشگاهی

سیلدنافیل یک مهار کننده ضعیف ایزوآنزیم استCYP 1 A 2، CYP 2 C 9، CYP 2 C 19، CYP 2 D 6، CYP 2 E 1 و CYP 3 A 4 سیستم سیتوکروم P450 (IC 50 ≥ 150 میکرومتر). انتظار نمی رود تاثیری بر ترکیباتی که زیربناهای این ایزوآنزیم ها در غلظت های بالقوه بالینی هستند، تأثیری داشته باشند.

پژوهشکه در. vivo

Sildenafil اقدام بر روی سیستم داردنه / cgmf و اثر ضد فشار خون نیترات را افزایش می دهد. استفاده همزمان آن با اهداکنندگان اکسید نیتروژن یا نیترات در هر فرم، منع مصرف می شود.

با استفاده همزمان از α-adrenoboclator از Doxazozin (4 میلی گرم و 8 میلی گرم) و سیلدنافیل (25 میلی گرم، 50 میلی گرم و 100 میلی گرم) در بیماران مبتلا به هیپرپلازی غدد خوش خیم پروستات، کاهش بیشتر فشار خون سیستولیک / دیاستولیک در موقعیت "دروغ گفتن" 7/7، 9/5 و 8/4 میلی متر جیوه بود. هنر، و در موقعیت "ایستاده"- 6/6، 11/4 و 4/5 میلی متر جیوه. هنر. به ترتیب. هنگام استفاده از بیماران Sildenafil دریافت موارد نادر از هیپوتانسیون ارتوستاتیک، همراه با سرگیجه، اما نه از بین بردن.

استفاده از سیلدنافیل در بیماران مصرف α-adrenoblays می تواند منجر به فشار خون شریانی بالینی در بیماران مبتلا به قابلیت تغذیه فشار خون شود.

هنگام مطالعه تعامل سیلدنافیل (100 میلی گرم) با آملودیپین در بیماران مبتلا به فشارخون شریانی، کاهش بیشتر فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در موقعیت "دروغ" توسط 8 میلیمتر RT مشاهده شد. هنر. و 7 میلیمتر RT. هنر. به ترتیب. کاهش مشابهی در فشار خون در هنگام استفاده از یک سیلدنافیل در داوطلبان سالم، اشاره شد.

علائم تعامل سیلتاتول (50 میلی گرم) با تالابوتامید (250 میلی گرم) یا وارفارین (40 میلی گرم)، که تحت عمل ایزوآنزییز متابولیزه می شوندCYP 2 C. 9، شناسایی نشده است. (50 میلی گرم) باعث افزایش بیشتر در زمان خونریزی ناشی از اسید استیلسالیسیلیک به عنوان یک عامل انتگرال (150 میلی گرم) شد. (50 میلی گرم) اثر ضد فشار خون اتانول را در داوطلبان سالم افزایش نداد من آه اتانول در خون 80 میلی گرم بر دسی لیتر است.

در داوطلبان سالم در شرایط تعادل (80 میلی گرم 3 بار در روز) باعث افزایش شدید شدauc و m ah Bozenthane (125 میلی گرم 2 بار در روز) به ترتیب 49.8٪ و 42٪ بود.

با استفاده همزمان از Bozentan در بیماران بالغ با تاخیر در دوز اولیه 62.5-125 میلی گرم 2 بار در روز و Sidenafil در دوز 20 میلی گرم 3 بار در روز، افزایش کوچکتر مشخص شده استauc bozentan در مقایسه با داوطلبان سالم که در دوز 80 میلی گرم 3 بار در روز دریافت می شود.

سیلدنافیل در یک دوز 100 میلی گرم بر فارماکوکینتیک تعادل از مهارکننده های پروتئاز HIV Savinavir و Ritonavir تاثیر نمی گذارد، که زیربنایی از ایزوفر هستندCYP 3 A 4.

سیلدنافیل اثر بالینی را بر غلظت داروهای ضد بارداری خوراکی در پلاسمای خون (اتینیل استرادیول 30 میکروگرم و لوونورپرتل 150 میکروگرم) نداشت.

به منظور اجتناب از عوارض، به شدت به انتصاب یک پزشک اعمال کنید!

کارایی و ایمنی استفاده از سیلدنافیل در بیماران مبتلا به LG شدید (کلاس Functional Class IV) ثابت نشده است. در صورت بدتر شدن وضعیت بیمار در برابر پس زمینه درمان، این دارو باید امکان انتقال به درمان مورد استفاده برای درمان این مرحله از پرفشاری خون ریوی را در نظر بگیرد (به عنوان مثال، epoprotertal) (به بخش "روش کاربرد کاربرد و دوز" مراجعه کنید) . با استفاده مشترک از داروها با یک بوته یا سلف دیگر از ایزوپنزیCYP 3 A 4 ممکن است تصحیح دوز مورد نیاز باشد.

نسبت سود / ریسک سیلدنافیل در بیماران با کلاس LG I طبقه بندی نشده است. مطالعات مربوط به استفاده از سیلدنافیل در درمان LH ثانویه، به استثنای LG مرتبط با بیماری های بافت همبند و LH باقی مانده، انجام نشد.

فشار خون شریانی

سیلدنافیل دارای یک اثر واژینال سیستمیک است که منجر به کاهش گذرا کوتاه مدت فشار خون می شود. قبل از انتصاب دارو، لازم است به دقت ارزیابی خطر احتمالی ممکن است تظاهرات ناخواسته ای از اثر واژینال در بیماران مبتلا به فشار خون شریانی (جهنم< 90/50 мм рт. ст. в состоянии покоя), гиповолемией, тяжелой обструкцией выходного тракта левого желудочка (стеноз аорты, гипертрофическая обструктивная кардиомиопатия), а также с редко встречающимся синдромом множественной системной атрофии, проявляющимся тяжелым нарушением регуляции АД со стороны вегетативной нервной системы.

از آنجایی که استفاده مشترک از سیلدنافیل و α-adrenoblasts می تواند منجر به توسعه هیپوتانسیون شریانی علائم در بیماران حساس شود، این دارو باید در بیماران دریافت کننده α-adrenoblays در بیماران استفاده شود. برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به فشارخون موضعی در بیماران مصرف α-adrenoblasts، شروع به مصرف سیلدنافیل دارو می کنداین تنها پس از تثبیت شاخص های همودینامیک در این بیماران پیروی می شود. دکتر باید بیماران را در مورد اینکه چه اقداماتی باید در صورت ظهور علائم هیپوتانون موضعی انجام شود، مطلع شود.

عوارض قلبی عروقی

در طی کاربرد پس از بازاریابی سیلدنافیل برای درمان اختلال نعوظ، چنین پدیده های نامطلوب به عنوان عوارض جدی قلبی عروقی (از جمله انفارکتوس میوکارد، آنژین ناپایدار، مرگ ناگهانی قلب، آریتمی بطنی، سکته مغزی هموراژیک، حمله ایسکمیک گذرا، پرفشاری خون شریانی و شریانی هیپوتانسیون)، که ارتباط موقت با سیلدنافیل داشت. اکثر این بیماران، اما نه همه آنها، عوامل خطر را برای عوارض قلبی عروقی داشتند. بسیاری از این پدیده های نامطلوب مدت کوتاهی پس از فعالیت جنسی مشاهده شد و بعضی از آنها پس از دریافت سیلدنافیل بدون فعالیت جنسی پس از آن اشاره شد. امکان وجود یک اتصال مستقیم بین پدیده های نامطلوب اشاره شده و عوامل مشخص شده یا دلایل دیگر وجود ندارد.

نقض قابل مشاهده

موارد نادر از توسعه نوروپاتی شرکت های غیر انتفاعی قدام از عصب بینایی عصب بینایی به عنوان علل زوال یا از دست دادن دید در برابر پس زمینه استفاده از مهارکننده های PDE5، از جمله. اکثر این بیماران عوامل خطرساز مانند حفاری (عمیق تر شدن) دیسک عصب اپتیک، بیش از 50 سال داشتند، دیابت، فشار خون شریانی، بیماری ایسکمیک قلب، هیپرلیپیدمی و سیگار کشیدن. در صورت وقوع ناگهانی بینایی، بیماران باید بلافاصله مصرف دارو را متوقف کنند و به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.

در بیمارانی که قبلا مواردی را که از نوروپاتی های غیرقانونی غیر انتفاعی عصب اپتیک بودند، افزایش یافته است، خطر ابتلا به این بیماری افزایش یافته است. در این راستا، هنگام استفاده از مهارکننده های FDE5، پزشک باید از خطرات احتمالی با بیمار صحبت کند. در چنین بیماران، این دارو باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد و پس از ارزیابی دقیق نسبت به ریسک سود.

تعداد کمی از بیماران مبتلا به رتینیت رنگدانه ارثی دارای نقض ژنتیکی ژنتیکی از عملکرد فسفودی استراز شبکیه است. اطلاعات مربوط به ایمنی کاربرد سیلدنافیل در بیماران مبتلا به رتینیت رنگدانه غایب است، بنابراین استفاده از سیلدنافیل در چنین بیماران منع شده است.

اغتشاشات

در برخی از مطالعات پس از بازاریابی و بالینی، موارد ضعف ناگهانی یا از دست دادن شنوایی همراه با استفاده از تمام مهارکننده های FDE5 وجود دارد، از جمله. اکثر این بیماران عوامل خطر را برای خرابی ناگهانی یا از دست دادن شنوایی داشتند. رابطه علی بین استفاده از مهارکننده های PDE5 و بدتر شدن ناگهانی شنوایی یا کاهش شنوایی ایجاد نمی شود. در صورت وقوع ناگهانی در شنیدن یا از دست دادن شنوایی در برابر پس زمینه دارو، بلافاصله با دکتر مشورت کنید.

خون ریزی

سیلدنافیل اثر متقابل نیتروپروسید سدیم، اکسید نیتروژن اهدا کننده، بر پلاکت های انسانی را افزایش می دهددرونکشتگاهی. داده های مربوط به ایمنی سیلدنافیل در بیماران مبتلا به گرایش به خونریزی یا تشدید بیماری زخمی معده و دوازدهه وجود ندارد، بنابراین دارو در این بیماران باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد. فراوانی خونریزی بینی در بیماران مبتلا به تاخیر در ارتباط با بیماری های پراکنده بافت همبند بالاتر بود (- 12.9٪، دارونما - 0٪) نسبت به بیماران مبتلا به تاخیر اولیه (- 3٪، پلاسبو - 2.4٪). در بیماران دریافت شده در ترکیب باآنتاگونیست ویتامین K، فراوانی خونریزی بینی (8/8٪) بالاتر از بیماران بود که آنتاگونیست ویتامین K را قبول نکردند (1.7٪).

تغییر شکل آناتومیک آلت تناسلی مرد و پریپیسم

Sildenafil باید با احتیاط در بیماران مبتلا به تغییر شکل آناتومیک آلت تناسلی (پروفیل، فیبروز غواصی، بیماری پیرونینی) یا در بیماران مبتلا به عوامل خطر برای توسعه پریپیسم (کم خونی سلولی، میلوما، لوسمی) استفاده شود.

با طول مدت نعوظ، بیش از 4 ساعت باید بلافاصله به مراقبت های پزشکی توجه کند. اگر مداخله پزشکی فوری وجود نداشت، ممکن است به بافت های آلت تناسلی و از دست دادن کامل قدرت آسیب برساند.

استفاده همزمان با استفاده از

هنگامی که با استفاده از سیلدنافیل در برابر پس زمینه درمان اولیه، Bozentan مجبور به بهبود وضعیت بیماران (ارزیابی با استفاده از آزمون پیاده روی 6 دقیقه ای) در مقایسه با استفاده از مونوتراپی بتن. نتایج آزمون یک پیاده روی 6 دقیقه ای در بیماران مبتلا به تاخیر اولیه و تاخیر در ارتباط با بیماری های بافتی سیستمیک متفاوت است. در بیماران مبتلا به تاخیر در ارتباط با بیماری های بافت همبند سیستمیک، نتیجه استفاده همزمان سیلدنافیل و بوزنتان بدتر از یک مونوتراپی بوزینتی بود، اما بهتر از بیماران مبتلا به عقب ماندگی اولیه که مونوتراپی بوزنتان را دریافت کردند. بنابراین، پزشک باید نتیجه درمان را با استفاده همزمان از سیلدنافیل و بوز در بیماران مبتلا به تاخیر اولیه ارزیابی کند، با تکیه بر تجربه آن از تاخیر درمانی. استفاده همزمان از دارو و بوزانان در بیماران مبتلا به تاخیر در ارتباط با بیماری های سیستمیک بافت همبند توصیه نمی شود.

استفاده همزمان با سایر مهار کننده های PDE5

کارایی و ایمنی استفاده همزمان از سیلدنافیل با سایر مهارکننده های PDE5 در بیماران مبتلا به تاخیر مورد مطالعه قرار نگرفت، بنابراین استفاده از چنین ترکیبی توصیه نمی شود.

از آنجاییکه سرگیجه در هنگام مصرف سیلدنافیل امکان پذیر است، سرگیجه ممکن است، کاهش فشار خون، توسعه کروماتوپیا، تاری دید و سایر عوارض جانبی، در هنگام مدیریت وسایل نقلیه و مشاغل با سایر فعالیت های بالقوه خطرناک که نیاز به افزایش غلظت توجه و سرعت را دارند، باید انجام شود واکنش های روانگردان. همچنین باید با توجه به اقدام فردی دارو در این شرایط، به ویژه در ابتدای درمان و تغییر حالت دوز، به دقت مرتبط باشد.

قرص های پوشش داده شده با پوسته فیلم، 20 میلی گرم.

15 قرص در بسته بندی سلولی کانتور از فیلم پلی وینیل کلرید یا پلی وینیل کلرید / کلرید پلی وینیلیدین و فویل آلومینیومی.

90 قرص در پلی اتیلن چگالی بالا می تواند.

6 بسته های کانونی کانتور برای 15 قرص یا یک بانک همراه با دستورالعمل های استفاده در یک بسته مقوا.

فروشگاه در محل محافظت شده با نور در دمای بالاتر از 25 درجه سانتیگراد ذخیره کنید.

دور از دسترس اطفال نگه دارید.