چرا بینی تغییر شکل داده است؟ نقص و تغییر شکل بینی خارجی. انحنای تیغه بینی ، اپی تاکسی ، فورونکل ، رینیت حاد. علائم انحنا

34.2. تغییر شکل بینی خارجی

بینی آناتومیک خارجی (شکل.16.5.1) شامل: ریشه ، پشت ، نوک ، بال هاو قسمت متحرک تیغه بینی. سپتوم (کلوملا) توسط دو پایه داخلی غضروف بال بزرگ تشکیل شده و جدا می شود سوراخ های بینیدر زیر لبه استخوان های بینی به صورت سقف ، چارچوب غضروفی بینی خارجی وارد می شود - غضروف های جانبی (جانبی).این غضروف ها در جهت جانبی به بافت فیبری منتقل می شوند که به لبه های استخوان های دهانه پیری فرم و غضروف بال می رود. یک پایه غضروفی در نوک بینی و بال های بینی وجود دارد - غضروف بزرگ ناخنک ،که دو پا تشکیل می دهد - جانبی(پهن ، در بال بینی قرار دارد و لبه روزنه های بینی - سوراخ های بینی است) و داخلی(باریک ، در تیغه پوست موجود است). نوک بینی توسط پدیکل های داخلی غضروف بزرگ بزرگ تشکیل می شود. در لبه خلفی پای جانبی غضروف بزرگ بزرگ قرار دارد غضروف بال کوچک(غضروف سزاموئید).

شکل:34.2.1. قوز یک طرفه (سمت راست) بینی جانبی.

پوست پشت و ریشه بینی نازک و متحرک است. در ناحیه نوک و بال های بینی ، پوست ضخیم تر است و حاوی غدد چربی بزرگ است ، که به سختی با حفره اطراف جوش داده شده است. لایه اپیتلیال پوست در امتداد لبه های بال های بینی از ناحیه سوراخ های بینی به سطح داخلی بینی منتقل می شود. به این ناحیه گفته می شود دهلیز حفره بینی.پوست دهلیز حفره بینی حاوی مو و غدد چربی است.

چارچوب غضروفی استخوانی بینی در سراسر استخوان اطراف استخوان و پریکندریوم پوشانده شده است. یک لایه نازک از بافت زیرپوستی بین پوست و پریوستوم (پریکندریوم) قرار دارد. در ناحیه نوک و بالهای بینی ، پریکندریوم محکم به پوست چسبیده است. از داخل ، حفره بینی با یک غشای مخاطی پوشانده شده است ، که زیر آن یک لایه فیبر سست قرار دارد. عضلات بینی خارجی در انسان ابتدایی هستند و ارزش عملی کمی دارند. آنها در باریک شدن و بزرگ شدن دهانه های بینی خارجی که توسط بالهای متحرک بینی و کشیدن بالهای بینی به سمت پایین محدود می شوند ، نقش دارند.

سپتوم بینی(سپتوم بینی) - صفحه ای عمودی که حفره بینی را به دو نیمه تقسیم می کند و از قسمت های استخوانی و غضروفی تشکیل شده است. در قسمت های تحتانی و خلفی ، با تشکیلات استخوانی نشان داده می شود: تاج بینی فرآیند کامین فک بالا ، صفحه عمود استخوان اتموئید (در قسمت فوقانی خلفی) و وومر (در قسمت تحتانی خلفی). در نواحی قدامی ، این سازه های استخوانی توسط غضروف چهار ضلعی تیغه بینی متصل می شوند ، لبه بالایی آن ناحیه قدامی پشت بینی را تشکیل می دهد. در قسمت قدامی تحتانی (دیستال) ، غضروف تیغه بینی به پاهای داخلی غضروف های بزرگ بال متصل می شود ، که همراه با قسمت جلدی تیغه بینی (کولوملا) قسمت متحرک آن را تشکیل می دهد.

شکل:34.2.2. قوز دو طرفه قسمت جانبی بینی (a - نمای جلو ، b - نمای جانبی).

شکل:34.2.3. قوز پس از سانحه از قسمت استخوانی - غضروفی پشت بینی

(a - نمای جانبی ، b - نمای جلو).

تأمین خونبینی خارجی توسط شریان زاویه ای (از شریان قدامی صورت) ، شریان چشمی فوقانی و شریان پشت بینی (از شریان فک خارجی) انجام می شود. خروج وریداز ناحیه بینی خارجی به ورید قدامی صورت که به ورید مداری فوقانی منتقل می شود ، ودومی به سینوس غاری (غاری) منتقل می شود (واقع در حفره جمجمه میانی). سیرتبینی خارجی توسط اعصاب صورت (حرکتی) و سه قلو (حسی) تأمین می شود. تخلیه لنفاویاز بینی خارجی در زیر فکی و تا حدی در غدد لنفاوی پاروتید انجام می شود.

بیایید رایج ترین ها را در نظر بگیریم تغییر شکل بینی.تمیز دادن تغییر شکل پشتو نکتهبینی

بینی می تواند با باشد قوز ، منحنی ، مستقیم ، پهنو پشت فرو رفته

نکتهبینی اتفاق می افتد قائم ، آویزان ، گشاد ، پهن ، دو شاخه ، کوتاه شده.

گوربینکیبینی در استخوان و ناحیه غضروفی استخوانی دیده می شود. در حالت اول ، قوز قسمت جانبی (clivus) پس از آسیب به وجود می آید و در نتیجه جابجایی خارجی قطعه استخوان با شکستگی استخوان های بینی ایجاد می شود. ممکن است یک طرفه باشد (شکل.34.2 1) و دو طرفه - متقارن (شکل.34.2.2). قوز پشت بینی می تواند مادرزادی یا اکتسابی (بعد از آسیب) باشد. تغییر شکل در این مورد در قسمت استخوانی - غضروفی مشاهده می شود درجه شدت قوز متفاوت است (شکل.34.2.3-34.2.4).

شکل:34.2.4. ظاهر بیمارانی که از شدت مختلفی (a ، b ، c ، d) قوز غضروفی استخوانی پشت استخوان بینی استفاده می کنند.

شکل:34.2.5. انحنای استخوان استخوان

قسمت بینی

شکل:34.2.6. ظاهر بیماران با پل بینی گسترده (a ، b).

انحنای بینیاغلب پس از آسیب ایجاد می شود. در ناحیه استخوان ، در نتیجه جابجایی قطعه به سمت داخل با شکستگی استخوان های بینی بوجود می آیند. در هسته آن ، قوز قسمت جانبی (شیب) بینی نیز به انحنا اشاره دارد. شایع ترین انحنای قسمت غضروفی یا استخوان بینی است (شکل.34.2.5). انحناها می توانند C و S شکل باشند. این تغییر شکل به طور قابل توجهی تنفس بینی را مختل می کند.

به عقب بازمعمولاً با نوک بزرگ شده بینی ترکیب می شود (شکل.34.2.6).

پل بینی غرق شده(تغییر شکل زین ، رینولوردوز)ممکن است مادرزادی باشد (شکل.34.2.7) و اکتسابی (شکل.34.2.8). جمع شدگی در مناطق استخوانی ، غضروفی و \u200b\u200bغضروفی استخوانی رخ می دهد. با تغییر شکل زین در قسمت استخوانی ، صافی استخوان های بینی ، در قسمت غضروفی وجود دارد - تغییر شکل بین لبه پایین استخوان های بینی و نوک بینی قرار دارد (فرورفتگی در لبه قدامی استخوان بینی قرار دارد) غضروف چهار گوش) و در ناحیه استخوان استخوان - ترکیبی از ناهنجاری های استخوان و غضروف.

شکل:34.2.7. تغییر شکل بینی زین مادرزادی.

شکل:34.2.8. تغییر شکل زین پس از سانحه در قسمت های غضروفی (الف) و استخوان بند (ب) بینی.

هنگام معاینه بیمار از روب ، مقداری انبساط پشت و از طرف وجود دارد - مقعر خط پشت و کاهش ارتفاع پروفیل بینی. به دلیل خاصیت ارتجاعی بالای غضروف بال ، نوک بینی موقعیت و ارتفاع طبیعی خود را حفظ می کند.

تغییر شکل نوک بینی اغلب مادرزادی است. آنها می توانند هم با تغییر شکل در قسمت استخوان استخوان بینی ترکیب شوند و هم می توانند به طور مستقل بروز کنند.

ایستادههنگامی که غضروف بال بزرگ بیش از حد به جلو کشیده شده باشد ، نوک بینی مشاهده می شود.

معلقنوک (کشیده) با افزایش قابل توجهی در اندازه پدیکل های جانبی غضروف بزرگ بزرگ ایجاد می شود. بین تیغه جلدی بینی و لب فوقانی ، زاویه بینی بینی کمتر از 90 درجه است (زاویه بینی ،آنهایی که زاویه بین کلوملا و لب بالایی به طور معمول 90 درجه - 110 درجه است). اگر این زاویه کمتر از 90 درجه باشد ، در این صورت نوک بینی برآمده است و به نظر می رسد حتی در طول طبیعی خود نیز طولانی تر است. کوتاه کردنبینی با زاویه بینی بینی بیش از 110 تا 115 درجه مشاهده می شود.

R نوک گشادمی تواند هر دو به طور مستقل رخ دهد (شکل.34.2.9), بنابراین می توان آن را با پشت پهن بینی ترکیب کرد (شکل.34.2.6). نوک بزرگ شده با افزایش زاویه ای که بین پاهای جانبی و داخلی غضروف بزرگ ناخنک تشکیل می شود مشخص می شود.

شکل:34.2.9. ظاهر بیمار با نوک بزرگ شده بینی.

صاف شدننوک بینی با عدم رشد غضروف بال بزرگ و افزایش زاویه بین پاهای جانبی و داخلی مشاهده می شود.

نوک دو شاخه بینی در صورت عدم همجوشی پایه های داخلی غضروف بال بزرگ تشکیل می شود. بین آنها لایه ای از الیاف شل وجود دارد.

جراحی زیبایی بینی (زیبایی)باید پس از اتمام شکل گیری اسکلت صورت انجام شود در سن 17-18 سالگی. بیایید مراحل اصلی این جراحی را در نظر بگیریم. از دید ما ، دسترسی عملیاتی فقط باید استفاده شود آندونازال (داخل بینی).ما فقط از برش های بال اندونازال استفاده می کنیم ، که می تواند باشد در مقابل آنها(درست از لبه سوراخ بینی و در امتداد آن عبور می کند) ، میانگین(در وسط پای جانبی غضروف بال بزرگ) ، بالایی(نزدیکتر به لبه بالایی غضروف بال بزرگ یا بین این غضروف و لبه پایین غضروف جانبی). تقسیم بندییک برش (میانی) بین لبه پایین غضروف تیغه (چهار ضلعی) و لبه بالایی شاخک داخلی غضروف بال بزرگتر ایجاد می شود.

شکل:34.2.10. ظاهر بیمار بلافاصله پس از اتمام عمل زیبایی بینی که تحت بیهوشی عمومی انجام شد. یک باند کالودین به قسمت خارجی بینی زده شد. مجاری بینی دستکاری می شوند.

شکل:34.2.11. ظاهر بیمار با تغییر شکل بینی قبل از عمل (a ، b)

و هفت روز پس از اتمام آن (c، d). تصاویر (ج) و (د) نشان می دهد که بیمار

تورم بافت نرم بینی بعد از عمل وجود دارد.

بعد از ایجاد برش ، غضروف و استخوان (ساب پریوستئال) در تمام طول بینی از پوست جدا می شوند. قوز استخوانبا استفاده از استئوتوم برداشته می شود و به دنبال آن برش اره را با قلم می گیریم. کاهش ارتفاع استخوان پشتبینی با استئوتوم انجام می شود. استئوتومی انجام می شود.

استئوتومی میانی در امتداد تیغه بینی انجام می شود ، در حالی که یک استئوتومی جانبی (پایین ، بالا و وسط) روند بینی استخوان فک را جدا می کند. ارتفاع قسمت غضروفی پشت بینی(غضروف چهار گوش) با قیچی یا چاقوی کوتاه کوتاه می شود. انقباضاستخوان های پشتی شکل مثلثی بینی را بازیابی می کنند و قد آن را کاهش می دهند. کوتاه کردنبینی با برداشتن قسمتهای دیستال غضروف چهار گوش ، اصلاح غضروف بال و جانبی انجام می شود.

که در ر

شکل:34.2.12. ظاهر بیمار با تغییر شکل بینی قبل از جراحی زیبایی بینی (a ، b) و شش ماه (c، d) بعد از آن.

باریک شدن نوک بینی طبق روش A.A. تیموفیواشامل این واقعیت است که یک غضروف بال بزرگ از طریق برش اندونازال توسط تونل زدایی کنده می شود ، و به دنبال آن برداشت قسمت منبسط شده آن ، تامپوناد مجاری بینی با تامپون های یدوفرم و استفاده از پانسمان تصادفی روی بینی انجام می شود.

چه زمانی نوک بیرون زدهقسمتهای غضروف در ناحیه پاهای میانی و جانبی در جهت عرضی برداشته می شوند. چه زمانی نوک آویز- پاهای میانی غضروف بال بزرگ جدا شده و به قسمت انتهایی غضروف تیغه بخیه زده می شود و لبه بالایی پای جانبی این غضروف بریده می شود. چه زمانی نوک چنگالجای بین پاهای میانی غضروف های بزرگ بال بریده می شود. زخم های جراحی با کاتگات بخیه زده می شوند و مجاری بینی به طور مساوی با تامپون های یدوفرم پر می شود که 5-6 روز پس از عمل برداشته می شود. بانداژ کالدیون در قسمت خارجی بینی اعمال می شود (شکل.34.2.10). دومی 7-9 روز پس از جراحی برداشته می شود (شکل.34.2.11-34.2.13).

شکل:34.2.13. ظاهر بیمار با تغییر شکل بینی قبل از جراحی زیبایی بینی (a ، b) و یک سال بعد از آن (c، d).

زین اسبتغییر شکل دورس بینی با عمل جراحی ترمیمی بینی انجام می شود (شکل.34.2.14), آنهایی که با کاشت مجدد غضروف (خودکار - یا آلوژنیک) در محل تغییر شکل.

در میان عوارض ،که می تواند پس از جراحی زیبایی بینی رخ دهد: خونریزی ، هماتوم ، هماتوم چرکی ، آمفیزم زیر جلدی و غیره

چند ماه پس از جراحی زیبایی بینی ، در برخی موارد بیماران شناسایی می شوند تغییر شکل بینی بعد از عمل ،که نیاز به مداخلات جراحی اضافی دارد.

R است.34.2.14. شکل ظاهری بیمار با تغییر شکل زین در قسمت استخوان

پشت بینی قبل از (الف) و بعد از (ب) عمل غضروف سازی (بعد از 7 روز ، ادم بعد از عمل وجود دارد).

شکل:34.2.15. تغییر شکل بعد از عمل در قسمت غضروفی بینی (a). ظاهر بیمار پس از جراحی مکرر (ب).

با کاهش قابل توجه در ارتفاع پشت استخوانی بینی و برداشتن کافی لبه قدامی غضروف چهار گوش یا پریکندریت سپتوم و غضروف بال بزرگ ، تغییر شکل قسمت غضروفی بینی(به شکل قوز قسمت غضروفی یا "منقار طوطی") ، که به عمل نیاز دارد - برداشتن لبه قدامی غضروف سپتوم (شکل.34.2.15).

اختلاف (گسترش)اگر استئوتومی میانی در هنگام باریک شدن پشت بینی یا پشت پا به اندازه کافی باریک نشود ، پشت استخوان بینی انجام می شود (شکل.34.2.16).

انحناپشت استخوانی بینی هنگامی اتفاق می افتد که استئوتومی جانبی به اشتباه انجام شود.

بی نظمی (غرق شدن)پشت بینی (در امتداد تاج ، شیب ها یا ناحیه غضروف) هنگامی اتفاق می افتد که لبه های استخوانی یا لبه قدامی غضروف چهار گوش به طور نامناسب پردازش شوند.

شکل: 34.2.16.ظاهر بیمار با عوارض بعد از عمل. برآمدگی استخوان و پایه غضروفی بینی وجود دارد (a - نمای جلو ، b - نمای جانبی).

پ برآمدگی استخوان و قاعده غضروفی بینیبا جدا شدن نادرست از فلپ پوست (قسمت جلویی پوست جدا نشده است) ، و همچنین با نقض تکنیک های فنی - همگرایی کافی استخوان های بینی پس از برداشتن قوز ، برداشتن بیش از حد قسمت قدامی غضروف بال بزرگ و غیره (شکل 34.2.16)

نوک صافبینی با برداشتن بیش از حد غضروف های بال چهار ضلعی ، جانبی و بزرگ ظاهر می شود.

شکل: 34.2.17.کوتاه شدن نوک بینی که در دوران پس از عمل در گردن بوجود آمده است.

کوتاه شدن نوک بینیبه عنوان یک نتیجه از برش بیش از حد غضروف چهار گوش و دور (پایین) و غضروف بال بزرگ مشاهده شده است (شکل 34.2.17).

نوک آویزبا برداشتن بیش از حد از پایه های میانی غضروف های بزرگ بال و ثابت نکردن آنها روی غضروف های سپتوم تشکیل می شود. این عارضه را می توان با ناهنجاری های cicatricial داخل بینی در قسمت قدامی نوک بینی مشاهده کرد.

تغییر شکل بال های بینیبا برداشتن ناهموار لبه پایینی پاهای جانبی غضروف بال بزرگ رخ می دهد.

تغییر شکل بینی خارجی یکی از دشوارترین مشکلات جراحی بینی است. آنها می توانند مادرزادی یا ضربه ای باشند. ترکیب اختلالات ساختار داخل بینی و خارجی بینی نیاز به تعیین تاکتیک های درمان ناهنجاری های بینی و حل مسئله مداخلات همزمان برای اهداف زیبایی و عملکرد دارد.
هدف، واقعگرایانه. برای ارزیابی ماهیت تغییرات در بینی خارجی و ترکیبی از تغییرات داخل بینی ، گزینه هایی برای تاکتیک های جراحی در بیماران با تغییرات مختلف در بینی خارجی.
مواد و روش ها. برای دستیابی به این هدف ، ما شرایط بالینی 36 بیمار را در کلینیک گوش و حلق و بینی بیمارستان بالینی منطقه ای Grodno در دوره 2004 تا 2006 مطالعه کردیم.
همه بیماران از شکل بینی شکایت داشتند ، که با نیازهای زیبایی آنها مطابقت نداشت. برای تعیین نشانه های جراحی ، پزشک انطباق شکایات و تغییرات در شکل بینی را ارزیابی کرد. نیاز به اصلاح بینی خارجی در همه بیماران مشخص شد و بیماران تحت عمل جراحی قرار گرفتند. 28 بیمار ، 6 بیمار به صورت ترکیبی از رینولوردوز با رینوسکالیوز ، 3 بیمار مبتلا به ناهنجاری پس از سانحه در بال بینی با نقص از طریق نقص و آترزی حفره بینی ، بیشتر بیماران تحت عمل جراحی تغییر شکل بینی خارجی قرار گرفتند.
اکثریت قریب به اتفاق عملیات در یک مرحله انجام شد. نشانه هایی برای مداخله دو مرحله ای در 8 بیمار وجود داشت. آنها با تغییر شکل ناخالص تیغه بینی در استخوان و مناطق غضروفی همراه بودند. روش های مختلفی برای از بین بردن نقص جزئی بینی ، به عنوان مثال ، با استفاده از ساقه فیلاتوف شناخته شده است. چنین عملیاتی در صورت وجود نقص در بال بینی ، نوک بینی و تیغه بینی توجیه می شود. عیب این نوع جراحی چند مرحله ای ، تهاجمی و مدت زمان درمان است. ما از روش جایگزینی نقایص جزئی بال بینی با جابجایی فلپ تشکیل شده در ناحیه نقص سیکاتریال بال بینی به سمت دهلیز بینی و حرکت فلپ جلدی جلدی و زیر جلدی روی پدیکول تشکیل شده از ناحیه تاول بینی استفاده کردیم تا نقص بال بینی را جایگزین کند.
با استفاده از این روش ، پوشش داخلی دهلیز بینی تشکیل می شود. از ناحیه چین بینی - بینی ، یک فلپ پوستی زیر جلدی روی پا ایجاد می شود. پایه فلپ در ناحیه چین بینی - بینی قرار دارد و قسمت فوقانی به نقص بال بینی منتقل می شود. فلپ با بخیه ثابت می شود. لبه های نقص تاش بینی - تحریک شده و بخیه زده می شوند. همه بیماران از شکل بینی راضی بودند.
نتایج تحقیق. نتایج در اوایل دوره پس از عمل در روز 7 پس از برداشتن گچ ، حذف بخیه ها و تامپون های داخل بینی ارزیابی شد. در این دوره ، در 100٪ بیماران نتیجه زیبایی مثبت حاصل شد ، که رضایت بیماران را جلب کرد. در دو بیمار ، مداخله دوم برای اصلاح نقص پشت بینی به صورت ناهمواری انجام شد. بعد از آن ، فرم بینی آنها را از نظر زیبایی راضی می کند. با ارزیابی ویژه ، در 33 بیمار نتیجه مثبت ارزیابی شد ، در 3 مورد رضایت بخش است.
نتیجه گیری استفاده از مداخلات جراحی بعد از جراحات بینی به شما امکان می دهد با انتخاب صحیح بیماران برای جراحی و استفاده از تاکتیک های جراحی صحیح ، از نظر عملکردی و زیبایی تأثیر خوبی داشته باشید.

ناهنجاری در رشد بینی

ناهنجاری ها- ناهنجاری های اندام مرتبط با وجود ژنوتیپ ژن جهش یافته پاتولوژیک که باعث نقض جنین سازی می شود.

در عمل بالینی ، طبقه بندی B.V. Shevrygin (1996) ، که گروه های زیر را از نقایص مادرزادی بینی تشخیص می دهد.

آگنیزیس یک رشد کامل کامل در اندام است. Hypergenesis - رشد بیش از حد یک عضو.

هیپوژنز رشد ناموفق یک اندام است. دیستوپی نقض موقعیت طبیعی اندام است.

دیسژنز یک تکامل غیر طبیعی اندام است. ماندگاری حفظ ساختارهای جنینی در بدو تولد است.

ناهنجاری های مادرزادی بینیمی تواند به صورت یک بینی دوتایی ، یک شکاف بینی باشد ، که در آن می توان هر دو نیمه آن را از هم جدا کرد ، تشکیل بینی به شکل یک یا دو تنه امکان پذیر است ، بدشکلی توربین ها و غیره

سایر نقایص رشد ممکن است باشد کیست های درموئیدو فیستولپشت بینی آنها تورم کوچکی از شکل گرد ، قوام نرم را نشان می دهند ، که به طور معمول در پشت بینی قرار دارد. محتوای کیست توده ای ریز و چرب است که در این میان دسته مو وجود دارد. کیست درموئید می تواند با تشکیل یک یا چند دستگاه تراوش مداوم از بین برود.

آترزی انتخابی مادرزادیبه این دلیل بوجود می آیند که در دوره جنینی ، بافت مزانشیمی ، که لومن choanal را به شکل غشایی می بندد ، به طور کامل یا جزئی جذب نمی شود. در آینده ، این غشا می تواند استخوان سازی شود.

آترزی کامل دو طرفه می تواند باعث خفگی و مرگ نوزاد شود ، زیرا هنگام تنفس هیچ بازتابی برای باز کردن دهان وجود ندارد. با آترزی نسبی انتخابی ، اختلالات تنفسی بینی با درجه های مختلف شدت رخ می دهد.

عیب یابیآترزی مادرزادی چوآنال با استفاده از کاوش ، تزریق آب به داخل بینی از طریق کاتتر و روش های کنتراست اشعه X تشخیص داده می شود. بهتر - آندوسکوپی.

رفتار.ناهنجاری های مادرزادی فقط با جراحی درمان می شود.

انحنای تیغه بینی - انحراف مداوم از سطح میانی استخوان یا ساختارهای غضروفی تیغه بینی.

دلایل وقوع آن ممکن است باشد پس از سانحه, فیزیولوژیکی - به دلیل توسعه ناسازگار ساختارهای غضروفی و \u200b\u200bاستخوانی اسکلت صورت ؛ آسیب شناسیناشی از جابجایی یک طرفه پولیپ ها ، توربین هایپرتروفی ، تومورها.

کلینیک: سه نوع اصلی تغییر شکل تیغه بینی وجود دارد: انحنا ، تاج و ستون فقرات ، یا ترکیبات مختلف آنها. تغییر شکل تیغه بینی لومن مجرای مشترک بینی را باریک می کند و عبور هوا از بینی را دشوار می کند. شکایت اصلی مشکل در تنفس بینی ، گرفتگی بینی ، گاهی ترشحات مخاطی یا مخاطی است. در بعضی موارد ، سردردهای مکرر ، خشکی گلو ، احتقان و وزوز گوش و کاهش حس بویایی مشاهده می شود. نشانه های درمان جراحی منحنی تیغه بینی نیست ، بلکه شکایات بیمار و سایر تظاهرات بالینی است.

عیب یابیتشخیص بر اساس شکایات بیمار ، داده های آنامنیز ، تصویر راینوسکوپی تعیین می شود. در صورت بررسی ناکافی قسمتهای میانی و خلفی بینی ، باید کم خونی مخاط بینی با داروی انقباض کننده عروق (محلول 0.1٪ آدرنالین ، نفتیزین ، گالازولین و ...) انجام شود. یک روش بسیار آموزنده استفاده از آندوسکوپ با زاویه دید مختلف + توموگرافی کامپیوتری (CT) است.

رفتارجراحیاز بین انواع مختلفی از جراحی در تیغه بینی می توان تشخیص داد دو نوع مداخلات ترمیمی جراحی: جراحی رادیکال کلاسیک - برداشتن زیر مخاطی تیغه بینی ، طبق گفته کیلیان , و یک تکنیک ملایم تر - برداشتن دایره ، مطابق با Voyachek .

الف) برداشتن زیر مخاطی تیغه بینی.ماهیت عمل شامل برداشتن زیر پریکندرال زیر ساب پریوستئال از قسمتهای منحنی اسکلت غضروفی و \u200b\u200bاستخوانی تیغه بینی به منظور گسترش مجاری بینی و بر این اساس ، بهبود تنفس بینی است. در نیمه چپ بینی ، یک برش قوسی از غشای مخاطی و پریکندریوم از پایین به پشت بینی ایجاد می شود و 5-4 میلی متر از لبه خارجی غضروف چهار گوش خارج می شود. با یک آسانسور تیز ، غشای مخاطی سمت چپ سپتوم همراه با پریکندریوم از غضروف جدا می شود. وارد شدن به لایه "صحیح" مهم است. هنگام جدا شدن ، سطح صاف ، براق و مرواریدی غضروف باید دیده شود.

بعد از اینکه مقطع منحنی کاملاً از یک طرف جدا شد ، آنها به سمت دیگر حرکت می کنند. برای این ، برش غضروف ایجاد می شود. غضروف با دقت کالبد شکافی می شود تا به غشای مخاطی طرف مقابل آسیب نرساند. سپس غشای مخاطی با پریکندریوم طرف مخالف با یک جنجال با حرکات کوچک جدا می شود. با استفاده از قیچی و چاقوی جراحی ، قسمت منحنی انتخاب شده غضروف برش داده می شود و با انبرک مخصوص برونینگ برداشته می شود. همان پنس و اسکنه برای از بین بردن نواحی تغییر شکل یافته اسکلت استخوان تیغه بینی استفاده می شود. بعلاوه ، ورقه های غشای مخاطی در امتداد خط میانی قرار می گیرند ، مجاری مشترک بینی به آرامی با تورونداهای آغشته به هر پماد ضد التهاب ، یا یک نوار از لاستیک کف ، که به انگشت یک دستکش جراحی وارد می شود ، تار می شوند. در صورت لزوم می توان بخیه را در محل برش اولیه مخاط قرار داد. روز بعد تامپون ها برداشته می شوند.

غالباً ، انحنای تیغه بینی با علائم هایپرتروفی جبرانی توربین زیرین همراه است. در چنین مواردی ، علاوه بر این تولید کنید صرفه جویی در کاهش فشار خون پایین - قطع توربینات تحتانی در امتداد لبه آن یا وازوتومی - جداسازی مخاط کونش بینی از چارچوب استخوان به منظور ایجاد زخم و کاهش بعدی. در بعضی موارد ، تولید کنید ورم بینی تحت مخاط - برداشتن لبه استخوان توربینات تحتانی پس از جداسازی مقدماتی غشای مخاطی. همچنین امکان پذیر است lateoconchopexy ، که در آن توربینات تحتانی در پایه آن شکسته شده و به دیواره جانبی فشار داده می شود ، که مجرای مشترک بینی را گسترش می دهد.

خون دماغ شدن

بسته به دلایل خونریزی ، تشخیص دهید پس از سانحهو علامتی خون دماغ شدن

خون دماغ ضربه ای. ضربه به غشای مخاطی می تواند خفیف باشد ، باعث خونریزی جزئی جزئی و قابل توجه شود ، همراه با آسیب به هزارتوی اتموئید ، که می تواند باعث خونریزی مکرر بینی شدید ، تهدید کننده زندگی شود. وقتی پوسته ها از قسمت های تحتانی تحتانی تیغه بینی با انگشت برداشته شوند ، جایی كه یك شبكه عروقی با حلقه متراکم وجود دارد (منطقه كیسلباخ) ، خونریزی می تواند اتفاق بیفتد.

خونریزی علامتینشانه ای از هر بیماری عمومی پزشکی است. رایج ترین آنها هستند قلبی عروقی(فشار خون شریانی ، تصلب شرایین) ، بیماری کلیوی(فشار خون بالا) ، ب بیماری های سیستم خون و تغییر در دیواره عروق ، هموفیلی, اندامهای خونساز (سرطان خون ، رتیکولوز).

درمانگاه - آزاد شدن قرمز مایل به قرمز و بدون کف از دهلیز بینی یا جریان خون در امتداد دیواره پشتی حلق در هنگام پرتاب سر به عقب ، در حالی که خون از دستگاه تنفسی تحتانی به یک درجه یا کف دیگر کف می شود ، جریان آن از پشت حلق مشخص نمی شود. بسته به میزان خون از دست رفته ، آنها از یکدیگر تفکیک می شوند خونریزی جزئی ، متوسط \u200b\u200bو شدید (شدید) از بینی.

خونریزی جزئیمعمولاً از منطقه کیسلباخ می آید. خون در حجم چند میلی لیتر در مدت زمان کوتاهی به صورت قطره آزاد می شود. چنین خونریزی اغلب به خودی خود یا پس از فشار دادن بال بینی به تیغه بینی متوقف می شود.

خون دماغ متوسط با از دست دادن خون فراوان مشخص می شود ، اما در یک بزرگسال بیش از 300 میلی لیتر نیست. در این حالت ، تغییرات همودینامیکی معمولاً در حد طبیعی است.

تغییر شکل استخوان های پشت و تیغه بینی (انحنای تیغه بینی)

ناهنجاری های مادرزادی پشت بینی ، پهن شدن بینی ، قوز بزرگ ناراحتی روانی برای بیمار است. بدشکلی آسیب زای بینی به دست آمده ، نتیجه ای مکرر در حوادث خانگی ، ورزشی و رانندگی. نقض شکل زیبایی بینی منجر به نقض عملکردهای متعدد بینی می شود. یک شکل گیری مهم آناتومیکی صورت - بینی - و یکی از اجزای دستگاه تنفسی فوقانی. بینی دارای عملکردهای زیادی مانند هدایت هوا ، تمیز کردن ، گرم کردن آن و مرطوب سازی آن است. نسبت صحیح ساختارهای آناتومیکی بینی صدای طبیعی صدا را تضمین می کند. حس بویایی عملکرد مهمی در بینی است که رابطه بین بدن و محیط خارجی را تضمین می کند.

مقاومت تنفسی حفره بینی باعث ایجاد فشار داخل توراسی منفی در هنگام استنشاق می شود که به نوبه خود باعث افزایش تهویه ریوی و خروج ورید به ریه ها و قلب می شود. بنابراین ، بدیهی است که نقض تنفس بینی نه تنها منجر به هیپوکسی مزمن می شود ، بلکه باعث بیماری های ریه ها ، دستگاه تنفسی فوقانی و سیستم قلبی عروقی می شود.

بینی عملکرد زیبایی شناختی را انجام می دهد ، زیرا بخشی است که توسط آن هماهنگی ارزیابی می شود. صورت هنگامی هماهنگ در نظر گرفته می شود که ارتفاع سه قسمت آن برابر باشد. اندازه گیری طول بینی است ، که ارتفاع یک سوم میانی صورت است.

از یک طرف ، بینی به تمام صورت کمال زیبایی می بخشد ، از طرف دیگر ، در انجام بسیاری از عملکردهای مهم شرکت می کند ، اصلی ترین آنها تنفس بینی است. بدشکلیهای مادرزادی و آسیب دیده حفره بینی غالباً علاوه بر اینکه چهره را از حالت طبیعی درآورده و باعث رنج اخلاقی می شود ، منجر به اختلالات عملکردی نیز می شود. در علت تغییر شکل مادرزادی و اکتسابی تیغه بینی (انحنا ، تاج ، خار) ، به 3 عامل اصلی اهمیت داده می شود: فیزیولوژیکی ، آسیب زا و جبرانی.

انحنای تیغه بینی یکی از نمونه های عدم تناسب رشد در طی رشد کودک است. بر این باورند که در نتیجه رشد ناهموار تیغه بینی و اسکلت استخوانی که درون آن قرار داده شده است (اولین رشد سریعتر). به گفته برخی نویسندگان ، تغییر شکل آن در سنین بالاتر از 7 سال اتفاق می افتد ، به گفته دیگران ، در سنین پایین تر. ماهیت احتمالی وراثتی این تغییرات نشان داده شده است. انحنای ضربه ای ناشی از همجوشی نامناسب قطعات ، فشار جبرانی بر روی تیغه بینی توسط توربین بزرگ شده ، پولیپ ها و تومور است.

تشخیص و علائم تغییر شکل استخوان های پشت و تیغه بینی (انحنای تیغه بینی)

دشواری در تنفس از طریق بینی ، ترشح بیش از حد ، خشکی حلق و گاهی اوقات اسپاسم گلوت مشاهده می شود. برجستگی ها و ستون فقرات می توانند تیز باشند ، به راحتی زخمی شوند ، به گلدان نفوذ کنند ، باعث ناراحتی شوند و در ظهور بیماری های نوروژنیک ناشی از پدیده های بازتابنده نقش داشته باشند.

قسمت خمیده تیغه بینی اغلب با توربین میانی تماس پیدا می کند و یا با فشار بر روی آن باعث سردرد می شود (در ناحیه فوقانی اندام). تغییر شکل تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) منجر به تغییرات عملکردی و سایر تغییرات می شود. با اختلال طولانی مدت در تنفس بینی ، اسکلت صورت تغییر می کند ، سقف گوتیک کام ، ظاهر آدنوئید صورت ، رشد غیر طبیعی و محل قرارگیری دندان های فوقانی ، صدا تغییر می کند (عملکرد تشدید کننده بینی مختل می شود). مشکل در تنفس بینی منجر به کاهش تبادل گاز ، گرسنگی اکسیژن می شود.

حفره بینی عملکردهای تنفسی ، بویایی ، محافظتی ، تشدید کننده و بازتابنده را انجام می دهد. در صورت اختلال در حفره بینی ، تنفس از طریق دهان با نقض عملکردهای فوق انجام می شود. مشکل در تنفس بینی از یک ماهیت ثابت اصلی ترین علامت انحنای تیغه بینی است. انحنای تیغه بینی با ناهنجاری های رشد مادرزادی ، آسیب های خانگی و ورزشی رخ می دهد. تغییر شکل مادرزادی و اکتسابی پس از سانحه (انحنای تیغه بینی) با شکل عجیب تیغه بینی ، وجود خطوط شکستگی تیز ، گاهی اوقات انحرافات ترکیبی لبه قدامی تحتانی و تغییر شکل هرم بینی متمایز می شود. تشخیص افتراقی بین این نوع بدشکلی های تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) باید بیشتر بر اساس تصویر راینوسکوپی باشد تا داده های آنامنزیک.

ثابت کردن واقعیت آسیب بینی در اوایل کودکی بسیار دشوار است. علاوه بر این ، ضربه به هنگام تولد همچنین می تواند باعث تغییر شکل تیغه بینی شود ، به همین دلیل ، 15-15 درصد از نوزادان با انحنای تیغه بینی تشخیص داده می شوند که عمدتا تغییر مکان لبه قدامی تحتانی آن است. هنوز ، مسئله اهمیت اتیولوژیک زایمان و ترومای داخل رحمی در نهایت حل نشده است. رابطه بین انحنای تیغه بینی و شرایط زایمان مورد مطالعه قرار گرفت و ، بدون پیدا کردن تفاوت قابل توجه در هر یک از معیارهای تجزیه و تحلیل شده ، نتیجه گیری شد که اهمیت غالب اتیولوژیکی صدمات در دوره پس از تولد ایجاد شده است. از دیدگاه فیلو و آنتوژنز ، تشکیل بدشکلی تیغه بینی یک وضعیت اجتناب ناپذیر و نتیجه تکامل انسان است. ایجاد تغییر شکل تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) در اثر تغییر در ساختار قاعده جمجمه در روند تکامل ایجاد می شود: رشد مستقل غضروف سپتوم ، که در پستانداران اولیه ظاهر می شود ، تغییر در نسبت بین غضروف چهار گوش و وومر که از غضروف از عقب و از قسمت های عقب و سایر قسمت های عقب و همچنین از عقب قسمت های عقب و همچنین از عقب و از قسمت های عقب و همچنین از عقب قسمت های عقب و همچنین از عقب و از قسمت های عقب و همچنین از عقب قسمت های عقب و همچنین از غضروف های عقب و از قسمت های دیگر از عقب و از طرف دیگر افزایش نوروکرانیوم در مرحله

انواع ناهنجاری های تیغه بینی (انحنای تیغه بینی)

با توجه به شدت تغییر شکل تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) ، آنها به شرح زیر تقسیم می شوند:

• درجه 1 - انحراف جزئی از خط وسط
• درجه 2 - قسمت بیرون زده تیغه بینی تقریباً در نیمه راه خط میانی و دیواره جانبی حفره بینی قرار دارد
• درجه 3 - سپتوم تغییر شکل یافته با دیواره جانبی حفره بینی در تماس است

این طبقه بندی تغییر شکل تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) بدون اشکال نیست ، زیرا تماس برجستگی با تشکیل در دیواره جانبی حفره بینی به شدت آن بستگی ندارد ، بلکه به محلی سازی آن بستگی دارد. علاوه بر این ، اندازه توربینات ها بسته به شدت روند التهابی یا آلرژیک می تواند بسیار متفاوت باشد ، در این حالت ممکن است توربین حتی با یک تیغه غیر خمیده تماس پیدا کند.

در تلاش برای تلفیق اصول بیماری زایی ، ریخت شناسی و بالینی ، پیشنهاد می شود 7 نوع تغییر شکل تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) تشخیص داده شود:

1. یک برجستگی عمودی یک طرفه کوچک در قسمتهای قدامی تیغه بینی که عملکرد تنفس بینی را مختل نمی کند.
2. برجستگی عمودی قابل توجهی در همان قسمت از تیغه بینی با جابجایی لبه قدامی غضروف چهار گوش در جهت مخالف. عملکرد تنفس بینی مختل می شود.
3. برجستگی عمودی یک طرفه در قسمتهای عمیق حفره بینی.
4. دو برجستگی عمودی که یکی پس از دیگری روی سطوح مخالف تیغه بینی قرار دارد (خم شدن S شکل در برش افقی).
5. یال یک طرفه ، تقریباً افقی ، صعودی در قسمت های خلفی تیغه بینی ، که به شکل شمشیر ترکی است.
6. دو برجستگی تقریباً افقی در قسمتهای قدامی و میانی تیغه بینی در سطوح مخالف با یک شیار مشخص در یک طرف.
7. پارتیشن به اصطلاح مچاله شده با چندین خط شکستگی ، نمایانگر ترکیبات مختلفی از انواع ذکر شده در بالا.

جزئیات بیش از حد انواع مختلف تغییر شکل های تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) هنوز اجازه نمی دهد بسیاری از انواع تغییر شکل ها در چارچوب این طبقه بندی قرار بگیرند و بیشتر ترکیبات در نوع هفتم قرار می گیرند که شکل خاصی از تیغه بینی را رمزگشایی نمی کند. علاوه بر این ، عیب طبقه بندی این است که ضخیم شدن اسکلت سپتوم و انواع انحرافات غضروف چهار گوش را در نظر نمی گیرد ، که هنگام انتخاب روش های اصلاح جراحی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در عمل ، فقط 1-2 و 4 نوع ، ناهنجاری های کم و بیش مشخص منطقه غضروف در صفحه افقی را نشان می دهد. تجربه بالینی نشان می دهد که تقریباً همیشه خم شدن غضروف چهار ضلعی نه به صورت افقی بلکه به صورت عمودی قرار دارد و اصلاح این خم است که به دست آوردن نتیجه عملکرد خوب عمل دشوار است.

ناهنجاری های مادرزادی و اکتسابی و انواع مختلف ناهنجاری های غیر صدمه ای تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) از پنج نوع اصلی (م componentsلفه ها) یا ترکیبات آنها تشکیل شده است. انواع زیر تغییر شکل تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) را شناسایی می کند:

• انحراف C شکل
• انحنای S شکل
• تاج
• دررفتگی غضروف چهار گوش
• ضخیم شدن ("دست انداز")

شکل دوم معمولاً در مرز لبه فوقانی خلفی غضروف چهار گوش و صفحه عمود استخوان اتموئید قرار دارد و به ضخامت 5-6 میلی متر می رسد ، هوادهی قسمت های فوقانی حفره بینی را به طور قابل توجهی مختل می کند. این طرح متناسب با تغییر شکل های تیغه بینی (انحنای تیغه بینی) بعد از شکستگی های پیچیده چند تکه ای تیغه بینی نیست ، وقتی قطعات در زاویه های مختلف قرار دارند ، یکدیگر را همپوشانی می کنند. هنگام تجزیه و تحلیل شکل تیغه بینی ، درجه سختی تنفس بینی از اهمیت زیادی برخوردار است. نقض عملکرد دفع و جذب مخاط بینی در بیماران دارای انحنای تیغه بینی وجود دارد.

مدت هاست که ثابت شده است که انحنای تیغه بینی ، به ویژه برجستگی ها و ستون فقرات که با گردنه ها تماس می گیرند ، باعث ایجاد تعدادی از رفلکس های آسیب شناختی ، محلی و عمومی می شوند.

فرد عضوی ندارد که بازتاب حاصل از تغییر شکل سپتوم بینی به آن منتقل نشود. هنگام اختلال در تنفس بینی ، سرماخوردگی (رینیت حاد ، عفونت های حاد تنفسی ، ARVI) بیشتر دیده می شود. وجود تغییر شکل تیغه بینی در بیماران مبتلا به التهاب لوزه مزمن ، التهاب بینی ، حنجره روند این بیماری ها را تشدید می کند. به این بیماران عمل تیغه بینی نشان داده می شود.

جراحی سپتوپلاستیک با استفاده از دسترسی فک و ماگزیلاری به تیغه بینی کاملاً شناخته شده است. در این عمل ، غشای مخاطی با پریکندریوم فقط از یک طرف غضروف چهار گوش جدا می شود تا سهولت تحرک و تثبیت آن در موقعیت متوسط \u200b\u200bباشد. برای دسترسی به بخشهای میانی تیغه ، لبه پایینی دهانه گلابی شکل در معرض دید قرار می گیرد. یک کانال در امتداد پایین حفره بینی ایجاد می شود که از طریق آن قسمت های تغییر شکل یافته در قسمت استخوانی تیغه جدا می شود.

از مزایای این روش حفظ غضروف چهار گوش است. اما این تداخل اشکالاتی نیز دارد. این موارد عبارتند از: نقض واسکولاریزاسیون و تخلیه لنفاوی ، نقض تروفیسم غشای مخاطی تیغه بینی و سایر ساختارهای حفره بینی به دلیل آسیب رساندن به شاخه های شبکه رویشی پالاتین در ناحیه پایین حفره بینی. نقض تروفیسم منجر به ایجاد رینیت subatrophic و سوراخ شدن تیغه می شود. تاکنون ، هنوز بسیاری از موضوعات حل نشده و بحث برانگیز در تعیین نشانه های انجام اقدامات اصلاحی بر روی تیغه بینی وجود دارد.

تغییرات در مخاط بینی ناشی از تغییر شکل سپتوم آن ، اغلب بر عملکرد کانال اشکی تأثیر منفی می گذارد. در نتیجه تغییر شکل تیغه بینی ، آیرودینامیک جریان هوا در هنگام استنشاق و بازدم مختل می شود ، که منجر به ایجاد اختلال در تنفس از طریق بینی می شود و این یک زنجیره کامل از تغییرات نامطلوب در حفره بینی و سینوس های پارانازال را به دنبال دارد.

درمان تغییر شکل استخوان های پشت و تیغه بینی (انحنای تیغه بینی)

علیرغم این واقعیت که در سالهای اخیر گزینه های مختلفی برای عمل تیغه بینی پیشنهاد شده است که از نظر فیزیولوژیکی تر هستند ، اما هنوز هم امروزه هیچ روش جهانی برای عمل وجود ندارد ، زیرا هر نوع تغییر شکل تیغه بینی نیاز به یک رویکرد خلاقانه در انتخاب عمل جراحی دارد رفتار.

سپتوپلاستی ، با گزینه های فراوان ، یک روش جراحی پیچیده است و برای اجرای موثر آن ، یک آموزش نظری و عملی خوب ، صلاحیت های جراحی کافی لازم است. با این حال ، یکی از عوارض شایع ایجاد زخم و آتروفی است. یک عارضه نسبتاً شایع بعد از عمل هایی که روی تیغه بینی انجام می شود ، سوراخ شدن آن است. وقوع اشک در غشای مخاطی تیغه بینی به میزان آموزش جراحی پزشک بستگی دارد.

در حال حاضر ، در مورد انحنای تیغه بینی ، ملایم ترین و م areثرترین آنها سپتوکندروپلاستی لیزر برای انحنای قسمت غضروف تیغه بینی و سپتوپلاستی سونوگرافی است که برای تغییر شکل غضروف و استخوان موثر است. تمام عملیات در کلینیک ما با بازیابی تضمین شده تنفس بینی و جذابیت زیبایی با حفظ کامل غضروف و استخوان تیغه بینی انجام می شود.

آسیب شناسی مورد بحث به نژاد یا جنس خاصی وابسته نیست. این می تواند به عنوان یک نقص جدا شده بوجود آید ، یا با نقایص رشد دیگر ترکیب شود.

پزشک اغلب در اولین معاینه ناهنجاری ها را کشف می کند و برای از بین بردن آنها فقط مداخله جراحی لازم است.

دلایل ناهنجاریهای مادرزادی و نقص بینی - چه کسی در معرض خطر است؟

خطاهایی در شکل گیری بینی خارجی به دلیل تأثیر منفی محیط ، عادت های بد و برخی عوامل دیگر بر سلامت مادر باردار که 6-12 هفته باردار است ، بوجود می آید.

نقص بینی خارجی نه تنها یک مشکل زیبایی شناختی نیست بلکه می تواند ناتوانی های جدی در رشد را در آینده تحریک کند.

عوامل مختلفی وجود دارد که تأثیر آنها بر یک زن باردار می تواند باعث ناهنجاری های مادرزادی بینی در کودک شود:

• عفونت بدن با بیماری های گروه TORCH. به همین دلیل ، در قلمرو فدراسیون روسیه در سه ماهه اول بارداری ، زنان تحویل داده می شوند تا سرخچه ، توکسوپلاسموز ، ویروس سیتومگال ، ویروس هپاتیت ، تبخال ، سیفلیس را تشخیص دهند.
• تابش رادیواکتیو یا یونیزان.
• مسمومیت توسط عوامل شیمیایی.
• مصرف داروهای خاص
• اعتیاد به الکل
• استعمال دخانیات.
• استعداد ژنتیکی
• مصرف دارو.

انواع ناهنجاری های مادرزادی بینی در طبقه بندی پزشکی

تا به امروز ، در منابع پزشکی ، بیماری مورد نظر به شرح زیر طبقه بندی شده است:

1. بدشکلی

وضعیتی که در آن استخوان و اسکلت غضروفی بینی اصلاح می شود.

انواع مختلفی وجود دارد:

• هیپوژنز . با کمبود رشد ، کوتاه شدن ساختارهای خارجی بینی مشخص می شود: پشت ، پایه ، بال ها. تغییر شکل ها می توانند روی همه یا یک ساختار تأثیر بگذارند ، یک یا دو طرفه باشند. در موارد نادر ، ممکن است اجزای فوقانی بینی به طور کامل وجود نداشته باشد. حالتی مشابه را در برخی منابع می نامند پیدایش.
• هایپرژنز . بافت غضروف یا استخوان در اینجا بسیار بزرگ است. این گروه از ناهنجاری ها شامل یک بینی گسترده ، خیلی طولانی و همچنین یک نوک بینی گسترده است.
• دیژنز . ناهنجاری ها در صفحه پیشانی متمرکز شده اند. انحنای بینی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد (بینی مایل ، تغییر شکل S شکل ، پروبوزیت جانبی ، قوز بینی و ...).

2. پایداری

شرایط پاتولوژیک که در آن نوزاد دارای اجزای "غیرضروری" بینی خارجی است.

گروه مشخص شده از ناهنجاری ها به دو نوع تقسیم می شوند:

• نقص بینی خارجی : رشد انفرادی در قاعده بینی که حاوی غدد چرب و مو است. شکاف های جانبی / میانی بینی؛ نوک بینی چنگال
• ناهنجاری های داخل بینی : جداسازی - یا جداسازی کامل - از توربین ها از یکدیگر. آترزی مجاری بینی.

3. دیستوپی

با این نقایص ، بینی خارجی دارای نئوپلاسم های مختلفی است که می تواند در مکان های مختلف قرار گیرد.

به عنوان مثال ، تیغه بینی می تواند به یک زائده مجهز شود ، که بر تنفس بینی و عملکرد بو تأثیر منفی می گذارد.

مثال دیگر وجود روی توربینات وزیکول با ترشح غده در داخل است. در آینده ، ممکن است نفوذ چرکی در چنین وزیکول هایی جمع شود که منجر به التهاب مخاط بینی شود.

علائم ناهنجاری های مادرزادی بینی - تشخیص نقص بینی در نوزادان

یکی از برجسته ترین تظاهرات بیماری مورد نظر ، شکل غیراستاندارد بینی و همچنین تغییر شکل قسمت صورت جمجمه است.

اختلال در تنفس آزاد از طریق بینی برای انواع ناهنجاری ها معمول است.

یک پدیده مشابه با شرایط زیر مشخص می شود:

• تنفس خیلی سر و صدا و سریع.
• سیانوز مثلث بینی - بینی.
• ناراحتی هنگام بلعیدن.
• خفگی ، نارسایی تنفسی می تواند در موارد خاص دشوار ایجاد شود.
• غذا هنگام تغذیه از طریق مجاری بینی خارج می شود.
• نوزاد تازه متولد شده مرتباً بی قرار است ، خوب نمی خوابد.

دیستوپیا برخلاف سایر ناهنجاری های مادرزادی بینی ، خود را با وضوح بیشتری نشان می دهد. بیمار تجمع مداوم مخاط ضخیم در مجاری بینی دارد ، در نتیجه درماتیت می تواند نزدیک بینی و لب فوقانی ایجاد شود.

وجود کیست ، فیستول می تواند باعث فرآیندهای التهابی منظم شود ، که در آینده می تواند به سینوزیت پیشانی یا مننژیت تبدیل شود.

این ناهنجاری توسط متخصص اطفال - یا متخصص مغز و اعصاب - از طریق اقدامات زیر تشخیص داده می شود:

• مصاحبه با مادر در مورد بیماری هایی که در دوران بارداری متحمل شده اند ، روشن کردن لحظه استعداد ژنتیکی. با وجود عوامل مضر که می توانند رشد جنین را تحت تأثیر قرار دهند ، نقش مهمی ایفا می کند.
• معاینه نوزاد تازه متولد شده به منظور شناسایی ناهنجاری های جمجمه صورت. با نقص جدی در بینی ، این تغییرات قابل مشاهده خواهد بود.
• برای تأیید / حذف عفونت های TORCH در خون کودک ، آزمایش های آزمایشگاهی لازم است. با استفاده از همان روش ، تشدیدهای التهابی بررسی می شود.
• جراحی بینی با استفاده از مینی آینه مخصوص ، برای بررسی وضعیت ساختارهای داخلی بینی طراحی شده است.
• کاوشگر به مطالعه میزان باز بودن مجاری بینی کمک می کند. برای این دستکاری ، از کاتتر لاستیکی یا فلزی استفاده می شود.
• آندوسکوپی فیبر. بررسی جزئیات غشای مخاطی بینی و حلق ، ساختارهای داخل بینی ، کشف کوچکترین نئوپلاسم ها و همچنین ضبط همه آنها بر روی مانیتور با استفاده از دوربین فیلمبرداری امکان پذیر است.
• رادیوگرافی. به شما اجازه می دهد تغییرات پاتولوژیک بینی را بررسی کنید ، که با تشخیص های سطحی قابل تشخیص نیست. در بعضی موارد ، ممکن است از ماده حاجب نیز استفاده شود.
• ... این امکان را فراهم می کند تا تصویری کامل از تغییرات موجود در داخل حفره بینی بدست آورید. این روش برای بررسی کیفیت باز بودن مجاری بینی استفاده می شود.
• ام آر آی در موارد استثنایی که سو susp ظن اختلالات در کار مغز وجود دارد ، تجویز می شود.

درمان ناهنجاری های مادرزادی بینی - علائم و موارد منع مصرف جراحی

آسیب شناسی مورد بحث درمان می شود منحصراً توسط جراحی

در صورت عدم وجود نفوذ کامل حفره بینی ، سوراخ کردن رشد بیش از حد انجام می شود و کاتتر به سوراخ تشکیل شده وارد می شود.

در نوزادان ، هنگام دستکاری جراحی ، انتخاب به نفع انجام می شود دسترسی transnasal.

• غشای مخاطی با چاقوی جراحی بریده می شود و در محل محلی سازی ادعا شده آترزی کنده می شود.
• نقص مشخص شده توسط یک اسکنه پزشکی برطرف می شود و یک لوله ترموپلاستیک برای اطمینان از تخلیه در لومن تشکیل شده وارد می شود.

با نقص برجسته بینی خارجی جراحی زیبایی بینی در اسرع وقت انجام می شود. این از تغییر شکل جمجمه صورت جلوگیری می کند ، و بر روند فرآیند آلوئولار فک بالا تأثیر نمی گذارد.

به موازات این ، دستکاری جراحی در ساختارهای داخل بینی - سایپرز ، باشگاه دانشکه به حفظ حس بویایی کمک می کنند.

با تغییر شکل های روشن کمتر جراحی های پلاستیک می توانند به تعویق بیفتند ، اما تصمیم گیری همیشه توسط پزشک انجام می شود.

فیستول قبل از برداشت باید بررسی شود از طریق فیستولوگرافی نئوپلاسم های کیستیک در حفره بینی نیز بدون توجه به سن کودک از بین می روند. اگر فیستول مادرزادی نزدیک به حفره قدامی قرار داشته باشد ، یک جراح مغز و اعصاب نیز باید در عمل حضور داشته باشد.