24.02.2024

مواد شیمیایی در امور نظامی ارائه در مورد شیمی "عناصر شیمیایی در امور نظامی". تکالیف فردی - ارائه


ارسال کار خوب خود در پایگاه دانش ساده است. از فرم زیر استفاده کنید

دانشجویان، دانشجویان تحصیلات تکمیلی، دانشمندان جوانی که از دانش پایه در تحصیل و کار خود استفاده می کنند از شما بسیار سپاسگزار خواهند بود.

نوشته شده در http://www.allbest.ru/

نوشته شده در http://www.allbest.ru/

فدراسیون روسیه

آژانس آموزش فدرال

GOU VPO "دانشگاه دولتی اوریول"

دانشکده علوم طبیعی

گروه شیمی

چکیده در مورد موضوع:

"شیمی در نظامی"

تکمیل شده توسط دانش آموز سال چهارم گروه 9،

تخصص 050101 "شیمی"

یارمولنکو یو.و.

  • معرفی
  • 1. مواد آلی در جنگ
  • 2. مواد معدنی در جنگ
  • نتیجه

معرفی

ما در دنیایی از مواد مختلف زندگی می کنیم. در اصل، یک فرد برای زندگی به چیزهای زیادی نیاز ندارد: اکسیژن (هوا)، آب، غذا، پوشاک اولیه، مسکن. با این حال، یک فرد، با تسلط بر دنیای اطراف خود، کسب دانش بیشتر و بیشتر در مورد آن، به طور مداوم زندگی خود را تغییر می دهد.

در نیمه دوم قرن نوزدهم، علم شیمی به سطحی از پیشرفت رسید که امکان ایجاد مواد جدیدی را فراهم کرد که قبلاً هرگز در طبیعت وجود نداشتند. با این حال، دانشمندان در حالی که مواد جدیدی را ایجاد می کنند که باید برای آنها مفید باشد، موادی را نیز ایجاد کردند که به تهدیدی برای بشریت تبدیل شد.

از یک طرف، مواد برای حفاظت از کشورها "می ایستند". ما دیگر نمی توانیم زندگی خود را بدون بسیاری از مواد شیمیایی تصور کنیم، زیرا آنها به نفع تمدن (پلاستیک، لاستیک و غیره) ایجاد شده اند. از سوی دیگر، برخی از مواد را می توان برای تخریب استفاده کرد، آنها "مرگ می آورند".

1. مواد آلی در جنگ

در 1920 - 1930 خطر وقوع جنگ جهانی دوم وجود داشت. قدرت های بزرگ جهان با تب و تاب خود را مسلح می کردند و آلمان و اتحاد جماهیر شوروی بیشترین تلاش را برای این امر انجام دادند. دانشمندان آلمانی نسل جدیدی از مواد سمی ساخته اند. با این حال، هیتلر جرات شروع یک جنگ شیمیایی را نداشت، احتمالاً متوجه بود که عواقب آن برای آلمان نسبتاً کوچک و روسیه وسیع غیرقابل مقایسه خواهد بود.

پس از جنگ جهانی دوم، مسابقه تسلیحات شیمیایی در سطح بالاتری ادامه یافت. در حال حاضر کشورهای توسعه یافته سلاح های شیمیایی تولید نمی کنند، اما کره زمین ذخایر عظیمی از مواد سمی کشنده را انباشته کرده است که خطری جدی برای طبیعت و جامعه است.

گاز خردل، لویزیت، سارین، سومان، گازهای وی، اسید هیدروسیانیک، فسژن و فرآورده دیگری که معمولاً با فونت «VX» نشان داده می‌شود، مورد استفاده قرار گرفت و در انبارها نگهداری شد. بیایید نگاهی دقیق تر به آنها بیندازیم.

الف) سارین مایعی بی رنگ یا زرد رنگ و تقریباً بدون بو است که تشخیص آن را با علائم خارجی دشوار می کند. متعلق به کلاس عوامل عصبی است. منظور از سارین اول از همه این است که هوا را با بخارات و مه آلوده کند، یعنی به عنوان یک عامل ناپایدار. با این حال، در برخی موارد، می توان از آن به شکل قطرات مایع برای آلوده کردن منطقه و تجهیزات نظامی واقع در آن استفاده کرد. در این مورد، ماندگاری سارین می تواند: در تابستان - چند ساعت، در زمستان - چند روز باشد.

سارین باعث آسیب از طریق سیستم تنفسی، پوست و دستگاه گوارش می شود. بدون ایجاد آسیب موضعی از طریق پوست در حالت قطرات مایع و بخار عمل می کند. میزان آسیب ناشی از سارین به غلظت آن در هوا و زمان سپری شده در جو آلوده بستگی دارد.

قربانی هنگام قرار گرفتن در معرض سارین، آب دهان، تعریق زیاد، استفراغ، سرگیجه، از دست دادن هوشیاری، تشنج شدید، فلج و در نتیجه مسمومیت شدید، مرگ را تجربه می کند.

ب)سومان مایعی بی رنگ و تقریباً بی بو است. متعلق به کلاس عوامل عصبی است. در بسیاری از خواص بسیار شبیه سارین است. ماندگاری سومان کمی بیشتر از سارین است. تأثیر آن بر بدن انسان تقریباً 10 برابر قوی تر است.

ج) گازهای V مایعات کم فرار با نقطه جوش بسیار بالا هستند، بنابراین مقاومت آنها چندین برابر بیشتر از سارین است. آنها مانند سارین و سومان به عنوان عوامل عصبی طبقه بندی می شوند. بر اساس داده های مطبوعات خارجی، گازهای V 100-1000 برابر سمی تر از سایر عوامل عصبی هستند. آنها زمانی که از طریق پوست عمل می کنند بسیار موثر هستند، به خصوص در حالت قطرات مایع: تماس قطرات کوچک گاز V با پوست انسان معمولا باعث مرگ می شود.

د) گاز خردل یک مایع روغنی قهوه ای تیره با بوی مشخصی است که شبیه سیر یا خردل است. متعلق به کلاس عوامل تاول است. گاز خردل به آرامی از مناطق آلوده تبخیر می شود. دوام آن بر روی زمین است: در تابستان - از 7 تا 14 روز، در زمستان - یک ماه یا بیشتر. گاز خردل تأثیر چندوجهی بر بدن دارد: در حالت قطره‌ای مایع و بخار روی پوست و چشم تأثیر می‌گذارد، به‌صورت بخار روی دستگاه تنفسی و ریه‌ها تأثیر می‌گذارد و هنگامی که با غذا و آب خورده شود، اندام‌های گوارشی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اثر گاز خردل بلافاصله ظاهر نمی شود، اما پس از مدتی، دوره عمل نهفته نامیده می شود. هنگام تماس با پوست، قطرات گاز خردل به سرعت بدون ایجاد درد جذب آن می شود. پس از 4-8 ساعت، پوست قرمز و خارش دار به نظر می رسد. در پایان روز اول و آغاز روز دوم، حباب‌های کوچکی تشکیل می‌شوند، اما سپس به حباب‌های بزرگ پر از مایع زرد کهربایی که با گذشت زمان کدر می‌شوند، ادغام می‌شوند. ظهور تاول ها با کسالت و تب همراه است. پس از 2 تا 3 روز، تاول ها شکسته می شوند و زخم های زیر را نشان می دهند که برای مدت طولانی بهبود نمی یابند. اگر عفونت وارد زخم شود، چرک ایجاد می شود و زمان بهبودی به 5-6 ماه افزایش می یابد. اندام های بینایی حتی در غلظت های ناچیز در هوا تحت تأثیر بخار گاز خردل قرار می گیرند و زمان قرار گرفتن در معرض آن 10 دقیقه است. دوره عمل پنهان از 2 تا 6 ساعت طول می کشد. سپس علائم آسیب ظاهر می شود: احساس شن و ماسه در چشم، فتوفوبیا، اشک ریزش. این بیماری می تواند 10-15 روز طول بکشد و پس از آن بهبودی رخ می دهد. آسیب به اندام های گوارشی در اثر خوردن غذا و آب آلوده به گاز خردل ایجاد می شود. در موارد شدید مسمومیت، پس از یک دوره عمل نهفته (30-60 دقیقه)، علائم آسیب ظاهر می شود: درد در گودال معده، تهوع، استفراغ. سپس ضعف عمومی، سردرد، تضعیف رفلکس ها رخ می دهد. ترشحات از دهان و بینی بوی بدی پیدا می کند. متعاقبا، روند پیشرفت می کند: فلج مشاهده می شود، ضعف شدید و خستگی ظاهر می شود. اگر دوره نامطلوب باشد، مرگ در روزهای 3-12 در نتیجه از دست دادن کامل قدرت و خستگی اتفاق می افتد.

در صورت صدمات شدید معمولاً نمی توان فرد را نجات داد و در صورت آسیب دیدن پوست، قربانی برای مدت طولانی توانایی کار خود را از دست می دهد.

ه) اسید هیدروسیانیک مایعی بی رنگ با بوی عجیبی است که بوی بادام تلخ را به یاد می آورد. در غلظت های پایین بو به سختی قابل تشخیص است. اسید هیدروسیانیک به راحتی تبخیر می شود و فقط در حالت بخار عمل می کند. به عوامل سمی عمومی اشاره دارد. علائم مشخصه آسیب ناشی از اسید هیدروسیانیک عبارتند از: طعم فلزی در دهان، سوزش گلو، سرگیجه، ضعف، حالت تهوع. سپس تنگی نفس دردناک ظاهر می شود، نبض کاهش می یابد، فرد مسموم هوشیاری خود را از دست می دهد و تشنج های شدید رخ می دهد. تشنج برای مدت نسبتاً کوتاهی مشاهده می شود. آنها با شل شدن کامل عضلات با از دست دادن حساسیت، کاهش دما، افسردگی تنفسی با توقف بعدی جایگزین می شوند. فعالیت قلبی پس از قطع تنفس برای 3-7 دقیقه دیگر ادامه می یابد.

و) فسژن مایعی بی رنگ و بسیار فرار با بوی یونجه فاسد یا سیب گندیده است. در حالت بخار روی بدن عمل می کند. متعلق به کلاس عوامل خفه کننده است.

فسژن یک دوره عمل نهفته 4-6 ساعت دارد. مدت زمان آن به غلظت فسژن در هوا، زمان سپری شده در جو آلوده، وضعیت فرد و خنک شدن بدن بستگی دارد. هنگامی که فسژن استنشاق می شود، فرد طعم شیرین و ناخوشایندی را در دهان احساس می کند و به دنبال آن سرفه، سرگیجه و ضعف عمومی ایجاد می شود. با خروج از هوای آلوده، علائم مسمومیت به سرعت از بین می رود و دوره ای از رفاه به اصطلاح خیالی آغاز می شود. اما پس از 4-6 ساعت، فرد مبتلا وخیم شدن شدید وضعیت خود را تجربه می کند: تغییر رنگ مایل به آبی در لب ها، گونه ها و بینی به سرعت ایجاد می شود. ضعف عمومی، سردرد، تنفس سریع، تنگی نفس شدید، سرفه دردناک همراه با ترشح مایع، خلط کف آلود و صورتی ظاهر می شود که نشان دهنده ایجاد ادم ریوی است. روند مسمومیت با فسژن در عرض 3-2 روز به مرحله اوج خود می رسد. با سیر مطلوب بیماری، سلامت فرد مبتلا به تدریج شروع به بهبود می کند و در موارد شدید آسیب، مرگ رخ می دهد.

ز) لیسرژیک اسید دی متیل آمید یک ماده سمی با اثر روان شیمیایی است. وقتی وارد بدن انسان می شود، در عرض 3 دقیقه حالت تهوع خفیف و مردمک های گشاد شده ظاهر می شود و سپس توهمات شنوایی و بینایی چندین ساعت طول می کشد.

2. مواد معدنی در جنگ

آلمانی ها اولین بار در 22 آوریل 1915 از سلاح های شیمیایی استفاده کردند. در نزدیکی یپرس: آنها یک حمله گازی علیه نیروهای فرانسوی و انگلیسی انجام دادند. از 6 هزار سیلندر فلزی، 180 تن کلر در عرض جلوی 6 کیلومتر آزاد شد. سپس از کلر به عنوان عاملی علیه ارتش روسیه استفاده کردند. تنها در نتیجه اولین حمله گازی حدود 15 هزار سرباز مورد اصابت قرار گرفتند که از این تعداد 5 هزار نفر بر اثر خفگی جان باختند. برای محافظت در برابر مسمومیت با کلر، آنها شروع به استفاده از باندهای آغشته به محلول پتاس و جوش شیرین کردند و سپس از ماسک گاز استفاده کردند که در آن از تیوسولفات سدیم برای جذب کلر استفاده شد.

بعداً مواد سمی قوی تری حاوی کلر ظاهر شد: گاز خردل، کلروپیکرین، کلرید سیانوژن، گاز خفه کننده فسژن و غیره.

کلرید آهک (CaOCI 2) برای اهداف نظامی به عنوان یک عامل اکسید کننده در هنگام گاز زدایی، از بین بردن عوامل جنگ شیمیایی، و برای اهداف صلح آمیز - برای سفید کردن پارچه های پنبه ای، کاغذ، برای کلرزنی آب و ضد عفونی استفاده می شود. استفاده از این نمک بر این اساس است که در هنگام واکنش با مونوکسید کربن (IV)، اسید هیپوکلرو آزاد آزاد می شود که تجزیه می شود:

2CaOCI 2 + CO 2 + H 2 O = CaCO 3 + CaCI 2 + 2HOCI;

2HOCI = 2HCI + O 2 .

اکسیژن در لحظه آزاد شدن، با انرژی اکسیده شده و مواد سمی و سایر مواد را از بین می برد و خاصیت سفید کنندگی و ضد عفونی کنندگی دارد.

آمونیوم کلرید NH 4 CI برای پر کردن بمب های دود استفاده می شود: هنگامی که مخلوط آتش زا مشتعل می شود، کلرید آمونیوم تجزیه می شود و دود غلیظ ایجاد می کند:

NH 4 CI = NH 3 + HCI.

چنین چکرهایی در طول جنگ بزرگ میهنی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.

نیترات آمونیوم برای تولید مواد منفجره - آمونیت ها استفاده می شود که حاوی سایر ترکیبات نیترو انفجاری و همچنین مواد افزودنی قابل اشتعال است. به عنوان مثال، آمونال حاوی تری نیتروتولوئن و پودر آلومینیوم است. واکنش اصلی که در هنگام انفجار آن رخ می دهد:

3NH 4 NO 3 + 2AI = 3N 2 + 6H 2 O + AI 2 O 3 + Q.

گرمای زیاد احتراق آلومینیوم باعث افزایش انرژی انفجار می شود. نیترات آلومینیوم مخلوط با تری نیتروتولوئن (تول) آموتول انفجاری را تولید می کند. بیشتر مخلوط های انفجاری حاوی یک عامل اکسید کننده (نیترات فلز یا آمونیوم و غیره) و مواد قابل اشتعال (سوخت دیزل، آلومینیوم، آرد چوب و غیره) هستند.

فسفر (سفید) به طور گسترده در جنگ به عنوان یک ماده آتش زا برای تجهیز بمب هواپیما، مین و پوسته استفاده می شود. فسفر بسیار قابل اشتعال است و در هنگام سوختن مقدار زیادی گرما آزاد می کند (دمای احتراق فسفر سفید به 1000 - 1200 درجه سانتی گراد می رسد). وقتی فسفر می سوزد، ذوب می شود، پخش می شود و در تماس با پوست باعث سوختگی و زخم های طولانی مدت می شود.

هنگامی که فسفر در هوا می سوزد، انیدرید فسفر به دست می آید که بخارات آن رطوبت هوا را جذب می کند و پوششی از مه سفید را تشکیل می دهد که از قطرات ریز محلول اسید متافسفریک تشکیل شده است. این اساس استفاده از آن به عنوان ماده تشکیل دهنده دود است.

سمی ترین مواد سمی ارگانوفسفر (سارین، سومان، گازهای V) با اثرات فلج کننده عصبی بر اساس اسیدهای ارتو و متافسفریک ایجاد شد. ماسک گاز به عنوان محافظت در برابر اثرات مضر آنها عمل می کند.

گرافیت به دلیل نرمی آن به طور گسترده ای برای تولید روان کننده های مورد استفاده در شرایط دمای بالا و پایین استفاده می شود. مقاومت شدید حرارتی و بی اثری شیمیایی گرافیت امکان استفاده از آن را در راکتورهای هسته‌ای زیردریایی‌های هسته‌ای به شکل بوش، حلقه، به عنوان تعدیل‌کننده نوترون حرارتی و به عنوان یک ماده ساختاری در فناوری موشک‌ها فراهم می‌کند.

کربن فعال یک جاذب گاز خوب است، بنابراین به عنوان جاذب مواد سمی در ماسک های گاز فیلتر استفاده می شود. در طول جنگ جهانی اول تلفات انسانی زیادی رخ داد که یکی از دلایل اصلی آن نبود تجهیزات حفاظت فردی قابل اعتماد در برابر مواد سمی بود. N.D. زلینسکی یک ماسک گاز ساده را به شکل بانداژ با زغال سنگ پیشنهاد کرد. بعداً او به همراه مهندس E.L. Kumantom ماسک های گاز ساده را بهبود بخشید. آنها ماسک های گاز لاستیکی عایق را پیشنهاد کردند که به لطف آن جان میلیون ها سرباز نجات یافت.

مونوکسید کربن (II) (مونوکسید کربن) بخشی از گروه سلاح های شیمیایی سمی است: با هموگلوبین در خون ترکیب می شود و کربوکسی هموگلوبین را تشکیل می دهد. در نتیجه، هموگلوبین توانایی خود را برای اتصال و حمل اکسیژن از دست می دهد، گرسنگی اکسیژن رخ می دهد و فرد بر اثر خفگی می میرد.

در شرایط جنگی، هنگامی که در منطقه سوزاندن وسایل شعله افکن- آتش زا هستید، در چادرها و اتاق های دیگر با گرمایش اجاق گاز، یا هنگام تیراندازی در فضاهای بسته، ممکن است مسمومیت با مونوکسید کربن رخ دهد. و از آنجایی که مونوکسید کربن (II) دارای خاصیت انتشار بالایی است، ماسک های گاز فیلتر معمولی قادر به تمیز کردن هوای آلوده به این گاز نیستند. دانشمندان یک ماسک گاز اکسیژن ساخته‌اند که در کارتریج‌های مخصوصی که اکسیدکننده‌های مخلوطی از آن قرار می‌گیرد: 50٪ اکسید منگنز (IV)، 30٪ اکسید مس (II)، 15٪ اکسید کروم (VI) و 5٪ اکسید نقره. مونوکسید کربن (II) در هوا در حضور این مواد اکسید می شود، به عنوان مثال:

CO + MnO 2 = MnO + CO 2.

فرد مبتلا به مونوکسید کربن به هوای تازه، داروهای قلبی، چای شیرین و در موارد شدید به استنشاق اکسیژن و تنفس مصنوعی نیاز دارد.

مونوکسید کربن (IV) (دی اکسید کربن) 1.5 برابر سنگین تر از هوا است، از فرآیندهای احتراق پشتیبانی نمی کند و برای خاموش کردن آتش استفاده می شود. یک کپسول آتش نشانی دی اکسید کربن با محلول بی کربنات سدیم پر می شود و یک آمپول شیشه ای حاوی اسید سولفوریک یا هیدروکلریک است. هنگامی که کپسول آتش نشانی کار می کند، واکنش زیر شروع می شود:

2NaHCO 3 + H 2 SO 4 = Na 2 SO 4 + 2H 2 O + 2CO 2 .

دی اکسید کربن آزاد شده آتش را در لایه ای متراکم می پوشاند و دسترسی اکسیژن هوا به جسم در حال سوختن را متوقف می کند. در طول جنگ بزرگ میهنی، از چنین خاموش کننده هایی برای محافظت از ساختمان های مسکونی در شهرها و تاسیسات صنعتی استفاده می شد.

مونوکسید کربن (IV) به شکل مایع عامل خوبی است که در موتورهای جت اطفاء حریق نصب شده در هواپیماهای نظامی مدرن استفاده می شود.

فلزات به دلیل استحکام، سختی، مقاومت در برابر حرارت، هدایت الکتریکی و قابلیت ماشینکاری، کاربرد گسترده ای در امور نظامی پیدا می کنند: در ساخت هواپیما و موشک، در ساخت سلاح های کوچک و وسایل نقلیه زرهی، زیردریایی ها و کشتی های دریایی، پوسته ها. ، بمب، تجهیزات رادیویی و غیره .d.

ترمیت (مخلوطی از Fe 3 O 4 با پودر AI) برای ساخت بمب و گلوله های آتش زا استفاده می شود. هنگامی که این مخلوط مشتعل می شود، واکنش شدیدی رخ می دهد و مقدار زیادی گرما آزاد می شود:

8AI + 3Fe 3 O 4 = 4AI 2 O 3 + 9Fe + Q.

دما در منطقه واکنش به 3000 درجه سانتیگراد می رسد. در چنین دمای بالایی، زره تانک ذوب می شود. پوسته ها و بمب های ترمیت قدرت تخریب زیادی دارند.

سدیم پراکسید Na 2 O 2 به عنوان یک بازسازی کننده اکسیژن در زیردریایی های نظامی استفاده می شود. پراکسید سدیم جامد که سیستم بازسازی را پر می کند با دی اکسید کربن تعامل دارد:

2Na 2 O 2 + 2CO 2 = 2Na 2 CO 3 + O 2.

سلاح شیمیایی آلی سمی

این واکنش زیربنای ماسک های گاز عایق مدرن (IG) است که در شرایط کمبود اکسیژن در هوا هنگام استفاده از عوامل جنگ شیمیایی استفاده می شود. ماسک های گاز عایق توسط خدمه کشتی ها و زیردریایی های مدرن نیروی دریایی استفاده می شود؛ این ماسک های گاز هستند که خدمه را قادر می سازند از یک نفتکش غرق شده فرار کنند.

مولیبدن به فولاد سختی، استحکام و چقرمگی بالایی می دهد. واقعیت زیر مشخص است: زره تانک های انگلیسی شرکت کننده در نبردهای جنگ جهانی اول از فولاد منگنز شکننده ساخته شده بود. گلوله های توپخانه آلمان آزادانه یک پوسته عظیم ساخته شده از چنین فولادی به ضخامت 7.5 سانتی متر را سوراخ کردند، اما به محض اینکه تنها 1.5-2٪ مولیبدن به فولاد اضافه شد، تانک ها با ضخامت صفحه زرهی 2.5 سانتی متر آسیب ناپذیر شدند. از فولاد مولیبدن استفاده می شود. ساخت زره تانک، بدنه کشتی، لوله تفنگ، تفنگ، قطعات هواپیما.

نتیجه

البته سلاح های شیمیایی باید هر چه سریعتر نابود شوند؛ آنها سلاحی مرگبار علیه بشریت هستند. مردم همچنین به یاد دارند که چگونه نازی ها صدها هزار نفر را در اتاق های گاز در اردوگاه های کار اجباری کشتند و چگونه سربازان آمریکایی سلاح های شیمیایی را در طول جنگ ویتنام آزمایش کردند.

استفاده از سلاح های شیمیایی امروزه طبق توافقات بین المللی ممنوع است. در نیمه اول قرن بیستم. مواد سمی یا در دریا غرق شدند یا در زمین مدفون شدند. نیازی به توضیح این موضوع نیست. امروزه مواد سمی سوزانده می شوند، اما این روش معایبی نیز دارد. هنگام سوزاندن در شعله معمولی، غلظت آنها در گازهای خروجی ده ها هزار بار از حداکثر مجاز بیشتر می شود. پس سوزاندن گازهای خروجی در دمای بالا در کوره الکتریکی پلاسما (روشی که در ایالات متحده استفاده می شود) ایمنی نسبی را فراهم می کند.

رویکرد دیگر برای انهدام سلاح های شیمیایی، ابتدا خنثی کردن مواد سمی است. توده‌های غیر سمی حاصل را می‌توان سوزاند یا به بلوک‌های جامد نامحلول تبدیل کرد، که سپس در دفن‌های مخصوص دفن می‌شوند یا در ساخت و ساز جاده استفاده می‌شوند.

در حال حاضر، مفهوم از بین بردن مواد سمی به طور مستقیم در مهمات به طور گسترده ای مورد بحث قرار گرفته است و پردازش توده های واکنش غیر سمی به محصولات شیمیایی برای استفاده تجاری پیشنهاد شده است. اما انهدام سلاح های شیمیایی و تحقیقات علمی در این زمینه نیازمند سرمایه گذاری های کلان است.

من می خواهم امیدوار باشم که مشکلات حل شود و قدرت علم شیمی نه به سمت توسعه مواد سمی جدید، بلکه در حل مشکلات جهانی بشریت معطوف شود.

ارسال شده در Allbest.ru

اسناد مشابه

    هدف و جهت گیری سم شناسی. بررسی سموم و اثرات آنها بر بدن انسان توسط فارماکولوژیست های برجسته. وظایف سم شناسی نظامی. استفاده از مواد سمی برای از بین بردن پرسنل دشمن. مشخصات مختصر سلاح های شیمیایی

    سخنرانی، اضافه شده در 2010/03/19

    مناطق آلودگی شیمیایی و کانون های آسیب ناشی از مواد سمی و مواد شیمیایی خطرناک. نوع منبع آسیب شیمیایی در هنگام انتشار مواد سمی قوی. درجات اولیه خطر شیمیایی ارزیابی سلاح های هسته ای و شیمیایی

    تست، اضافه شده در 03/06/2010

    مطالعه سلاح های کشتار جمعی که عملکرد آن بر اساس خواص سمی مواد شیمیایی سمی است. شرح تأثیر آن بر افراد و تجهیزات نظامی. تجزیه و تحلیل ابزارهای شخصی و پزشکی برای محافظت از مردم در برابر سلاح های شیمیایی.

    ارائه، اضافه شده در 05/11/2011

    مواد سمی ترکیبات سمی هستند که برای تجهیز مهمات شیمیایی استفاده می شوند. آنها اجزای اصلی سلاح های شیمیایی هستند. طبقه بندی مواد سمی ارائه کمک های اولیه برای مسمومیت.

    چکیده، اضافه شده در 1389/02/15

    اصول استفاده از سلاح های شیمیایی، انواع و اثرات مخرب آن. طبقه بندی پزشکی و تاکتیکی ضایعات ناشی از مواد سمی و اورژانسی شیمیایی، ویژگی های مختصر آنها. سازمان مراقبت های پزشکی برای مصدومان.

    چکیده، اضافه شده در 2010/03/19

    انواع اصلی مواد سمی: فلج کننده عصبی، تاول، سمی عمومی، خفگی، روان شیمیایی و تحریک کننده. انهدام سلاح های شیمیایی در فدراسیون روسیه. حملات تروریستی و جنگ شیمیایی.

    ارائه، اضافه شده در 2014/02/19

    مواد سمی، سمی و روانگردان. ابزار استفاده از مواد شیمیایی سمی و سلاح های باکتریولوژیک. انواع BTXV با توجه به تأثیر آنها بر بدن انسان. منابع سیاه زخم فن آوری های انهدام سلاح های شیمیایی

    چکیده، اضافه شده در 1392/10/04

    ویژگی های روش های آسیب رساندن به بدن انسان هنگام استفاده از سلاح های کشتار جمعی هسته ای، شیمیایی یا باکتریولوژیکی. قوانین استفاده از تجهیزات حفاظت فردی برای پوست و اندام های تنفسی. تشخیص و اندازه گیری تشعشع.

    چکیده، اضافه شده در 2011/02/12

    تاریخچه پیدایش و استفاده از سلاح های شیمیایی. عوامل توزیع مواد شیمیایی خطرناک در محیط طبیعی در غلظت ها یا مقادیری که تهدیدی برای مردم باشد. ویژگی داروها در رابطه با سموم فعال.

    تست، اضافه شده در 1395/06/17

    تاریخچه استفاده از مواد شیمیایی. اولین آزمایش ها فریتز هابر. اولین استفاده از BOV. تاثیر عوامل تاول بر روی انسان سلاح های شیمیایی در روسیه سلاح های شیمیایی در درگیری های محلی نیمه دوم قرن بیستم.


1. معرفی.

2. مواد سمی.

3. مواد معدنی در خدمت سربازی.

4. سهم شیمیدانان شوروی در پیروزی جنگ جهانی دوم.

5. نتیجه گیری.

6. ادبیات.

معرفی.

ما در دنیایی از مواد مختلف زندگی می کنیم. در اصل، یک فرد برای زندگی به چیزهای زیادی نیاز ندارد: اکسیژن (هوا)، آب، غذا، پوشاک اولیه، مسکن. با این حال، یک فرد، با تسلط بر دنیای اطراف خود، کسب دانش بیشتر و بیشتر در مورد آن، به طور مداوم زندگی خود را تغییر می دهد.

در نیمه دوم قرن نوزدهم، علم شیمی به سطحی از پیشرفت رسید که امکان ایجاد مواد جدیدی را فراهم کرد که قبلاً هرگز در طبیعت وجود نداشتند. با این حال، دانشمندان در حالی که مواد جدیدی را ایجاد می کنند که باید برای آنها مفید باشد، موادی را نیز ایجاد کردند که به تهدیدی برای بشریت تبدیل شد.

زمانی که در حال مطالعه تاریخ جنگ جهانی اول بودم به این موضوع فکر کردم و در سال 1915 متوجه شدم. آلمانی ها برای پیروزی در جبهه فرانسه از حملات گاز با مواد سمی استفاده کردند. کشورهای دیگر برای حفظ جان و سلامت سربازان چه کاری می توانند انجام دهند؟

اول از همه، برای ایجاد یک ماسک گاز، که با موفقیت توسط N.D. Zelinsky انجام شد. او گفت: "من آن را نه برای حمله، بلکه برای محافظت از زندگی جوانان از رنج و مرگ اختراع کردم." خوب، پس از آن، مانند یک واکنش زنجیره ای، مواد جدید شروع به ایجاد کردند - آغاز دوران سلاح های شیمیایی.

احساس شما در این باره چیست؟

از یک طرف، مواد برای حفاظت از کشورها "می ایستند". ما دیگر نمی توانیم زندگی خود را بدون بسیاری از مواد شیمیایی تصور کنیم، زیرا آنها به نفع تمدن (پلاستیک، لاستیک و غیره) ایجاد شده اند. از سوی دیگر، برخی از مواد را می توان برای تخریب استفاده کرد، آنها "مرگ" می آورند.

هدف مقاله من: گسترش و تعمیق دانش در مورد استفاده از مواد شیمیایی.

اهداف: 1) نحوه استفاده از مواد شیمیایی در جنگ را در نظر بگیرید.

2) با سهم دانشمندان در پیروزی جنگ جهانی دوم آشنا شوید.

مواد آلی

در سال های 1920-1930 خطر وقوع جنگ جهانی دوم وجود داشت. قدرت های بزرگ جهان با تب و تاب خود را مسلح می کردند و آلمان و اتحاد جماهیر شوروی بیشترین تلاش را برای این امر انجام دادند. دانشمندان آلمانی نسل جدیدی از مواد سمی ساخته اند. با این حال، هیتلر جرات شروع یک جنگ شیمیایی را نداشت، احتمالاً متوجه بود که عواقب آن برای آلمان نسبتاً کوچک و روسیه وسیع غیرقابل مقایسه خواهد بود.

پس از جنگ جهانی دوم، مسابقه تسلیحات شیمیایی در سطح بالاتری ادامه یافت. در حال حاضر کشورهای توسعه یافته سلاح های شیمیایی تولید نمی کنند، اما کره زمین ذخایر عظیمی از مواد سمی کشنده را انباشته کرده است که خطری جدی برای طبیعت و جامعه است.

گاز خردل، لویزیت، سارین، سومان، گازهای وی، اسید هیدروسیانیک، فسژن و فرآورده دیگری که معمولاً با فونت «VX» نشان داده می‌شود، مورد استفاده قرار گرفت و در انبارها نگهداری شد. بیایید نگاهی دقیق تر به آنها بیندازیم.

الف) سارین مایعی بی رنگ یا زرد رنگ و تقریباً بدون بو است که تشخیص آن را با علائم خارجی دشوار می کند. متعلق به کلاس عوامل عصبی است. منظور از سارین اول از همه این است که هوا را با بخارات و مه آلوده کند، یعنی به عنوان یک عامل ناپایدار. با این حال، در برخی موارد، می توان از آن به شکل قطرات مایع برای آلوده کردن منطقه و تجهیزات نظامی واقع در آن استفاده کرد. در این مورد، ماندگاری سارین می تواند: در تابستان - چند ساعت، در زمستان - چند روز باشد.

سارین باعث آسیب از طریق سیستم تنفسی، پوست و دستگاه گوارش می شود. بدون ایجاد آسیب موضعی از طریق پوست در حالت قطرات مایع و بخار عمل می کند. میزان آسیب ناشی از سارین به غلظت آن در هوا و زمان سپری شده در جو آلوده بستگی دارد.

قربانی هنگام قرار گرفتن در معرض سارین، آب دهان، تعریق زیاد، استفراغ، سرگیجه، از دست دادن هوشیاری، تشنج شدید، فلج و در نتیجه مسمومیت شدید، مرگ را تجربه می کند.

فرمول سارین:

ب)سومان مایعی بی رنگ و تقریباً بی بو است. متعلق به کلاس عوامل عصبی است. در بسیاری از خواص بسیار شبیه سارین است. ماندگاری سومان کمی بیشتر از سارین است. تأثیر آن بر بدن انسان تقریباً 10 برابر قوی تر است.

فرمول سومان:

(CH3)3C - CH (CH3) -

ج) گازهای V مایعات کم فرار با نقطه جوش بسیار بالا هستند، بنابراین مقاومت آنها چندین برابر بیشتر از سارین است. آنها مانند سارین و سومان به عنوان عوامل عصبی طبقه بندی می شوند. بر اساس داده های مطبوعات خارجی، گازهای V 100 تا 1000 برابر سمی تر از سایر عوامل عصبی هستند. آنها زمانی که از طریق پوست عمل می کنند بسیار موثر هستند، به خصوص در حالت قطرات مایع: تماس قطرات کوچک گاز V با پوست انسان معمولا باعث مرگ می شود.

د) گاز خردل یک مایع روغنی قهوه ای تیره با بوی مشخصی است که شبیه سیر یا خردل است. متعلق به کلاس عوامل تاول است. گاز خردل به آرامی از مناطق آلوده تبخیر می شود. دوام آن بر روی زمین است: در تابستان - از 7 تا 14 روز، در زمستان - یک ماه یا بیشتر. گاز خردل تأثیر چندوجهی بر بدن دارد: در حالت قطره‌ای مایع و بخار روی پوست و چشم تأثیر می‌گذارد، به‌صورت بخار روی دستگاه تنفسی و ریه‌ها تأثیر می‌گذارد و هنگامی که با غذا و آب خورده شود، اندام‌های گوارشی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اثر گاز خردل بلافاصله ظاهر نمی شود، اما پس از مدتی، دوره عمل نهفته نامیده می شود. هنگام تماس با پوست، قطرات گاز خردل به سرعت بدون ایجاد درد جذب آن می شود. پس از 4 تا 8 ساعت، پوست قرمز و خارش دار به نظر می رسد. در پایان روز اول و آغاز روز دوم، حباب‌های کوچکی تشکیل می‌شوند، اما سپس به حباب‌های بزرگ پر از مایع زرد کهربایی که با گذشت زمان کدر می‌شوند، ادغام می‌شوند. ظهور تاول ها با کسالت و تب همراه است. پس از 2 تا 3 روز، تاول ها شکسته می شوند و زخم های زیر را نشان می دهند که برای مدت طولانی بهبود نمی یابند. اگر عفونت وارد زخم شود، چرک ایجاد می شود و زمان بهبودی به 5 تا 6 ماه افزایش می یابد. اندام های بینایی حتی در غلظت های ناچیز در هوا تحت تأثیر بخار گاز خردل قرار می گیرند و زمان قرار گرفتن در معرض آن 10 دقیقه است. دوره عمل پنهان از 2 تا 6 ساعت طول می کشد. سپس علائم آسیب ظاهر می شود: احساس شن و ماسه در چشم، فتوفوبیا، اشک ریزش. این بیماری می تواند 10 تا 15 روز طول بکشد و پس از آن بهبودی رخ می دهد. آسیب به اندام های گوارشی در اثر خوردن غذا و آب آلوده به گاز خردل ایجاد می شود. در موارد شدید مسمومیت، پس از یک دوره عمل نهفته (30-60 دقیقه)، علائم آسیب ظاهر می شود: درد در گودال معده، تهوع، استفراغ. سپس ضعف عمومی، سردرد و ضعیف شدن رفلکس ها ایجاد می شود. ترشحات از دهان و بینی بوی بدی پیدا می کند. متعاقبا، روند پیشرفت می کند: فلج مشاهده می شود، ضعف شدید و خستگی ظاهر می شود. اگر دوره نامطلوب باشد، مرگ بین 3 تا 12 روز در نتیجه از دست دادن کامل قدرت و خستگی رخ می دهد.

در صورت صدمات شدید معمولاً نمی توان فرد را نجات داد و در صورت آسیب دیدن پوست، قربانی برای مدت طولانی توانایی کار خود را از دست می دهد.

فرمول خردل:

CI - CH2 - CH2

CI - CH2 - CH2


ه) اسید هیدروسیانیک مایعی بی رنگ با بوی عجیبی است که بوی بادام تلخ را به یاد می آورد. در غلظت های پایین بو به سختی قابل تشخیص است. اسید هیدروسیانیک به راحتی تبخیر می شود و فقط در حالت بخار عمل می کند. به عوامل سمی عمومی اشاره دارد. علائم مشخصه آسیب ناشی از اسید هیدروسیانیک عبارتند از: طعم فلزی در دهان، سوزش گلو، سرگیجه، ضعف، حالت تهوع. سپس تنگی نفس دردناک ظاهر می شود، نبض کاهش می یابد، فرد مسموم هوشیاری خود را از دست می دهد و تشنج های شدید رخ می دهد. تشنج برای مدت نسبتاً کوتاهی مشاهده می شود. آنها با شل شدن کامل عضلات با از دست دادن حساسیت، کاهش دما، افسردگی تنفسی با توقف بعدی جایگزین می شوند. فعالیت قلبی پس از قطع تنفس برای 3 تا 7 دقیقه دیگر ادامه می یابد.

فرمول اسید هیدروسیانیک:

و) فسژن مایعی بی رنگ و بسیار فرار با بوی یونجه فاسد یا سیب گندیده است. در حالت بخار روی بدن عمل می کند. متعلق به کلاس عوامل خفه کننده است.

فسژن دارای دوره عمل نهفته 4-6 ساعت است. مدت زمان آن به غلظت فسژن در هوا، زمان سپری شده در جو آلوده، وضعیت فرد و خنک شدن بدن بستگی دارد. هنگامی که فسژن استنشاق می شود، فرد طعم شیرین و ناخوشایندی را در دهان احساس می کند و به دنبال آن سرفه، سرگیجه و ضعف عمومی ایجاد می شود. با خروج از هوای آلوده، علائم مسمومیت به سرعت از بین می رود و دوره ای از رفاه به اصطلاح خیالی آغاز می شود. اما پس از 4 تا 6 ساعت، فرد مبتلا وخیم شدن شدید وضعیت خود را تجربه می کند: تغییر رنگ مایل به آبی در لب ها، گونه ها و بینی به سرعت ایجاد می شود. ضعف عمومی، سردرد، تنفس سریع، تنگی نفس شدید، سرفه دردناک همراه با ترشح مایع، خلط کف آلود و صورتی رنگ نشان دهنده ایجاد ادم ریوی است. روند مسمومیت با فسژن در عرض 2 تا 3 روز به مرحله اوج خود می رسد. با سیر مطلوب بیماری، سلامت فرد مبتلا به تدریج شروع به بهبود می کند و در موارد شدید آسیب، مرگ رخ می دهد.


فرمول فسژن:

ه) لیسرژیک اسید دی متیل آمید یک ماده سمی با اثر روان شیمیایی است. هنگام بلع، تهوع خفیف و مردمک های گشاد شده در عرض 3 دقیقه ظاهر می شود و به دنبال آن توهم شنوایی و بینایی چندین ساعت طول می کشد.

مواد معدنی در امور نظامی

آلمانی ها اولین بار در 22 آوریل 1915 از سلاح های شیمیایی استفاده کردند. در نزدیکی یپرس: آنها یک حمله گازی علیه نیروهای فرانسوی و انگلیسی انجام دادند. از 6 هزار سیلندر فلزی، 180 تن تولید شد. کلر در عرض جلوی 6 کیلومتر. سپس از کلر به عنوان عاملی علیه ارتش روسیه استفاده کردند. تنها در نتیجه اولین حمله گازی حدود 15 هزار سرباز مورد اصابت قرار گرفتند که از این تعداد 5 هزار نفر بر اثر خفگی جان باختند. برای محافظت در برابر مسمومیت با کلر، آنها شروع به استفاده از باندهای آغشته به محلول پتاس و جوش شیرین کردند و سپس از ماسک گاز استفاده کردند که در آن از تیوسولفات سدیم برای جذب کلر استفاده شد.

بعداً مواد سمی قوی تری حاوی کلر ظاهر شد: گاز خردل، کلروپیکرین، کلرید سیانوژن، گاز خفه کننده فسژن و غیره.

معادله واکنش برای تولید فسژن:

CI2 + CO = COCI2.

پس از نفوذ به بدن انسان، فسژن تحت هیدرولیز قرار می گیرد:

COCI2 + H2O = CO2 + 2HCI،

که منجر به تشکیل اسید هیدروکلریک می شود که بافت های اندام های تنفسی را ملتهب کرده و تنفس را دشوار می کند.

فسژن همچنین برای اهداف صلح آمیز استفاده می شود: در تولید رنگ، در مبارزه با آفات و بیماری های محصولات کشاورزی.

سفید کننده(CaOCI2) برای مقاصد نظامی به عنوان یک عامل اکسید کننده در هنگام گاززدایی، از بین بردن عوامل جنگ شیمیایی، و برای اهداف صلح آمیز - برای سفید کردن پارچه های پنبه ای، کاغذ، برای کلرزنی آب و ضد عفونی استفاده می شود. استفاده از این نمک بر این اساس است که در هنگام واکنش با مونوکسید کربن (IV)، اسید هیپوکلرو آزاد آزاد می شود که تجزیه می شود:

2CaOCI2 + CO2 + H2O = CaCO3 + CaCI2 + 2HOCI;

اکسیژن در لحظه آزاد شدن، با انرژی اکسیده شده و مواد سمی و سایر مواد سمی را از بین می برد و خاصیت سفید کنندگی و ضد عفونی کنندگی دارد.

Oxiliquit یک مخلوط انفجاری از هر توده متخلخل قابل اشتعال با مایع است اکسیژن. آنها در طول جنگ جهانی اول به جای دینامیت مورد استفاده قرار گرفتند.

شرط اصلی برای انتخاب یک ماده قابل احتراق برای oxyliquit، شکنندگی کافی آن است که آغشته شدن بهتر با اکسیژن مایع را تسهیل می کند. اگر مواد قابل اشتعال ضعیف آغشته شده باشد، پس از انفجار مقداری از آن نسوخته باقی می ماند. کارتریج oxyliquit یک کیسه بلند پر از مواد قابل اشتعال است که یک فیوز الکتریکی در آن قرار داده شده است. خاک اره، زغال سنگ و ذغال سنگ نارس به عنوان مواد قابل احتراق برای مایعات اکسیژن استفاده می شود. کارتریج بلافاصله قبل از قرار دادن در سوراخ شارژ می شود و آن را در اکسیژن مایع غوطه ور می کند. در طول جنگ بزرگ میهنی گاهی اوقات کارتریج ها به این روش تهیه می شد، اگرچه تری نیتروتولوئن عمدتاً برای این منظور استفاده می شد. در حال حاضر، oxyliquits در صنعت معدن برای انفجار استفاده می شود.

نگاهی به خواص اسید سولفوریکاستفاده از آن در تولید مواد منفجره (TNT، HMX، اسید پیکریک، تری نیتروگلیسیرین) به عنوان یک ماده حذف کننده آب در ترکیب مخلوط نیترات کننده (HNO3 و H2SO4) حائز اهمیت است.

محلول آمونیاک(40%) برای گاز زدایی تجهیزات، وسایل نقلیه، لباس و غیره استفاده می شود. در شرایط استفاده از سلاح های شیمیایی (سارین، سومان، تابون).

مستقر اسید نیتریکتعدادی مواد منفجره قوی به دست می آید: تری نیتروگلیسیرین و دینامیت، نیتروسلولز (پیروکسیلین)، تری نیتروفنول (اسید پیکریک)، تری نیتروتولوئن و غیره.

کلرید آمونیوم NH4CI برای پر کردن بمب های دود استفاده می شود: هنگامی که مخلوط آتش زا مشتعل می شود، کلرید آمونیوم تجزیه می شود و دود غلیظ ایجاد می کند.

NH4CI = NH3 + HCI.

چنین چکرهایی در طول جنگ بزرگ میهنی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.

نیترات آمونیوم برای تولید مواد منفجره - آمونیت ها استفاده می شود که حاوی سایر ترکیبات نیترو انفجاری و همچنین مواد افزودنی قابل اشتعال است. به عنوان مثال، آمونال حاوی تری نیتروتولوئن و پودر آلومینیوم است. واکنش اصلی که در هنگام انفجار آن رخ می دهد:

3NH4NO3 + 2AI = 3N2 + 6H2O + AI2O3 + Q.

گرمای زیاد احتراق آلومینیوم باعث افزایش انرژی انفجار می شود. نیترات آلومینیوم مخلوط با تری نیتروتولوئن (تول) آموتول انفجاری را تولید می کند. بیشتر مخلوط های انفجاری حاوی یک اکسید کننده (نیترات فلزی یا آمونیوم و غیره) و مواد قابل احتراق (سوخت دیزل، آلومینیوم، آرد چوب و غیره) هستند.

باریم، استرانسیوم و نیترات سربمورد استفاده در آتش سوزی

در نظر گرفتن برنامه نیترات ها، می توانید در مورد تاریخچه تولید و استفاده از باروت سیاه یا دودی صحبت کنید - مخلوط انفجاری نیترات پتاسیم با گوگرد و زغال سنگ (75٪ KNO3، 10٪ S، 15٪ C). واکنش احتراق پودر سیاه با معادله بیان می شود:

2KNO3 + 3C + S = N2 + 3CO2 + K2S + Q.

دو محصول واکنش گازها هستند و سولفید پتاسیم جامدی است که پس از انفجار دود تولید می کند. منبع اکسیژن در هنگام احتراق باروت نیترات پتاسیم است. اگر یک ظرف، به عنوان مثال یک لوله مهر و موم شده در یک انتها، توسط یک جسم متحرک - یک هسته بسته شود، آنگاه تحت فشار گازهای پودری خارج می شود. این نشان دهنده اثر پیشران باروت است. و اگر دیواره های ظرفی که باروت در آن قرار دارد به اندازه کافی قوی نباشد، ظرف تحت تأثیر گازهای پودری به قطعات کوچکی تبدیل می شود که با انرژی جنبشی عظیمی به اطراف پرواز می کنند. این عمل انفجار باروت است. سولفید پتاسیم حاصل - رسوبات کربن - لوله سلاح را از بین می برد، بنابراین پس از شلیک از محلول مخصوص حاوی کربنات آمونیوم برای تمیز کردن سلاح استفاده می شود.

تسلط پودر سیاه در امور نظامی به مدت شش قرن ادامه یافت. در طول چنین مدت زمان طولانی، ترکیب آن تقریباً بدون تغییر باقی مانده است، فقط روش تولید تغییر کرده است. تنها در اواسط قرن گذشته، مواد منفجره جدید با قدرت تخریب بیشتر به جای پودر سیاه شروع به استفاده کردند. آنها به سرعت پودر سیاه را از تجهیزات نظامی جایگزین کردند. در حال حاضر از آن به عنوان یک ماده منفجره در معادن، در صنایع آتش بازی (موشک، آتش بازی)، و همچنین به عنوان باروت شکار استفاده می شود.

فسفر(سفید) به طور گسترده در امور نظامی به عنوان یک ماده محترقه استفاده می شود که برای تجهیز بمب هواپیما، مین و گلوله استفاده می شود. فسفر بسیار قابل اشتعال است و در هنگام سوختن مقدار زیادی گرما آزاد می کند (دمای احتراق فسفر سفید به 1000 - 1200 درجه سانتی گراد می رسد). وقتی فسفر می سوزد، ذوب می شود، پخش می شود و در تماس با پوست باعث سوختگی و زخم های طولانی مدت می شود.

هنگامی که فسفر در هوا می سوزد، انیدرید فسفر به دست می آید که بخارات آن رطوبت هوا را جذب می کند و پوششی از مه سفید را تشکیل می دهد که از قطرات ریز محلول اسید متافسفریک تشکیل شده است. استفاده از آن به عنوان ماده دودزا بر اساس همین خاصیت است.

بر اساس ارتو - و اسید متافسفریکسمی ترین مواد سمی ارگانوفسفره (گازهای سارین، سومان، VX) با اثر فلج کننده اعصاب ایجاد شده است. ماسک گاز به عنوان محافظت در برابر اثرات مضر آنها عمل می کند.

گرافیتبه دلیل نرمی آن، برای تولید روان کننده هایی که در دماهای بالا و پایین استفاده می شوند، کاربرد فراوانی دارد. مقاومت شدید حرارتی و بی اثری شیمیایی گرافیت امکان استفاده از آن را در راکتورهای هسته‌ای زیردریایی‌های هسته‌ای به شکل بوش، حلقه، به عنوان تعدیل‌کننده نوترون حرارتی و به عنوان یک ماده ساختاری در فناوری موشک‌ها فراهم می‌کند.

من دوده می کنم(کربن سیاه) به عنوان پرکننده لاستیکی مورد استفاده برای تجهیز وسایل نقلیه زرهی، هواپیما، خودرو، توپخانه و سایر تجهیزات نظامی استفاده می شود.

کربن فعال- جاذب خوبی برای گازهاست، بنابراین به عنوان جاذب مواد سمی در ماسک های گاز فیلتر استفاده می شود. در طول جنگ جهانی اول تلفات انسانی زیادی رخ داد که یکی از دلایل اصلی آن نبود تجهیزات حفاظت فردی قابل اعتماد در برابر مواد سمی بود. N.D. Zelinsky یک ماسک گاز ساده را به شکل بانداژ با زغال سنگ پیشنهاد کرد. بعداً به همراه مهندس E.L. Kumant ماسک های گاز ساده را بهبود بخشید. آنها ماسک های گاز لاستیکی عایق را پیشنهاد کردند که به لطف آن جان میلیون ها سرباز نجات یافت.

مونوکسید کربن (II) (مونوکسید کربن)متعلق به گروه سلاح های شیمیایی به طور کلی سمی است: با هموگلوبین در خون ترکیب می شود و کربوکسی هموگلوبین را تشکیل می دهد. در نتیجه، هموگلوبین توانایی خود را برای اتصال و حمل اکسیژن از دست می دهد، گرسنگی اکسیژن رخ می دهد و فرد بر اثر خفگی می میرد.

در شرایط جنگی، هنگامی که در منطقه سوزاندن وسایل شعله افکن- آتش زا هستید، در چادرها و اتاق های دیگر با گرمایش اجاق گاز، یا هنگام تیراندازی در فضاهای بسته، ممکن است مسمومیت با مونوکسید کربن رخ دهد. و از آنجایی که مونوکسید کربن (II) دارای خاصیت انتشار بالایی است، ماسک های گاز فیلتر معمولی قادر به تمیز کردن هوای آلوده به این گاز نیستند. دانشمندان یک ماسک گاز اکسیژن ساخته‌اند که در کارتریج‌های مخصوصی که اکسیدکننده‌های مخلوطی از آن قرار می‌گیرد: 50٪ اکسید منگنز (IV)، 30٪ اکسید مس (II)، 15٪ اکسید کروم (VI) و 5٪ اکسید نقره. مونوکسید کربن (II) در هوا در حضور این مواد اکسید می شود، به عنوان مثال:

CO + MnO2 = MnO + CO2.

فرد مبتلا به مونوکسید کربن به هوای تازه، داروهای قلبی، چای شیرین و در موارد شدید به تنفس اکسیژن و تنفس مصنوعی نیاز دارد.

مونوکسید کربن (IV)(دی اکسید کربن) 1.5 برابر سنگین تر از هوا، فرآیندهای احتراق را پشتیبانی نمی کند، برای خاموش کردن آتش استفاده می شود. یک کپسول آتش نشانی دی اکسید کربن با محلول بی کربنات سدیم پر می شود و یک آمپول شیشه ای حاوی اسید سولفوریک یا هیدروکلریک است. هنگامی که کپسول آتش نشانی به کار می افتد، واکنش زیر شروع می شود:

2NaHCO3 + H2SO4 = Na2SO4 + 2H2O + 2CO2.

دی اکسید کربن آزاد شده آتش را در لایه ای متراکم می پوشاند و دسترسی اکسیژن هوا به جسم در حال سوختن را متوقف می کند. در طول جنگ بزرگ میهنی، از چنین خاموش کننده هایی برای محافظت از ساختمان های مسکونی در شهرها و تاسیسات صنعتی استفاده می شد.

مونوکسید کربن (IV) به شکل مایع یک عامل اطفاء حریق خوب برای موتورهای جت موجود در هواپیماهای نظامی مدرن است.

سیلیکونبه عنوان یک نیمه هادی، به طور گسترده ای در الکترونیک نظامی مدرن استفاده می شود. در ساخت پنل های خورشیدی، ترانزیستورها، دیودها، آشکارسازهای ذرات در نظارت بر تشعشع و ابزار شناسایی تشعشع استفاده می شود.

شیشه مایع(محلول های اشباع Na2SiO3 و K2SiO3) - یک آغشته ضد آتش خوب برای پارچه، چوب و کاغذ.

صنعت سیلیکات انواع شیشه های نوری مورد استفاده در دستگاه های نظامی (دوربین دوچشمی، پریسکوپ، فاصله یاب) را تولید می کند. سیمان برای ساخت پایگاه های دریایی، مین انداز، سازه های حفاظتی.

به شکل الیاف شیشه برای تولید از شیشه استفاده می شود. فایبرگلاس، در تولید موشک، زیردریایی و ابزار مورد استفاده قرار می گیرد.

هنگام مطالعه فلزات، استفاده از آنها را در امور نظامی در نظر خواهیم گرفت

فلزات به دلیل استحکام، سختی، مقاومت در برابر حرارت، هدایت الکتریکی و قابلیت ماشینکاری، کاربرد گسترده ای در امور نظامی پیدا می کنند: در ساخت هواپیما و موشک، در ساخت سلاح های کوچک و وسایل نقلیه زرهی، زیردریایی ها و کشتی های دریایی، پوسته ها. ، بمب، تجهیزات رادیویی و غیره .d.

آلومینیومدر برابر آب مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارد، اما استحکام کمی دارد. در تولید هواپیما و موشک از آلیاژهای آلومینیوم با سایر فلزات استفاده می شود: مس، منگنز، روی، منیزیم، آهن. هنگامی که این آلیاژها به درستی عملیات حرارتی شوند، استحکامی قابل مقایسه با فولاد آلیاژی متوسط ​​دارند.

بنابراین، زمانی قدرتمندترین موشک در ایالات متحده، Saturn 5، که فضاپیمای آپولو با آن پرتاب شد، از آلیاژ آلومینیوم (آلومینیوم، مس، منگنز) ساخته شده است. بدنه موشک های قاره پیمای تیتان-2 از آلیاژ آلومینیوم ساخته شده است. تیغه های پروانه هواپیماها و هلیکوپترها از آلیاژ آلومینیوم با منیزیم و سیلیکون ساخته شده است. این آلیاژ می تواند تحت بارهای ارتعاشی کار کند و مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی دارد.

ترمیت (مخلوطFe3 O4 جپودرA.I.) برای ساخت بمب و گلوله های آتش زا استفاده می شود. هنگامی که این مخلوط مشتعل می شود، واکنش شدیدی رخ می دهد و مقدار زیادی گرما آزاد می شود:

8AI + 3Fe3O4 = 4AI2O3 + 9Fe + Q.

دما در منطقه واکنش به 3000 درجه سانتیگراد می رسد. در چنین دمای بالایی، زره تانک ذوب می شود. پوسته ها و بمب های ترمیت قدرت تخریب زیادی دارند.

سدیمبه عنوان خنک کننده برای حذف گرما از سوپاپ ها در موتورهای هواپیما، به عنوان خنک کننده در راکتورهای هسته ای (در آلیاژ پتاسیم) استفاده می شود.

پراکسید سدیم Na2O2 به عنوان یک بازسازی کننده اکسیژن در زیردریایی های نظامی استفاده می شود. پراکسید سدیم جامد که سیستم بازسازی را پر می کند با دی اکسید کربن تعامل دارد:

2Na2O2 + 2CO2 = 2Na2CO3 + O2.

این واکنش زیربنای ماسک های گاز عایق مدرن (IG) است که در شرایط کمبود اکسیژن در هوا و استفاده از عوامل شیمیایی جنگی استفاده می شود. ماسک‌های گاز عایق توسط خدمه کشتی‌ها و زیردریایی‌های مدرن نیروی دریایی استفاده می‌شوند؛ این ماسک‌های گاز هستند که باعث می‌شوند خدمه از مخزن غرق شده فرار کنند.

هیدروکسید سدیمبرای تهیه الکترولیت برای باتری های قلیایی استفاده می شود که برای تجهیز ایستگاه های رادیویی نظامی مدرن استفاده می شود.

لیتیومدر ساخت گلوله ها و گلوله های ردیاب استفاده می شود. نمک‌های لیتیوم به آن‌ها اثری سبز-آبی روشن می‌دهد. لیتیوم همچنین در فناوری هسته ای و هسته ای استفاده می شود.

لیتیوم هیدریددر طول جنگ جهانی دوم به عنوان منبع قابل حمل هیدروژن به خلبانان آمریکایی خدمت کرد. در صورت تصادف بر روی دریا تحت تأثیر آب ، قرص های لیتیوم هیدرید فوراً تجزیه می شوند و تجهیزات نجات دهنده را با هیدروژن پر می کنند - قایق های بادی ، قایق ها ، جلیقه ها ، بالن های سیگنال - آنتن:

LiH + H2O = LiOH + H2.

منیزیمدر تجهیزات نظامی در ساخت فلرهای روشنایی و سیگنال، گلوله های ردیاب، گلوله ها و بمب های آتش زا استفاده می شود. هنگام مشتعل شدن، منیزیم شعله سفید بسیار روشن و خیره کننده ای تولید می کند که به دلیل آن می توان قسمت قابل توجهی از منطقه را در شب روشن کرد.

سبک و بادوام آلیاژهای منیزیم با مس، آلومینیوم، تیتانیوم، سیلیکون،به طور گسترده در ساخت موشک، ماشین و هواپیما استفاده می شود. آنها برای آماده سازی ارابه فرود و ارابه فرود برای هواپیماهای نظامی و قطعات جداگانه برای بدنه موشک استفاده می شوند.

آهن و آلیاژهای مبتنی بر آن (چدن و ​​فولاد)به طور گسترده برای اهداف نظامی استفاده می شود. هنگام ایجاد سیستم های تسلیحاتی مدرن، از درجه های مختلفی از فولادهای آلیاژی استفاده می شود.

مولیبدنبه فولاد سختی، استحکام و چقرمگی بالایی می دهد. واقعیت زیر مشخص است: زره تانک های انگلیسی شرکت کننده در نبردهای جنگ جهانی اول از فولاد منگنز اما شکننده ساخته شده بود. گلوله های توپخانه آلمان آزادانه یک پوسته عظیم ساخته شده از چنین فولادی به ضخامت 7.5 سانتی متر را سوراخ کردند، اما به محض اینکه تنها 1.5-2٪ مولیبدن به فولاد اضافه شد، تانک ها با ضخامت صفحه زرهی 2.5 سانتی متر آسیب ناپذیر شدند. از فولاد مولیبدن استفاده می شود. ساخت زره تانک، بدنه کشتی، لوله تفنگ، تفنگ، قطعات هواپیما.

کبالتدر ساخت فولادهای مقاوم در برابر حرارت استفاده می شود که در ساخت قطعات موتور هواپیما و موشک استفاده می شود.

کرومبه فولاد سختی و مقاومت در برابر سایش می دهد. کروم برای آلیاژ کردن فولادهای فنر و فنر مورد استفاده در خودروها، وسایل نقلیه زرهی، موشک های فضایی و سایر انواع تجهیزات نظامی استفاده می شود.

سهم شیمیدانان علمی در پیروزی در جنگ جهانی دوم.

شایستگی دانشمندان در دوران پیش از جنگ و زمان حاضر بسیار است؛ من به سهم دانشمندان در پیروزی جنگ جهانی دوم می پردازم. زیرا کار دانشمندان نه تنها به پیروزی کمک کرد، بلکه پایه های موجودیت مسالمت آمیز را در دوره پس از جنگ پایه ریزی کرد.

دانشمندان و شیمیدانان در تضمین پیروزی بر آلمان نازی مشارکت فعال داشتند. آنها روش های جدیدی را برای تولید مواد منفجره، سوخت موشک، بنزین با اکتان بالا، لاستیک، فولاد زرهی، آلیاژهای سبک برای هوانوردی و دارو توسعه دادند.

در پایان جنگ، حجم تولید مواد شیمیایی به سطح قبل از جنگ نزدیک شد: در سال 1945 به 92٪ از سطح 1940 رسید.

دانشگاهیان الکساندر ارمینگلدوویچ آربوزوف- بنیانگذار یکی از جدیدترین حوزه های علم - شیمی ترکیبات آلی فسفره. فعالیت‌های او با مکتب شیمی‌دانان معروف کازان پیوند ناگسستنی داشت. تحقیقات آربوزوف کاملاً به نیازهای دفاعی و پزشکی اختصاص داشت. بنابراین، در مارس 1943، فیزیکدان نوری S.I. واویلف به آربوزوف نوشت: "من با یک درخواست بزرگ برای شما می نویسم - برای تولید 15 گرم 3،6-دیامینوفتولیمید در آزمایشگاه خود. مشخص شد که این داروی دریافتی از شما دارای خواص ارزشمندی از نظر فلورسانس و جذب است و اکنون برای ساخت یک دستگاه نوری دفاعی جدید به آن نیاز داریم. دارویی وجود داشت، از آن در ساخت اپتیک برای مخازن استفاده می شد. این امر برای شناسایی دشمن در فواصل طولانی اهمیت زیادی داشت. متعاقباً A.E. Arbuzov سفارشات دیگری را از موسسه نوری برای تولید معرف های مختلف انجام داد.

یک دوره کامل در تاریخ شیمی روسیه با نام آکادمیک نیکولای دیمیتریویچ زلینسکی مرتبط است. در جنگ جهانی اول، او یک ماسک گاز ساخت. در دوره 1941-1945. N.D. Zelinsky ریاست یک مدرسه علمی را بر عهده داشت که هدف آن توسعه روش‌هایی برای تولید سوخت با اکتان بالا برای هواپیما و مونومر برای لاستیک مصنوعی بود.

سهم آکادمیک نیکولای نیکولایویچ سمنوف در تضمین پیروزی با تئوری واکنش های زنجیره شاخه ای که او ایجاد کرد تعیین شد، که کنترل فرآیندهای شیمیایی را امکان پذیر کرد: سرعت واکنش ها تا تشکیل بهمن انفجاری، کاهش سرعت و حتی متوقف کردن آنها در هر ایستگاه میانی در اوایل دهه 40. N.N. Semenov و همکارانش فرآیندهای انفجار، احتراق و انفجار را بررسی کردند. نتایج این مطالعات به هر شکلی در طول جنگ در تولید فشنگ، گلوله های توپخانه، مواد منفجره و مخلوط های آتش زا برای شعله افکن ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیقات در مورد انعکاس و برخورد امواج ضربه ای در هنگام انفجار قبلاً در دوره اول جنگ در ایجاد گلوله ها ، نارنجک ها و مین های تجمعی برای مبارزه با تانک های دشمن مورد استفاده قرار گرفت.

دانشگاهیان الکساندر اوگنیویچ فرسمانمن نگفتم که زندگی او داستان عشقی برای سنگ است. پژوهشگر پیشرو و خستگی ناپذیر آپاتیت ها در شبه جزیره کولا، سنگ معدن رادیوم در فرغانه، گوگرد در صحرای قره کوم، ذخایر تنگستن در ترانس بایکالیا، یکی از خالقان صنعت عناصر کمیاب، از اولین روزهای جنگ به طور فعال درگیر فرآیند انتقال علم و صنعت به بستر نظامی. او کارهای ویژه ای در زمین شناسی مهندسی نظامی، جغرافیای نظامی و تولید مواد خام استراتژیک و رنگ های استتار انجام داد. در سال 1941، در یک نشست ضد فاشیستی از دانشمندان، او گفت: "جنگ نیاز به مقدار زیادی از انواع اساسی مواد خام استراتژیک داشت. یک سری فلزات جدید برای هوانوردی مورد نیاز بود، برای فولاد سوراخ‌کن، منیزیم، استرانسیوم برای شراره‌ها و مشعل‌ها، ید بیشتری مورد نیاز بود... و ما مسئولیت تهیه مواد خام استراتژیک را داریم، ما باید کمک کنیم. دانش برای ایجاد تانک ها، هواپیماهای بهتر، به منظور آزادسازی سریع همه کشورها از تهاجم باند هیتلر.

بزرگترین تکنسین شیمی سمیون ایزاکوویچ ولفکوویچمطالعه ترکیبات فسفر، مدیر پژوهشکده کود و حشره کش ها بود. کارمندان این مؤسسه آلیاژهای فسفر-گوگرد برای بطری‌ها ساختند که به عنوان «بمب ضد تانک» عمل می‌کردند، پدهای حرارتی شیمیایی برای سربازان و نیروهای گشت تولید می‌کردند و داروهای ضد سرمازدگی، سوختگی و سایر داروهای لازم برای سرویس بهداشتی را تولید کردند.

استاد آکادمی نظامی دفاع شیمیایی ایوان لودویگوویچ کنونیانتزتجهیزات حفاظت شخصی قابل اعتمادی را برای افراد در برابر مواد سمی توسعه داده است. برای این مطالعات در سال 1941 او جایزه دولتی اتحاد جماهیر شوروی را دریافت کرد.

حتی قبل از شروع جنگ بزرگ میهنی، استاد آکادمی نظامی دفاع شیمیایی میخائیل میخائیلوویچ دوبینینتحقیقاتی در مورد جذب گازها، بخارات و مواد محلول توسط اجسام متخلخل جامد انجام داد. M.M. Dubinin یک مرجع اختصاصی در مورد تمام مسائل مهم مربوط به حفاظت شیمیایی از سیستم تنفسی است.

از همان آغاز جنگ، دانشمندان وظیفه توسعه و سازماندهی تولید داروهایی را برای مبارزه با بیماری های عفونی، در درجه اول تیفوس، که توسط شپش منتقل می شود، به عهده داشتند. تحت هدایت نیکولای نیکولایویچ ملنیکوفتولید گرد و غبار و همچنین ضد عفونی کننده های مختلف برای هواپیماهای چوبی سازماندهی شد.

دانشگاهیان الکساندر نائوموویچ فرومکین- یکی از بنیانگذاران دکترین مدرن فرآیندهای الکتروشیمیایی، بنیانگذار مکتب الکتروشیمیدانان. او مسائل مربوط به محافظت از فلزات در برابر خوردگی را مطالعه کرد، یک روش فیزیکی و شیمیایی برای چسباندن خاک‌ها برای فرودگاه‌ها و دستورالعملی برای آغشته کردن چوب در برابر آتش ایجاد کرد. او به همراه همکارانش فیوزهای الکتروشیمیایی را توسعه داد. وی گفت: شکی نیست که شیمی یکی از عوامل اساسی است که موفقیت جنگ مدرن به آن بستگی دارد. تولید مواد منفجره، فولادهای باکیفیت، فلزات سبک، سوخت - همه اینها کاربردهای مختلفی از شیمی است، بدون ذکر اشکال خاص سلاح های شیمیایی. در جنگ های مدرن، شیمی آلمان تا کنون یک چیز جدید به جهان داده است - استفاده گسترده از محرک ها و مواد مخدر که قبل از فرستادن آنها به مرگ حتمی به سربازان آلمانی داده می شود. شیمیدانان شوروی از دانشمندان سراسر جهان می خواهند که از دانش خود برای مبارزه با فاشیسم استفاده کنند.

دانشگاهیان سرگئی سمنوویچنامتکین، یکی از بنیانگذاران پتروشیمی، با موفقیت در زمینه سنتز ترکیبات آلی فلزی جدید، مواد سمی و انفجاری فعالیت کرد. در طول جنگ روی مسائل دفاع شیمیایی کار می کرد. , توسعه تولید سوخت و روغن موتور

پژوهش والنتین الکسیویچ کارگینطیف گسترده ای از مسائل در شیمی فیزیک، الکتروشیمی و شیمی فیزیک ترکیبات درشت مولکولی را پوشش می دهد. در طول جنگ، V.A. Kargin مواد ویژه ای را برای تولید لباس هایی که در برابر اثرات مواد سمی محافظت می کند، اصل و فناوری یک روش جدید پردازش پارچه های محافظ، ترکیبات شیمیایی که کفش های نمدی را ضد آب می کند، و انواع خاصی از لاستیک تولید کرد. خودروهای جنگی ارتش ما

استاد، رئیس آکادمی نظامی دفاع شیمیایی و رئیس گروه شیمی تجزیه یوری آرکادیویچ کلیاچکویک گردان از آکادمی را سازماندهی کرد و رئیس بخش رزمی در نزدیکترین رویکردها به مسکو بود. تحت رهبری او، کار برای ایجاد ابزارهای جدید دفاع شیمیایی، از جمله تحقیق در مورد بخارات، پادزهرها و شعله افکن ها آغاز شد.

در 17 ژوئن 1925، 37 کشور پروتکل ژنو را امضا کردند، یک توافقنامه بین المللی که استفاده از گازهای خفه کننده، سمی یا سایر گازهای مشابه را در جنگ ممنوع می کند. تا سال 1978، تقریباً همه کشورها این سند را امضا کرده بودند.

نتیجه.

البته سلاح های شیمیایی باید هر چه سریعتر نابود شوند؛ آنها سلاحی مرگبار علیه بشریت هستند. مردم همچنین به یاد دارند که چگونه نازی ها صدها هزار نفر را در اتاق های گاز در اردوگاه های کار اجباری کشتند و چگونه سربازان آمریکایی سلاح های شیمیایی را در طول جنگ ویتنام آزمایش کردند.

استفاده از سلاح های شیمیایی امروزه طبق توافقات بین المللی ممنوع است. در نیمه اول قرن بیستم. مواد سمی یا در دریا غرق شدند یا در زمین مدفون شدند. نیازی به توضیح این موضوع نیست. امروزه مواد سمی سوزانده می شوند، اما این روش معایبی نیز دارد. هنگام سوزاندن در شعله معمولی، غلظت آنها در گازهای خروجی ده ها هزار بار از حداکثر مجاز بیشتر می شود. پس سوزاندن گازهای خروجی در دمای بالا در کوره الکتریکی پلاسما (روشی که در ایالات متحده آمریکا اتخاذ شده است) ایمنی نسبی را فراهم می کند.

رویکرد دیگر برای انهدام سلاح های شیمیایی، ابتدا خنثی کردن مواد سمی است. توده‌های غیر سمی حاصل را می‌توان سوزاند یا به بلوک‌های جامد نامحلول تبدیل کرد، که سپس در دفن‌های مخصوص دفن می‌شوند یا در ساخت و ساز جاده استفاده می‌شوند.

در حال حاضر، مفهوم از بین بردن مواد سمی به طور مستقیم در مهمات به طور گسترده ای مورد بحث قرار گرفته است و پردازش توده های واکنش غیر سمی به محصولات شیمیایی برای استفاده تجاری پیشنهاد شده است. اما انهدام سلاح های شیمیایی و تحقیقات علمی در این زمینه نیازمند سرمایه گذاری های کلان است.

من می خواهم امیدوار باشم که مشکلات حل شود و قدرت علم شیمی نه به سمت توسعه مواد سمی جدید، بلکه در حل مشکلات جهانی بشریت معطوف شود.

کتاب های مورد استفاده:

کوشنارف A.A. سلاح های شیمیایی: دیروز، امروز، فردا //

شیمی در مدرسه - 1375 - شماره 1;

شیمی در مدرسه - 4'2005

شیمی در مدرسه - 7'2005

شیمی در مدرسه - 9'2005;

شیمی در مدرسه - 8'2006

شیمی در مدرسه - 11'2006.

شیمی در امور نظامی

«... علم سرچشمه عالی ترین خیر بشریت است
در طول دوره‌های زایمان مسالمت‌آمیز، اما همچنین وحشتناک‌ترین است
سلاح های دفاعی و حمله در زمان جنگ.»

هدف: توصیف جنگ بزرگ میهنی 1941-1945. از منظر موضوع دانشگاهی شیمی.

وظایف:

آموزشی: به توسعه توانایی کار با ادبیات اضافی، رسمی کردن مشاهدات در نوشتار، شکل دادن به افکار در گفتار بیرونی و درونی، و تثبیت مهارت های خاص در شیمی ادامه دهید.

آموزشی: ایجاد ایده هایی در مورد وظیفه، میهن پرستی و مسئولیت مدنی در قبال جامعه، ایجاد تمایل برای خدمت به منافع عالی مردم، وطن.

رشدی: ایجاد توانایی تجزیه و تحلیل، مقایسه، تعمیم، توسعه مهارت های مستقل در دانش آموزان مدرسه برای غلبه بر مشکلات در یادگیری، ایجاد موقعیت های عاطفی شگفت انگیز و سرگرمی.

65 سال، تقریباً کل زندگی یک نسل از مردم، از آن روز به یاد ماندنی - 9 مه 1945 - می گذرد. سالهای وحشتناک جنگ بزرگ میهنی صفحات مقدسی در تاریخ میهن ما هستند. آنها را نمی توان بازنویسی کرد. آنها حاوی درد و اندوه، عظمت موفقیت انسان هستند. و چه شیمیدان یا ریاضیدان، یک زیست شناس یا جغرافی دان، هر معلمی باید حقیقت جنگ را بگوید. در طول سال های جنگ، نیروهای مسلح اتحاد جماهیر شوروی دارای نیروهای شیمیایی بودند که در صورت استفاده نازی ها از سلاح های شیمیایی، دشمن را با کمک شعله افکن ها و انجام استتار دود، آمادگی بالایی برای حفاظت ضد شیمیایی واحدها و تشکیلات ارتش فعال داشتند. برای نیروها سلاح های شیمیایی سلاح های کشتار جمعی هستند، آنها مواد سمی و ابزار استفاده از آنها هستند. راکت ها، پوسته ها، مین ها، بمب های هوایی با مواد سمی.

"شیمیدانان شوروی در طول جنگ بزرگ میهنی"

بزرگترین فن‌شناس شیمی شوروی سمیون ایزاکوویچ ولفکوویچ (1896-1980) در طول جنگ بزرگ میهنی مدیر و مدیر علمی یکی از مؤسسات تحقیقاتی پیشرو کمیساریای خلق صنایع شیمیایی - مؤسسه تحقیقات کودها و قارچ‌کش‌های حشره‌کش (NIUIF) بود. . به دهه 20 و 30 برگشت. به عنوان خالق روش های فناورانه و سازمان دهنده تولید صنعتی در مقیاس بزرگ فسفات های آمونیوم و کودهای غلیظ بر پایه آپاتیت های خیبینی، فسفر عنصری از سنگ های فسفاته، اسید بوریک از داتولیت ها، نمک های فلوراید از فلورسپار شناخته شد. بنابراین از اولین روزهای جنگ بزرگ میهنی، سازماندهی تولید چنین محصولات شیمیایی به او سپرده شد. Vکه حاوی فسفر هستند. در زمان صلح، از این محصولات عمدتاً در تولید کودهای پیچیده استفاده می شد. در زمان جنگ قرار بود در خدمت دفاع و بالاتر از همه تولید مواد محترقه بر اساس آنها به عنوان یکی از انواع سلاح های موثر ضد تانک باشند. مواد خود اشتعال تولید شده از فسفر یا مخلوط فسفر و گوگرد قبل از شروع جنگ بزرگ میهنی شناخته شده بودند. اما پس از آن آنها چیزی بیش از یک موضوع اطلاعات علمی و فنی نبودند. وی یادآور می شود: «به محض اطلاع از حمله تانک دشمن، فرماندهی ارتش سرخ و شورای (برای هماهنگی و تقویت تحقیقات علمی در زمینه شیمی برای نیازهای دفاعی) اقدامات جدی برای ایجاد تولید انجام دادند. آلیاژهای فسفر-گوگرد در کارخانه آزمایشی NIUIF، جایی که متخصصان فسفر و گوگرد وجود داشتند، آسپس در تعدادی از شرکت های دیگر ... ترکیبات فسفر-گوگرد در بطری های شیشه ای ریخته شد که به عنوان "بمب" ضد تانک آتش زا عمل می کردند. اما تولید و پرتاب چنین "بمب های شیشه ای" به تانک های دشمن هم برای کارگران کارخانه و هم برای سربازان خطرناک بود. و اگرچه در ابتدا، در سال 1941، چنین وسایلی در جبهه مورد استفاده قرار گرفت و برای دفاع بسیار مفید بود، اما در سال بعد، 1942، تولید آنها به طور اساسی بهبود یافت. و کارمندانش، و با مطالعه دقیق خواص ترکیب فسفر-گوگرد، شرایطی را ایجاد کردند که عملاً خطر تولید، حمل و نقل و استفاده رزمی آنها را از بین می برد. او خاطرنشان می کند که این کار «به دستور رئیس مارشال توپخانه مورد توجه قرار گرفت.

در پاییز سال 1941، آلمانی ها با تصرف نزدیک ترین فرودگاه های اطراف لنینگراد، شروع به تخریب روشمند شهر با بمباران سیستماتیک کردند. اما دشمنان فهمیدند که نمی توان به سرعت چنین شهر بزرگی را با بمب های انفجاری قوی با خاک یکسان کرد. آتش - این چیزی است که آنها روی آن حساب می کردند. اهالی لنینگراد به مبارزه فعال با آتش سوزی پیوستند. جعبه هایی با ماسه و انبر در اتاق زیر شیروانی شرکت های صنعتی، موزه ها و ساختمان های مسکونی نصب شد. مردم شبانه روز در اتاق زیر شیروانی مشغول انجام وظیفه بودند. اما با وجود این، نمی توان از همه آتش سوزی ها جلوگیری کرد. بنابراین، در 8 سپتامبر 1941، بمباران باعث 178 آتش سوزی شد. کل محله ها، پل ها و یک گیاه چاق در آتش سوختند. در انبارهای معروف Badaevsky 3 هزار تن آرد و 2.5 هزار تن شکر سوخت. یک گردباد آتشین در اینجا به پا شد و بیش از پنج ساعت ادامه داشت. در 11 سپتامبر 1941، نازی ها بندر تجاری را به آتش کشیدند. نفت، سوخت شهر، با مشعل در خشکی و آب سوخت.

نیاز فوری به دنبال روش های حفاظت از آتش بود. معروف است که بهترین بازدارنده های شعله- موادی که اشتعال پذیری را کاهش می دهند فسفات ها هستند که در هنگام تجزیه گرما را جذب می کنند. در کارخانه شیمیایی نوسکی، 40 هزار تن سوپر فسفات، با ارزش ترین کود، ذخیره شد. آنها باید برای نجات لنینگراد قربانی می شدند. مخلوطی از سوپر فسفات و آب به نسبت 3: 1 تهیه شد. یک سایت آزمایشی در جزیره Vatny راه اندازی شد که در آن دو خانه چوبی یکسان ساخته شد. یکی از آنها با مخلوط آتش نشانی درمان شد. آنها در هر خانه بمب های آتش زا قرار دادند و آنها را به راه انداختند. خانه ناتمام مثل کبریت آتش گرفت. بعد از 3 دقیقه و 20 ثانیه. تنها چیزی که از آن باقی مانده بود، ذغال های در حال سوختن بود. خانه دوم نسوخت. بمب دیگری روی سقف آن گذاشتند و منفجر کردند. فلز آب شد اما خانه نسوخت.

در یک ماه حدود 90 درصد از طبقات زیر شیروانی با مواد ضد حریق پوشانده شد. علاوه بر ساختمان‌های مسکونی و ساختمان‌های صنعتی، زیر شیروانی‌ها و سقف‌های بناهای تاریخی و گنجینه‌های فرهنگی: ارمیتاژ، موزه روسیه، خانه پوشکین و کتابخانه عمومی با مراقبت‌های ویژه با مواد بازدارنده آتش رفتار می‌شدند. هزاران بمب انفجاری قوی و ده ها هزار بمب آتش زا بر روی لنینگراد افتاد، اما شهر نسوخت.

ادبیات

شیمی در مدرسه شماره 8، 2001، ص 32. شیمی در مدرسه شماره 1، 1985، صفحات 6-12. شیمی در مدرسه شماره 6، 1993، صفحات 16-17. شیمی در مدرسه شماره 4، 1995، صفحات 5-9. . "آزمایش شیمیایی با مقدار کمی از معرف"، M.: "Prosveshcheniye"، 1989.

مسابقه "شیمی و زندگی روزمره"

به دستور ناپلئون، یک ضد عفونی کننده با اثر سه گانه برای سربازانی که برای مدت طولانی در کارزار بودند - شفابخش، بهداشتی و طراوت ساخته شد. حتی 100 سال بعد هیچ چیز بهتری اختراع نشد، بنابراین در سال 1913، در نمایشگاهی در پاریس، این محصول جایزه بزرگ را دریافت کرد. این درمان تا به امروز باقی مانده است. با چه نامی در کشور ما تولید می شود؟ (کلن سه گانه) روزی برتوله در حال آسیاب کردن کریستال های KCIO3 در هاون بود که مقدار کمی گوگرد روی دیوارها باقی می ماند. پس از مدتی انفجاری رخ داد. بنابراین، برای اولین بار، Berthollet واکنشی را انجام داد که بعداً شروع به استفاده در تولید ... چه شد؟ (اولین کبریت سوئدی) کمبود این عنصر در بدن باعث بیماری تیروئید می شود. زخم ها با محلول الکلی از یک ماده ساده درمان می شوند. در مورد کدام عنصر شیمیایی صحبت می کنیم؟ (ید) دانشمندان مدرن از کشف این نکته شگفت زده شدند که نقاش، مجسمه ساز، معمار و دانشمند باهوش، حدس های سازنده شگفت انگیزی را در مورد ساختار زیردریایی، تانک، چتر نجات، بلبرینگ و مسلسل بیان کردند. او طرح هایی از هواپیما، از جمله یک هلیکوپتر رانده مکانیکی به جا گذاشت. دانشمند را نام ببرید. (لئوناردو داوینچی (1452-1519) چه کاری برای دفاع از روسیه اهمیت ویژه ای داشت؟ (در سال های 1890-1991، او برای به دست آوردن باروت بدون دود که برای ارتش روسیه بسیار ضروری بود، کار انجام داد) ماده ای را نام ببرید که آب را ضد عفونی می کند. (اوزون) هیدرات کریستالی لازم هم در ساختمان سازی و هم در پزشکی (گچ) را نام ببرید.

سوالات کلاس های تخصصی

آینه

همه می دانند آینه چیست. علاوه بر آینه های خانگی، که از زمان های قدیم استفاده می شد، آینه های فنی نیز شناخته شده اند: مقعر، محدب، مسطح، مورد استفاده در دستگاه های مختلف. فیلم‌های بازتابنده برای آینه‌های خانگی از آمالگام قلع ساخته می‌شوند؛ برای آینه‌های فنی، فیلم‌ها از نقره، طلا، پلاتین، پالادیوم، کروم، نیکل و سایر فلزات ساخته می‌شوند. در شیمی، از واکنش هایی استفاده می شود که نام آنها با اصطلاح "آینه" مرتبط است: "واکنش آینه نقره ای"، "آینه آرسنیک". این واکنش ها چیست، برای چیست؟ استفاده می شوند؟

حمام

حمام های روسی، ترکی، فنلاندی و غیره در بین مردم محبوب هستند.

در عمل شیمیایی، حمام ها به عنوان تجهیزات آزمایشگاهی از دوره کیمیاگری شناخته شده اند و توسط Geber به تفصیل شرح داده شده است.

حمام ها برای چه مواردی استفاده می شوند - در آزمایشگاه و چه انواعی از آنها را می شناسید؟

زغال سنگ

زغال سنگی که برای گرم کردن اجاق گاز استفاده می شود و در فناوری استفاده می شود برای همه شناخته شده است: زغال سنگ سخت، زغال سنگ قهوه ای و آنتراسیت. زغال سنگ همیشه به عنوان ماده اولیه سوخت یا انرژی استفاده نمی شود، اما عبارات مجازی با اصطلاح "زغال سنگ" در ادبیات استفاده می شود، به عنوان مثال، "زغال سنگ سفید"، به معنای نیروی محرکه آب.

منظور ما از عبارات: زغال سنگ بی رنگ، زغال سنگ زرد، زغال سنگ سبز، زغال سنگ آبی، زغال سنگ آبی، زغال سنگ قرمز چیست؟ "ذغال سنگ رتتور" چیست؟

آتش

در ادبیات، کلمه آتش به معنای واقعی و مجازی به کار می رود. به عنوان مثال، "چشم ها با آتش می سوزند"، "آتش آرزوها" و غیره. کل تاریخ بشر با آتش مرتبط است، بنابراین اصطلاحات "آتش"، "آتش" از زمان های قدیم در ادبیات و فناوری حفظ شده است. . اصطلاحات "سنگ چخماق"، "آتش یونانی"، "آتش های باتلاقی"، "چخماق دوبرینر"، "ویل-و-و-ویسپ"، "چخماق"، "درخشنده ها"، "آتش المو" به چه معناست؟

پشم

پس از پنبه، پشم دومین الیاف مهم نساجی است. رسانایی حرارتی پایین و نفوذپذیری رطوبت بالایی دارد، بنابراین می توانیم به راحتی نفس بکشیم و در زمستان با لباس های پشمی گرم بمانیم. اما "پشم" وجود دارد که هیچ چیز از آن بافته یا دوخته نمی شود - "پشم فلسفی". نام از به ما از زمان های دور کیمیاگری. در مورد چه محصول شیمیایی صحبت می کنیم؟

کمد لباس

کمد لباس یک قطعه معمولی از مبلمان خانگی است. در موسسات با یک کابینت نسوز روبرو می شویم - جعبه فلزی برای ذخیره اوراق بهادار.

شیمیدان ها از چه نوع کابینت هایی و برای چه استفاده می کنند؟

پاسخ های مسابقه

آینه

"واکنش آینه نقره ای" واکنش مشخصه یک آلدهید با محلول آمونیاک اکسید نقره (I) است که در نتیجه آن رسوب فلزی نقره بر روی دیواره های لوله آزمایش به شکل فیلم آینه ای براق آزاد می شود. . واکنش مارش یا "آینه آرسنیک" آزاد شدن آرسنیک فلزی به شکل یک پوشش براق سیاه رنگ بر روی دیواره‌های یک لوله است که با حرارت دادن به 300-400 درجه، هیدروژن آرسنیک - آرسین - از آن عبور می‌کند و تجزیه می‌شود. به آرسنیک و هیدروژن تبدیل می شود. این واکنش در شیمی تجزیه و در پزشکی قانونی زمانی که مشکوک به مسمومیت با آرسنیک باشد استفاده می شود.

حمام

از زمان کیمیا، حمام آب و شن شناخته شده است، یعنی یک قابلمه یا ماهیتابه با آب یا ماسه که حرارت یکنواخت را در دمای ثابت مشخصی فراهم می کند. مایعات زیر به عنوان خنک کننده استفاده می شود: روغن (حمام روغن)، گلیسیرین (حمام گلیسیرین)، پارافین مذاب (حمام پارافین).

زغال سنگ

زغال سنگ بی رنگ گاز است، زغال سنگ زرد انرژی خورشیدی است، زغال سنگ سبز سوخت گیاهی است، زغال سنگ آبی انرژی جزر و مد دریاها است، زغال سنگ آبی نیروی محرکه باد، قرمز است. زغال سنگ" انرژی آتشفشان هاست.

آتش

سنگ چخماق قطعه ای از سنگ یا فولاد است که برای زدن آتش از سنگ چخماق استفاده می شود. سنگ چخماق دوبراینر یا سنگ چخماق شیمیایی، مخلوطی از نمک برتوله و گوگرد است که روی چوب اعمال می‌شود و با افزودن به اسید سولفوریک غلیظ مشتعل می‌شود.

"آتش یونانی" مخلوطی از نمک، زغال سنگ و گوگرد است که در زمان های قدیم مدافعان قسطنطنیه (یونانیان) ناوگان عرب را به کمک آن می سوزاندند.

«آتش‌های باتلاقی» یا چراغ‌های سرگردان در باتلاق‌ها یا گورستان‌ها ظاهر می‌شوند، جایی که تجزیه مواد آلی گازهای قابل اشتعال مبتنی بر سیلان یا فسفین را آزاد می‌کند.

"فایر چاقوی" مخلوطی از پودرهای آلومینیوم و آهن است که تحت فشار در جریان اکسیژن سوزانده می شود. با استفاده از چنین چاقویی که دمای آن به 3500 درجه سانتیگراد می رسد، می توانید بلوک های بتنی را تا ضخامت 3 متر برش دهید.

"Sparklers" یک ترکیب آتش سوزی است که با شعله رنگی روشن می سوزد که شامل نمک برتوله، شکر، نمک استرانسیوم (رنگ قرمز)، نمک های باریم یا مس (رنگ سبز)، نمک های لیتیوم (رنگ مایل به قرمز) است. Elmo's Lights تخلیه‌های الکتریکی نورانی در انتهای تیز هر جسمی است که در هنگام رعد و برق یا طوفان برفی رخ می‌دهد. این نام در قرون وسطی در ایتالیا به وجود آمد، زمانی که چنین درخششی بر روی برج های کلیسای سنت المو مشاهده شد.

پشم

"پشم فیلسوف" - اکسید روی. این ماده در زمان های قدیم با سوزاندن روی به دست می آمد; اکسید روی به شکل تکه های کرکی سفید، یادآور پشم است. "پشم فلسفی" در پزشکی استفاده می شد.

کمد لباس

در تجهیزات آزمایشگاهی شیمی برای خشک کردن مواد از کابینت های خشک کن برقی یا کوره هایی با دمای حرارت پایین تا 100-200 درجه سانتی گراد استفاده می شود. برای کار با مواد سمی از هودهای بخار با تهویه اجباری استفاده می شود.

بازدارنده های آتش - فسفات ها شهر را نجات دادند

در عمل پیشگیری از آتش سوزی از مواد خاصی استفاده می شود که اشتعال پذیری را کاهش می دهد - بازدارنده آتش.

در پاییز سال 1941، آلمانی ها با تصرف نزدیک ترین فرودگاه های اطراف لنینگراد، شروع به تخریب روشمند شهر با بمباران سیستماتیک کردند. اما دشمنان فهمیدند که نمی توان به سرعت چنین شهر بزرگی را با بمب های انفجاری قوی با خاک یکسان کرد. آتش - این چیزی است که آنها روی آن حساب می کردند. اهالی لنینگراد به مبارزه فعال با آتش سوزی پیوستند. جعبه هایی با ماسه و انبر در اتاق زیر شیروانی شرکت های صنعتی، موزه ها و ساختمان های مسکونی نصب شد. مردم شبانه روز در اتاق زیر شیروانی مشغول انجام وظیفه بودند. اما با وجود این، آتش سوزی در سراسر شهر شعله ور شد.

نیاز فوری به دنبال روش های حفاظت از آتش بود. شناخته شده است که بهترین بازدارنده آتش فسفات ها هستند که در هنگام تجزیه گرما را جذب می کنند. در کارخانه شیمیایی نوسکی، 40 هزار تن سوپر فسفات، با ارزش ترین کود، ذخیره شد. آنها باید برای نجات لنینگراد قربانی می شدند. مخلوطی از سوپر فسفات و آب به نسبت 3: 1 تهیه شد که هنگام آزمایش در محل آزمایش، نتایج مثبتی را نشان داد: ساختمان‌هایی که با این مخلوط درمان شده بودند هنگام انفجار بمب آتش نگرفتند.

در یک ماه حدود 90 درصد زیر شیروانی های ساختمان های مسکونی و صنعتی، آثار تاریخی و گنجینه های فرهنگی با مواد ضد حریق پوشانده شد. هزاران بمب قوی انفجاری و ده ها هزار بمب آتش زا بر روی لنینگراد فرود آمد، اما شهر نسوخت..

(شیمی در مدرسه شماره 8 2001، ص 32.)

"در مورد استفاده از مواد معدنی در جنگ"

تکالیف فردی - ارائه

موضوعات کار:

    شیمیدانان در طول جنگ میراث پرومتئوس فسفر نمک باروری نیترات آمونیوم و مواد منفجره گاز خنده باروت بدون دود و اولین کبریت سوئدی آتش - به معنای واقعی کلمه و به معنای واقعی کلمه پشم فلسفی انشا "کودکان علیه جنگ" کار با ادبیات اضافی "چه کسی می خواهد دانش آموز عالی شود" در شیمی؟» (10 سوال سرگرم کننده در شیمی با موضوع "در مورد استفاده از مواد معدنی در امور نظامی" با درجه بندی سوالات از ساده به پیچیده) چکیده "اهمیت فلزات و آلیاژها در فناوری مدرن نظامی" چکیده "نقش فلزات". در توسعه تمدن بشری" افسانه "فلز - کارگر" در آن، اهمیت آهن را در توسعه تمدن بشری ردیابی و به صورت مجازی نشان می دهد. آغاز افسانه: "در یک پادشاهی خاص، در پای کوه مگنیتنایا، مردی زندگی می کرد - پیرمردی به نام آهن و با نام مستعار Ferrum. او دقیقاً 5000 سال در یک گودال مخروبه زندگی کرد. روزی...» آغاز قصه: «روزی روزگاری در نمایشگاه جهانی پاریس، آلومینیوم و آهن به هم رسیدند و بحث کنیم که کدام یک مهمتر است...» می توانید موضوعاتی از علوم مختلف بگیرید: پزشکی، زیست شناسی، جغرافیا، تاریخ، فیزیک.

فرمول خردل:

CI - CH 2 - CH 2

CI - CH 2 - CH 2

ه) اسید هیدروسیانیک مایعی بی رنگ با بوی عجیبی است که بوی بادام تلخ را به یاد می آورد. در غلظت های پایین بو به سختی قابل تشخیص است. اسید هیدروسیانیک به راحتی تبخیر می شود و فقط در حالت بخار عمل می کند. به عوامل سمی عمومی اشاره دارد. علائم مشخصه آسیب ناشی از اسید هیدروسیانیک عبارتند از: طعم فلزی در دهان، سوزش گلو، سرگیجه، ضعف، حالت تهوع. سپس تنگی نفس دردناک ظاهر می شود، نبض کاهش می یابد، فرد مسموم هوشیاری خود را از دست می دهد و تشنج های شدید رخ می دهد. تشنج برای مدت نسبتاً کوتاهی مشاهده می شود. آنها با شل شدن کامل عضلات با از دست دادن حساسیت، کاهش دما، افسردگی تنفسی با توقف بعدی جایگزین می شوند. فعالیت قلبی پس از قطع تنفس برای 3 تا 7 دقیقه دیگر ادامه می یابد.

فرمول اسید هیدروسیانیک:

و) فسژن مایعی بی رنگ و بسیار فرار با بوی یونجه فاسد یا سیب گندیده است. در حالت بخار روی بدن عمل می کند. متعلق به کلاس عوامل خفه کننده است.

فسژن دارای دوره عمل نهفته 4-6 ساعت است. مدت زمان آن به غلظت فسژن در هوا، زمان سپری شده در جو آلوده، وضعیت فرد و خنک شدن بدن بستگی دارد. هنگامی که فسژن استنشاق می شود، فرد طعم شیرین و ناخوشایندی را در دهان احساس می کند و به دنبال آن سرفه، سرگیجه و ضعف عمومی ایجاد می شود. با خروج از هوای آلوده، علائم مسمومیت به سرعت از بین می رود و دوره ای از رفاه به اصطلاح خیالی آغاز می شود. اما پس از 4 تا 6 ساعت، فرد مبتلا وخیم شدن شدید وضعیت خود را تجربه می کند: تغییر رنگ مایل به آبی در لب ها، گونه ها و بینی به سرعت ایجاد می شود. ضعف عمومی، سردرد، تنفس سریع، تنگی نفس شدید، سرفه دردناک همراه با ترشح مایع، خلط کف آلود و صورتی رنگ نشان دهنده ایجاد ادم ریوی است. روند مسمومیت با فسژن در عرض 2 تا 3 روز به مرحله اوج خود می رسد. با سیر مطلوب بیماری، سلامت فرد مبتلا به تدریج شروع به بهبود می کند و در موارد شدید آسیب، مرگ رخ می دهد.

فرمول فسژن:

ه) لیسرژیک اسید دی متیل آمید یک ماده سمی با اثر روان شیمیایی است. هنگام بلع، تهوع خفیف و مردمک های گشاد شده در عرض 3 دقیقه ظاهر می شود و به دنبال آن توهم شنوایی و بینایی چندین ساعت طول می کشد.

مواد معدنی در امور نظامی

آلمانی ها اولین بار در 22 آوریل 1915 از سلاح های شیمیایی استفاده کردند. در نزدیکی یپرس: آنها یک حمله گازی علیه نیروهای فرانسوی و انگلیسی انجام دادند. از 6 هزار سیلندر فلزی، 180 تن تولید شد. کلر در عرض جلوی 6 کیلومتر. سپس از کلر به عنوان عاملی علیه ارتش روسیه استفاده کردند. تنها در نتیجه اولین حمله گازی حدود 15 هزار سرباز مورد اصابت قرار گرفتند که از این تعداد 5 هزار نفر بر اثر خفگی جان باختند. برای محافظت در برابر مسمومیت با کلر، آنها شروع به استفاده از باندهای آغشته به محلول پتاس و جوش شیرین کردند و سپس از ماسک گاز استفاده کردند که در آن از تیوسولفات سدیم برای جذب کلر استفاده شد.

بعداً مواد سمی قوی تری حاوی کلر ظاهر شد: گاز خردل، کلروپیکرین، کلرید سیانوژن، گاز خفه کننده فسژن و غیره.

معادله واکنش برای تولید فسژن:

CI 2 + CO = COCI 2.

پس از نفوذ به بدن انسان، فسژن تحت هیدرولیز قرار می گیرد:

COCI 2 + H 2 O = CO 2 + 2HCI،

که منجر به تشکیل اسید هیدروکلریک می شود که بافت های اندام های تنفسی را ملتهب کرده و تنفس را دشوار می کند.

فسژن همچنین برای اهداف صلح آمیز استفاده می شود: در تولید رنگ، در مبارزه با آفات و بیماری های محصولات کشاورزی.

سفید کننده(CaOCI 2) برای اهداف نظامی به عنوان یک عامل اکسید کننده در هنگام گاز زدایی، از بین بردن عوامل جنگ شیمیایی، و برای اهداف صلح آمیز - برای سفید کردن پارچه های پنبه ای، کاغذ، برای کلرزنی آب و ضد عفونی استفاده می شود. استفاده از این نمک بر این اساس است که در هنگام واکنش با مونوکسید کربن (IV)، اسید هیپوکلرو آزاد آزاد می شود که تجزیه می شود:

2CaOCI 2 + CO 2 + H 2 O = CaCO 3 + CaCI 2 + 2HOCI;

اکسیژن در لحظه آزاد شدن، با انرژی اکسیده شده و مواد سمی و سایر مواد سمی را از بین می برد و خاصیت سفید کنندگی و ضد عفونی کنندگی دارد.

Oxiliquit یک مخلوط انفجاری از هر توده متخلخل قابل اشتعال با مایع است اکسیژن. آنها در طول جنگ جهانی اول به جای دینامیت مورد استفاده قرار گرفتند.

شرط اصلی برای انتخاب یک ماده قابل اشتعال برای oxyliquit شکنندگی کافی آن است که آغشته شدن بهتر با اکسیژن مایع را تسهیل می کند. اگر مواد قابل اشتعال ضعیف آغشته شده باشد، پس از انفجار مقداری از آن نسوخته باقی می ماند. کارتریج oxyliquit یک کیسه بلند پر از مواد قابل اشتعال است که یک فیوز الکتریکی در آن قرار داده شده است. خاک اره، زغال سنگ و ذغال سنگ نارس به عنوان مواد قابل احتراق برای مایعات اکسیژن استفاده می شود. کارتریج بلافاصله قبل از قرار دادن در سوراخ شارژ می شود و آن را در اکسیژن مایع غوطه ور می کند. در طول جنگ بزرگ میهنی گاهی اوقات کارتریج ها به این روش تهیه می شد، اگرچه تری نیتروتولوئن عمدتاً برای این منظور استفاده می شد. در حال حاضر، oxyliquits در صنعت معدن برای انفجار استفاده می شود.

نگاهی به خواص اسید سولفوریکاستفاده از آن در تولید مواد منفجره (TNT، HMX، اسید پیکریک، تری نیتروگلیسیرین) به عنوان یک عامل حذف کننده آب در ترکیب مخلوط نیترات کننده (HNO 3 و H 2 SO 4) حائز اهمیت است.

محلول آمونیاک(40%) برای گاز زدایی تجهیزات، وسایل نقلیه، لباس و غیره استفاده می شود. در شرایط استفاده از سلاح های شیمیایی (سارین، سومان، تابون).

مستقر اسید نیتریکتعدادی مواد منفجره قوی به دست می آید: تری نیتروگلیسیرین و دینامیت، نیتروسلولز (پیروکسیلین)، تری نیتروفنول (اسید پیکریک)، تری نیتروتولوئن و غیره.

کلرید آمونیوم NH 4 CI برای پر کردن بمب های دود استفاده می شود: هنگامی که مخلوط آتش زا مشتعل می شود، کلرید آمونیوم تجزیه می شود و دود غلیظ ایجاد می کند:

NH 4 CI = NH 3 + HCI.

چنین چکرهایی در طول جنگ بزرگ میهنی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت.

نیترات آمونیوم برای تولید مواد منفجره - آمونیت ها استفاده می شود که حاوی سایر ترکیبات نیترو انفجاری و همچنین مواد افزودنی قابل اشتعال است. به عنوان مثال، آمونال حاوی تری نیتروتولوئن و پودر آلومینیوم است. واکنش اصلی که در هنگام انفجار آن رخ می دهد:

3NH 4 NO 3 + 2AI = 3N 2 + 6H 2 O + AI 2 O 3 + Q.

گرمای زیاد احتراق آلومینیوم باعث افزایش انرژی انفجار می شود. نیترات آلومینیوم مخلوط با تری نیتروتولوئن (تول) آموتول انفجاری را تولید می کند. بیشتر مخلوط های انفجاری حاوی یک اکسید کننده (نیترات فلزی یا آمونیوم و غیره) و مواد قابل احتراق (سوخت دیزل، آلومینیوم، آرد چوب و غیره) هستند.

باریم، استرانسیوم و نیترات سربمورد استفاده در آتش سوزی

در نظر گرفتن برنامه نیترات ها، می توانید در مورد تاریخچه تولید و استفاده از باروت سیاه یا دودی صحبت کنید - مخلوطی انفجاری از نیترات پتاسیم با گوگرد و زغال سنگ (75٪ KNO 3، 10٪ S، 15٪ C). واکنش احتراق پودر سیاه با معادله بیان می شود:

2KNO 3 + 3C + S = N 2 + 3CO 2 + K 2 S + Q.

دو محصول واکنش گاز هستند و سولفید پتاسیم جامدی است که پس از انفجار دود تولید می کند. منبع اکسیژن در هنگام احتراق باروت نیترات پتاسیم است. اگر یک ظرف، به عنوان مثال یک لوله مهر و موم شده در یک انتها، توسط یک جسم متحرک - یک هسته بسته شود، آنگاه تحت فشار گازهای پودری خارج می شود. این نشان دهنده اثر پیشران باروت است. و اگر دیواره های ظرفی که باروت در آن قرار دارد به اندازه کافی قوی نباشد، ظرف تحت تأثیر گازهای پودری به قطعات کوچکی تبدیل می شود که با انرژی جنبشی عظیمی به اطراف پرواز می کنند. این عمل انفجار باروت است. سولفید پتاسیم حاصل - رسوبات کربن - لوله سلاح را از بین می برد، بنابراین پس از شلیک از محلول مخصوص حاوی کربنات آمونیوم برای تمیز کردن سلاح استفاده می شود.

تسلط پودر سیاه در امور نظامی به مدت شش قرن ادامه یافت. در طول چنین مدت زمان طولانی، ترکیب آن تقریباً بدون تغییر باقی مانده است، فقط روش تولید تغییر کرده است. تنها در اواسط قرن گذشته، مواد منفجره جدید با قدرت تخریب بیشتر به جای پودر سیاه شروع به استفاده کردند. آنها به سرعت پودر سیاه را از تجهیزات نظامی جایگزین کردند. در حال حاضر از آن به عنوان یک ماده منفجره در معادن، در صنایع آتش بازی (موشک، آتش بازی)، و همچنین به عنوان باروت شکار استفاده می شود.

فسفر(سفید) به طور گسترده در امور نظامی به عنوان یک ماده محترقه استفاده می شود که برای تجهیز بمب هواپیما، مین و گلوله استفاده می شود. فسفر بسیار قابل اشتعال است و در هنگام سوختن مقدار زیادی گرما آزاد می کند (دمای احتراق فسفر سفید به 1000 - 1200 درجه سانتی گراد می رسد). وقتی فسفر می سوزد، ذوب می شود، پخش می شود و در تماس با پوست باعث سوختگی و زخم های طولانی مدت می شود.

هنگامی که فسفر در هوا می سوزد، انیدرید فسفر به دست می آید که بخارات آن رطوبت هوا را جذب می کند و پوششی از مه سفید را تشکیل می دهد که از قطرات ریز محلول اسید متافسفریک تشکیل شده است. استفاده از آن به عنوان ماده دودزا بر اساس همین خاصیت است.

بر اساس ارتو - و اسید متافسفریکسمی ترین مواد سمی ارگانوفسفره (گازهای سارین، سومان، VX) با اثر فلج کننده عصبی ایجاد شده است. ماسک گاز به عنوان محافظت در برابر اثرات مضر آنها عمل می کند.

گرافیتبه دلیل نرمی آن، برای تولید روان کننده هایی که در دماهای بالا و پایین استفاده می شوند، کاربرد فراوانی دارد. مقاومت شدید حرارتی و بی اثری شیمیایی گرافیت امکان استفاده از آن را در راکتورهای هسته‌ای زیردریایی‌های هسته‌ای به شکل بوش، حلقه، به عنوان تعدیل‌کننده نوترون حرارتی و به عنوان یک ماده ساختاری در فناوری موشک‌ها فراهم می‌کند.

من دوده می کنم(کربن سیاه) به عنوان پرکننده لاستیکی مورد استفاده برای تجهیز وسایل نقلیه زرهی، هواپیما، خودرو، توپخانه و سایر تجهیزات نظامی استفاده می شود.

کربن فعال- جاذب خوبی برای گازها است، بنابراین به عنوان جاذب مواد سمی در ماسک های گاز فیلتر استفاده می شود. در طول جنگ جهانی اول تلفات انسانی زیادی رخ داد که یکی از دلایل اصلی آن نبود تجهیزات حفاظت فردی قابل اعتماد در برابر مواد سمی بود. N.D. Zelinsky یک ماسک گاز ساده را به شکل بانداژ با زغال سنگ پیشنهاد کرد. بعداً به همراه مهندس E.L. Kumant ماسک های گاز ساده را بهبود بخشید. آنها ماسک های گاز لاستیکی عایق را پیشنهاد کردند که به لطف آن جان میلیون ها سرباز نجات یافت.

مونوکسید کربن (II) (مونوکسید کربن)متعلق به گروه سلاح های شیمیایی به طور کلی سمی است: با هموگلوبین در خون ترکیب می شود و کربوکسی هموگلوبین را تشکیل می دهد. در نتیجه، هموگلوبین توانایی خود را برای اتصال و حمل اکسیژن از دست می دهد، گرسنگی اکسیژن رخ می دهد و فرد بر اثر خفگی می میرد.

در شرایط جنگی، هنگامی که در منطقه سوزاندن وسایل شعله افکن- آتش زا هستید، در چادرها و اتاق های دیگر با گرمایش اجاق گاز، یا هنگام تیراندازی در فضاهای بسته، ممکن است مسمومیت با مونوکسید کربن رخ دهد. و از آنجایی که مونوکسید کربن (II) دارای خاصیت انتشار بالایی است، ماسک های گاز فیلتر معمولی قادر به تمیز کردن هوای آلوده به این گاز نیستند. دانشمندان یک ماسک گاز اکسیژن ساخته‌اند که در کارتریج‌های مخصوصی که اکسیدکننده‌های مخلوطی از آن قرار می‌گیرد: 50٪ اکسید منگنز (IV)، 30٪ اکسید مس (II)، 15٪ اکسید کروم (VI) و 5٪ اکسید نقره. مونوکسید کربن (II) در هوا در حضور این مواد اکسید می شود، به عنوان مثال:

CO + MnO 2 = MnO + CO 2.

فرد مبتلا به مونوکسید کربن به هوای تازه، داروهای قلبی، چای شیرین و در موارد شدید به تنفس اکسیژن و تنفس مصنوعی نیاز دارد.

مونوکسید کربن (IV) (دی اکسید کربن) 1.5 برابر سنگین تر از هوا، فرآیندهای احتراق را پشتیبانی نمی کند، برای خاموش کردن آتش استفاده می شود. یک کپسول آتش نشانی دی اکسید کربن با محلول بی کربنات سدیم پر می شود و یک آمپول شیشه ای حاوی اسید سولفوریک یا هیدروکلریک است. هنگامی که کپسول آتش نشانی به کار می افتد، واکنش زیر شروع می شود:

2NaHCO 3 + H 2 SO 4 = Na 2 SO 4 + 2H 2 O + 2CO 2 .

دی اکسید کربن آزاد شده آتش را در لایه ای متراکم می پوشاند و دسترسی اکسیژن هوا به جسم در حال سوختن را متوقف می کند. در طول جنگ بزرگ میهنی، از چنین خاموش کننده هایی برای محافظت از ساختمان های مسکونی در شهرها و تاسیسات صنعتی استفاده می شد.

مونوکسید کربن (IV) به شکل مایع عامل خوبی است که در موتورهای جت اطفاء حریق نصب شده در هواپیماهای نظامی مدرن استفاده می شود.

سیلیکونبه عنوان یک نیمه هادی، به طور گسترده ای در الکترونیک نظامی مدرن استفاده می شود. در ساخت پنل های خورشیدی، ترانزیستورها، دیودها، آشکارسازهای ذرات در نظارت بر تشعشع و ابزار شناسایی تشعشع استفاده می شود.

شیشه مایع(محلول های اشباع Na 2 SiO 3 و K 2 SiO 3 ) - آغشته کننده خوبی در برابر آتش برای پارچه ها، چوب و کاغذ است.

صنعت سیلیکات انواع شیشه های نوری مورد استفاده در دستگاه های نظامی (دوربین دوچشمی، پریسکوپ، فاصله یاب) را تولید می کند. سیمان برای ساخت پایگاه های دریایی، مین انداز، سازه های حفاظتی.

به شکل الیاف شیشه برای تولید از شیشه استفاده می شود. فایبرگلاس، در تولید موشک، زیردریایی و ابزار مورد استفاده قرار می گیرد.

هنگام مطالعه فلزات، استفاده از آنها را در امور نظامی در نظر خواهیم گرفت

فلزات به دلیل استحکام، سختی، مقاومت در برابر حرارت، هدایت الکتریکی و قابلیت ماشینکاری، کاربرد گسترده ای در امور نظامی پیدا می کنند: در ساخت هواپیما و موشک، در ساخت سلاح های کوچک و وسایل نقلیه زرهی، زیردریایی ها و کشتی های دریایی، پوسته ها. ، بمب، تجهیزات رادیویی و غیره .d.

آلومینیومدر برابر آب مقاومت بالایی در برابر خوردگی دارد، اما استحکام کمی دارد. در تولید هواپیما و موشک از آلیاژهای آلومینیوم با سایر فلزات استفاده می شود: مس، منگنز، روی، منیزیم، آهن. هنگامی که این آلیاژها به درستی عملیات حرارتی شوند، استحکامی قابل مقایسه با فولاد آلیاژی متوسط ​​دارند.

بنابراین، زمانی قدرتمندترین موشک در ایالات متحده، Saturn 5، که فضاپیمای آپولو با آن پرتاب شد، از آلیاژ آلومینیوم (آلومینیوم، مس، منگنز) ساخته شده است. بدنه موشک های قاره پیمای تیتان-2 از آلیاژ آلومینیوم ساخته شده است. تیغه های پروانه هواپیماها و هلیکوپترها از آلیاژ آلومینیوم با منیزیم و سیلیکون ساخته شده است. این آلیاژ می تواند تحت بارهای ارتعاشی کار کند و مقاومت بسیار بالایی در برابر خوردگی دارد.

ترمیت (مخلوط آهن 3 O 4 با پودر هوش مصنوعی)برای ساخت بمب و گلوله های آتش زا استفاده می شود. هنگامی که این مخلوط مشتعل می شود، واکنش شدیدی رخ می دهد و مقدار زیادی گرما آزاد می شود:

8AI + 3Fe 3 O 4 = 4AI 2 O 3 + 9Fe + Q.

دما در منطقه واکنش به 3000 درجه سانتیگراد می رسد. در چنین دمای بالایی، زره تانک ذوب می شود. پوسته ها و بمب های ترمیت قدرت تخریب زیادی دارند.

سدیمبه عنوان خنک کننده برای حذف گرما از سوپاپ ها در موتورهای هواپیما، به عنوان خنک کننده در راکتورهای هسته ای (در آلیاژ پتاسیم) استفاده می شود.

پراکسید سدیم Na 2 O 2 به عنوان یک بازسازی کننده اکسیژن در زیردریایی های نظامی استفاده می شود. پراکسید سدیم جامد که سیستم بازسازی را پر می کند با دی اکسید کربن تعامل دارد:

2Na 2 O 2 + 2CO 2 = 2Na 2 CO 3 + O 2.

این واکنش زیربنای ماسک های گاز عایق مدرن (IG) است که در شرایط کمبود اکسیژن در هوا و استفاده از عوامل شیمیایی جنگی استفاده می شود. ماسک‌های گاز عایق توسط خدمه کشتی‌ها و زیردریایی‌های مدرن نیروی دریایی استفاده می‌شوند؛ این ماسک‌های گاز هستند که باعث می‌شوند خدمه از مخزن غرق شده فرار کنند.

هیدروکسید سدیمبرای تهیه الکترولیت برای باتری های قلیایی استفاده می شود که برای تجهیز ایستگاه های رادیویی نظامی مدرن استفاده می شود.

لیتیومدر ساخت گلوله ها و گلوله های ردیاب استفاده می شود. نمک‌های لیتیوم به آن‌ها اثری سبز-آبی روشن می‌دهد. لیتیوم همچنین در فناوری هسته ای و هسته ای استفاده می شود.

لیتیوم هیدریددر طول جنگ جهانی دوم به عنوان منبع قابل حمل هیدروژن به خلبانان آمریکایی خدمت کرد. در صورت تصادف بر روی دریا تحت تأثیر آب ، قرص های لیتیوم هیدرید فوراً تجزیه می شوند و تجهیزات نجات دهنده را با هیدروژن پر می کنند - قایق های بادی ، قایق ها ، جلیقه ها ، بالن های سیگنال - آنتن:

LiH + H 2 O = LiOH + H 2 .

منیزیمدر تجهیزات نظامی در ساخت فلرهای روشنایی و سیگنال، گلوله های ردیاب، گلوله ها و بمب های آتش زا استفاده می شود. هنگام مشتعل شدن، منیزیم شعله سفید بسیار روشن و خیره کننده ای تولید می کند که به دلیل آن می توان قسمت قابل توجهی از منطقه را در شب روشن کرد.

سبک و بادوام آلیاژهای منیزیم با مس، آلومینیوم، تیتانیوم، سیلیکون،به طور گسترده در ساخت موشک، ماشین و هواپیما استفاده می شود. آنها برای آماده سازی ارابه فرود و ارابه فرود برای هواپیماهای نظامی و قطعات جداگانه برای بدنه موشک استفاده می شوند.

آهن و آلیاژهای مبتنی بر آن (چدن و ​​فولاد)به طور گسترده برای اهداف نظامی استفاده می شود. هنگام ایجاد سیستم های تسلیحاتی مدرن، از درجه های مختلفی از فولادهای آلیاژی استفاده می شود.

مولیبدنبه فولاد سختی، استحکام و چقرمگی بالایی می دهد. واقعیت زیر مشخص است: زره تانک های انگلیسی شرکت کننده در نبردهای جنگ جهانی اول از فولاد منگنز اما شکننده ساخته شده بود. گلوله های توپخانه آلمان آزادانه یک پوسته عظیم ساخته شده از چنین فولادی به ضخامت 7.5 سانتی متر را سوراخ کردند، اما به محض اینکه تنها 1.5-2٪ مولیبدن به فولاد اضافه شد، تانک ها با ضخامت صفحه زرهی 2.5 سانتی متر آسیب ناپذیر شدند. از فولاد مولیبدن استفاده می شود. ساخت زره تانک، بدنه کشتی، لوله تفنگ، تفنگ، قطعات هواپیما.

کبالتدر ساخت فولادهای مقاوم در برابر حرارت استفاده می شود که در ساخت قطعات موتور هواپیما و موشک استفاده می شود.

کروم-به فولاد سختی و مقاومت در برابر سایش می دهد. کروم برای آلیاژ کردن فولادهای فنر و فنر مورد استفاده در خودروها، وسایل نقلیه زرهی، موشک های فضایی و سایر انواع تجهیزات نظامی استفاده می شود.



  • 1. استفاده از فلزات در جنگ
  • 2. استفاده از غیر فلزات در امور نظامی

غیر فلزات



توده عظیمی از آهن در همه جنگ ها خرج شد

تنها در طول جنگ جهانی اول، 200 میلیون تن فولاد مصرف شد، در طول جنگ جهانی دوم - تقریباً 800 میلیون تن

آلیاژهای آهن به شکل صفحات زره و برگ به ضخامت 100-10 میلی متر در ساخت بدنه و برجک تانک ها، خودروهای زرهی و سایر تجهیزات نظامی استفاده می شود.

ضخامت زره کشتی های جنگی و تفنگ های ساحلی

به 500 میلی متر می رسد


در آپارتمان سیزدهم

من زندگی می کنم، در جهان مشهور

به عنوان یک راهنما عالی است.

پلاستیک، نقره ای.

بیشتر در مورد آلیاژها

من به شهرت رسیدم

و در این زمینه من متخصص هستم.

اینجا من مثل باد می شتابم

در یک موشک فضایی

دارم به ورطه دریا فرو میروم

همه آنجا مرا می شناسند.

من از نظر ظاهری برجسته هستم

حتی با یک فیلم اکسید

پوشیده شده، او برای من یک زره قوی است




و من فلز عصر فضا هستم،

اخیرا وارد خدمت انسان شدم

با وجود اینکه من یک کارگر جوان در زمینه فناوری هستم،

اما من برای خودم شهرت پیدا کردم.

من مقاوم در برابر حرارت و رسانای گرما هستم،

و مناسب برای راکتورهای هسته ای،

و در آلیاژهای آلومینیوم، تیتانیوم،

من مثل سوخت موشک نیاز دارم،

من در آلیاژها برای سبکی برابری ندارم


من منیزیم سبک و فعال هستم،

و در تکنولوژی ضروری است:

در بسیاری از موتورها قطعات را خواهید یافت

برای شراره

عنصر دیگری وجود ندارد!


آلیاژ مس و روی - برنج - به راحتی تحت فشار قابل پردازش است و ویسکوزیته بالایی دارد.

برای ساخت گلوله های فشنگ و گلوله های توپ استفاده می شود، زیرا مقاومت خوبی در برابر بارهای ضربه ای ایجاد شده توسط گازهای پودری دارد.


تیتانیوم در تولید موتورهای توربوجت، فناوری فضایی، توپخانه، کشتی سازی، مهندسی مکانیک، صنایع هسته ای و شیمیایی استفاده می شود.

روتورهای هلیکوپترهای سنگین مدرن، سکان ها و سایر بخش های حیاتی هواپیماهای مافوق صوت از آلیاژهای تیتانیوم تهیه می شوند.


و من یک غول هستم، به نام تیتان.

روتور هلیکوپتر،

چرخ های فرمان

و حتی قطعات هواپیماهای مافوق صوت

دارن منو بیرون میکنن

این چیزی است که من برای آن نیاز دارم!





مراحل جداگانه تولید سوخت هسته ای در یک محیط محافظ هلیوم انجام می شود.

عناصر سوختی واکنش های هسته ای در ظروف پر از هلیوم ذخیره و حمل می شوند.


لامپ های گازی، ضروری برای دستگاه های سیگنالینگ، با مخلوط نئون هلیوم پر شده اند.

سوخت موشک در دمای نئون مایع ذخیره می شود


فلزات پلیمری به طور گسترده در ساخت سازه های صحرایی و حفاظتی، ساخت جاده ها، باند فرودگاه ها و عبور از موانع آبی استفاده می شود.

پلاستیک تفلون برای فشار دادن بسیاری از مهمترین قطعات هواپیما، اتومبیل و ماشین آلات استفاده می شود.


الیاف شیمیایی که حاوی کربن هستند برای ساختن سیم خودکار و هوا بادوام استفاده می شود

بدون محصولات صنعت لاستیک و تایر، خودروها از کار می‌افتند، موتورهای الکتریکی، کمپرسورها، پمپ‌ها از کار می‌افتند و البته هواپیماها پرواز نمی‌کردند.



2024
polyester.ru - مجله دخترانه و زنانه