مارینا ژورینسکایا: بدون فحش دادن مسکو. میل به مرگ و میل به زندگی (مارینا ژورینسکایا) من به یاد ندارم که اعمال یا سخنان او خارج از درک مسیحی از زندگی باشد.

مارینا آندریونا ژورینسکایا(26 ژوئن 1941 - 4 اکتبر 2013، مسکو) - روزنامه‌نگار، روزنامه‌نگار، تبلیغات، زبان‌شناس، سردبیر مجله ارتدکس آلفا و امگا شوروی و روسی. کاندیدای فیلولوژی.

زندگینامه

دختر آندری میخائیلوویچ چومیکوف، کارمند وزارت دارایی اتحاد جماهیر شوروی. او از دانشکده فیلولوژی دانشگاه دولتی مسکو فارغ التحصیل شد و از دیپلم خود در رشته هیتولوژی دفاع کرد. او به عنوان کارآموز به مؤسسه زبان شناسی منصوب شد، جایی که حوزه تحصیلی او به گونه شناسی زبانی تبدیل شد. او تقریباً 20 سال در این مؤسسه کار کرد. نویسنده بیش از صد مقاله علمی. در اواسط دهه 1970، مارینا ژورینسکایا به عنوان هماهنگ کننده پروژه "زبان های جهان" در موسسه زبان های خارجی آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد و پروژه را تا سال 1986 رهبری کرد.

او در سال 1975 غسل تعمید ارتدکس را با نام آنا دریافت کرد. از سال 1994، ناشر و سردبیر مجله آلفا و امگا. عضو هیئت تحریریه مجموعه «آثار کلامی». او در مجله فوما مطالب زیادی منتشر کرد.

کتاب مارینا ژورینسکایا "میشکا و چند گربه دیگر: روایتی کاملاً مستند" که به گربه میشکا که مدت زیادی در خانواده خود زندگی می کرد اختصاص داده شده است، در نیژنی نووگورود منتشر شد و دو بار تجدید چاپ شد (2006، 2007، 2009).

او در 1 ژوئیه 2013 به دلیل وخامت حالش به بیمارستان رفت. او در 4 اکتبر 2013 در مسکو درگذشت.

پدرسالار کریل در ارتباط با مرگ مارینا ژورینسکایا تسلیت گفت.

خانواده

شوهر اول آلفرد نائوموویچ ژورینسکی و دومی یاکوف جورجیویچ تستلتس است.

نقل قول

حتی اگر کلیسای ارتدکس روسیه در جایی ناپدید شود - که غیرممکن است، اما حتی اگر در جایی ناپدید شود و فقط یک کشیش در آن باقی بماند - یک مست تلخ و یک خبرچین بدنام - من آخرین بخشدار او خواهم ماند و با هم برای گناهانمان سوگواری خواهیم کرد.

بدون تاریخ تولد بدون محل تولد

مارینا آندریونا ژورینسکایا(متولد 1943) - روزنامه نگار شوروی و روسی، روزنامه نگار، زبان شناس، سردبیر مجله ارتدکس "آلفا و امگا". کاندیدای فیلولوژی.

زندگینامه

مارینا ژورینسکایا فارغ التحصیل دانشکده فیلولوژی دانشگاه دولتی مسکو است و از دیپلم خود در هیتولوژی دفاع کرد. به عنوان یک کارآموز، او به مؤسسه زبان‌شناسی منصوب شد، جایی که او بلافاصله به گونه‌شناسی زبانی دست یافت - حوزه‌ای که معمولاً توسط کارمندانی با سال‌های طولانی خدمت سروکار دارد. او تقریباً 20 سال در این مؤسسه کار کرد. نویسنده بیش از صد مقاله علمی. در اواسط دهه 1970، مارینا ژورینسکایا به عنوان هماهنگ کننده پروژه "زبان های جهان" در موسسه زبان ها و زبان های آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد و این پروژه را تا سال 1986 رهبری کرد.

او در سال 1975 غسل تعمید ارتدکس را با نام آنا دریافت کرد. از سال 1994، ناشر و سردبیر مجله آلفا و امگا. عضو هیئت تحریریه مجموعه «آثار کلامی».

کتاب مارینا ژورینسکایا "میشکا و چند گربه دیگر: روایتی کاملاً مستند" که به گربه میشکا که مدت زیادی در خانواده خود زندگی می کرد اختصاص داده شده است، در نیژنی نووگورود منتشر شد و دو بار تجدید چاپ شد (2006، 2007، 2009).

نقل قول ها

حتی اگر کلیسای ارتدکس روسیه در جایی ناپدید شود - که غیرممکن است، اما حتی اگر در جایی ناپدید شود و فقط یک کشیش در آن باقی بماند - یک مست تلخ و یک خبرچین بدنام - من آخرین بخشدار او خواهم ماند و با هم برای گناهانمان سوگواری خواهیم کرد.

این مقاله بیوگرافی نشان نمی دهد محل تولد. شما می توانید با افزودن محل تولد خود به متن مقاله به پروژه کمک کنید.

مارینا آندریونا ژورینسکایا(ب.) - روزنامه نگار شوروی و روسی، روزنامه نگار، زبان شناس، سردبیر مجله ارتدکس "آلفا و امگا". کاندیدای فیلولوژی.

زندگینامه

مارینا ژورینسکایا فارغ التحصیل دانشکده فیلولوژی دانشگاه دولتی مسکو است و از دیپلم خود در مطالعات هیتی دفاع کرد. او به‌عنوان کارآموز منصوب شد، جایی که بلافاصله شغل گونه‌شناسی زبانی را به دست آورد - حوزه‌ای که معمولاً توسط کارمندانی با سال‌های طولانی خدمت سروکار دارند. او تقریباً 20 سال در این مؤسسه کار کرد. نویسنده بیش از صد مقاله علمی. در اواسط دهه 1970، مارینا ژورینسکایا به عنوان هماهنگ کننده پروژه "زبان های جهان" در موسسه زبان ها و زبان های آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد و این پروژه را تا سال 1986 رهبری کرد.

در سال 1975 او غسل تعمید ارتدکس را دریافت کرد. از سال 1994، ناشر و سردبیر مجله آلفا و امگا. عضو هیئت تحریریه مجموعه «آثار کلامی».

مارینا ژورینسکایا گربه ای به نام میشکا دارد؛ کتاب او "میشکا و برخی گربه ها و گربه ها: روایتی کاملاً مستند" در نیژنی نووگورود منتشر شد و دو بار تجدید چاپ شد (2006، 2007، 2009).

مارینا آندریونا ژورینسکایا (1941-2013)(نام خانوادگی پس از شوهر اولش - آلفرد ژورینسکی، نام دختر نامعلوم) از دانشکده فیلولوژی دانشگاه دولتی مسکو فارغ التحصیل شد، از دیپلم خود در مطالعات هیتی دفاع کرد، در موسسه زبان شناسی آکادمی علوم روسیه کار کرد، جایی که رشته او مطالعه به گونه شناسی زبانی تبدیل شد. در اواسط دهه 1970، او به عنوان هماهنگ کننده پروژه "زبان های جهان" در موسسه زبان های خارجی آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد و تا سال 1986 پروژه را رهبری کرد. کاندیدای علوم فیلولوژیکی بیش از 100 مقاله در موضوعات زبان شناسی دارد. مترجم آلمانی (آثار زبانی، متون الهیاتی و همچنین گادامر و شوایتزر). از سال 1994، ناشر و سردبیر مجله آلفا و امگا. عضو هیئت تحریریه مجموعه «آثار کلامی».

در سال 1975، تحت تأثیر سخنرانی های S.S. Averintseva، او توسط پدر الکساندر من تحت نام آنا غسل تعمید یافت. پس از سال 1986، او ویرایش آثار زبانی را رها کرد و به طور کامل به روزنامه نگاری ارتدکس روی آورد. در سال 1994، تحت تأثیر حلقه آورینتسف، مجله آموزشی ارتدکس "آلفا و امگا" را تأسیس کرد که تا زمان مرگش سردبیر آن بود. او در 4 اکتبر 2013 پس از یک بیماری شدید در مسکو درگذشت.

مارینا آندریونا ویراستاری از جانب خدا بود

من مارینا آندریونا را بیش از بیست سال می شناختم و از این بابت خدا را شاکرم. او یک شخص شگفت انگیز، یک روشنفکر مسیحی واقعی بود.

در دهه 1970-1980، افراد زیادی از حلقه او به کلیسا آمدند. همه در آن باقی نماندند. بسیاری از آنها در کلیسا نوعی جایگزین برای سیستم موجود می دیدند و بنابراین، هنگامی که سیستم فروپاشید، آنها واقعاً به کلیسا نیاز نداشتند. آنها همیشه بی سر و صدا و آرام ترک نمی کردند، برعکس، بسیاری از آنها کاملاً نمایشی ترک می کردند. مارینا آندریونا برخلاف دیگران تا آخر ماند. فرزند روحانی پدر الکساندر من و پدر گلب کالدا، که با راهبان لاورا دوست بود، او فردی بود که ریشه در سنت ارتدکس داشت، که در وسعت دیدگاه های او در مورد زندگی کلیسا دخالتی نداشت. زمانی که به کلیسا آمد، بدن مسیح را در آن دید. نه یک نیروی سیاسی، نه فقط محیطی که در آن راحت بتوان در مورد موضوعات مد روز صحبت کرد، بلکه مسیح است که تا زمان مرگش به او وفادار بود. و او بسیاری از مردم را نزد خدا آورد و برای آنها، به اصطلاح، دری به سوی کلیسا شد.

مارینا آندریونا یک فرد غیرمعمول عمیق بود. هر کس که تأملات او را در مورد متن کتاب مقدس بخواند می تواند از این قانع شود. کار زندگی او مجله آلفا و امگا بود. شگفت آور است که چگونه هیئت تحریریه، متشکل از چندین زن ضعیف، اما به رهبری و الهام گرفته از مارینا آندریونا، توانست به مدت بیست سال چنین مجله الهیاتی جدی منتشر کند - تنها در نوع خود، که در مقطعی مقام اول را در بین مجلات کلیسایی ما به دست آورد. . این خدمت بزرگ او به کلیسای روسیه است. با مشارکت متوسط ​​در این کار، شاهد بودم که هر شماره جدید مجله چقدر سخت و دشوار بود، و چه لذتی داشتم وقتی منتشر شد و بدتر و اغلب بهتر از شماره قبلی نشد.

و باید بگویم که مارینا آندریونا ویراستار از جانب خدا بود. به عنوان مثال، او می‌دانست چگونه نویسنده آینده آلفا و امگا را در فردی که به طور تصادفی در بیمارستان ملاقات کرده است، تشخیص دهد. حتی در زندگی روزمره، او می دانست که چگونه موضوعاتی برای بحث و تحقیق جدی پیدا کند.

خداوند او را مقدر کرد که زندگی بسیار جالبی داشته باشد، اما در پایان زندگی او آزمایش سختی از بیماری را برای او فرستاد. او آن را با هوشیاری کامل و با تسلیم در برابر خواست خدا تحمل کرد.

خداوند روح تازه درگذشته بنده خدا آنا را در روستاهای صالحین قرین رحمت کند. یادش کنیم و برای شادی روح جاودانه اش دعا کنیم.

مارینا آندریونا تمام دنیاست

مدیر انجمن آموزشی ارتدکس "ارتدکس و صلح" ویکتور سوداریکوف:

مترجم، ناشر، ویراستار، متفکر مسیحی، متخصص گیاهان آپارتمانی، هنرمند جواهرات، کلکسیونر و بسیاری موارد دیگر...
اما نکته اصلی، البته، ایمان است - که "در دنده ها" است، که همه افکار و اعمال را تعیین می کند، که باعث می شود فرد آزاد و قادر به رشد معنوی بالاتر و بالاتر باشد.
او فرزند روحانی و شاگرد کشیشان برجسته قرن بیستم بود - کشیش. الکساندرا من (که او را یک اعتراف کننده بسیار سخت گیر و جدی توصیف کرد، بدون اینکه نگرش برخی از ستایشگران برجسته او را بپذیرد) و کشیش بزرگ. گلب کالدا.

ما در کلیسای جان باپتیست در پرسنیا توسط Fr. آندری کورایف. سپس گاهی اوقات از آپارتمان شگفت انگیز او دیدن می کردم که پر از کتاب، گیاهان عجیب و غریب (بعضی از آنها در فلاسک های بسته خاص بودند) و نقاشی های النا چرکاسوا. حتی چند نشریه برای آلفا و امگا تهیه کردم. مارینا آندریونا دوستان خود را دوست داشت و برای آنها ارزش قائل بود، با علاقه در مورد فرزندانم سؤال می کرد ...

میراث او بسیار زیاد است. یک مجله الهیات جالب "آلفا و امگا" که از اوایل دهه 1990 منتشر شد، مجموعه ای از نقاشی ها، بسیاری از مقالات و ترجمه های خودم. یک فرد با استعداد در همه چیز استعداد دارد. تعداد کمی از مردم می دانستند که مارینا آندریونا دارای مدرک VDNKh برای رشد گیاهان عجیب و غریب است. در دوران پیری، او کاملاً در ساخت جواهرات مختلف - "چوچک و ریزه کاری" خود تسلط داشت.

بله، مارینا آندریونا نیز گربه اش میشکا را دوست داشت و حتی در مورد او نوشت ...

به یاد می آورم که چگونه یک بار مارینا آندریوانا حکمت زاهدانه باستانی را برای من نقل کرد که خداوند در لحظه ای که بهترین آمادگی را برای این کار دارد ، شخص را به سوی خود فرا می خواند. و او نتیجه گرفت: "اگر خداوند عمر من را طولانی کند، پس به من فرصت بیشتری می دهد تا توبه کنم."

حالا گوش رسیده است.

ملکوت بهشت ​​بر بنده خدا آنا...

من به یاد ندارم که اعمال یا سخنان او خارج از درک مسیحی از زندگی باشد

کشیش میخائیل عیسیف، روحانی کلیسای ولادت مریم مقدس در Krylatskoye:

- من در اواخر دهه نود، زمانی که هنوز کشیش یا حتی شماس نبودم، اما در یک موسسه الهیات تحصیل می کردم، با مارینا آندریونا آشنا شدم. من به تحریریه آلفا و امگا آمدم، جایی که مارینا آندریونا با من ملاقات کرد و من را در کارکنان مجله پذیرفت. از آن زمان، ما از نزدیک و بسیار با هم ارتباط برقرار کردیم، و زمانی که من مقرّر شدم، پس از مدتی ارتباطات معنوی تشدید شد، من اعتراف کننده مارینا آندریونا شدم. من یکی از آخرین کسانی بودم که در بیمارستان به او عزاداری دادم.

ما با مارینا آندریونا در مورد موضوعات مختلف صحبت کردیم و همیشه، حتی اگر در مورد برخی چیزهای روزمره بود، من از خرد او شگفت زده می شدم. من به یاد ندارم که هیچ یک از اعمال یا سخنان او خارج از درک مسیحی از زندگی باشد. او به من توصیه های بسیار شگفت انگیزی کرد و بسیار به من آموخت! ارتباط با او از نظر روحی تقویت می شد. بسیاری خاطرنشان کردند که پس از گفتگو با مارینا آندریونا احساس الهام می کنید. یادش جاودان!

هر کاری که می کرد، با اشتیاق انجام می داد

الکساندر دوورکین، استاد PSTGU:

چندین سال پیش، هنگامی که به یاد پدر گلب کالد گرد هم آمدیم، مارینا آندریونا کمی کنایه آمیز گفت که وقتی خاطرات یک فرد متوفی را به اشتراک می گذارید، همیشه می گویید "من و او". من فکر می کنم اکنون، وقتی مارینا آندریوانای عزیز را به یاد می آوریم، نیازی به شرمساری از این نیست: این طبیعی است، زیرا ما همه اعضای یک کلیسا هستیم، با یکدیگر ارتباط برقرار می کنیم و همیشه دیگران را دقیقاً از طریق منشور درک می کنیم. ارتباط آنها با ما

بنابراین، من می خواهم به یاد بیاورم که چگونه با مارینا آندریونا ملاقات کردیم. این 21 سال پیش بود. سعی کردم همان لحظه ملاقات را به یاد بیاورم، اما نتوانستم. پس از بازگشت از آمریکا، زمانی که من با پدر گلب کالدا در بخش آموزش مذهبی شروع به کار کردم، مارینا آندریونا اغلب در آنجا ظاهر می شد. سپس او بخشی از جامعه کوچکی شد که در اطراف پدر گلب در صومعه ویسوکو-پتروفسکی ایجاد شد. او و یاکوف جورجیویچ در خیابانی با نام غیرقابل تلفظ Krasnoproletarskaya زندگی می کردند، که در فاصله چند قدمی صومعه قرار داشت، در ساختمانی با سیستم بسیار هوشمندانه آپارتمان - یک آسانسور در وسط و آپارتمان در دو طرف آن. ورودی خراب بود: حتی پله های پله ها به طور تصادفی پیش می رفتند، معلوم نبود دفعه بعد می توان در امتداد آنها قدم زد یا همه چیز شکست می خورد. با این حال، برای اوایل دهه 90، هیچ چیز تعجب آور نیست.

و بنابراین، پس از این ویرانی، وارد آپارتمان شدم و خود را در دنیایی کاملاً متفاوت دیدم. پوسیدگی بیرونی فراموش شد: کتاب‌ها، گل‌های عجیب و غریب باورنکردنی داخلی در گلدان‌ها و البته گربه میشا که در حالت‌های سلطنتی روی همه صندلی‌ها می‌خوابید. به یاد دارم که بلافاصله میشا را روی بغلم گرفتم و مارینا آندریونا گفت: "مراقب باش، او فقط به کشیش ها اجازه می دهد شکمش را بخراشند." اما او به من اجازه داد.

ارتباط با مارینا آندریونا بسیار شدید بود، زیرا او مرا وادار به کار کرد، باعث شد فکر کنم و انجام دهم. اولین پروژه ها ظاهر شدند. یک بار مارینا آندریونا با من تماس گرفت و گفت: "یک مجله الهیات جدید وجود خواهد داشت، لازم است، و این ایده به وجود آمد که شما سردبیر آن باشید." همین الان نشستم حتی در آن زمان من اطاعت های زیادی داشتم: بوتیرکا، و شروع به مطالعه فرقه ها کردم و تدریس می کردم. اما متوجه شدم که نمی توانم به سادگی از مارینا آندریونا امتناع کنم و نزد پدر گلب رفتم و با او صحبت کردم. پدر گلب گفت: "نگران نباش، من می دانم چگونه این مسئله را حل کنم."

او واقعاً این موضوع را حل کرد - او گفت که مارینا آندریونا باید سردبیر باشد. پدر گلب متوجه شد که این همان مکانی است که مارینا آندریونا باید باشد، این شغلی است که او را دراز می کند و به او اجازه می دهد باز شود. در واقع ، به لطف این ، مارینا آندریونا باز شد و حتی بیشتر از زمانی که او را در آن دایره باریک می شناختم ، درخشید. شخصیت، جذابیت و استعدادهای چندوجهی او به روی تعداد زیادی از مردم گشوده شد؛ این مجله به یک عالم کوچک تبدیل شد و به یک جهان کلان تبدیل شد. نویسندگان و سردبیران، طراحان صفحه‌آرایی، دوستان مجله و خوانندگان آن - همه به نحوی با یکدیگر مرتبط بودند، نتیجه پوشش بسیار گسترده‌ای بود. و شگفت انگیز است که این خودشناسی مارینا آندریونا در کلیسا و برای کلیسا، برای مسیح و بر این اساس، برای هر یک از ما بود.

یک بار، پس از یک گفتگوی بسیار جالب، از او پرسیدم که چرا افکار خود را در مقاله بیان نمی کند. سپس او به من گفت که او مدت ها پیش از نوشتن هر چیزی از خود دست کشیده است - او فقط یک ویراستار بود. نمی دانم که آیا او این محدودیت را بر خود اعمال کرد یا نعمت دیگری را برآورده کرد، اما زمان گذشت، این روزه به پایان رسید و مارینا آندریونا شروع به نوشتن کرد و در نتیجه دایره بسیار گسترده ای از مردم را غنی کرد - به طور غیرقابل مقایسه ای وسیع تر از کسانی که این روزه را داشتند. خوش شانس است که همکار مستقیم او باشید.

مجله «آلفا و امگا» همچنان منتظر محقق خود است. خوشحالی بزرگی بود که مارینا آندریونا را می شناختیم ، او ما را تشویق می کرد ، دلداری می داد و ما را ویرایش می کرد. اگرچه او از آن دسته ویراستاری بود که اغلب مجبور بودید با او بحث کنید. یادم می‌آید که وقتی داشت «مقالاتی درباره تاریخ کلیسای جهانی» من را ویرایش می‌کرد، چقدر جدی با او بحث کردیم. اما این بحث ها خیلی به من کمک کرد. او یک ویراستار جدی و دلسوز بود. هر کاری که می کرد، با اشتیاق انجام می داد. و نگرانی او از مهمترین چیز سرچشمه می گرفت: او فردی دوست داشتنی با قلبی بزرگ بود. یاد ابدی برای مارینا آندریونا.

مارینا آندریونا به کار خود، وزارت خود ادامه می دهد

هیرومونک دیمیتری (پرشین):

من می خواهم به دو نکته توجه کنم و داستان خود را به خاطره مبارک مارینا آندریونا ژورینسکایا اختصاص دهم.

اول از همه، این صداقت افراطی نسبت به خود است، اتفاقاً نسبت به کسب و کار خود، صداقتی که برای دنیای ما کاملاً باورنکردنی است و در نیمه‌حقیقت‌های روزمره رشد می‌کند. با این معیار او خودش را قضاوت کرد و برای این دنیا غمگین شد.

و دوم. در سالهای اخیر این اتفاق افتاد که من اعتراف کردم و به مارینا آندریوانا شرافت دادم، اما آنچه خواهم گفت اعتراف پنهانی نیست. تقریباً در تمام مدت او مجبور بود بر یک موقعیت داخلی بسیار دشوار غلبه کند که گاهی اوقات افسردگی نامیده می شود.

این حالتی بود که پدر سوفرونی (ساخاروف) در مورد آن نوشت - احساس پوچی درونی که تمام قدرت را از شخص می گیرد. این وضعیت می تواند سال ها یا دهه ها ادامه داشته باشد. او از این خلاء به فیض الهی ظهور کرد - در دعا، در مقدسات کلیسای مسیح، در ارتباط با عزیزان. و این نیز یک صلیب بود که برای بسیاری نامرئی بود. در متن های او ما همه تراژدی این تجربیات را نمی یابیم، زیرا متن ها کلماتی هستند که خطاب به مردم هستند و او از مردم مراقبت می کرد.

و ما به مارینا آندریونا آمدیم و مشکلات ، گیجی ها ، غم و اندوه خود را با او در میان گذاشتیم - و پاسخ هایی دریافت کردیم ، در خرد و همدردی او پشتیبانی پیدا کردیم ، بدون اینکه بفهمیم قیمت این عشق فعال چقدر است. بر اساس اظهارات دقیق همسر مارینا آندریونا، یاکوف جورجیویچ تستلتس، هدایای خداوند معمولاً با رنجی که بر ما تحمیل می شود ترکیب می شود. و هر چه فراخوان بالاتر باشد، صلیب سنگین تر است.

به نظر من درک این نکته مهم است که فقط یک شخص خاص نیست که به دنیای دیگری رفته است. دورانی در حال سپری شدن است. افرادی که پیوند روزگار در آنها برای ما آشکار می شود، می روند. به آنها قدرت داده شد تا از فروپاشی آن جلوگیری کنند و نابسامانی های این جهان را صاف کنند. در میان آنها پدر الکساندر من، سرگئی سرگیویچ آورینتسف و دیگران هستند - کسانی که به سنت های فرهنگ عالی اروپایی وفادار ماندند. خدای عزیز، آنها محبت و عنایت خود را به همه کسانی که به آنها نیاز داشتند، رساندند.

یادم می آید وقتی دانش آموز بودم ، مارینا آندریونا من را با بسته ای از استخوان ها و غضروف های مرغ مختلف به سرگئی سرگیویچ آورینتسف فرستاد - سرگئی سرگیویچ گربه های زیادی داشت و گربه مارینا آندریونا میشکا همه چیز را نخورد ، چیزی باقی ماند. بنابراین در دهه نود گرسنه آنها به یکدیگر کمک کردند. بالاخره ما هم باید به این موضوع فکر می کردیم، زندگی می کردیم و نگران آن بودیم. مایلم حداقل کمی مارینا آندریونا را در این توجه به چیزهای به ظاهر کوچک دنبال کنیم که چیزهای زیادی به سرنوشت مردم و حیوانات و گلها و سایر مخلوقاتی که خداوند به ما سپرده است بستگی دارد.

با دعا برای آرامش روح او، می فهمیم که اکنون خداوند خود را به او نشان می دهد و اسرار پادشاهی خود را آشکار می کند.

کمی قبل از رفتن ، مارینا آندریونا گفت که لحظه ای فرا می رسد که قبلاً افراد بیشتری آنجا هستند که شما را دوست دارند و دوست دارند تا اینجا و آنها شما را آنجا صدا می کنند. ابدیت به سمت ما می رود و چهره ها و ویژگی های آشنا را به دست می آورد.

اما وقتی به آنجا می رویم، اینجا می مانیم. ما به طور نامرئی در دنیای درونی هرکسی که دوستش داریم حضور داریم و اصلاً مهم نیست که روح ما در حال حاضر در کجا قرار دارد. اکنون او آنجاست، احتمالاً برای ما نیز دعا می کند، زیرا عشق در دل او نه کمتر، بلکه بیشتر شده است، زیرا با عشق الهی چند برابر شده و با این عشق منحل شده است.

و اکنون مارینا آندریونا به کار خود ، وزارت خود ادامه می دهد. شهادت او در کتاب‌ها، مقالات، ضبط‌های صوتی و تصویری و فیلم‌هایش با مشارکت او ادامه دارد. شاید درست باشد اگر ما به سهم خود کاری را که باید انجام می‌دادیم، انجام می‌دادیم، اما نکردیم، تا وقتی از این خط عبور می‌کنیم، شرمنده آن نباشیم.

بیش از یک زندگی کرد

آندری کیبریک، دکترای فیلولوژی، رئیس گروه گونه‌شناسی و زبان‌شناسی منطقه‌ای در موسسه زبان‌شناسی آکادمی علوم روسیه:

ظاهراً اکثر مردم مارینا آندریونا را به عنوان چهره ای در روزنامه نگاری ارتدکس، خالق و سردبیر مجله آلفا و امگا می شناسند. اما او بذرهای زیادی در زندگی خود کاشت، شاید بتوان گفت بیش از یک عمر زندگی کرد و در آغاز کار خود به عنوان زبان شناس در موسسه زبان شناسی مشغول به کار شد. این اتفاق افتاد که او هماهنگ کننده پروژه "زبان های جهان" شد. در آن زمان، کلمه "پروژه" هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفته بود، اما در واقع یک پروژه حجیم برای توصیف بسیاری و در آینده، تمام زبان هایی بود که روی زمین وجود دارند.

این پروژه غیرمنتظره و جاه طلبانه توسط زبان شناسان در اواسط دهه هفتاد طراحی شد. یک قالب ویژه برای توصیف زبان های مختلف که در ساختار آنها بسیار متفاوت هستند ایجاد شد تا بتوان آنها را به روشی مشابه نشان داد. و کار در مقیاس بزرگ برای تهیه این نشریه آغاز شد. برای 12 سال اول، مارینا آندریوانا به عنوان هماهنگ کننده تحت رهبری کلی ویکتوریا نیکولاونا یارتسوا عمل کرد.

در طول این سال‌های کوتاه، همانطور که اکنون به نظر می‌رسد، مارینا آندریونا و تیمی که شامل یاشا تستلتس می‌شد، توانستند مقدار زیادی مطالب را جمع آوری کنند. همانطور که می دانید، سپس مارینا آندریونا تصمیم گرفت فعالیت کاملاً متفاوتی را انجام دهد و موسسه زبان شناسی را ترک کرد و من در نهایت جانشین او شدم.

در تمام این سال‌ها ما به کار بر روی انتشار «زبان‌های جهان» ادامه دادیم؛ 17 جلد قبلاً منتشر شده است که همه آنها به توصیف زبان‌های مختلف می‌پردازند. سه جلد دیگر نیز در ماه های آینده منتشر خواهد شد. حجم کل نشریه حدود هشت هزار صفحه است. ما هرگز فراموش نمی کنیم که مارینا آندریونا ژورینسکایا در منشا این پروژه بود و این را در مقدمه هر جلد ذکر می کنیم. فقط در چند سال اخیر کتاب‌هایی را بر اساس مقالات کاملاً جدید آماده کرده‌ایم و تا حدود سال 2005 عمدتاً مقالاتی را منتشر می‌کردیم، هرچند به‌روزرسانی شده، اصلاح‌شده، اما مستقیماً توسط مارینا آندریوانا جمع‌آوری شده بود. این چیزی است که او برای ما آماده کرده است!

تیم کوچک ما همیشه نقشی را که مارینا آندریوانا ایفا کرد به یاد می آورد. من فکر می کنم که او تا حد زیادی مهارت های ویراستاری خود را در روند کار بر روی این مقالات زبانی در سال های دور شوروی توسعه داد. همانطور که بیش از یک بار گفته شده است، مارینا آندریوانا کارهای خوب زیادی انجام داد. در یک زمان، او به انتشار مجموعه ای که به سالگرد پدرم، الکساندر اوگنیویچ کیبریک اختصاص داشت، کمک کرد.

پدر و مادر من نیز به خوبی با مارینا آندریونا آشنا بودند. امروز صبح از کلبه آمدم، از کلبه آنها، جایی که یک باغ سیب بزرگ وجود دارد. مارینا آندریونا نه تنها یک گل فروشی، بلکه یک باغبان نیز بود. من مکالماتی در مورد درختان سیب، انواع مختلف سیب، نحوه پرورش آنها، نحوه جمع آوری آنها را به یاد می آورم. و من فقط یک جعبه از سیب هایمان را آوردم. اگرچه در اینجا بیش از اندازه غذا وجود دارد، من آن را در اینجا می گذارم و از کسانی که می خواهند سیب را با خود ببرند و همچنین از مارینا آندریونا به عنوان یک باغبان یاد می کنند، می خواهم.

ایجاد نور شادی برای اطرافیان

واسیلی گلبوویچ کالدا، دکترای علوم پزشکی، استاد گروه الهیات عملی PSTGU:

خانواده کالد از مارینا آندریونا به خاطر کار عظیم و فداکارانه او در مورد میراث ادبی پدر گلب تشکر ویژه دارند. در اوایل دهه 90، او دختر روحانی او بود و سهم بزرگی در ماندگاری یاد او داشت. انتشار میراث ادبی او را تا حد زیادی مدیون او هستیم؛ بدون او، برخی از آثار او تنها بخشی از آرشیو خانواده باقی می ماند.

در سال 1991 ، مارینا آندریونا با خواندن موعظه کریسمس پدرش "مجوس" انتشار خود را در قالب یک بروشور کوچک در کاغذ روزنامه سازماندهی کرد - پس از آن این یک رویداد برای همه ما بود. بعداً، در سال 1994، اندکی قبل از مرگ Fr. او از گلب دعوت کرد تا مقاله ای در مورد کفن تورین به طور خاص برای شماره دوم مجله آلفا و امگا بنویسد. پاپ قبلاً مقالاتی در مورد کفن تورین هم برای ZhMP و هم برای تعدادی از مجلات دیگر نوشته است. مارینا آندریونا برای آسان‌تر کردن کارش پیشنهاد داد تا خلاصه‌ای از مقالات خود را تهیه کند که با آن موافقت کرد.

مارینا آندریونا با یادآوری کار مشترک خود در این مقاله، با طنز و طنز خاص خود، و تسلط عالی بر کلمه ادبی، انواع مختلف نویسندگانی را که به عنوان ویراستار با آنها ملاقات کرده است، توصیف کرد: «...دو نوع بد وجود دارد. نویسندگان برخی تکه های کاغذ بی دقت می دهند و با رضایت می گویند: "خب، تصحیحش کن، خوب، اضافه کن، - به طور کلی، آنچه را که می خواهی انجام بده، مهم نیست"؛ در عین حال، کیفیت انتشار تمام شده کاملاً به حساب خود آنها نسبت داده می شود و کاملاً این واقعیت را نادیده می گیرد که متن چاپ شده اشتراکات کمی با بنای اصلی اندیشه دارد. دیگران معمولاً همان متن رقت انگیز را با تغییرات جزئی تلفظ می کنند: "به خاطر داشته باشید، من از همه اینها رنج بردم و برای هر ویرگول خواهم جنگید."

ناشرانی که اصول عقل سلیم دارند معمولاً چنین مطالبی را منتشر نمی کنند، در حالی که دیگران سعی می کنند این چالش را بپذیرند و به حمله قلبی نزدیک شوند. در نهایت، دیگران، که تحت فشار نویسنده عقب نشینی می کنند، همه چیز را همانطور که هست منتشر می کنند تا به سرزنش نه تنها همکاران و خوانندگان در مورد نتیجه غم انگیز، بلکه قهرمان مناسبت نیز گوش دهند: "خب، آیا واقعاً چنین بود. درست کردنش سخته؟" پدر گلب متعلق به نویسندگان نوع چهارم بود و او تنها نویسنده صحیح است. نسخه خطی بارها و بارها با پاراگراف های خط خورده و صفحاتی که با دستخط شگفت انگیز استادی بازنویسی شده بودند به ما باز می گشت... در مقابل چشمانم اتفاقی افتاد که هر زبان شناس حرفه ای آن را به عنوان یک معجزه تحسین می کند: تبدیل افکار به کلمات و کلمات به متن.” و هنگامی که شماره دوم مجله از قبل آماده شده بود و پدر فقط چند روز به زندگی خود باقی مانده بود ، مارینا آندریونا مدیر چاپخانه را متقاعد کرد که مقاله را مجدداً چاپ کند و او موفق شد آن را به خانواده و دوستانش امضا کند. ، که ما همچنان از او سپاسگزاریم.

بلافاصله پس از مرگ پدر گلب، در یکی از کلیساهای مسکو، در پشت جعبه شمع بروشوری در مورد کفن تورین دیدم و این ایده به وجود آمد که یک نسخه جداگانه از کار پدرم در مورد این زیارتگاه تهیه کنم. من به عنوان سردبیر مجله ای که مقاله پدرم در آن منتشر شد با مارینا آندریونا تماس گرفتم، ایده خود را که او از آن حمایت کرد، بیان کردم و برای مذاکره به خانه او آمدم. از آن زمان به بعد، همکاری ما با او در انتشار آثار پدر گلب آغاز شد. مقاله پدر گلب با عنوان «کفن خداوند ما عیسی مسیح» به عنوان یک بروشور جداگانه منتشر شد و متعاقباً بارها تجدید چاپ و در نشریات دیگر منتشر شد. در شماره بعدی (شماره 3) مجله، همراه با آگهی ترحیم، مارینا آندریونا موعظه پدرش را در مورد مقدسین روسی منتشر کرد.

پس از این، طبیعتاً این سؤال پیش آمد که آثار دیگری از پدرم منتشر شود و اولاً «کلیسای اهلی» که مجموعه‌ای از مقالات است که بسیاری از آن‌ها به طور کامل کامل نشده و تنها نسخه‌ای دست‌نویس با اصلاحات فراوان دارد. با درک این موضوع که با در نظر گرفتن مشغله عمومی، تهیه یک کتاب کامل برای چاپ غیرممکن است، چندین مقاله ویرایش و چاپ شد که سپس کتاب جداگانه ای را تشکیل داد (چاپ اول 1997). در این امر ناتالیا آلکسیونا اروفیوا که سالها پردازشگر دائمی و ضروری دست نوشته های پدر گلب بود به او کمک کرد.

همزمان با کار بر روی "کلیسای خانگی"، مارینا آندریونا شروع به کار بر روی یادداشت های یک کشیش زندان کرد ("در راه خود توقف کنید") که در سال 1995 منتشر شد. او که نمی خواست در اینجا متوقف شود، پیشنهاد داد که تمام ضبط های صوتی (برخی از آنها با کیفیت بسیار پایین) موعظه های او را از فرزندان روحانی پدرش جمع آوری کند، همراه با ناتالیا آلکسیونا اروفیوا، آنها را به کاغذ منتقل کرد و مجموعه ای از موعظه ها را تهیه کرد. "کامل زندگی در مسیح" (1996).

مارینا آندریونا به متن نویسنده بسیار حساس بود و هر تغییر ویراستاری را با من در میان گذاشت. می‌خواهم توجه داشته باشم که او هنگام انتشار کتاب‌ها، نه تنها کارهای تحریریه انجام می‌داد، بلکه به کل طرح‌بندی آن، از جمله قالب کتاب، اندازه فونت، طراحی و رنگ‌های جلد نیز فکر می‌کرد.

بعداً، او خاطرات مادرش (L.V. Kaleda – راهبه جورج) از پدرش شهید ولادیمیر (شماره 24) و خاطرات مادرش از پدرش را در مجله خود منتشر کرد. گلبی (شماره 31-32)، که بعدها، تا حدودی گسترش یافت، در مجموعه بزرگ "کشیش گلب کالدا - دانشمند و چوپان" (2007، 2012) گنجانده شد.

با کمک مارینا آندریونا، مجموعه "تجربه معنوی زهد زنان روسیه" در خانه انتشاراتی در صومعه مفهوم ایجاد شد. این سریال توسط او طراحی شد و او چندین کتاب را در این مجموعه ویرایش کرد. او همچنین در سازماندهی انتشار مجموعه رهبانی آکاتیست ها شرکت کرد.

در سال 2008 او به من پیشنهاد کرد مقاله ای در مورد مشکل رابطه بین بیماری های روحی و روانی بنویسم که من به عنوان یک روانپزشک با آن سروکار دارم؛ این اولین چاپ من در یک مجله الهیات بود که از او بسیار سپاسگزارم.

بعداً، زمانی که مجموعه‌های اختصاص داده شده به پدر گلب (2007، 2012) و راهبه جورجیا (2012) را در انتشارات صومعه مفهوم، و همچنین آخرین نسخه (2013) "کلیسای خانگی" (به همراه من) آماده می کردیم. خاطرات مادر) همیشه به عنوان موضوعات مفهومی و همچنین طراحی کتاب و جلد با ایشان مشورت می کردیم، در حالی که نظر ایشان برای ما تعیین کننده بود. می خواهم توجه داشته باشم که ایده انتشار "کلیسای خانگی" همراه با خاطرات مادرم از پدر گلب (در این نشریه آنها را "کلیسای خانه ما" نامیده اند) متعلق به مارینا آندریونا بود.

مارینا آندریونا تقریباً بیست سال مجله "آلفا و امگا" را منتشر کرد. در طول سال ها، تعداد قابل توجهی از مجلات ارتدکس ظاهر شده اند، که بسیاری از آنها، در بهترین حالت، چندین سال وجود داشته اند، به فراموشی سپرده شده اند. مجله "آلفا و امگا" به طور مرتب منتشر می شد و نمی توان باور کرد که این شایستگی یک زن شگفت انگیز مسن - مارینا آندریونا ژورینسکایا در غسل تعمید مقدس آنا بود.

خانه او، با تعداد زیادی از گیاهان عجیب و غریب و گربه بزرگ میشکا در حال راه رفتن، تصور نوعی واحه از آرامش و آرامش را به وجود آورد.
پدر گلب، یکی از اعتراف کنندگان او، دوست داشت تکرار کند که "مسیحیت پری شادی بخش زندگی است." مارینا آندریونا دارای این پری شادی شگفت انگیز از زندگی بود و نور این شادی را به اطرافیان خود منتقل کرد.

آخرین باری که با او صحبت کردم تابستان امسال بود، زمانی که او از قبل روی تخت بیمارستان بسته بود. او کمی در مورد بیماری های خود صحبت کرد، بیشتر در مورد مجله خود صحبت کرد، اینکه شماره دو بعدی مجله آلفا و امگا آخرین شماره خواهد بود و چگونه آن را دید.

مارینا آندریونا از دنیا رفت، اما کتاب‌هایی که او خلق کرد، مجلات، که انتشار هر کدام یک رویداد بود، مجموعه‌هایی با ما ماندند؛ گل‌هایی که به من داد هنوز روی پنجره‌های آپارتمانمان و پشت درب شیشه‌ای سبز هستند. قفسه کتاب، زندگی در صفحات یک کتاب شگفت انگیز مهربان میشکا گربه جذاب ادامه دارد.
یادش جاودانه

او دوست داشت افراد شادی را در اطراف خود داشته باشد

تاتیانا پترونا تسلخوویچ، کاندیدای علوم فیلولوژیکی، یکی از نویسندگان مجله "آلفا و امگا":

به نظر می رسد که سنت. جان کریزوستوم در یکی از سخنرانی های تشییع جنازه خود خاطرنشان کرد که پس از از دست دادن یک عزیز، کسانی که زندگی می کنند شروع به غمگینی می کنند که او را دوست نداشتند، چیزی نگفتند، کاری انجام ندادند. پس از رفتن مارینا آندریونا، من این احساس ناقص بودن را ندارم: هر بازدید از صومعه او برای من یک رویداد بود، و هر بار - کامل و با یک پس از آن زیبا. حتی مکث ها در مکالمه هم باعث ناراحتی نمی شد، زیرا مناسب و به قول خودشان معنی دار بود.

او می دانست چگونه گوش کند. او مراقب بود و در نتیجه گیری عجله نکرد - او روشن کرد ، دوباره پرسید ، خواست آن نکات را در مونولوگ همکار که برای او مبهم به نظر می رسید روشن کند. چای نوشیدیم، انگور خوردیم و به هم لبخند زدیم. یادم نمی‌آید چه کسی می‌توانست مرا به اندازه او بخنداند؛ گاهی می‌خندیدم تا اینکه گریه می‌کردم: «این نمی‌شود!» و او با آرامش تکرار کرد: "دقیقاً همینطور است ، تانیا عزیز." دوست داشتم کنارش باشم توانستم بگویم که دوستش دارم.

وقتی شخصی می رود، کسی که باقی می ماند نیاز به شواهد فیزیکی از حضور خود دارد؛ او باید چیزی را لمس کند، آن را بو کند، آن را امتحان کند - به یاد داشته باشید. مارینا آندریونا به من کتاب و مجلات، لوازم آرایشی و جواهرات داد. مکاتبه کردیم. و هر یک از نامه های او نیز یک اتفاق است، یک داستان کامل / نصیحت دوست / آموزش مادرش. اما به نوعی مجموعه ای که او ساخته بود برای من بسیار عزیز بود: یک دستبند و مهره، روشن، بلافاصله فکر کردم که حتی خیلی روشن است.

او دوست داشت افراد شادی را در اطراف خود داشته باشد، به طوری که آنها خوشحال باشند و در تزئین خود تردیدی نداشته باشند. من خجالتی بودم، و سپس - در هر بازدید جدید از مسکو "به مارینا آندریوانا" سعی کردم خودم را به چیزی آواز و آفتابی بپوشم، و اگر در این مدت زنانگی در من افزایش یافت، این شایستگی او بود. به یاد دارم که یک بار حتی با هم به خرید رفتیم و جواهرات را انتخاب کردیم - این یک پیروزی سلیقه و یک کلاس کارشناسی ارشد برای خانم های مشتاق بود!

او دوستان زیادی داشت، معروف، معمولی - برای او - فوق العاده. او بلاروس ما را دوست داشت، دوست صومعه سنت نیکلاس در شهر گومل بود و ساکنان آنجا را می شناخت؛ او دوستی صمیمانه ای با ارشماندریت ساوا (ماژوکو) داشت که بعداً ما را معرفی کرد. ممنونم که از این طریق در جریان انتشار مجله آلفا و امگا قرار گرفتم و جزو نویسندگان آن بودم.

مارینا آندریونا فردی ساده و بدون ریا و استانداردهای دوگانه بود. گاهی صراحت و سازش ناپذیری او گستاخانه و حتی توهین آمیز به نظر می رسید، اما حتی در پشت این «بله، بله، نه، نه»، حساسیت، عشق و توانایی درک و بخشش وجود داشت. هر چه او در مورد آن صحبت می کرد - در مورد مذهب، در مورد سیاست، در مورد فرهنگ، در مورد روسیه - تمام صحبت های او مسیح محور بود. زندگی او مسیح محور بود. برای او، منجی یک ایده آل نظری نبود، یک مطلق، بلکه یک زندگی زنده بود، برای او بسیار عزیز و واقعاً با او وجود داشت - یک مرد، شخصی که او دوستش داشت. و این عشق او مسری بود.

او اغلب انجیل را نقل می کرد و به آن اشاره می کرد. "انجیل را بخوانید، فرزند، همه چیز در آنجا نوشته شده است" - این قبلاً به باور زندگی من تبدیل شده است. پولس رسول را به یاد آوردم: بی وقفه دعا کنید، در همه چیز شکرگزار باشید، در شادی زندگی کنید. و همچنین مسیحیت معتقدان کلیشه‌ای زامبی‌شده را نمی‌شناسد، بلکه فقط افراد را می‌شناسد - و هر کدام داستان خاص خود را دارند.
ما در مورد داستان های عاشقانه، در مورد روابط جنسیتی در دنیای مدرن بسیار صحبت کردیم، جوک های زیادی در این مورد ساخته شد - برای کسی توهین آمیز نیست، فقط خنده دار است، مانند حقیقت برهنه. مارینا آندریونا شوهرش را بسیار دوست داشت. وقتی به عکس‌های مراسم تشییع جنازه او نگاه کردم، احساس فقدان شدیدی را تجربه کردم و متوجه یاکوف جورجیویچ، چهره گیج، گونه‌های فرورفته و دست‌های خسته‌شده‌اش شدم.

انگار انعکاسی از آفاناسی ایوانوویچ گوگول از «زمینداران جهان قدیم» بود. برخی معتقدند که این بهترین اثر در مورد عشق در ادبیات روسیه است. آنها به درستی اعتقاد دارند، اما در واقعیت حتی بهتر است. چنین توجه، مراقبت، احترام و حساسیت مارینا آندریونا و یاکوف جورجیویچ نسبت به یکدیگر حساسیت و احساس قدردانی را برای فرصت مشاهده نمونه یک خانواده، مردم وفادار و دوست داشتنی برانگیخت. و در اینجا مشخص می شود که معنای آن چیست: "معنای ازدواج ارتدکس در عشق دو نفر است" و نه در تولید مثل.

می‌گویند ادامه‌ای نیست، نمی‌توانی چیزی با خودت به قبر ببری و اینجا می‌توانی بحث کنی. افرادی هستند که تمام دنیا را با خود می برند. مارینا آندریونا ژورینسکایا دوره ای در تاریخ ارتدکس روسیه است و اینها کلمات بلندی نیستند: فقط یک "مجله در مورد مسیح" که او تلاش و دانش زیادی را به آن اختصاص داد و سلامتی خود را به او داد - یک استدلال قدرتمند از سهم او در الهیات. .

وقتی یکی از عزیزان از دنیا می‌رود، زنده‌ها نیز خود را عزادار می‌کنند، زیرا برای کسانی که در کنار این شخص بودند متاسف هستند. برای خودم متاسفم. دیگر هرگز متوجه نور جادویی آرامی از میان انبوه کاکتوس‌ها در پنجره‌های طبقه اول نخواهم شد، قدم‌های آهسته بیرون در را نمی‌شنوم و گرمای گونه‌هایم را احساس نمی‌کنم، آنها به من غر نمی‌زنند و دیگر نمی‌دهند. دستمالی برام تا بتونم اشکی که ناخواسته از شیپورهای معنوی سرازیر شد پاک کنم، باهاش ​​به تسوی گوش نمیدم و به نقاشی ها و کتابها نگاه نمیکنم... انگار اون بخشی از وجودم رو با خودش برد، - این روزها من از آن تانیا جدا می شوم - با اندوه و سپاس.

یک بار در پاسخ به شکایات من در مورد بی نظمی افراد ارتدوکس خوب در جهان ، مارینا آندریونا اظهار داشت: "این اتفاق در زمین می افتد ، اما به یاد داشته باشید: چشم ندیده و گوش نشنیده است که خداوند برای کسانی که آماده کرده است. او را دوست دارم؟...».

همین الان یادم اومد و او از قبل می داند. و ما با هم زندگی خواهیم کرد و منتظر یک ملاقات جدید هستیم.

او واقعاً عاشق مسیح بود

پ کشیش الکسی اومینسکی، رئیس کلیسای تثلیث حیات بخش در خوخلی:

عاشق مسیح... او واقعاً عاشق مسیح بود. این مهمترین چیزی است که مردم هنگام ملاقات با او شروع به درک کردند، وقتی شروع به برقراری ارتباط با او کردند، او را شناختند. وقتی مقالات فوق العاده او را می خواندند، وقتی به بحث های او در مورد کلیسا گوش می دادند. عاشق مسیح...

همیشه چنین افرادی بسیار کم هستند. اما دقیقاً چنین افرادی هستند که در درجه اول بر جهان تأثیر می گذارند. ما از سخنان قدیس سرافیم ساروف به خوبی متوجه این موضوع هستیم، اما به طور جدی به آن فکر نمی کنیم. خوب، چگونه یک نفر می تواند هزاران نفر را نجات دهد؟ و بنابراین، به طور نامحسوس، معلوم می شود که وقتی عاشق مسیح یا عاشق مسیح باشد، جهان تغییر می کند، فضای زندگی تغییر می کند. و شما ناگهان متوجه این موضوع می شوید مخصوصاً وقتی این شخص از ما جدا می شود.

مارینا آندریونا را می توان معلم کلیسا نامید. خوب یا معلم زیرا او واقعاً به کلیسای تازه متولد شده ما در دهه های اخیر بسیار آموزش داده است. او به مسیحیان بسیار آموخت و آموخت. به عنوان مثال، او همیشه کرامت انسانی را به همه آموزش می داد. این علم بسیار مهمی بود که خودش بر آن مسلط بود و سعی می کرد آن را به دیگران القا کند. کرامت انسانی را به مسیحیان بیاموزیم.

او به بسیاری در مورد آزادی واقعی آموزش داد و آموزش داد. چنین آزادی افسارگسیخته و غیرمسئولانه، بلکه آزادی عمیق و مسئولانه یک مسیحی در کلیسا - یعنی مسئولیت بسیار بزرگی است.

او به بسیاری از مردم آموخت که به دنیا از چشم یک کودک نگاه کنند. علیرغم این واقعیت که او فردی با موهای خاکستری است، هرگز از تحسین و تعجب در مورد این دنیا دست برنداشت. در هر گیاهی که او به عنوان یک موجود زنده می دید و دوست می داشت، پروانه ها، گل ها، گربه های محبوب - عشق خدا به بشریت را می دید. عشق او به مسیح به این جهان گسترش یافت، بنابراین او این کلمات را درک کرد: "برو، به هر موجودی موعظه کن." برای او، این موجود که عاشق او بود، یک موعظه بود، یک گفتگو در مورد مسیح. این تعلیم شگفت انگیزی است که او برای ما، چنین مردم خشک و تقریباً بی جان قرن بیست و یکم، گذاشت.

البته او مسیح را بسیار دوست داشت و به همین دلیل، اول از همه به مؤمنان، کسانی که مسیحی نامیده می شوند و ارتدوکس نامیده می شوند، آموخت که در زندگی خود به دنبال ملاقات با مسیح باشند. هیچ چیز ارزشمندتر از این ملاقات با مسیح نبود، تقلید از مسیح، افکار مسیح، اشتیاق به مسیح که در وجودش زنده بود، اجازه نمی داد آرام باشد، همیشه او را نگران می کرد. این را او به طور مستمر تدریس می کرد و به تدریس ادامه می دهد.

این تعلیم همیشه کوچک است، اما بسیار مهم است، شگفت انگیز است، این تعلیم است که باعث می شود در مسیح ایستاده باشیم.

ما امروز او را می بینیم. کلمه "تدفین" اصلاً با آنچه در مسیح داریم مطابقت ندارد. زیرا هنگامی که تشییع جنازه برگزار می شود، پیروزی برای مرگ است. اما امروزه، دفن مسیحی همیشه یک پیروزی برای زندگی است. این سخنانی که امروز در مراسم تشییع جنازه شنیدیم، این دعاهای شگفت انگیز که همیشه پیروزی زندگی را اعلام می کند و نه مرگ را. ما غمگین هستیم که چنین شخص شگفت انگیزی را در این زندگی از دست می دهیم، این واقعاً یک ضرر بزرگ برای ما است، اما برای ما نیز یک سود است، زیرا شهادت در مسیح، شهادت واقعی ایمان، همیشه یک کسب است، همیشه جدید است. . صدای جدیدی که می گوید مسیح برخاسته است، مرگ شکست خورده است و زندگی ادامه دارد.

از همه کسانی که امروز به این روز جشن و سرور آمدند متشکرم، زیرا امروز واقعاً یک تعطیلات برای مارینا آندریونا است. او با مسیح است که او را بسیار دوست داشت. امروز تولد واقعی او است - یک تولد واقعی مسیحی. در مورد ما هم امیدوارم اینطور باشد. برای هر مسیحی یک روز تولد در مسیح وجود دارد.

ما کمی بیش از بیست سال پیش در همان لحظه ای که مجله "آلفا و امگا" تازه شروع به انتشار کرده بود، مارینا آندریونا را ملاقات کردیم. و اولین جلسه ما به مجله و تشکیل تحریریه اختصاص داشت. مارینا آندریونا من را به هیئت تحریریه دعوت کرد.

ارتباط اولیه ما در درک مطالب مجله، آنچه در کلیسا اتفاق می افتاد، انجام شد. ما در مورد نیاز به روشنگری معنوی واقعی، الهیات زنده، و نه "تجدید چاپ" صحبت کردیم. در اوایل دهه نود قرن گذشته، عمدتاً تجدید چاپ آثار الهیات گذشته وجود داشت. بله، مهم بود، لازم بود. اما این "تجدید چاپ" هنوز در ذهن بسیاری از مسیحیان ادامه دارد.

و مارینا آندریونا سپس تصمیم گرفت که مسیر ناشناخته متفاوت و بسیار دشواری را طی کند. من حتی می گویم - برای زنی که دستور دارد در کلیسا سکوت کند، گستاخ است.

مارینا آندریونا هرگز سکوت نکرد و به پولس رسول و سنت پدری احترام زیادی داشت. علاوه بر این، او به گونه ای صحبت کرد که صدای او به صدای کلیسا تبدیل شد. ظاهراً زنانگی او گم شده بود؛ او قبلاً چیزی را داشت که پولس رسول درباره آن صحبت کرد: "در مسیح نه مرد و نه زن وجود دارد" (غلاطیان 3:28).

او هدف خود و مجله را قرار داد که در چارچوب مشکلاتی که امروز کلیسا با آن مواجه است، با مردم کلیسا به زبان الهیاتی، مدرن و مسیحی صحبت کند. و او این کار را عالی انجام داد.

در تمام این بیست سال، مجله جایگاه منحصر به فرد خود را (نمی خواهم فقط در زمان گذشته صحبت کنم) را اشغال کرده و دارد. در این مدت او حتی یک رقیب نداشت. این مجله که در مورد مشکلات پیچیده الهیات صحبت می کرد، از همان ابتدا خطاب به یک مسیحی مدرن و تحصیلکرده بود که فکر می کند، می خواند و اغلب فقط به کلیسا می رود. «آلفا و امگا» به شکل خاصی از آموزش الهیات برای مسیحیان جدید که اخیراً به کلیسا آمده بودند تبدیل شد. علاوه بر این، من از زندگی محله ام می دانم که بسیاری از افرادی که به تازگی مسیحی شده اند، حتی بدون تحصیلات عالی، به این مجله علاقه زیادی دارند. برای خوانندگان، این همیشه یک برخورد جدید با کلیسا است، نگاهی جدید به میراث پدری.

و این "آلفا و امگا" بود که باعث شد من و مارینا آندریونا دوست شویم. شروع کردیم به صحبت کردن

برای همه افرادی که حداقل به نحوی با او در زندگی روبرو شده اند، مارینا آندریونا احترام و احترام زیادی را برمی انگیزد. نه تنها با تحصیلات و فعالیتش. اما نکته اصلی ثروت معنوی شگفت انگیز است. مارینا آندریونا یک مسیحی واقعی قرن بیست و یکم بود.

او با عشقی همه جانبه به کلیسا زندگی می کرد، تلاش دائمی برای مسیح. برای همه کسانی که با او ارتباط برقرار کردند واضح بود که برای مارینا آندریونا مسیح زندگی است.

علیرغم این واقعیت که او شخصیت بسیار دشواری داشت، این چیزی است که اغلب برای یک فرد متفکر واقعاً بسیار سرزنده اتفاق می افتد که دائماً با خودش در تضاد است.

مارینا آندریونا بسیار راستگو بود و از این رو تیزبینی او در قضاوت و مسئولیت سخنانش بود. علاوه بر این، این صداقت از ویژگی های مسیحیت او بود.

در همان زمان، او یک فرد بسیار آسیب پذیر بود که از آنچه در جهان، در کلیسا، بین مسیحیان اتفاق می افتاد، بسیار رنج می برد.

مارینا آندریوانا از نظر این جهان قادر به انجام برخی اقدامات کاملاً ساده لوحانه بود ، مطلقاً اقدامات عملگرایانه و حتی دیوانه کننده نبود. او آنها را صرفاً از روی درک انجام داد: مسیح نیز همین کار را می کرد.

احتمالاً نیازی به صحبت در مورد اینکه مارینا آندریونا چه گفتگوگر فوق العاده ای بود، نیست. خیلی ها این را می دانند. و همچنین او چه یک تبلیغ نویس بزرگ بود. مقالات درخشان او در مالکیت عمومی است.

مارینا آندریونا به راحتی با مردم کنار آمد، حرفش را باز کرد، خود را به طرف مقابلش داد و آنها را دوست خود کرد.

کسانی که حداقل یک بار با مارینا آندریوانا ملاقات کردند تحت جذابیت او قرار گرفتند و سعی کردند در مدار او باشند.

او جوانان را بسیار دوست داشت. و هنگامی که مارینا آندریونا نیز عاشق راک روسی شد ، مشخص شد که او فقط یک فرد بسیار جوان است.

مارینا آندریونا فردی با استانداردهای بسیار بالا است. در هر کاری که او در زندگی انجام داد. حتی "چوچک و ریزه کاری" او - جواهراتی که مارینا آندریونا در پایان زندگی خود شروع به ساختن کرد - واقعاً زیبا بود. او همچنین آنها را به نمایشگاه های خیریه محله ما داد و ما برای آنها مبالغ هنگفتی دریافت کردیم که برای کمک به نیازمندانی که این مراسم برای آنها برگزار شد، رفت.

فرهنگی که مارینا آندریونا داشت فرهنگی با بالاترین استاندارد بود. او از کهکشان سرگئی سرگیویچ آورینتسف است. همیشه تعداد بسیار کمی از حاملان چنین فرهنگی وجود دارد، می توانید آنها را روی انگشتان خود بشمارید. حالا حتی کوچکتر شده است.

و در عین حال، او عاشق دنیای اطرافش بود که خدا آفریده بود: با طبیعت، با گل ها، با درختان، با گربه های مورد ستایشش.

مارینا آندریونا با عقل، قلب و انرژی خود هنوز هم می تواند چیزهای زیادی به ما بدهد.

آخرین ماه‌هایی که او در بخش مراقبت‌های ویژه زیر دستگاه تنفس مصنوعی گذراند برای او یک شاهکار واقعی شهادت شد. با انرژی او، او در بستر، درمانده، بدون حتی توانایی صحبت کردن می ماند. اخیراً او فقط می توانست کلماتی را بیان کند و برای درک آنها باید به دقت لب هایش را تماشا می کرد.

واضح بود که او به عنوان یک مسیحی سعی می کرد تمام نیروی درونی خود را جمع کند تا آرامش درونی خود را حفظ کند، ناامید نشود و ارتباط خود را با خدا از دست ندهد.

دو هفته پیش، زمانی که در بخش مراقبت های ویژه او بودم، مارینا آندریوانا از من خواست که یادداشت مرگ را روی او بخوانم.

سپس، تقریباً همیشه بیهوش، هنگامی که آنها با هدایای مقدس نزد او آمدند، به معنای واقعی کلمه برای یک دقیقه به هوش آمد. من روز یکشنبه به مارینا آندریوانا عزاداری دادم و او دقیقاً زمانی که با هدایای مقدس نزد او آمدم به هوش آمد، آگاهانه همنشینی کردم و سپس به حالتی آرام و آرام رفت.

پدر دیمیتری (پرشین) همین را به من گفت که برای آخرین بار در روز دوشنبه به مارینا آندریونا اطاعت کرد. او برای یک دقیقه به هوش آمد، با حرص خاصی (در اینجا این کلمه به نظر من مناسب است) ارتباط برقرار کرد، به نحوی خاص آن را می خواست و دوباره به حالت ناخودآگاه رفت.

امیدوارم مارینا آندریونا با مسیح باشد که او را بسیار دوست داشت. یادش جاودانه