نحوه استفاده از چاپستیک برای سوشی نحوه استفاده از چاپستیک برای سوشی کلاس کارشناسی ارشد عکس نحوه باز کردن چاپستیک برای سوشی

غذاهای ژاپنی تنها نیست ناهار خوری خوب، بلکه تعدادی سنت که برای ما غیرعادی است مربوط به رفتار سر میز است. در سرزمین طلوع خورشید، از زمان های قدیم، مرسوم بوده است که از قاشق و چنگال استفاده نمی شود، بلکه از چوب های مخصوص - هاشی استفاده می شود. خوردن غذا با چاپستیک نیاز به مهارت و تجربه دارد. بنابراین، شما باید یاد بگیرید که چگونه چپستیک ها را برای سوشی نگه دارید و سپس در خانه تمرین کنید. پس از آن، می توانید با خیال راحت به یک رستوران ژاپنی بروید، بدون ترس از عبور از یک نادان در بین اطرافیان خود.

در چین، اولین چاپستیک ها قبل از دوران ما ظاهر شدند و به سرعت در ژاپن و سایر کشورهای آسیای شرقی محبوب شدند. افسانه ها حاکی از آن است که مردی آنها را اختراع کرد و سعی کرد یک تکه گوشت داغ را از یک دیگ بیرون بیاورد بدون اینکه با آب جوش سوخته شود.

در ابتدا این کارد و چنگال فقط از عاج ساخته می شد و فقط امپراتوران و اعضای خانواده آنها می توانستند از آن استفاده کنند. مردم عادی فقط در قرن هشتم پس از میلاد، چاپستیک را به دست گرفتند.

چند واقعیت جالب در مورد هاشی

برای سال‌ها، چوب‌ها منحصراً از بامبو ساخته می‌شدند، در حالی که شبیه موچین یا انبر بودند. تنه بامبو به سادگی به دو نیمه تقسیم شد که به عنوان غیرضروری تا می شد. اکنون هاشی از چوب، فلز، چینی و حتی پلاستیک ساخته می شود.

در بیشتر رستوران‌ها مرسوم است که به غذاخوری‌ها اقلام یکبار مصرف می‌دهند، اگرچه آن‌هایی که قابل استفاده مجدد هستند، ظاهری بهتر و پیچیده‌تر به نظر می‌رسند. آنها با سنگ تزئین شده اند، با الگوها و رنگ های مختلف پوشیده شده اند.

اغلب چاپستیک ها در موارد خاص با میز سرو می شوند الگوی زیبایا لوگوی شرکت این موارد قبلاً برای بسیاری تبدیل به یک کالای کلکسیونی شده است.

در ژاپن تقریباً از یک سالگی به کودکان استفاده از چاپستیک آموزش داده می شود. اولین باری که به نوزاد در صدمین روز پس از تولد هشی داده می شود. کودکانی که می توانند با چنین وسیله ای غذا بخورند، اغلب از همسالان خود جلوتر هستند. واقعیت این است که هنگام استفاده از چوب، مهارت های حرکتی ظریف رشد می کند که مستقیماً بر توانایی های ذهنی تأثیر می گذارد.

انواع چاپستیک برای سوشی

پنج نوع اصلی هاشی وجود دارد:

• جهانی، ساخته شده از cryptomeria، در یک انتها اشاره کرد.
• از سرو، در دو طرف اشاره کرد.
• گونگ فای - برای انتقال غذا از یک بشقاب معمولی به بشقاب جدا استفاده می شود.
• varibashi - چوب های یکبار مصرف ساخته شده از پلاستیک یا بامبو؛
• برای پخت و پز، بیشتر از 30 سانتی متر.

چوب های یکبار مصرف باید در انتها به هم وصل شوند. این بدان معنی است که هنوز کسی از آنها استفاده نکرده است.

علاوه بر انواع اصلی، موارد دیگری نیز وجود دارد: سال نو، هدیه، برای مراسم چای، برای غذاهای شیرین. برای ساخت هشی کادو استفاده می شود مناظر گران قیمتچوب، آنها همچنین با هیروگلیف های ماهرانه کنده کاری شده و الگوهای پیچیده تزئین شده اند. چوب عاج را می توان با سنگ های گران قیمت تزئین کرد.

چگونه چاپستیک سوشی را به درستی نگه داریم؟

در ابتدا، استفاده از چاپستیک های چینی بسیار ناخوشایند به نظر می رسد. اما پس از چند تمرین، معلوم می شود که یادگیری غذا خوردن با آنها بسیار آسان است.

پایه چوب پایینی در شکاف بین دست و انگشت حلقه قرار می گیرد، در حالی که نوک نازک را با انگشت شست فشار می دهید. قسمت بالایی تقریباً مانند یک خودکار نگه داشته می شود.

برای حرکت دادن نوک چوب ها، باید انگشتان وسط و اشاره را خم یا باز کنید. در این مورد، فقط چوب بالایی باید حرکت کند، پایین باید بی حرکت بماند. اگر چپستیک ها را به وسط یا پایین نزدیک کنید، به راحتی قابل کنترل هستند.

دستورالعمل نحوه یادگیری برای مبتدیان

یکی از شرایط اصلی سبکی، نرمی و آزادی حرکت دست است. به هیچ وجه نباید برس ها را بست.

دستورالعمل های دقیق:

1. انگشت حلقه را کمی خم کرده و وصل کنید دست راستبا انگشت کوچک
2. اولین هاشی را بردارید و آن را بین انگشت شست و سبابه خود روی انگشت حلقه خود قرار دهید. نقطه تماس با انگشتان باید در سطح 1/3 از سمت بالا باشد.
3. چوب دوم را همانطور که در حین نوشتن خودکار در دست گرفته اید بردارید. چوب هایی که به درستی قرار داده شده اند باید فقط نوک پایین را لمس کنند، در حالی که چوب های بالایی باید 1.5 سانتی متر از یکدیگر فاصله داشته باشند.

با دانستن نحوه یادگیری نحوه نگه داشتن چاپستیک برای سوشی، می توانید آموزش را شروع کنید. برای انجام این کار، می توانید سعی کنید اشیاء کوچک را با چوب غذاخوری بگیرید - نخود، ذرت، کبریت. اگر مشکلی در این مورد وجود نداشته باشد، با تکه های بزرگ غذا همه چیز آسان تر خواهد بود.

برای مبتدیان، بهتر است با چاپستیک های چوبی غذا بخورند - به همان اندازه که هنگام استفاده از هاشی پلاستیکی یا عاج اتفاق می افتد، غذا از آنها بیرون نمی لغزد.

چگونه سوشی و رول بخوریم؟

به طور سنتی، هنگام خوردن سوشی و رول، همیشه از یک حوله گرم برای دست و صورت استفاده می کنند. سس در کاسه های مخصوص سرو می شود که برای راحتی در دست چپ نگه داشته می شود. سوشی یا رول ها را با احتیاط با چاپستیک گرفته و به صورت لبه ای در سس فرو می برند. در این حالت نمی توان قطعه را به طور کامل فرو برد. قطعات تقسیم شده را نیز نمی توان گاز گرفت: آنها را فقط می توان به طور کلی به دهان فرستاد یا با چوب غذاخوری به قطعات تقسیم کرد و تنها پس از آن خورد.

فرهنگ غذا خوردن در بین ژاپنی ها و چینی ها با فرهنگ اروپایی بسیار متفاوت است.

بنابراین لازم است به قوانین زیر توجه داشته باشید:

• سوراخ کردن تکه های غذا روی چاپستیک یا سوراخ کردن ظرف با آن ممنوع است. هاسی فقط در مراسم خاکسپاری در برنج گیر می کند.
• با چاپستیک روی بشقاب یا میز نقاشی نکشید.
• از نشانه های بد مزه بودن نیز لیسیدن چوب ها و پیچیدن رشته بر روی آن ها به شمار می رود.
• بعد از تمام شدن غذا، چوب غذاخوری را روی ظرف قرار ندهید. آنها را می توان روی پایه، روی میز یا لبه بشقاب قرار داد.
• اگر شخصی بخواهد بیشتر بخواهد، باید هاشی را روی میز بگذارد.

همچنین از چوب به عنوان اشاره گر استفاده نکنید و آنها را در مشت خود ببندید.

برای ما، این کارد و چنگال غیر معمول است، اما این اوست که به لذت کامل از طعم غذاهای ژاپنی و چینی و لمس فرهنگ این مردم کمک می کند.

امروزه رستوران های شرقی روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. رستوران های ژاپنی طیف گسترده ای از رول ها و سوشی ها را ارائه می دهند و آنها را با کارد و چنگال سنتی - چاپستیک سرو می کنند.

مردم با غذاهای دریایی تازه همراه با برنج، سبزیجات، سس سویا و واسابی تند جذب این غذا می شوند. با این حال، بسیاری از افراد در استفاده از چوب مشکل دارند.

از بیرون به نظر می رسد که بسیار ساده است. اما در عمل معلوم می شود که بسیار دشوار و گاهی مضحک است. بیایید ببینیم که چگونه از آنها استفاده کنیم. اما ابتدا کمی تاریخچه.

چه کسی ایده استفاده از چاپستیک را به ذهنش خطور کرد

تاریخچه چاپستیک ها به قبل از میلاد در چین برمی گردد. افسانه ای وجود دارد که آنها را یکی از حاکمان اختراع کرد - امپراتور بزرگ یو، که با کمک دو چوب چوبی، گوشت را از آتش استخراج کرد. بعدها برای چیدن غذا از ظروفی که در آن پخته می شد از چوب غذا استفاده می کردند. سپس شروع به استفاده از آنها برای غذا خوردن کردند.

اعتقاد بر این است که اولین چوب ها از بامبو ساخته شده است. با گذشت زمان، مواد مختلفی برای ساخت آنها مورد استفاده قرار گرفت: انواع مختلف درخت، فلز، استخوان، سرامیک، سنگ.

در قرن ششم، گاهی اوقات آنها را از نقره می ساختند که در صورت وجود می توانست سم را در غذا تشخیص دهد. یکی از سموم رایج در آن زمان آرسنیک بود و چوب های نقره در تماس با آن تیره می شدند. آنها با نقاشی ها، هیروگلیف ها، نمادها، حکاکی تزئین شده بودند.

در حدود قرن دوازدهم، این رسم به کشورهای دیگر آسیا مانند ژاپن، ویتنام، کره منتقل شد.

استیک های سوشی چیست؟

AT کشورهای مختلفآسیا تفاوت هایی در هدف استفاده و روند ساخت چاپستیک ها وجود دارد:

نحوه نگه داشتن چاپستیک سوشی مرحله به مرحله

دست باید چاپستیک ها را محکم بگیرد، اما نباید خیلی سفت باشد، در غیر این صورت کنترل کارد و چنگال برای شما سخت خواهد بود.

چوب های مخصوصی برای کودکان وجود دارد که یادگیری نحوه استفاده از آنها را آسان می کند.

ساختار آنها متفاوت است، اما معمولاً برای استفاده آسان آنها را با یک قسمت روشن لاستیکی یا سیلیکونی در کنار هم نگه می دارند تا در دست از هم نپاشد.

علاوه بر این، گاهی اوقات آنها حلقه هایی برای انگشتان دارند. در این حالت دست کودک ثابت می شود و به وضعیت صحیح عادت می کند.

نحوه خوردن سوشی

بخشی از سوشی به طور سنتی کوچک است و با چاپستیک به قطعات تقسیم نمی شود. هیچ قانون مشخصی در مورد اینکه کدام سوشی را اول بخوریم وجود ندارد.

با این حال، آنها معمولا با سوشی پیچیده شده در جلبک دریایی نوری شروع می کنند، زیرا برنج به سرعت با آنها واکنش نشان می دهد که می تواند بر طعم آن تأثیر بگذارد. بنابراین، برای طعم دادن به سوشی، باید آنها را با چاپستیک کنار خود قرار دهید.

سپس ماهی را با احتیاط گرفته و در آن فرو کنید سس سویا. برای آبدارتر شدن سوشی، می توانید آن را چند ثانیه در سس نگه دارید، اما زیاده روی نکنید، در غیر این صورت ممکن است سوشی از بین برود.

سوشی را با چاپستیک می گیریم، صبر می کنیم تا سس اضافی آن تخلیه شود و آن را به طور کامل در دهان می فرستیم. بالابه زبان برای طعم دار کردن غذا، می توانید مقدار کمی واسابی را از قبل در سس سویا رقیق کنید یا مقدار بسیار کمی از آن بریزید. چاشنی تندمستقیم به سوشی

قواعد آداب معاشرت

چندین قانون برای استفاده از چاپستیک در یک رستوران شرقی وجود دارد:

کارهایی که هرگز نباید در یک رستوران ژاپنی انجام دهید

به گفته متخصصان طب شرقی، استفاده از چاپستیک به عنوان ظروف غذا خوردن برای سلامتی مفید است. بنابراین، تا 40 هزار نقطه طب سوزنی روی بازو ماساژ داده می شود که بر سلامت بسیاری تأثیر می گذارد. اعضای داخلیاثر مفید بر بدن انسان

همچنین در ژاپن اعتقاد بر این است که اگر کودکی در یک سالگی چنین ظروف غذاخوری داشته باشد، این نشان دهنده رشد ذهنی خوب او است.

به طور سنتی، یک حوله دست خیس قبل از سرو غذا در یک رستوران ژاپنی سرو می شود. معمولاً گرم و با بوی مطبوع منتول است. این برای اینکه فرد غذا را آماده کند و با آن هماهنگ کند لازم است و افکار اضافی را برای بعد ترک می کند.

اگر به خاطر احترام به آداب و رسوم و فرهنگ غذا خوردن به یک رستوران شرقی در کشورهای آسیایی یا یک رستوران سنتی شرقی در کشور خود می روید، باید از قبل خوردن این کارد و چنگال ها را در خانه تمرین کنید.

البته می توان کارد و چنگال معمولی را به شما پیشنهاد داد. با این حال، هنگام برنامه ریزی برای بازدید از چنین موسسه ای، لازم به یادآوری است که برای اکثر آسیایی ها، غذا خوردن به عنوان یک آیین تلقی می شود. برای تمرین بهتر است از کیت چوبی استفاده کنید، زیرا نگه داشتن غذا برای آنها راحت تر است.

اگر به هیچ وجه نمی توانید با چاپستیک غذا بخورید و نمی خواهید بی فرهنگ به نظر برسید، سوشی سفارش دهید - می توانید آنها را با دستان خود بخورید.

ترشی زنجبیل جوانه های چشایی را به خوبی پاک می کند. بنابراین مرسوم است که بین وعده های غذایی میل شود.

ویدئوی زیر نحوه استفاده صحیح از چاپستیک سوشی را نشان می دهد.

غذاهای ژاپنی سال‌هاست که رواج داشته است. اولا خوشمزه است دوم، مد روز است. و ثالثاً مفید است. پس در هر صورت ارزش پیوستن به فرهنگ خوردن رول و سوشی را دارد. فقط بسیاری از اروپایی ها مشکل دارند - ناتوانی در استفاده از چاپستیک. راستی چگونه از چاپستیک استفاده کنیم؟ شاید راحت تر آن ها را به انگشتان خود بچسبانید تا بیرون نشوند؟ یا آیا ارزش آن را دارد که وسایل تجویز شده را رها کنیم و از دوشاخه معمولی استفاده کنیم؟ بیایید سعی کنیم یک الگوریتم مناسب برای تسلط بر علم بسازیم.

از تاریخ

چاپستیک ها به عنوان یک کارد و چنگال سنتی در شرق آسیا در نظر گرفته می شوند، اما رستوران های ژاپنی تقریباً در تمام شهرهای روسیه ظاهر شده اند. همه اینها به دلیل محبوبیت روزافزون غذاهای آسیایی است. اما در اینجا نحوه استفاده از چاپستیک آورده شده است، بسیاری از روس ها هنوز نمی دانند. یک نفر در حال فشردن رول ها است، چاپستیک ها را با دو دست گرفته است. یک نفر غذا را روی چوب می‌خرد، مثل یک مرد باستانی بر نیزه‌اش. بسیاری از مردم به طور کامل از چاپستیک امتناع می کنند و با چنگال غذا می خورند ...

چنین کارد و چنگال مبهم در چین باستان ظاهر شد. طبق افسانه، شخصی یو اختراع کرد که می خواست از یک دیگ داغ تکه ای گوشت بگیرد. در چین، چوب ها نام خود را دارند - "kuaizi" و در ژاپن - "hashi".

سوغات ملی

برای ژاپنی ها، هاشی یک کالای بسیار شخصی است که نباید به افراد دیگر داده شود. بنابراین در رستوران ها ظروف فلزی و سرامیکی سرو نمی شود، بلکه از ظروف یکبار مصرف به نام واریباشی استفاده می کنند. بنابراین، شما نباید نگران بهداشت باشید، می توانید با خیال راحت نحوه استفاده از چاپستیک ها را یاد بگیرید و سپس آنها را دور بریزید.

چاپستیک ها تقریباً 3 هزار سال پیش در چین مورد استفاده قرار گرفتند و فقط در قرن 12 به ژاپن آمدند. در ابتدا، چوب ها از بامبو ساخته شده بودند و شبیه موچین بودند. بعداً از چوب، پلاستیک و عاج برای تولید استفاده شد. ژاپنی ها از چوب های فلزی استقبال نمی کنند، زیرا می توانند آسیب ببینند مینای دندان. چینی ها شروع به آموزش استفاده از چاپستیک به کودکان کرده اند سال های اول، و در حال حاضر یک نوزاد دو ساله می تواند با خیال راحت چنین وسیله ای را اداره کند. چوب های چینی حدود 20 سانتی متر طول دارند. آنها کاملاً ضخیم هستند و به راحتی قابل حمل هستند. در ژاپن، چوب ها 5-10 سانتی متر کوتاهتر هستند و علاوه بر این، نوک تیز دارند. همچنین یک نسخه کره ای از چوب ها وجود دارد - chokkarak. آنها از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند. فقط یک خورنده با تجربه می تواند از آنها استفاده کند، بنابراین برای یک اروپایی آنها بسیار لاغر و ناراحت کننده به نظر می رسند.

در نسخه چینی

بنابراین چگونه از چاپستیک استفاده می کنید؟ اگر رستورانی برای شما چوب های چاق و بلند آورده است، پس این به وضوح یک نسخه چینی است. آنها راحت هستند، اما قبل از هر چیز باید یاد بگیرید که چگونه آنها را نگه دارید. چوبی که در انتها دارای ضخیم شدن است، روی پایه شست قرار دارد و فالانکس پایینی انگشت میانی به عنوان پایه برای انتهای نازک عمل می کند. چوب را با انگشت شست فشار دهید تا موقعیت قفل شود. این چوب یک عملکرد غیرفعال را انجام می دهد - از غذا پشتیبانی می کند. اما چوب دوم هنگام گرفتن غذا بین انگشت شست و سبابه حرکت می کند.

اما هاشی باید متفاوت برگزار شود. در اینجا چوب غیرفعال در پایه انگشت شست قرار دارد. تقریباً در وسط، گرز بر روی فالانکس بالایی انگشت حلقه قرار می گیرد. معلوم می شود که انگشت شست، اشاره و وسط یک حلقه تشکیل می دهند. در این حلقه است که گرز فعال عمل می کند. انگشت اشاره مسئول حرکت است.

تفاوت های ظریف در اختیار داشتن عصا

دانستن نحوه استفاده صحیح از چاپستیک ها در تئوری نیمی از کار است، اما همه نمی توانند این تجربه را در عمل تکرار کنند. آداب غذا خوردن باید به طور کامل مطالعه شود. به عنوان مثال، با کمک چاپستیک ها می توانید تمام شدن غذا را مشخص کنید. برای انجام این کار، فقط آنها را در سراسر کاسه قرار دهید و انتهای آن به سمت چپ باشد. شما نمی توانید روی آنها غذا بگذارید. چوب های گره شده در مشت از یک تهدید صحبت می کنند و اگر در برنج گیر کنند می توانید صاحب خانه را آزار دهید. چنین ظرفی برای دشمن در نظر گرفته شده است. به طور کلی، دانستن نحوه استفاده از چاپستیک ها بیهوده یک هنر محسوب نمی شود. در خانه های آسیا، جهل پیش پا افتاده می تواند به مشکلات جدی تبدیل شود. در یک رستوران، وضعیت تا حدودی ساده تر است. اما با این حال، هر فرد بافرهنگی می‌خواهد آبرومندانه به نظر برسد و بنابراین هنر داشتن چاپستیک را یاد می‌گیرد.

الگوریتم در کوچکترین جنبه ها

برای اینکه جلوی شرکای ناهار شلوغ نشوید، بهتر است نحوه استفاده صحیح از چاپستیک سوشی را در خانه تمرین کنید. بنابراین زمان زیادی وجود خواهد داشت و هیچ کس دخالت نخواهد کرد. بهتر است روی سوشی و رول هایی با اشکال مختلف تمرین کنید. چاپستیک ها را به صورت دایره ای از انگشت شست و سبابه بردارید و نوک تیز آن را به سمت ظرف بکشید. مشروط آنها را به بالا - فعال و پایین - غیرفعال تقسیم کنید. پایینی غذا را نگه می دارد در حالی که قسمت بالایی آن را می گیرد. برای راحتی، می توانید چوب بالایی را با انگشت شست خود حرکت دهید و آن را با انگشت اشاره و وسط خود نگه دارید. رول ها را از طرف افقی بگیرید و سوشی را از طرف عمودی بگیرید. رول ها را به آرامی در سس سویا آغشته کنید و وقتی آن را خارج کردید، آن را به آرامی تکان دهید تا سس اضافی آن گرفته شود. حالا غذا را در دهان خود بگذارید و از طعم آن لذت ببرید. در اینجا نحوه استفاده صحیح از چاپستیک سوشی آورده شده است.

از منظر اخلاقی

در فرهنگ شرقی، دانش نحوه استفاده صحیح از چوب های چینی نه تنها در میان ملت های خاص، بلکه در میان هموطنان ما نیز بازخورد مثبتی دریافت می کند، زیرا این روند زیبا و معتبر به نظر می رسد. غذا خوردن ژاپنی یک آیین کامل است که مستلزم قراردادهای بسیاری است. مخصوصاً، چاپستیک ها را نباید لیسید، در غذا گیر کرد، یا تکه ای از غذا را به همسایه های سفره داد. اگر تکه ای را با چاپستیک لمس کنید، باید خورده شود. و اگر غذا را از یک ظرف معمولی می گیرید، باید از انتهای مخالف چاپستیک ها استفاده کنید. چپستیک ها را تکان ندهید، ظروف را با آنها جابجا نکنید و توجه پیشخدمت را جلب نکنید. وقتی غذای خود را تمام کردید، چاپستیک های خود را در بشقاب خود قرار ندهید. در برخی کشورها، چنین عملی ممکن است به معنای خصومت یا نارضایتی از غذا باشد. بهتر است آنها را کنار بشقاب روی دستمال تا کنید. از نظر اخلاقی، نباید نوشیدن سس سویا را تمام کنید یا تمام واسبی که روی غذا گذاشته می شود را تمام کنید. این مواد طعم خاصی دارند و نباید از آنها سوء استفاده کرد. این کل علم نحوه برخورد صحیح با چاپستیک است. نوش جان!

چوب های سنتی سوشی به نام هاشی از چینی ها قرض گرفته شد و در حدود سال 300 بعد از میلاد به ژاپن راه یافت. به طور کلی تاریخ آنها بیش از 3 هزار سال است. کودکان ژاپنی در صدمین روز تولد کودک شروع به یادگیری هنر چاپستیک می کنند. برادران باریک چشم خردمند ما این کار را نه تنها برای اینکه کودک به فرهنگ غذا خوردن بپیوندد، انجام می دهند، بلکه با رشد مهارت های حرکتی ظریف، باهوش نیز رشد می کند. بسیاری از ساکنان کشورهای اسلاو نمی دانند چگونه از چوب غذاخوری برای سوشی استفاده کنند و دوست دارند بدانند چگونه می توان این را یاد گرفت.

حتی اگر نمی‌خواهید به‌عنوان یک خبره غذاهای عجیب و غریب آشنا شوید، توانایی استفاده از چاپستیک‌ها به روش آسیایی‌ها هنگام بازدید از یک رستوران شرقی با فردی خوش‌حال از جنس مخالف یا همکاران تجاری مفید خواهد بود. برای اینکه نادان تلقی نشوید و مذاکرات را مختل نکنید، ارزش دارد کمی روی خودتان کار کنید، یعنی باید تکنیک داشتن هاشی را بهتر بشناسید.

چگونه از چاپستیک چینی استفاده کنیم؟

1. ابتدا باید طول ابزار مناسب را انتخاب کنید. با قرار دادن انگشت شست و سبابه در یک زاویه قائم، طول هیپوتنوز خیالی را بدست آورید. این مقدار کیتوات نامیده می شود. با یک و نیم برابر افزایش طول چوب ها به اندازه توصیه شده به دست می آید.
2. ثانیاً باید محلی را که توصیه می شود انگشتان خود را روی دستگاه ببندید تعیین کنید. فاصله کیتوات را از انتهای نازک کنار بگذارید - این مکان مناسبی خواهد بود.
3. به کسانی که می‌خواهند نحوه استفاده از رول استیک را بدانند، توصیه می‌شود انگشت‌هایی را که به عنوان یک پایه ثابت برای پشتیبانی از دستگاه عمل می‌کنند، به هم فشار دهند. این انگشت کوچک و انگشت حلقه است. انگشتان وسط و اشاره باید کمی به سمت جلو کشیده شوند.
4. قسمت ضخیم ابزار پایینی باید زیر انگشت شست قرار گیرد تا انتهای نازک آن روی انگشت وسط یا انگشت حلقه در ناحیه ناخن قرار گیرد (این برای هر کسی راحت تر است). انتهای ضخیم باید حدود یک چهارم بالای برس بیرون بزند.
5. چوب بالایی باید با انتهای ضخیم خود روی انگشت اشاره در جایی که به عنوان چیتوآتا تشخیص داده ایم قرار گیرد. دستگاه را با نوک انگشت شست ثابت می کنیم و آن را روی انگشت اشاره در ناحیه ناخن نگه می داریم. در واقع، اینگونه است که ما یک مداد را در دستان خود می گیریم.
6. برای درک نحوه استفاده صحیح از چاپستیک برای سوشی، باید قسمت پایین دستگاه را هنگام صرف غذا به حال خود رها کنید و فقط با دستکاری چاپستیک بالایی غذا را بردارید.
7. با صاف کردن انگشت اشاره و وسط می توانید ابزار را پهن کنید و به راحتی آن را دور سوشی یا رول بپیچید. پس از خم شدن انگشتان، چوب ها را ببندید، قطعه گرفته شده را در آنها ببندید و به دهان بفرستید.

قبل از نشان دادن شگفتی های این تکنیک به دیگران، توصیه می شود ابتدا در خانه تمرین کنید و سعی کنید با این ابزار نه تنها یک شی به اندازه یک جعبه کبریت، بلکه یک دانه برنج را نیز بگیرید. از این گذشته ، آسیایی ها با کمک آن نه تنها می توانند غذا را به دهان منتقل کنند ، بلکه آن را به قطعات کوچکتر خرد کرده و برش می دهند و همچنین سس های مختلف را مخلوط می کنند. هنگام استفاده از چوب های چینی، به یاد داشته باشید که چگونه دست خود را به درستی نگه دارید: دست خود را فشار ندهید، انگشتان خود را به صورت پلاستیکی حرکت دهید، راحت و آرام.

اگر مجبور هستید به رستوران بروید، اما یاد نگرفته اید که چگونه چاپستیک را به کار ببرید، مهم نیست. می توانید از پیشخدمت بخواهید ابزاری که دارای اتصال فنری است بیاورد. استفاده از آن بسیار ساده تر است و بنابراین خطر از دست دادن چهره در یک میز مشترک به حداقل می رسد.

امروزه غذاهای آسیایی (شرقی) در اروپا رایج است. هر سال طرفداران سوشی و ساشیمی بیشتر و بیشتر می شوند. و این نباید تعجب آور باشد، زیرا لذت های شرقی آشپزی با اصالت و طعم ظریف شگفت زده می شود.

اما در کشورهای آسیایی مرسوم است که غذا را نه با کارد و چنگال سنتی، بلکه با چاپستیک می خورند که همه دوستداران سوشی در کشور ما نحوه استفاده از آن را نمی دانند.

بنابراین، بسیاری از مردم می‌خواهند بدانند چگونه چوب‌های سوشی را به درستی نگه دارند تا در هنگام غذا خوردن کاملاً در فضای مرموز سنت‌ها و رنگ‌های آسیایی غوطه‌ور شوند.

چاپستیک برای خوردن غذا را چینی یا ژاپنی می گویند. هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد. آنها بر اساس کشور به این نام خوانده می شوند. اما در جمهوری ژاپن و چین، این کارد و چنگال اصلی است. فقط در ژاپن سوشی مصرف می کنند در حالی که در چین جمهوری خلق- رشته فرنگی.

چوب های موجود در سرزمین طلوع خورشید، ژاپن، هاشی نامیده می شوند.

توجه داشته باشید!در ابتدا شایان ذکر است که هاشی ژاپنی انواع مختلفی دارد. اما تنوع بر تکنیک استفاده از آنها تأثیر نمی گذارد. اما دوستداران غذاهای شرقی باید از انواع کارد و چنگال اصلی این کشور دنیا آگاه باشند.

جدول: انواع هاشی.

نوریباشی و هاشی چوبی از گونه های درختی زیر ساخته می شوند:

• افرا.
• آلو.
• سرو
• کاج.
• کفش راحتی.
• بامبو.

خاشی برای آسیایی ها یک ظروف شخصی است که فقط صاحبش از آن استفاده می کند. بنابراین، در شرق، هر فرد 3-4 جفت چوب دارد.

نوریباشی با هیروگلیف و زیورآلات تزئینی تزئین شده است. عزیزان با جواهرات آموزش می بینند.

چاپستیک ها روی پایه ای به نام هاسیوکی سرو می شوند.

آسیایی ها با این ویژگی با دقت برخورد می کنند. بنابراین، در کشورهای شرق حتی آداب خاصی برای استفاده از حشی وجود دارد.

تناقض در قوانین استفاده در جمهوری های آسیایی بی احترامی و توهین است، بنابراین باید نحوه استفاده صحیح از چاپستیک سوشی را بدانید.

چوب چینی یا نوریباشی فقط برای خوردن غذا است. هر چه به چوب گیر بیفتد باید خورد. گذاشتن قطعه گاز گرفته شده در بشقاب ممنوع است.

کارهایی که نباید انجام داد:

• برای جلب توجه آنها را تکان دهید.
• در زدن.
• از آنها به عنوان یک اسباب بازی یا وسیله دیگری استفاده کنید که می تواند شما را شاد کند.
• چرخیدن در یک بشقاب.
• غذا را تیز کنید.
• لیسیدن.
• از چاپستیک برای چیدمان مجدد وسایل کارد و چنگال استفاده کنید.
• کف دست ها را فشار دهید. در شهرهای ژاپن این ژست نشانه تهدیدی برای سلامت و زندگی انسان است.
• در حالت عمودی نصب کنید. آخرین قانون خاص است. موضوع این است که در آسیا به افتخار یک فرد متوفی، چوب های بخور مخصوص در موقعیت مشابه نصب می شود.

  چنین رفتاری ممکن است باعث تحریک و نارضایتی سایر مهمانان آسیایی شود. بنابراین، شما نباید هاشی را به غذا "چسبانید" و آنها را رها کنید.

قوانین می گوید که شما نمی توانید غذای نوریباشی یا واریباشی را از بشقاب به بشقاب دیگر منتقل کنید.این توسط یک سنت باستانی پشتیبانی می شود. طبق روایات، پس از طی مراحلی، بقایای شخص متوفی توسط حصی به کوزه دفن منتقل می شود.

چگونه یاد بگیریم چاپستیک سوشی ژاپنی را نگه داریم؟

یادگیری نحوه استفاده از هاشی یا چاپستیک چینی آسان است. شما باید صبور و مشتاق باشید. با آموزش پیشرفته می توانید تکنیک استفاده را در 1 روز مسلط کنید.

طرح دستورالعمل نگهداری هاشی در مراحل:

• در ابتدا ماهیچه های دست را شل می کنیم.
• انگشت حلقه و انگشت کوچک را فشار می دهیم.
• انگشتان وسط و اشاره به سمت جلو کشیده می شوند.
• یک چوب روی انگشت وسط قرار دهید. در این موقعیت، او باید:

  از انگشت وسط بیرون بزند.
  بیرون زدگی یا تکیه دادن به پایه شست.

• با نوک انگشت شست هاشی را می فشاریم تا انگشت اشاره روی آن قرار گیرد.

هنگام گرفتن غذا، چوب پایینی غیرقابل تخریب باقی می ماند، فقط قسمت بالایی حرکت می کند. گرفتن با انگشت اشاره و وسط تنظیم می شود. با کمک آنها، هاشی ها از هم جدا می شوند و یک تکه غذا توسط آنها اسیر می شود. هنگامی که انگشتان خم می شوند، چوب ها بسته می شوند، بنابراین غذای گرفته شده ثابت می شود.

مهم!هنگام استفاده از نوریباشی، ماهیچه های دست نیاز به شل شدن دارند.

برای یادگیری سریع نحوه استفاده از نوریباشی، باید روی غذاهای کوچک (لوبیا، ذرت یا نخود) تمرین کنید.

در شرق، چوب صفت اصلی غذا خوردن است. از این رو سنت ها و باورهای بسیاری با آنها همراه است.

رسم و رسوم:

• نوریباشی اغلب به عنوان هدیه برای عروسی داده می شود.این نماد وحدت و طول عمر است. طبق افسانه، آنها شادی و خوش شانسی را برای تازه ازدواج کرده اند، آنها را از بدبختی ها و مشکلات محافظت می کنند. یک جفت هاشی نماد جدایی ناپذیری است که نماد وفاداری ابدی است.
• در ژاپن، نوزاد اولین نوریباشی را در 100 روز پس از تولد دریافت می کند.طبق سنت، نوزاد با کمک والدین اولین مشت برنج را با این هاشی می چشد. این نماد ملیت اوست و موفقیت و خوشبختی را برای او پیشگویی می کند.

حقایق جالب:

• هاشی در حدود سال 300 بعد از میلاد در ژاپن ظاهر شد. اما زادگاه چاپستیک ها چین است. این مردم چین بودند که برای اولین بار از دو شاخه نازک یک درخت برای خوردن غذا استفاده کردند.
• روانشناسان شرقی می گویند که استفاده از هاشی به سرعت مهارت های حرکتی ظریف را در کودک ایجاد می کند. بنابراین در کشورهای آسیایی نوزادان از یک سالگی مجبور به خوردن آنها می شوند.
• چاپستیک برای اولین بار در چین در زمان سلطنت شانگ اختراع شد. بر اساس داده های تاریخی، فردی برای جلوگیری از سوختن، تکه ای گوشت را با کمک دو شاخه درخت که بسته شده بود، از دیگ داغ بیرون آورد.

  یکی از افراد امپراتور این را دید و این طرح را به عنوان کارد و چنگال در دربار شاهنشاهی معرفی کرد. فقط پس از 2 قرن، نوریباشی توسط مردم عادی مورد استفاده قرار گرفت.

• در قرن هفدهم، نوریباشی نقره به شناسایی سم در غذا کمک کرد. در آن زمان از آرسنیک به عنوان سم استفاده می شد. کارد و چنگال نقره در تماس با یک ماده سمی تغییر رنگ داد که تشخیص وجود سم در غذا را ممکن کرد.

ویدیو

پست های مشابه