31 دسامبر 1999 B.N. یلتسین فرمان استعفای خود از ریاست فدراسیون روسیه را امضا کرد. همسر اولین رئیس جمهور روسیه N.I. یلتسین یادآور شد: "بوریس نیکولایویچ در تمام شب با ناراحتی رفتار کرد، خیلی زود از خواب بیدار شد. شروع به آماده شدن کرد. او گفت که ضبطی از آدرس تلویزیونی سال نو خواهد بود. من شگفت زده شدم - در 28 از قبل یک ضبط در تلویزیون وجود داشت. چرا دوباره؟ خوب نشد، می گوید امروز دوباره می نویسیم. آنها شروع به آماده شدن کردند، کت و شلواری را انتخاب کردند (برای تلویزیون، رنگ های خاصی مورد نیاز است) و در حال حاضر در خروجی ناگهان با دقت به من نگاه کرد و گفت: "می دانید، من تصمیم گرفتم: من بازنشسته می شوم. آدرس تلویزیونی من در آنجا خواهد بود. تلویزیون تماشا کن". در ساعت 11:00 روز 31 دسامبر 1999، یلتسین، در حضور پدرسالار، که نمی دانست چرا فوری به کرملین دعوت شده است، نمادهای قدرت ریاست جمهوری و همچنین یک خودکار پارکر را به پوتین تحویل داد. که احکام را امضا کرد. «دولت نباید در هیچ کارزار سیاسی دخالت کند. وظیفه اصلی او همچنان حفظ رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی است. این یک وظیفه اصلی است، "- گفت V.V. پوتین در جلسه دولت تصمیم یلتسین برای استعفا توسط پوتین "دقیقا تایید شده" خوانده شد. به گفته وی، پس از اعلام تصمیم یلتسین، رشد کل دارایی های روسیه در همه بازارها به 5 درصد رسید. در مارس 2000 V.V. پوتین با حمایت دستگاه، تقریباً کل مطبوعات و توده عظیمی از رای دهندگان، به راحتی G.A. زیوگانف و بسیاری از نامزدهای دیگر هم اکنون در دور اول حضور دارند.
سخنرانی خداحافظی B.N. یلتسین
روس های عزیز!
زمان بسیار کمی تا تاریخ جادویی تاریخ ما باقی مانده است. سال 2000 فرا می رسد. قرن جدید، هزاره جدید.
همه ما این تاریخ را روی خودمان امتحان کردیم. ما ابتدا در دوران کودکی، سپس بزرگ شدن، در سال 2000 چند ساله خواهیم بود، مادرمان چند ساله و فرزندانمان چند خواهند بود. یک بار به نظر می رسید - این سال نوی خارق العاده بسیار دور است. این روز فرا رسیده است.
دوستان عزیز! عزیزان! امروز برای آخرین بار با تبریک سال نو شما را خطاب می کنم. اما این همه ماجرا نیست. امروز برای آخرین بار به عنوان رئیس جمهور روسیه با شما صحبت می کنم.
تصمیم گرفتم
برای مدت طولانی و دردناک به آن فکر کردم. امروز، در آخرین روز از قرن خروجی، من بازنشسته می شوم.
من بارها شنیده ام: "یلتسین به هر وسیله ای قدرت را حفظ خواهد کرد، او آن را به کسی نخواهد داد." این یک دروغ است.
نکته متفاوت است. من همیشه گفته ام که یک قدم از قانون اساسی عدول نخواهم کرد. اینکه انتخابات دوما باید در چارچوب قانون اساسی برگزار شود. و همینطور هم شد. و من همچنین می خواستم که انتخابات ریاست جمهوری به موقع برگزار شود - در ژوئن 2000. این برای روسیه بسیار مهم بود. ما در حال ایجاد مهمترین سابقه برای انتقال داوطلبانه متمدن قدرت، قدرت از یک رئیس جمهور روسیه به رئیس جمهور جدید روسیه هستیم.
و با این حال من تصمیم دیگری گرفتم. من ترک می کنم. من زود میرم متوجه شدم که باید این کار را انجام دهم. روسیه باید با سیاستمداران جدید، با چهره های جدید، با افراد جدید، باهوش، قوی و پر انرژی وارد هزاره جدید شود.
و ما کسانی هستیم که سالها در قدرت هستیم، باید ترک کنیم.
وقتی دیدم مردم با چه امید و ایمانی در انتخابات دوما به نسل جدیدی از سیاستمداران رأی دادند، متوجه شدم: من کار اصلی زندگی ام را انجام داده ام. روسیه هرگز به گذشته باز نخواهد گشت. روسیه اکنون همیشه فقط به جلو حرکت خواهد کرد.
و من نباید در این روند طبیعی تاریخ دخالت کنم. قدرت را تا شش ماه دیگر حفظ کنید، زمانی که کشور مرد قدرتمندی دارد که شایسته ریاست جمهوری است و امروز تقریباً همه روس‌ها با او به آینده امیدوار هستند!؟ چرا باید با او دخالت کنم؟ چرا باید شش ماه دیگر صبر کرد؟
نه، این برای من نیست! در ذات من نیست!
امروز، در این روز فوق‌العاده مهم برای من، می‌خواهم کمی بیشتر از آنچه که معمولاً می‌گویم، حرف‌های شخصی‌ام را بگویم.
من می خواهم از شما طلب بخشش کنم.
زیرا بسیاری از آرزوهای ما محقق نشد. و چیزی که برای ما ساده به نظر می رسید به طرز طاقت فرسایی دشوار بود. من عذرخواهی می کنم که برخی از امیدهای آن دسته از مردمی را که معتقد بودند ما می توانیم از گذشته خاکستری، راکد و تمامیت خواهانه به آینده ای روشن، غنی و متمدن در یک جهش و در یک جهش بپریم، عذرخواهی می کنم. من خودم این را باور کردم. به نظر می رسید، در یک حرکت تند و سریع، و ما بر همه چیز غلبه خواهیم کرد.
یک جفت کار نکرد. از برخی جهات، من بیش از حد ساده لوح شدم. در جایی معلوم شد که مشکلات خیلی پیچیده است. ما از طریق اشتباهات، از طریق شکست ها جلو رفتیم. بسیاری از مردم در این دوران سخت شوکه شدند. اما من می خواهم شما بدانید.
من هرگز این را نگفته ام، امروز برای من مهم است که این را به شما بگویم. درد هر یک از شما با درد در من، در قلب من طنین انداز شد. شب‌های بی‌خوابی، تجربیات طاقت‌فرسا: چه باید کرد تا مردم حداقل کمی، حداقل کمی آسان‌تر و بهتر زندگی کنند؟ کار مهم تری نداشتم
من ترک می کنم. من هر کاری از دستم بر می آمد انجام دادم. و نه برای سلامتی، بلکه برای کلیت همه مشکلات. نسل جدیدی جایگزین من شده است، نسلی از کسانی که می توانند بیشتر و بهتر انجام دهند.
مطابق قانون اساسی، وقتی استعفا دادم، فرمانی را امضا کردم که وظایف رئیس جمهور روسیه را به نخست وزیر ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین واگذار کرد. وی بر اساس قانون اساسی به مدت سه ماه رئیس دولت خواهد بود. و طی سه ماه، همچنین مطابق با قانون اساسی روسیه، انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد شد.
من همیشه به خرد شگفت انگیز روس ها متقاعد شده ام. بنابراین، من شک ندارم که در پایان مارس 2000 چه انتخابی خواهید داشت.
هنگام خداحافظی می خواهم به هر یک از شما بگویم: شاد باشید. شما لایق خوشبختی هستید. شما لایق شادی و آرامش هستید.
سال نو مبارک!
قرن نو مبارک عزیزان من!
راستی
هفته نامه «برهان های واقعی» (شماره 45 سال 1378، ص 23) به سؤالات خوانندگان مرتبط با شگفتی تقویم سال 2000 پاسخ می دهد که توسط رئیس سرویس وقت مؤسسه نجوم دولتی ارائه شده است. کامپیوتر اشتنبرگ، دکترای علوم فیزیک و ریاضی، پروفسور N. Blinov. (فکر می کنم، یک متخصص کاملاً شایسته در "مشکل 2000").
سوال: "در تلویزیون هر از چند گاهی تکرار می کنند:" ما در آستانه ورود به قرن بیست و یکم هستیم ... پس قرن بیست و یکم کی خواهد آمد؟"
پاسخ: «برای دانشمندان کاملاً بدیهی است که قرن بیست و یکم و هزاره سوم در اول ژانویه 2001 فرا می‌رسد. همانطور که می دانید سال ها با اعداد ترتیبی شمارش می شوند ، اما سال صفر وجود نداشت ... "(تاکید شده است).
برای کل داستان «سال صفر» خیلی! خوب، از آنجایی که «سال صفر» وجود نداشته و «شمارش سالها به اعداد ترتیبی انجام می‌شود»، از سال اول شروع می‌شود، بنابراین، قرن بیستم و هزاره دوم باید در سال 2000 به پایان برسد. قرن بیست و یکم و هزاره سوم - از سال 2001 شروع می شود.
می توان اولین امپراتور روسیه را درک کرد، که هنگام صدور احکام خود در تاریخ 19 دسامبر 1699 در مورد اصلاح تقویم در روسیه و در 20 دسامبر 1699، "در جشن سال نو"، به اشتباه معتقد بود که 1 ژانویه 1700 است. نه تنها آغاز سال نو، بلکه آغاز یک قرن جدید است. ظاهراً من واقعاً می خواستم گذار به گاهشماری مسیحی را با ورود به قرن هجدهم جدید ترکیب کنم.
می توان اولین رئیس جمهور روسیه B.N. یلتسین، که می خواهد خروج خود از سیاست بزرگ را با "آخرین روز قرن بیستم در حال خروج" ترکیب کند.
اما درک نظر اشتباه دیگران در این مورد دشوار است: «ریاضیدانان، اقتصاددانان، مهندسان»، سیاستمداران و غیره.
ظاهراً بسیاری تحت تأثیر جادوی خرمای گرد هستند. اما هر یک از کسانی که مرتکب اشتباه می شوند را می توان با سخنان شاعر دیگری به نام ک.ویازمسکی توجیه کرد: «و او در زندگی عجله دارد و در احساس عجله دارد».
بنابراین، با سال جدید 2000 شما، همکاران و دوستان عزیز!
سال آخر قرن بیستم و هزاره دوم مبارک عزیزان!
«روس‌های عزیز!
زمان بسیار کمی تا تاریخ جادویی تاریخ ما باقی مانده است. سال 2000 فرا می رسد. قرن جدید، هزاره جدید.
همه ما این تاریخ را روی خودمان امتحان کردیم. ما ابتدا در دوران کودکی، سپس بزرگ شدن، در سال 2000 چند ساله خواهیم بود، مادرمان چند ساله و فرزندانمان چند خواهند بود. یک بار به نظر می رسید - این سال نوی خارق العاده بسیار دور است. این روز فرا رسیده است.
دوستان عزیز! عزیزان! امروز برای آخرین بار با تبریک سال نو شما را خطاب می کنم. اما این همه ماجرا نیست. امروز برای آخرین بار به عنوان رئیس جمهور روسیه با شما صحبت می کنم.
تصمیم گرفتم
برای مدت طولانی و دردناک به آن فکر کردم. امروز، در آخرین روز از قرن خروجی، من بازنشسته می شوم.
من بارها شنیده ام: "یلتسین به هر وسیله ای قدرت را حفظ خواهد کرد، او آن را به کسی نخواهد داد." این یک دروغ است.
نکته متفاوت است. من همیشه گفته ام که یک قدم از قانون اساسی عدول نخواهم کرد. اینکه انتخابات دوما باید در چارچوب قانون اساسی برگزار شود. و همینطور هم شد. و من همچنین می خواستم که انتخابات ریاست جمهوری به موقع برگزار شود - در ژوئن 2000. این برای روسیه بسیار مهم بود. ما در حال ایجاد مهمترین سابقه برای انتقال داوطلبانه متمدن قدرت، قدرت از یک رئیس جمهور روسیه به رئیس جمهور جدید روسیه هستیم.
و با این حال من تصمیم دیگری گرفتم. من ترک می کنم. من زود میرم متوجه شدم که باید این کار را انجام دهم. روسیه باید با سیاستمداران جدید، با چهره های جدید، با افراد جدید، باهوش، قوی و پر انرژی وارد هزاره جدید شود.
و ما کسانی هستیم که سالها در قدرت هستیم، باید ترک کنیم.
وقتی دیدم مردم با چه امید و ایمانی در انتخابات دوما به نسل جدیدی از سیاستمداران رأی دادند، متوجه شدم: من کار اصلی زندگی ام را انجام داده ام. روسیه هرگز به گذشته باز نخواهد گشت. روسیه اکنون همیشه فقط به جلو حرکت خواهد کرد.
و من نباید در این روند طبیعی تاریخ دخالت کنم. قدرت را تا شش ماه دیگر حفظ کنید، زمانی که کشور مرد قدرتمندی دارد که شایسته ریاست جمهوری است و امروز تقریباً همه روس‌ها با او به آینده امیدوار هستند!؟ چرا باید با او دخالت کنم؟ چرا باید شش ماه دیگر صبر کرد؟
نه، این برای من نیست! در ذات من نیست!
امروز، در این روز فوق‌العاده مهم برای من، می‌خواهم کمی بیشتر از آنچه که معمولاً می‌گویم، حرف‌های شخصی‌ام را بگویم.
من می خواهم از شما طلب بخشش کنم.
زیرا بسیاری از آرزوهای ما محقق نشد. و چیزی که برای ما ساده به نظر می رسید به طرز طاقت فرسایی دشوار بود. من عذرخواهی می کنم که برخی از امیدهای آن دسته از مردمی را که معتقد بودند ما می توانیم از گذشته خاکستری، راکد و تمامیت خواهانه به آینده ای روشن، غنی و متمدن در یک جهش و در یک جهش بپریم، عذرخواهی می کنم. من خودم این را باور کردم. به نظر می رسید، در یک حرکت تند و سریع، و ما بر همه چیز غلبه خواهیم کرد.
یک جفت کار نکرد. از برخی جهات، من بیش از حد ساده لوح شدم. در جایی معلوم شد که مشکلات خیلی پیچیده است. ما از طریق اشتباهات، از طریق شکست ها جلو رفتیم. بسیاری از مردم در این دوران سخت شوکه شدند. اما من می خواهم شما بدانید.
من هرگز این را نگفته ام، امروز برای من مهم است که این را به شما بگویم. درد هر یک از شما با درد در من، در قلب من طنین انداز شد. شب‌های بی‌خوابی، تجربیات طاقت‌فرسا: چه باید کرد تا مردم حداقل کمی، حداقل کمی آسان‌تر و بهتر زندگی کنند؟ کار مهم تری نداشتم
من ترک می کنم. من هر کاری از دستم بر می آمد انجام دادم. و نه برای سلامتی، بلکه برای کلیت همه مشکلات. نسل جدیدی جایگزین من شده است، نسلی از کسانی که می توانند بیشتر و بهتر انجام دهند.
مطابق قانون اساسی، وقتی استعفا دادم، فرمانی را امضا کردم که وظایف رئیس جمهور روسیه را به نخست وزیر ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین واگذار کرد. وی بر اساس قانون اساسی به مدت سه ماه رئیس دولت خواهد بود. و طی سه ماه، همچنین مطابق با قانون اساسی روسیه، انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد شد.
من همیشه به خرد شگفت انگیز روس ها متقاعد شده ام. بنابراین، من شک ندارم که در پایان مارس 2000 چه انتخابی خواهید داشت.
هنگام خداحافظی می خواهم به هر یک از شما بگویم: شاد باشید. شما لایق خوشبختی هستید. شما لایق شادی و آرامش هستید.
سال نو مبارک!
قرن نو مبارک، عزیزان من!
متن نوشته. 31 دسامبر 1999 B.N. یلتسین فرمان استعفای خود را از سمت رئیس جمهور اتحاد جماهیر شوروی امضا کرد. همسر اولین رئیس جمهور روسیه N.I. یلتسین یادآور شد: "بوریس نیکولایویچ در تمام شب با ناراحتی رفتار کرد، خیلی زود از خواب بیدار شد. شروع به آماده شدن کرد. او گفت که ضبطی از آدرس تلویزیونی سال نو خواهد بود. من شگفت زده شدم - در 28 از قبل یک ضبط در تلویزیون وجود داشت. چرا دوباره؟ خوب نشد، می گوید امروز دوباره می نویسیم. آنها شروع به آماده شدن کردند، کت و شلواری را انتخاب کردند (برای تلویزیون، رنگ های خاصی مورد نیاز است) و در حال حاضر در خروجی ناگهان با دقت به من نگاه کرد و گفت: "می دانید، من تصمیم گرفتم: من بازنشسته می شوم. آدرس تلویزیونی من در آنجا خواهد بود. تلویزیون تماشا کن". (با قضاوت بر اساس متن خطاب، یلتسین معتقد بود که با شروع سال 2000 هزاره جدیدی فرا خواهد رسید و خروج او در شب سال نو به ویژه نمادین خواهد بود).
در ساعت 11:00 روز 31 دسامبر 1999، یلتسین، در حضور پدرسالار، که نمی دانست چرا فوری به کرملین دعوت شده است، نمادهای قدرت ریاست جمهوری و همچنین یک خودکار پارکر را به پوتین تحویل داد. که احکام را امضا کرد. دولت نباید در هیچ کارزار سیاسی دخالت کند. وظیفه اصلی او همچنان حفظ رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی است. این یک وظیفه اصلی است، "- گفت V.V. پوتین در جلسه دولت تصمیم یلتسین برای استعفا توسط پوتین "دقیقا تایید شده" خوانده شد. به گفته وی، پس از اعلام تصمیم یلتسین، رشد کل دارایی های روسیه در همه بازارها به 5 درصد رسید.
در می 2000 V.V. پوتین با حمایت توده عظیمی از رای دهندگان، دستگاه و تقریباً کل مطبوعات، به راحتی G.A. زیوگانف و بسیاری از نامزدهای دیگر هم اکنون در دور اول انتخابات ریاست جمهوری حضور دارند.
B.N. یلتسین در این ویدئو: "می خواهم از شما ببخشم"
سخنرانی تلویزیونی سال نو توسط رئیس جمهور روسیه بوریس یلتسین. در چنین روزی، 31 دسامبر 1999، اولین رئیس جمهور روسیه استعفای خود را اعلام کرد.
(ویدئو از آرشیو مرکز ریاست جمهوری بوریس یلتسین)
چگونه بوریس یلتسین تبریک سال نو را یادداشت کرد(گزیده ای از کتاب)
"در 28 دسامبر 1999، طبق معمول، سخنرانی سال نو رئیس جمهور در تلویزیون به کشور ضبط شد. همیشه در سالن نمایندگی کرملین اتفاق می افتد - یک درخت کریسمس، یک ساعت طلایی بزرگ، یک آیین آشنا و متن سال نو. گروه ORT. ، فقط چند نفر - کارگردان، فیلمبردار، صدابردار، ایلومیناتور، "با دقت، با دقت کار کردم. سال نو را به روس ها تبریک گفتم. بلند شدم. متن روی تله پرومپتر رفت."
صورت سخنرانان دراز شد. من قبل از ضبط هیچ نظری ندادم، برای آنها یک غافلگیری بود. "چرا، بوریس نیکولاویچ؟" - "باید روی متن کار کنیم، سه روز به آن فرصت می دهم، 31 دسامبر آن را یادداشت می کنیم."
اهالی تلویزیون قبلاً در اینجا ناراحت بودند: "بوریس نیکولایویچ، چرا در 31؟ و چه زمانی باید ویرایش شود؟ و اگر نظری وجود دارد یا، خدای ناکرده، نوعی شکست؟ چرا چنین مشکل زمانی؟" - "دوباره تکرار می کنم. ما 31 را ضبط می کنیم."
و به سمت در خروجی رفت...
خب، نمی‌توانستم، نمی‌توانم برای این عزیزان مجری توضیح بدهم که دلیل «هوس» غیرمنتظره‌ام چیست. خدا را شکر، این باعث تعجب نشد، فقط ناامیدی جزئی بود: آنها به شخصیت من، به بداهه و شگفتی عادت کرده اند.
"اگر یکی از آنها به چیزی مشکوک شود چه؟" حتی با این فکر سرعتم را کم کردم، آجودان پاهایش را درآورد، با تعجب به من نگاه کرد و همچنین کمی سرعتم را کاهش داد.
راهروی طولانی کرملین همیشه به شما فرصت می دهد تا آرام شوید، به خود بیایید و فکر کنید.
چیزی برای فکر کردن وجود داشت ...
هرگز پیش از این هرگز چنین تصمیم مهمی را حتی از نزدیک ترین دستیاران دولت ریاست جمهوری مخفی نگه نداشته ام.
همیشه دوست داشتم به تنهایی تصمیم بگیرم. و سریع اجرا کنید. تصمیم اتخاذ شده تشریفات اداری، مکالمات، تاخیرها را تحمل نمی کند. هر ساعت قدرت و اثربخشی خود را از دست می دهد. بنابراین، به عنوان یک قاعده، من بلافاصله "کمربند درایو"، مکانیسم اجرایی را روشن می کنم: اول از همه، البته، رئیس اداره من. پشت سر او - دستیاران، تحلیلگران، وکلا، دفتر؛ سپس منشی مطبوعات، خبرنگاران تلویزیون، خبرگزاری ها نیز در کار هستند. با هر دقیقه افراد بیشتری در مورد این موضوع یاد می‌گیرند، به نظر می‌رسد هر دقیقه این تصمیم امواج را از بین می‌برد.
همیشه به همان طریق بوده است. در طول هشت سال ریاست من. به عنوان رئیس جمهور روسیه جدید ... "
(اسناد، عکس، فیلم)
«روس‌های عزیز!
زمان بسیار کمی تا تاریخ جادویی تاریخ ما باقی مانده است. سال 2000 فرا می رسد. قرن جدید، هزاره جدید.
همه ما این تاریخ را روی خودمان امتحان کردیم. ما ابتدا در دوران کودکی، سپس بزرگ شدن، در سال 2000 چند ساله خواهیم بود، مادرمان چند ساله و فرزندانمان چند خواهند بود. یک بار به نظر می رسید - این سال نوی خارق العاده بسیار دور است. این روز فرا رسیده است.
دوستان عزیز! عزیزان! امروز برای آخرین بار با تبریک سال نو شما را خطاب می کنم. اما این همه ماجرا نیست. امروز برای آخرین بار به عنوان رئیس جمهور روسیه با شما صحبت می کنم.
تصمیم گرفتم
برای مدت طولانی و دردناک به آن فکر کردم. امروز، در آخرین روز از قرن خروجی، من بازنشسته می شوم.
من بارها شنیده ام: "یلتسین به هر وسیله ای قدرت را حفظ خواهد کرد، او آن را به کسی نخواهد داد." این یک دروغ است.
نکته متفاوت است. من همیشه گفته ام که یک قدم از قانون اساسی عدول نخواهم کرد. اینکه انتخابات دوما باید در چارچوب قانون اساسی برگزار شود. و همینطور هم شد. و من همچنین می خواستم که انتخابات ریاست جمهوری به موقع برگزار شود - در ژوئن 2000. این برای روسیه بسیار مهم بود. ما در حال ایجاد مهمترین سابقه برای انتقال داوطلبانه متمدن قدرت، قدرت از یک رئیس جمهور روسیه به رئیس جمهور جدید روسیه هستیم.
و با این حال من تصمیم دیگری گرفتم. من ترک می کنم. من زود میرم متوجه شدم که باید این کار را انجام دهم. روسیه باید با سیاستمداران جدید، با چهره های جدید، با افراد جدید، باهوش، قوی و پر انرژی وارد هزاره جدید شود.
و ما کسانی هستیم که سالها در قدرت هستیم، باید ترک کنیم.
وقتی دیدم مردم با چه امید و ایمانی در انتخابات دوما به نسل جدیدی از سیاستمداران رأی دادند، متوجه شدم: من کار اصلی زندگی ام را انجام داده ام. روسیه هرگز به گذشته باز نخواهد گشت. روسیه اکنون همیشه فقط به جلو حرکت خواهد کرد.
و من نباید در این روند طبیعی تاریخ دخالت کنم. قدرت را تا شش ماه دیگر حفظ کنید، زمانی که کشور مرد قدرتمندی دارد که شایسته ریاست جمهوری است و امروز تقریباً همه روس‌ها با او به آینده امیدوار هستند!؟ چرا باید با او دخالت کنم؟ چرا باید شش ماه دیگر صبر کرد؟
نه، این برای من نیست! در ذات من نیست!
امروز، در این روز فوق‌العاده مهم برای من، می‌خواهم کمی بیشتر از آنچه که معمولاً می‌گویم، حرف‌های شخصی‌ام را بگویم.
من می خواهم از شما طلب بخشش کنم.
زیرا بسیاری از آرزوهای ما محقق نشد. و چیزی که برای ما ساده به نظر می رسید به طرز طاقت فرسایی دشوار بود. من عذرخواهی می کنم که برخی از امیدهای آن دسته از مردمی را که معتقد بودند ما می توانیم از گذشته خاکستری، راکد و تمامیت خواهانه به آینده ای روشن، غنی و متمدن در یک جهش و در یک جهش بپریم، عذرخواهی می کنم. من خودم این را باور کردم. به نظر می رسید، در یک حرکت تند و سریع، و ما بر همه چیز غلبه خواهیم کرد.
یک جفت کار نکرد. از برخی جهات، من بیش از حد ساده لوح شدم. در جایی معلوم شد که مشکلات خیلی پیچیده است. ما از طریق اشتباهات، از طریق شکست ها جلو رفتیم. بسیاری از مردم در این دوران سخت شوکه شدند. اما من می خواهم شما بدانید.
من هرگز این را نگفته ام، امروز برای من مهم است که این را به شما بگویم. درد هر یک از شما با درد در من، در قلب من طنین انداز شد. شب‌های بی‌خوابی، تجربیات طاقت‌فرسا: چه باید کرد تا مردم حداقل کمی، حداقل کمی آسان‌تر و بهتر زندگی کنند؟ کار مهم تری نداشتم
من ترک می کنم. من هر کاری از دستم بر می آمد انجام دادم. و نه برای سلامتی، بلکه برای کلیت همه مشکلات. نسل جدیدی جایگزین من شده است، نسلی از کسانی که می توانند بیشتر و بهتر انجام دهند.
مطابق قانون اساسی، وقتی استعفا دادم، فرمانی را امضا کردم که وظایف رئیس جمهور روسیه را به نخست وزیر ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین واگذار کرد. وی بر اساس قانون اساسی به مدت سه ماه رئیس دولت خواهد بود. و طی سه ماه، همچنین مطابق با قانون اساسی روسیه، انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد شد.
من همیشه به خرد شگفت انگیز روس ها متقاعد شده ام. بنابراین، من شک ندارم که در پایان مارس 2000 چه انتخابی خواهید داشت.
هنگام خداحافظی می خواهم به هر یک از شما بگویم: شاد باشید. شما لایق خوشبختی هستید. شما لایق شادی و آرامش هستید.
سال نو مبارک!
قرن نو مبارک، عزیزان من!
متن نوشته. 31 دسامبر 1999 B.N. یلتسین فرمان استعفای خود را از سمت رئیس جمهور اتحاد جماهیر شوروی امضا کرد. همسر اولین رئیس جمهور روسیه N.I. یلتسین یادآور شد: "بوریس نیکولایویچ در تمام شب با ناراحتی رفتار کرد، خیلی زود از خواب بیدار شد. شروع به آماده شدن کرد. او گفت که ضبطی از آدرس تلویزیونی سال نو خواهد بود. من شگفت زده شدم - در 28 از قبل یک ضبط در تلویزیون وجود داشت. چرا دوباره؟ خوب نشد، می گوید امروز دوباره می نویسیم. آنها شروع به آماده شدن کردند، کت و شلواری را انتخاب کردند (برای تلویزیون، رنگ های خاصی مورد نیاز است) و در حال حاضر در خروجی ناگهان با دقت به من نگاه کرد و گفت: "می دانید، من تصمیم گرفتم: من بازنشسته می شوم. آدرس تلویزیونی من در آنجا خواهد بود. تلویزیون تماشا کن". (با قضاوت بر اساس متن خطاب، یلتسین معتقد بود که با شروع سال 2000 هزاره جدیدی فرا خواهد رسید و خروج او در شب سال نو به ویژه نمادین خواهد بود).
در ساعت 11:00 روز 31 دسامبر 1999، یلتسین، در حضور پدرسالار، که نمی دانست چرا فوری به کرملین دعوت شده است، نمادهای قدرت ریاست جمهوری و همچنین یک خودکار پارکر را به پوتین تحویل داد. که احکام را امضا کرد. دولت نباید در هیچ کارزار سیاسی دخالت کند. وظیفه اصلی او همچنان حفظ رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی است. این یک وظیفه اصلی است، "- گفت V.V. پوتین در جلسه دولت تصمیم یلتسین برای استعفا توسط پوتین "دقیقا تایید شده" خوانده شد. به گفته وی، پس از اعلام تصمیم یلتسین، رشد کل دارایی های روسیه در همه بازارها به 5 درصد رسید.
در می 2000 V.V. پوتین با حمایت توده عظیمی از رای دهندگان، دستگاه و تقریباً کل مطبوعات، به راحتی G.A. زیوگانف و بسیاری از نامزدهای دیگر هم اکنون در دور اول انتخابات ریاست جمهوری حضور دارند.
B.N. یلتسین در این ویدئو: "می خواهم از شما ببخشم"
فردی که از «دهه نود» جان سالم به در برده است، این دوره را با جنایت، صف‌ها و رواج فرهنگ آمریکایی مرتبط می‌داند. و همچنین با تصویر رئیس جمهور که ارکستر آلمان را رهبری می کند و کالینکا-مالینکا می رقصد. زمان آزادی بی حد و حصر، سرمایه داری وحشی و تجدید ارزیابی ارزش ها بود. هیچ دوره بندی دقیقی وجود ندارد، اما می توان فرض کرد که دوران راهزنان و ویرانی های عمومی به پایان رسیده است، زمانی که یلتسین از ریاست جمهوری استعفا داد.
سال های اول
اصالتا اهل منطقه Sverdlovsk بود. او در 1 فوریه 1931 به دنیا آمد. دوران کودکی سیاستمدار آینده در شهر برزنیکی سپری شد: در اینجا پدرش در محل ساخت و ساز یک کارخانه شیمیایی کار می کرد. پس از ترک مدرسه، بوریس یلتسین وارد موسسه پلی تکنیک اورال شد. تخصص مهندس عمران را دریافت کرد. در دوران دانشجویی به ورزش رفت و در تیم ملی والیبال شهرستان بازی کرد.
کمیته منطقه ای Sverdlovsk
حرفه بوریس یلتسین از اواسط دهه پنجاه آغاز شد. او در چندین حرفه ساختمانی تسلط داشت. به حزب پیوست. در سال 1975 به عنوان دبیر کمیته منطقه ای Sverdlovsk منصوب شد. به دستور او، ساختمانی بلند در شهر ساخته شد که ساکنان محلی آن را متفاوت می نامند: "دندان خرد"، "کاخ سفید"، "عضو حزب". یلتسین همچنین ساخت بزرگراهی را ترتیب داد که Sverdlov را به بخش شمالی منطقه متصل می کند. به لطف فعالیت شدید او، ساکنان پادگان در ساختمان های آپارتمانی مسکن پیدا کردند.
کمیته شهر مسکو
بوریس یلتسین از سال 1985 سمت دبیر کمیته شهر پایتخت را برعهده داشت. با آمدن او پاکسازی دستگاه حزب مسکو آغاز شد. او بسیاری از مقامات MGS CPSU را از سمت خود خلع کرد. در دوران یلتسین، ممنوعیت تخریب ساختمان های با اهمیت تاریخی وضع شد.
معاون خلق اتحاد جماهیر شوروی
یلتسین در انتخابات 1989 پیروز نشد. اما یکی از نمایندگان این حکم را به نفع خود رد کرد. اولین رئیس جمهور روسیه یکی از رسوایی ترین شخصیت ها در سیاست روسیه بود. در سال 1989 به آمریکا دعوت شد و به گفته رسانه ها در حالت مستی اجرا داشت. با این حال، این داستان به عنوان یک تحریک علیه یلتسین تلقی شد که دیدگاه های او با ایدئولوژی رسمی متفاوت بود. در سال 1990، رئیس جمهور آینده در یک سانحه هواپیما قرار گرفت. نکاتی در روزنامه ها ظاهر شد که فاجعه توسط KGB سازماندهی شده بود. در ماه مه همان سال، یلتسین به عنوان رئیس شورای عالی انتخاب شد، که یادداشت های مطبوعات نقش مهمی در آن داشتند.
کودتای اوت
در ژوئن 1991، اولین دوره ملی در روسیه برگزار شد که یلتسین 57 درصد آرا را به دست آورد. دو ماه بعد، رویدادی رخ داد که میلیون ها نفر از ساکنان فضای پس از اتحاد جماهیر شوروی با شورش های مسکو و بی پایان "دریاچه قو" در تلویزیون مرتبط هستند. یلتسین در اینجا نقش رهبری را ایفا کرد و مجلس شوراهای روسیه را به مرکز مقاومت تبدیل کرد. اینگونه بود که یک دولت بزرگ چند ملیتی تبدیل نشد. ما وارد جزئیات بحران های اقتصادی و ایدئولوژیکی که در پایان هزاره گریبان کشور را گرفت، نخواهیم شد. بیایید به بخش اصلی داستان امروز برویم - به آن روز مهمی که یلتسین ریاست جمهوری را ترک کرد.
اقدام شجاعانه
یلتسین چه زمانی ریاست جمهوری را ترک کرد؟ در اوج شرایط دشوار در روسیه. بسیاری از سیاستمداران و کارشناسان امروز اقدام یلتسین را بی سابقه و شجاعانه می دانند. اگرچه برخی معتقدند این اقدام تا حدودی دیر انجام شده است.
سیاست های یلتسین با تاکید ویژه بر محاسبات اشتباه در عرصه بین المللی مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است. در عین حال، محققان به مزایای متعددی از جمله ایجاد قانون اساسی اشاره می کنند.
زمانی که یلتسین ریاست جمهوری را ترک کرد
اولین رئیس جمهور تصور یک شخصیت عجیب و غریب را به وجود آورد. نحوه خروج بوریس یلتسین از ریاست جمهوری توسط شهروندان عادی به عنوان یک غافلگیر کننده، یک عجیب و غریب تلقی شد. در 31 دسامبر، کشور طبق معمول جشن گرفت. برای هر شهروند سابق اتحاد جماهیر شوروی، این روز با سالاد اولیویه، شامپاین شوروی و سخنرانی رئیس جمهور همراه است. به عنوان یک قاعده، قابل پیش بینی و فاقد معنا است. اما نه آخرین سخنرانی سال نو اولین رئیس جمهور روسیه. این اجرا همه جهان را شگفت زده کرد و بعدها افسانه های بسیاری را به وجود آورد. بنابراین ، بوریس نیکولایویچ بعداً با کلمات "من می روم ، من خسته هستم" اعتبار یافت. آنها را نگفت.
یلتسین چه زمانی پست ریاست جمهوری روسیه را ترک کرد؟ چند دقیقه مانده به آغاز هزاره جدید. شهروندان برای جشنی بی دغدغه، گفتگوهای مفرح و تماشای برنامه های سال نو آماده شدند. اما آنجا نبود. شب 31 دسامبر تا 1 ژانویه به گفتگوهایی در مورد بوریس نیکولاویچ و جانشین او اختصاص داشت. اهالی تلویزیون با سرعتی شگفت انگیز یک فیلم کامل را به زندگی و کار این شخصیت برجسته ادیت کردند. در این شب سال نو هیچ نمایش سنتی با حضور ستارگان پاپ برگزار نشد. فقط سیاست
ماراتن ریاست جمهوری
سیاستمداران و شخصیت های عمومی مشهور عاشق نوشتن خاطرات هستند. به طور دقیق تر، برای سفارش کتاب در مورد خود از نویسندگان حرفه ای. بوریس نیکولاویچ نیز از این قاعده مستثنی نبود. در سال 2000 کتاب "ماراتن ریاست جمهوری" منتشر شد که حاوی پاسخی به این سوال است که "چرا یلتسین ریاست جمهوری را ترک کرد؟"
روایتی وجود دارد که وی قصد شرکت در انتخابات 96 را نداشت. در آن زمان، محبوبیت سابق خود را از دست داده بود، که در آن کمپین چچن نقش مهمی داشت. حریف اصلی او زیوگانف رهبر کمونیست بود. شاید به همین دلیل بود که تصمیم گرفت برای دور دوم نامزد شود. رئیس جمهور یلتسین به جانشین نیاز داشت. اما به وقایع سال 1999 برگردیم.
بوریس یلتسین، طبق کتاب "ماراتون ریاست جمهوری"، تصمیم خود را به الکساندر ولوشین و دخترش تاتیانا اطلاع داد. همسر فقط در صبح روز 31 دسامبر متوجه این موضوع شد. یلتسین چند دقیقه قبل از اینکه ناینا ایوسیفوفونا را از ریاست جمهوری فدراسیون روسیه کناره گیری کند، او را به ماشین رسمی خود و رفتن به کرملین اطلاع داد. به هر حال ، بستگان بوریس نیکولاویچ بسیار خوشحال بودند. همانطور که بیوه یلتسین بعداً گفت، در طول نه سال ریاست جمهوری او، آنها بسیار خسته بودند.
انتخابات دوما روز قبل برگزار شد. حزب جدید اتحاد، به رهبری پوتین کمتر شناخته شده اما دلسوز، نتایج خوبی از خود نشان داد. این انگیزه ای برای تصمیم گیری مهم بود. اما چرا 31 دسامبر؟ چرا یلتسین در آخرین ساعات سال جاری از ریاست فدراسیون روسیه استعفا داد؟
حرکت درخشان
بوریس یلتسین با استعفای خود پیروزی ولادیمیر پوتین در انتخابات ریاست جمهوری آتی را از پیش تعیین کرد. به گفته اکثر کارشناسان سیاسی، این اقدام درخشانی بود. علاوه بر این، یلتسین داوطلبانه از قدرت کناره گیری کرد. و این اقدام را می توان اقدامی شجاعانه تلقی کرد. به هر حال، هیچ یک از حاکمان روسیه و شوروی هرگز به خواست خود دست از قدرت نکشیدند. این یک رویداد بی سابقه در تاریخ روسیه بود.
یلتسین در سال های آخر حکومت خود اغلب افراد دیگری را جایگزین برخی افراد می کرد. صحنه ای که در آن رئیس جمهور روسیه عبارت "اینطوری ننشین!" با ظاهری تهدیدآمیز به افسانه تبدیل شده است و پس از آن زیردستان او با عجله مکان های "درست" را می گیرند. با وجود اقدامات غیرمنتظره ای که برای بسیاری عجیب به نظر می رسید، یلتسین موفق شد تیمی موثر تشکیل دهد.
شش ماه قبل از ایراد سخنرانی سال نو، که بعداً در تاریخ ثبت شد، نمایندگان دومای دولتی تلاش کردند او را از وظایف ریاست جمهوری برکنار کنند. کمیسیونی ایجاد شد که سند را آماده کرد. این شامل اتهامات فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، آغاز جنگ چچن و نسل کشی مردم روسیه بود. در ماه دسامبر به صفر نزدیک می شد. در همین حال، نخست وزیر پوتین محبوبیت بیشتری پیدا کرد.
یلتسین در شب سال نو به طور ناگهانی از ریاست جمهوری استعفا داد. بدین ترتیب او مخالفان خود را غافلگیر کرد. پوتین به عنوان سرپرست منصوب شد، که در آن شب مهم، اولین سخنرانی سال نو خود را برای شهروندان روسیه ایراد کرد. نخست وزیر در همان روز فرمانی را امضا کرد که حفاظت از بوریس یلتسین را در برابر پیگرد قانونی تضمین می کرد.
آخرین خطاب یلتسین بسیار مهم و احساسی بود. پس از گفتن عبارت پایانی، او ساکت شد و همانطور که اپراتور بعداً ادعا کرد، اشک روی صورتش جاری شد. روس ها بسیار هیجان زده بودند. آنها نمی دانستند چه چیزی در پیش است. و عصر جدیدی در انتظار آنها بود - دوران حاکم قدرتمندی که بعید است هرگز چنین سخنرانی کند.
