و اگر بیفتد؟ چگونه پس از سقوط سیارک زنده بمانیم - نکاتی. تمام شهاب سنگهایی که به زمین افتاده اند توسط پنج مگا سیارک تولید شده اند که اثری از قدیمی ترین سیارک است

دانشمندان هر ساله دنیا را با فرض دیگری از یک فاجعه طبیعی می ترسانند. بنابراین امروز ستاره شناسان گزارش می دهند که یک سیارک بزرگ به سمت زمین در حال پرواز است. قبلاً مشخص شده است که یک جسم فضایی در فاصله بسیار خطرناکی از سیاره ما عبور خواهد کرد و حتی بسیاری از کارشناسان برخورد را پیش بینی می کنند.

باید روشن شود که در حالی که دانشمندان هشدار نمی دهند و همه داده ها به صورت محاسبات تقریبی ارائه می شوند ، اما با این وجود اجسام کیهانی تابع انسان نیستند و می توان انتظار هر چیزی را داشت.

بنابراین ، بیایید هنوز حدس بزنیم اگر یک سیارک در سال 2017 به زمین بیفتد چه اتفاقی می افتد ، چه نوع تخریب و فاجعه ای در انتظار همه بشریت است. آیا پیش بینی های روشن بینان معروف در مورد سقوط شهاب سنگ در آینده نزدیک وجود دارد؟ همچنین موارد گذشته سقوط اجرام آسمانی به زمین را بیاد آوریم.

پایان جهان پیش بینی شده است

به یاد بیاورید که یکی از مشهورترین بینندگان ، Matrona از مسکو ، قبل از مرگش ، به وضوح پایان جهان را دید. وی گفت که 2017 سال خطرناکی است ، در این دوره بود که فالگیر دید که هزاران نفر بدون جنگ می میرند ، جسمی آسمانی از فضا پرواز می کند ، که تقریباً تمام بشریت را از روی زمین پاک می کند.

در آخرین سخنانش ، ماترونا دعایی را به مردم وصیت کرد ، او اصرار داشت که مردم دعا کنند ، زیرا پایان جهان بسیار نزدیک است و فقط دعا می تواند روح را نجات دهد. قدیس دید که بشریت چه غم و اندوهی را باید تحمل کند. طبق دیدگاه های او ، در ماه فوریه ، زندگی زمینی به پایان می رسد: بسیاری از مردم می میرند ، مردگان روی زمین دراز می کشند و صبح همه چیز زیر زمین می رود. منظور از غرفه بزرگ هنوز ناشناخته است ، شاید او دید که یک شهاب سنگ باید روی این سیاره سقوط کند.

با این حال ، دانشمندان در مورد فاجعه ادعایی چه می گویند ، نسخه روشن بین را تأیید یا رد می کنند؟

محاسبات متخصصان

به گفته کارشناسان ، ژانویه و فوریه 2017 غنی از پدیده های مختلف نجومی خواهد بود. به ویژه ، دانشمندان پیشنهاد می کنند که در فوریه امسال ، دنباله دار Encke "دم" خود را با شکوه تمام نشان دهد.

آخرین باری که دوستداران نجوم موفق به مشاهده دم بزرگ این جرم آسمانی در سال 2013 شدند.

مشخص نیست که آیا Encke این بار دم خود را "پر می کند" یا خیر ، اما دانشمندان می گویند که با پرواز تا فاصله نزدیک از خورشید ، ستاره دنباله دار شروع به گرم شدن می کند ، در نتیجه دم آن بزرگ و روشن می شود. کارشناسان امیدوارند ستاره دنباله دار 2017 همه را با زیبایی خود غافلگیر کند و به زمین نزدیکتر شود تا با چشم غیر مسلح دیده شود.

با این حال ، بیشتر کارشناسان نگران تاریخ 10 فوریه 2017 ، در این روز هستند ، طبق محاسبات ستاره شناسان ، رویکرد خطرناک سیاره ما با سیارک بزرگ فاتون رخ می دهد. دانشمندان مدتهاست که چگونگی نزدیک شدن این جسم عظیم کیهانی به زمین را مشاهده می کنند ؛ خود فایتون در سال 1983 کشف شد. در طی مطالعه این سیارک ، دانشمندان توانستند از اندازه آن پیشی بگیرند. همانطور که مشخص شد ، قطر آن در حدود 5.1 کیلومتر و دوره چرخش آن 3.6 ساعت است. این جسم پرنده دانشمندان را با مدار غیرمعمول سیارک ها به سوی خود جلب کرد ، واقعیت این است که Phaethon از گروه آپولو است ، اما می تواند با فاصله ای نزدیک - 21 میلیون کیلومتر - به خورشید نزدیک شود.

کارشناسان بر این باورند که چنین خط سیری بیشتر برای دنباله دارها مشخص است و شاید این سیارک چیزی بیش از هسته دنباله داری نباشد که دم خود را از دست داده باشد.

فایتون از مدار 4 سیاره منظومه شمسی عبور می کند و در 10 فوریه 2017 است که تا حد ممکن به زمین نزدیک می شود. برخی دانشمندان معتقدند که هیچ چیز سیاره ما را تهدید نمی کند ، اما برخی از افراد بدبین فکر می کنند که این سیارک می تواند بر روی سیاره آبی سقوط کند.

بیایید امیدوار باشیم که هیچ فاجعه ای رخ ندهد و دوستداران نجوم به سادگی با لذت تماشاگر شی بعدی باشند. در واقع ، در صورت سقوط آن ، مقیاس فاجعه غیرقابل مقایسه است. پس از همه ، فراموش نکنید که شهاب سنگ کوچک چلیابینسک ، که قبل از سوختن در جو ، فقط 17 متر تخریب داشت ، چه مقدار تخریب ایجاد کرد.

در همان زمان ، بسیاری از ساکنان کره زمین نگرانند که اگر کارشناسان قبلاً سقوط شهاب سنگ در چلیابینسک را مشاهده کرده باشند ، ممکن است حتی یک جسم بزرگتر از فضا نبینند ، که می تواند باعث تخریب عظیم شود.

مهمانان فضایی

توجه داشته باشید که در کل تاریخ بشر ، موارد معدودی از سقوط اجرام آسمانی ثبت شده است ، بیایید معروف ترین آنها را بیاد آوریم.

گوبا... این یکی از قدیمی ترین و بزرگترین شهاب سنگهایی است که حتی قبل از عصر ما در قلمرو نامیبیای مدرن روی زمین افتاده است. برای هزاران سال ، یک بلوک غول پیکر در زیر ضخامت زمین مدفون بود ، بنابراین آنها فقط در سال 1920 یک جسم فضایی را کشف کردند. به گفته دانشمندان ، در زمان سقوط ، وزن این جسم حدود 90 تن بود ، اما در طول اقامت در کره زمین وزن آن به 60 تن کاهش یافت. علاوه بر این ، هر یک از گردشگران در تلاشند حداقل قسمت کوچکی از این غول را با خود ببرند ، بنابراین گوبا به تدریج "ذوب" می شود.

شهاب سنگ Tunguska. در ژوئن 1908 ، ساکنان یک توپ شعله ور عظیم را مشاهده کردند ، در ارتفاع 10 کیلومتری زمین ، توپ منفجر شد ، نیروی انفجار آنقدر قدرت داشت که توسط ابزارهای سراسر جهان ثبت شد. قدرت انفجار قابل مقایسه با بمب هیدروژنی بود و بشر فقط خوش شانس بود که مقصد این بود که شهاب سنگ از کنار بخشی غیرمسکونی از حوضه رودخانه ینیسی عبور کند. قبل از ورود به جو سیاره ، وزن یک جسم فضایی می تواند به 1 میلیون تن برسد. وقتی شهاب سنگ سقوط کرد ، چندین کیلومتر از خاک را پاک کرد ، تمام درختان در شعاع 2 هزار کیلومتری از بین رفتند و کاملاً تمام پنجره ها صدها کیلومتر در خانه بیرون زده شدند. حیوانات و مردم در اثر موج انفجار فوق العاده قدرتمند در شعاع 40 کیلومتری نابود شدند. و چند روز پس از سقوط جسم کیهانی ، آسمان و ابرها با رنگی غیرمعمول درخشیدند. با این حال ، رمز و راز اصلی این است که چنین غولی دهانه بزرگی را از خود خارج نکرد ، همانطور که وقتی چنین جسم عظیمی از فضا می افتد اتفاق می افتد.

شهاب سنگ Sikhote-Alin، شرق دور. در سال 1947 ، قلمرو از خاور دور مانند بارش شهابی یک جرم عظیم آسمانی سقوط کرد ، که در نتیجه ورود به جو زمین ، به قطعات زیادی متلاشی شد. منطقه پراکندگی بقایای شهاب سنگ از 10 کیلومتر مربع فراتر رفته و اجسام بیش از 30 دهانه بر روی زمین به قطر 7 تا 30 متر بر جای گذاشته اند. سپس دانشمندان موفق به جمع آوری حدود 27 تن بقایای جرم آسمانی شدند.

شهاب سنگ استرلیتاماک... یک جسم غول پیکر به وزن 315 کیلوگرم در سال 1990 در مجاورت شهر استرلیتاماک سقوط کرد ، در نتیجه سقوط ، دهانه ای با قطر بیش از 10 متر تشکیل شد.

شهاب سنگ چلیابینسک. شاید این محبوب ترین شی فضایی در حال حاضر باشد که در 15 فوریه 2013 به زمین سقوط کرد ، پرواز آن توسط چندین دوربین ثبت شد. یک موج انفجار قدرتمند در سیصد خانه تمام شیشه ها را از بین برد ، بیش از یک و نیم هزار نفر زخمی شدند. وزن بزرگترین بقایای کشف شده توسط دانشمندان بیش از 500 کیلوگرم بود ، این جسم به یکی از بزرگترین اجرام کیهانی تبدیل شده است که بر روی سیاره ما سقوط کرده است.

شهاب سنگ اورال برای مدتی حواس دانشمندان را از جسم فضایی دیگری - سیارکی که اکنون به زمین نزدیک می شود ، منحرف کرد. طبق محاسبات ، در 23 ساعت و 20 دقیقه به وقت مسکو به کمترین فاصله با سیاره ما نزدیک می شود. این رویداد بی نظیر به صورت زنده در وب سایت ناسا پخش خواهد شد. ساکنان آسیا و استرالیا و همچنین احتمالاً برخی مناطق اروپای شرقی قادر به دیدن سیارک خواهند بود.

کمی بیشتر از 2 ساعت ، جسم DA14 در فاصله 28 هزار کیلومتری از کنار زمین عبور خواهد کرد - این فاصله نزدیکتر از پرواز برخی ماهواره ها است. اگر این سیارک به وزن 130 تن و قطر 45 متر با سیاره ما برخورد کند ، انفجار برابر با هزار هیروشیما خواهد بود. حتی این پیشنهاد وجود داشت که یک شهاب سنگ که در اورال سقوط کرده می تواند بخشی از این هیولای کیهانی باشد و دیگران ، بزرگترها نیز از آن پیروی کنند. با این حال ، بیشتر دانشمندان ارتباطی با سیارک DA14 و شهاب سنگ اورال نمی بینند.

"در مورد اینکه آیا ما توسط آرمگدون تهدید می شویم یا نه. اکنون این امر به طور قطعی شناخته شده است. تمام سیارک های بزرگتر از یک کیلومتر قطر که چنین فاجعه ای را در مقیاس بزرگ به زمین می آورند ، همه شناخته شده اند و مدارها ، همه آنها منطقی هستند و مشاهده می شوند هیچ خطری از آنها وجود ندارد "، - اطمینان داد رئیس گروه نجوم سنجی فضایی موسسه نجوم آکادمی علوم پزشکی روسیه لیدیا ریخلووا.

هنگام تماشای یک سیارک بزرگ ، شهاب سنگی که در اورال سقوط کرد ، نادیده گرفته شد. با این وجود دیدن آن قبل از ورود به جو تقریباً غیرممکن بود - نه رصدخانه های غیرنظامی و نه رادارهای دفاع موشکی نمی توانند این کار را انجام دهند - اندازه خیلی کوچک و سرعت زیاد است. ارتش می گوید حتی در صورت شناسایی چنین شهاب سنگی ، سیستم های مدرن پدافند هوایی هنوز قادر به تخریب چنین اجسامی نیستند. با نگاهی به گذشته ، دانشمندان اطلاعاتی را از یک جرم آسمانی که قبلاً در اورال سقوط کرده است استنباط می کنند - جرمی چند تنی ، سرعت 15 کیلومتر در ثانیه ، زاویه بروز 45 درجه ، قدرت موج ضربه ای چندین کیلو تن است . در ارتفاع 50 کیلومتری ، این جسم به 3 قسمت سقوط کرد و تقریباً به طور کامل در جو سوخت.

"قطر بیش از 10 متر نیست ، با سرعت مافوق صوت پرواز کرد و بنابراین یک موج شوک ایجاد کرد. این موج شوک باعث این همه تخریب شد ، مردم نه توسط ترکش های یک شهاب سنگ ، بلکه توسط یک موج شوک آسیب دیدند. حال ، اگر یک مافوق صوت هواپیما در همان ارتفاع عبور می کرد ، به عنوان مثال ، خدای ناکرده بالاتر از مسکو ، تخریب همان خواهد بود "، - گفت: معاون مدیر موسسه نجوم دولتی. استرنبرگ سرگئی لامزین.

دانشمندان هر جسم فضایی را که به جو زمین پرواز کرده و در آن اثری از خود برجای بگذارد ، شهاب سنگ می نامند. به عنوان یک قاعده ، اندازه آنها کم است و با سرعت چند کیلومتر در ثانیه در هوا حرکت می کنند ، کاملاً می سوزند. و با این حال ، روزانه حدود 5 تن ماده کیهانی به صورت گرد و غبار و دانه های کوچک شن و ماسه به زمین می بارد. تقریباً همه میهمانان فضایی از کمربند اصطلاحاً سیارکی که بین مدارهای مریخ و مشتری قرار دارد ، به ما می آیند.

میخائیل نظروف گفت: "نوعی زباله دانی منظومه شمسی ، جایی که همه بقایا در آن متمرکز شده است. در این کمربند برخورد بین سیارک ها رخ می دهد. در نتیجه ، برخی از آوارها تشکیل می شود که می توانند مداری را که از مدار زمین عبور می کند ، بدست آورند."

با این حال ، برخی از دانشمندان بر این باورند که این شهاب سنگ در نزدیکی چلیابینسک سقوط نکرده است. آنها مطمئن هستند که هیچ کس هیچ بقایایی پیدا نخواهد کرد ، همانطور که بقایای شهاب سنگ Tunguska را پیدا نکردند. به احتمال زیاد ، ما در مورد یک دنباله دار خنک شده صحبت می کنیم ، که متشکل از گازهای منجمد است.

"اگر هسته یک دنباله دار نسل اول به زمین حمله کند ، تقریباً در جو زمین می سوزد و یافتن بقایایی در سطح زمین غیرممکن است. این شبیه پدیده تونگوسکا است ، وقتی که هیچ جسدی باقی نماند ، اما در یک منطقه وسیع جنگل های زیادی قطع شد و درختان کاملاً ذغال سنگ شده بودند. "

با این وجود ، جستجوی بقایای شهاب سنگ در نزدیکی چلیابینسک ادامه دارد. در همان زمان ، نه تنها نجاتگران و دانشمندان به دنبال آن هستند ، اکنون ده ها شکارچی شهاب سنگ به منطقه سقوط ادعا شده شتافته اند. قیمت برخی از آنها در بازار سیاه می تواند تا چند هزار روبل در گرم افزایش یابد.

سیستم های تشخیص ناسا قادر به تشخیص نزدیک شدن سیارک 2019 به زمین نبودند. درباره او زمانی معلوم شد که فاصله بین او و زمین بیش از 65 هزار کیلومتر نبود. این سیارک توسط کارکنان رصدخانه در انگلیس مورد توجه قرار گرفت. قطر سیارک OK 2019 با اندازه یک زمین فوتبال قابل مقایسه است. پس از این حادثه ، سیستم ردیابی ناسا مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفت.

RIA Novosti با اشاره به داده های ناسا گزارش داد ، پیش از این ، یک سیارک بزرگتر از هرم Cheops به زمین نزدیک شده بود. قطر سیارک 2019 OU1 160 متر است که 20 متر بزرگتر از هرم معروف مصر است. در 28 آگوست 2019 ، 40 برابر زهره به زمین نزدیک شد و سیاره ما را در فاصله حدود یک میلیون کیلومتری از دست داد.

اما اگر یک جسم فضایی خطرناک به زمین بیفتد چه می کنید؟ اندازه آن قادر به تحریک مجموعه ای از سونامی های بزرگ یا نابودی کامل یکی از کشورهای اروپا است. بر اساس اطلاعات ISON ، یک جرم آسمانی کوچکتر ، اما همچنین خطرناک بالقوه 7.3 میلیون کیلومتر پرواز کرد.

چه شهاب سنگ ها و سیارک هایی از قبل به زمین برخورد کرده اند؟

روسیه در حال حاضر به مکانی برای سقوط شهاب سنگ ها و سیارک ها تبدیل شده است. اولین مورد در 17 ژوئن 1908 در منطقه کراسنویارسک ، در نزدیکی رودخانه Podkamennaya Tunguska ثبت شد. قدرت انفجار در هنگام سقوط شهاب سنگ Tunguska 40-50 مگاتن بود ، موج شوک 2000 کیلومتر مربع از جنگل سقوط کرد. شیشه ها در 200 کیلومتری مرکز کانون زدوده شدند و ارتعاشات لرزه ای در ایستگاه های شهرهایی مانند ایرکوتسک ، تاشکند ، تفلیس و ینا (آلمان) ثبت شد. جالب ترین چیز این است که قطعات این شهاب سنگ هرگز پیدا نشد.

Wikipedia.org

"دشوارترین" مورد در 12 فوریه 1947 ، در حوالی روستای بیتسوخه در منطقه پریمورسکی رخ داد. وزن قطعات پیدا شده 60-100 تن بود و بدن خود دارای ترکیب آهن بود. شهاب سنگ سیخوت-آلین ، به دلیل سقوط در کوه هایی به همین نام ، به آن لقب داده بودند ، در جو شکافته و به شکل باران شهابی به زمین خرد شد. اکنون قطعات آن در سیاره کالوگا دیده می شود.

سقوط اخیر قطعات سیارکی که سن آن حدود 4.5 میلیارد سال بود ، در منطقه چلیابینسک در 15 فوریه 2013 اتفاق افتاد. سقوط قطعات شهاب سنگ چلیابینسک با امواج شوک شدیدی همراه بود ، که طبق برآوردهای ناسا ، 300-500 هزار کیلو تن بود. بزرگترین قطعه ، به وزن 654 کیلوگرم ، از کف دریاچه چبرکل بلند شد.

قطعه ای از شهاب سنگ چلیابینسک. TASS / آرتم کوروتایف

در نتیجه سقوط قطعات شهاب سنگ به زمین ، 1615 نفر زخمی شدند - بیشتر آنها از ترکش پنجره ها و سایر سازه های ناشی از موج انفجار از "چلیابینسک" بودند. ساختمانها به میزان 490 میلیون روبل آسیب دیدند و خسارت کلی تقریباً به یک میلیارد رسید. این جرم آسمانی قبل از ورود به جو زمین کشف نشده بود.

حال تصور کنید که تکه هایی از شهاب سنگ های نسبتاً کوچک چه میزان آسیب دیدند. چه اتفاقی می افتد اگر سیارک 2019 OU1 مسیر خود را تغییر دهد و همچنان روی زمین بیفتد؟

چگونه می توان در هنگام سقوط سیارک به زمین نجات داد؟

به گفته دانشمندان ، کره زمین برای کل وجود خود دست کم شش سیارک بزرگ را تصرف کرده است. این دهانه های عظیمی که در سیاره ما وجود دارد گواه است. بزرگترین آن در آفریقای جنوبی واقع شده است ، قطر آن 300 کیلومتر است! این 6٪ از کل مساحت کشور آفریقا است. منطقی است که برخورد یک سیارک با زمین می تواند در قرن 21 اتفاق بیفتد. اگر یک فاجعه در مقیاس سیاره ای در شرف وقوع است چگونه رفتار کنیم؟

پناهگاهی پیدا کنید... مرکز افکار عمومی تمام روسیه (VTsIOM) یک نظرسنجی با موضوع جنگ هسته ای انجام داد و دریافت که 71٪ از روس ها از وجود پناهگاه های خاص بمب در شهر خود اطلاع ندارند. فقط 15٪ می دانند کجا پنهان شوند ، اما بیشتر آنها مردان بالای 35 سال هستند. این بدان معنی است که در صورت بروز یک فاجعه ، مردم به راحتی نمی فهمند که کجا فرار کنند. باید ببینید محل پناهگاه بمب در شهر یا شهر شما واقع شده است. شهرهای بزرگ با مترو راحت ترند. همیشه می توانید به مترو پایین بروید ، اما ظرفیت ایستگاه های مترو کم است ، به خصوص با یک خروج و بدون نقطه انتقال.
وسایل ضروری خود را با خود ببرید... این می تواند لباس های گرم ، داروها (ضد عفونی کننده ها ، کمان ها ، مسکن ها ، ضد التهاب) ، آب ، مواد غذایی غیر قابل فساد (غلات ، کنسرو ، روغن ، شکر ، نمک ، شیر خشک) ، محصولات بهداشتی ، موضوعات ، چراغ قوه ، محافظ شخصی باشد تجهیزات ، اسناد مهم
از پنجره ها و سایر ساختارهای شیشه ای دور نگه دارید.اگر دیدید که یک جسم فضایی در آسمان پرواز می کند یا هشدار خطر دریافت شده است ، از پنجره ها دور شوید! سقوط یا پارگی شهاب سنگ / سیارک در آسمان موجی را ایجاد می کند که مطمئناً تمام پارتیشن های شیشه ای را از بین می برد. می توانید با پرواز بقایا آسیب دیده و حتی به شدت مجروح شوید.

سیارک DA14 پس از ملاقات با زمین به "خانواده" دیگری می رودسیارک 2012 DA14 در فوریه 2012 توسط ستاره شناسان از رصدخانه اسپانیا لا ساگرا کشف شد. محاسبات نشان داد که در 15 فوریه 2013 در ساعت 19.25 به وقت گرینویچ (23.25 به وقت مسکو) ، این هواپیما در کمترین فاصله از زمین - در فاصله حدود 27.7 هزار کیلومتری از سطح پرواز خواهد کرد.

"به نظر می رسد که تفاوت در ترکیب شهاب سنگ ها به این دلیل است که اجداد آنها ، که در حدود چهار میلیارد سال پیش در منظومه شمسی بوجود آمده اند ، از لایه های بسیار ناهمگن سنگ تشکیل شده است. من تعجب نخواهم کرد اگر همه اجساد از کمربند اصلی سیارک ها در نتیجه پوسیدگی تعداد بسیار کمی از خصوصیات بزرگتر بود "، استنلی درموت از دانشگاه فلوریدا در گینسویل (ایالات متحده) می گوید.

مهمان از آسمان

در چند دهه گذشته ، دانشمندان در سراسر جهان فعالانه سیارك های نزدیك زمین را رصد می كنند و با انجام نوعی "سرشماری" فضایی ، سعی می كنند بفهمند كه اینها برای بشریت چقدر خطرناك هستند. تعداد زیادی سیارک در فضای نزدیک زمین وجود دارد که منجمان مجبور شده اند مقیاس های ویژه ای برای ارزیابی احتمال سقوط آنها به زمین ایجاد کنند.

با وجود همه اینها و تعداد عظیمی از سیارک های کشف شده برای سالهای گذشته با کمک تلسکوپ های زمینی و رصدخانه مدار مادون قرمز WISE ، بسیاری از سیارک های بزرگ و تعداد بیشماری اجرام کوچکتر به اندازه شهاب سنگ چلیابینسک که در فوریه 2013 به زمین افتاد ، توسط بشر کشف نشده باقی مانده است.

همانطور که ناسا در سال 2011 در اولین ارائه فهرست NEOWISE گزارش داد ، امروز ما فقط حدود پنج هزار سیارک را می شناسیم که اندازه آنها در حدود صد متر است ، در حالی که تعداد کل آنها در حدود ده ها هزار تخمین زده شده است. تعداد اجسام کوچکتر در کمربند سیارک اصلی می تواند حتی بیشتر باشد و به یک میلیون برسد.

درموت و همکارانش واقعیت غیرمعمولی را کشف کرده اند که تقریباً همه این اجرام آسمانی را متحد می کند و ممکن است جستجو و فهرست نویسی آنها را در آینده نزدیک با مطالعه پنج "خانواده" بزرگ سیارک ها ساده کند.

ستاره شناسان از این کلمه برای تعیین گروههایی از سیارکها استفاده می کنند که در مدار مشابهی می چرخند و دارای ترکیب مشابه و سایر خصوصیات هستند که احتمالاً منشا مشترک آنها را نشان می دهد. به عنوان یک قاعده ، آنها با نام بزرگترین یا اولین "عضو" عمومی خانواده نامگذاری می شوند.

به عنوان مثال بزرگترین "گروه" سیارکها ، خانواده های فلورا ، وستا ، پولانا ، اوولالیا و نیسا ، شامل دهها هزار جسم کوچک و بزرگ است که قطر آنها می تواند به چندین ده کیلومتر برسد.

عواقب "بیلیارد" فضایی

نویسندگان مقاله "سرشماری" جدیدی را در میان این پنج خانواده سیارک انجام دادند ، "کورکورانه" ماهیت حرکت مداری ، روشنایی و بقیه را تجزیه و تحلیل کردند مشخصات فیزیکی همه سیارک ها که در قسمت داخلی کمربند اصلی زندگی می کنند.

به همین ترتیب ، همانطور که ستاره شناس متذکر شد ، تیم وی تلاش کرد تا "نمایندگان" پنج خانواده اصلی سیارک ها را "بدست آورد" ، که به دلایلی در گذشته مجبور شدند تا حدودی مدار خود را تغییر دهند.

در این جستجو ، دانشمندان به الگویی ساده که دهه ها برای اخترشناسان شناخته شده بود تکیه کردند - اگر سیارکی به هر خانواده ای تعلق داشته باشد ، زاویه شیب مدار و کشیدگی آن به شدت به روشنایی آن بستگی دارد.

این محاسبات به طور غیرمنتظره ای نشان داد که تقریباً نیمی از سیارک هایی که قبلاً «بدون مالک» قلمداد می شدند در واقع متعلق به یکی از این پنج خانواده هستند. در کل ، طبق گفته این دانشمند سیاره ای ، حدود 85٪ از ساکنان نزدیکترین قسمت کمربند سیارک ها در یکی از این پنج گروه قرار دارند و هنوز 15٪ باقیمانده ماهیت آنها مشخص نیست.

اگر چنین است ، پس چرا اعضای جدید این خانواده ها چنین ماده معدنی متنوع و ترکیب شیمیایی؟ همانطور که درموت توضیح می دهد ، شهاب سنگ های فلزی به احتمال زیاد قطعات هسته این "مگا سیارک ها" هستند و اجسام سنگی مختلف قطعات گوشته ، پوسته و سایر لایه های روده آنها است.

معلوم شد که شهاب سنگ چلیابینسک هم سن منظومه شمسی استمیخائیل ماروف گفت: "این بدان معناست که ما" مواد خلق "را بدست آورده ایم. وی تصریح کرد که سن شهاب سنگی که در اواسط فوریه در نزدیکی چلیابینسک سقوط کرد با تجزیه و تحلیل ترکیب ایزوتوپی ماده بدست آمده است.

به گفته این ستاره شناس ، کشف ماهیت عمومی اکثر سیارک های نزدیک به زمین در زمینه محافظت از زمین در برابر "حملات" احتمالی سیارک ها بسیار مهم است. اکنون برای دانشمندان پیش بینی شانس نتیجه مشابه حوادث و ارزیابی نتایج آنها با دانستن اینکه منشا و ترکیب مشابهی دارند ، راحت تر خواهد بود.

علاوه بر این ، مطالعه آنها ، به گفته درموت ، به ما این امکان را می دهد تا شرایطی را که "جنین" های زمین و سایر سیارات ، برخی از آنها از مولدین سیارک ها بودند ، تشکیل دهیم. این ، به نوبه خود ، به دانشمندان کمک خواهد کرد تا جستجوی بهتر و سریعتر دوقلوهای بالقوه سیاره ما را در سیستم های ستاره ای دیگر جستجو کنند.

به گفته دانشمندان ، اولین کسی که سقوط یک جسم فضایی به نام ساکنان WF9 بریتانیا را مشاهده می کند. این سیارک در نوامبر 2016 کشف شد ، اما گزارشات مربوط به تهدید فقط اکنون ظاهر شده است.

در این مورد

به گزارش دیلی میل ، جسمی با قطر 500 متر تا یک کیلومتر باید در تاریخ 25 فوریه به زمین برسد. این غول در فاصله 51 میلیون کیلومتری ما بود.

ستاره شناس دامیر دمین ادعا می کند در صورت سقوط سیارکی به زمین ، شهرهای ساحلی تحت پوشش سونامی های غول پیکر قرار می گیرند. طبق نشریه آنلاین M24 ، این کارشناس مطمئن است که روی سیاره ما سقوط خواهد کرد. به گفته وی ، WF9 از سیستم Nibiru بلند شد. طبق نظریه های روز رستاخیز ، نیبیرو زندگی روی زمین را نابود خواهد کرد.

با این حال ، همه منجمان احساسات بدبینانه همکاران خود را ندارند. آناتولی زایتسف ، مدیر کل مرکز همکاری های غیرانتفاعی دفاع سیاره ، ادعا می کند که اگر جسمی قابل توجه باشد ، دانشمندان بلافاصله مسیر آن را محاسبه می کنند.

"و اگر او ، تهدید کرد ، آنها نه تنها در ناسا در مورد او می دانند. بنابراین ، در حالی که اطلاعات بسیار مشکوک است ، برای نتیجه گیری" ، - به نقل از یک متخصص Nation News. تعدادی از همکاران وی نیز وجود دارند که مطمئن هستند این سیارک در جو سیاره ما بسوزد و به کسی آسیب نرساند.