بخشی از بزرگراه پرسرعت A75، این سازه به عنوان کوتاه ترین مسیر از پاریس از طریق شهر کلرمون-فران به دریای مدیترانه، به ویژه به شهر بزیه، که در جنوب ایالت در 15 کیلومتری واقع شده است، عمل می کند. از ساحل دریا قبل از ساخت ویاداکت ترافیک جاده ایبین جنوب فرانسه، اسپانیا و بقیه شهرهای فرانسه، که از طریق دره رودخانه تارن می گذرد، مشکلاتی داشت - در طول فصل تعطیلات و تعطیلات، این سایت از ازدحام رنج می برد و برای کیلومترها پر از ازدحام بود. با گذشت زمان، ظهور یک پل بر روی دره تنها راه برون رفت از این وضعیت شد که مسیر را 100 کیلومتر کوتاه می کرد، بار را در فصل تعطیلات کاهش می داد و همچنین شهر میلو را از آلودگی ناشی از ترافیک مداوم محافظت می کرد. مرباجات.
اولین ایده برای ساخت ویاداکت در سال 1987 مورد بحث قرار گرفت. در ژوئیه 1996، هیئت منصفه تصمیم به احداث یک پل کابلی چند دهانه گرفت که توسط کنسرسیومی متشکل از مهندس فرانسوی میشل ویرلوژات و نورمن فاستر، معمار انگلیسی، پیشنهاد شد. این پروژه توسط شرکت طراحی فرانسوی "Eiffage" اجرا شد که شامل کارگاه های گوستاو ایفل است که برج معروف ایفل را ساخته است. تا سال 2001، یک پروژه بزرگ از قبل شکل گرفته بود و اجرای آن آغاز شد. در ابتدا، تکیه‌گاه‌های بزرگ همراه با فاصله‌دهنده‌های موقت نصب شد تا نصب را کمی ساده‌تر کند. مهندسان بستر جاده را از هر دو طرف به یکباره متصل کردند - بخش ها را یکی پس از دیگری با استفاده از تجهیزات تخصصی وصل کردند.
ساخت و ساز پل تقریباً سه سال برپا شد - افتتاح رسمی آن در 14 دسامبر 2004 انجام شد.
یکی از عجایب مهندسی جهان، بستری به طول 2460 متر و عرض 32 متر است که بر روی هفت تکیه گاه بتنی ایستاده است که یکی از آنها تقریباً 20 متر بالاتر از برج ایفل است. در مجموع، سازه پل دارای هشت دهانه، دو دهانه بیرونی به طول 204 متر و شش دهانه مرکزی به طول 342 متر است. این پل به شکل یک نیم دایره ساخته شده است - شعاع آن 20 کیلومتر است. وزن کل عرشه فولادی ویاداکت 36000 تن است. در هر دو طرف بزرگراه، یک صفحه نمایش مخصوص برای محافظت از رانندگان و میلاو ویاداکت در برابر تندبادهای شدید باد نصب شده است.
وضعیت پل رکوردشکنی فرانسه به طور مرتب با استفاده از انواع سنسورهای اندازه گیری تنش، دما، فشار، شتاب و غیره کنترل می شود. در ابتدا، سرعت در بزرگراه Viaduct Millau در محدوده استاندارد - تا 130 کیلومتر در ساعت محدود شد، اما به زودی به منظور کاهش احتمال تصادفات، به 90 کیلومتر در ساعت کاهش یافت. رانندگان اغلب برای لذت بردن از مناظر اطراف سرعت خود را کاهش می دادند.
هزینه ساخت بلندترین پل حمل و نقل جهان تقریباً 400 میلیون یورو بوده است.
رقیب اصلی Mijo Viaduct برای عنوان مرتفع‌ترین پل روی این سیاره، پل سلطنتی است که در تنگه کلرادو در ایالات متحده آمریکا واقع شده است که بر روی رودخانه آرکانزاس قرار دارد و دارای وضعیت عابر پیاده است. ارتفاع آن 321 متر است که آن را به بلندترین پل عابر پیاده جهان تبدیل می کند.
مهندسان فرض می کنند که حداقل طول عمر ویاداکت 120 سال است. سالانه برگزار می شود کار تاییدبررسی بستن پیچ ها، کابل ها، وضعیت ظاهری، به طوری که پل همیشه در شرایط عالی باشد.
کرایه یک ماشین سواری در بزرگراه پل میلو در دوره تابستان (ژوئیه-آگوست) 9.10 یورو است، در بقیه سال - 7.30 یورو، برای یک کامیون - 33.40 یورو در تمام طول سال، برای موتور سیکلت - 4.60 یورو در طول سال.
در مجموع چهار بزرگراه از پاریس به جنوب فرانسه منتهی می شود: A7 از طریق لیون، A75 از طریق اورلئان و کلرمون-فران، A20 از طریق لیموژ و تولوز، و A10 از طریق پواتیه و بوردو در امتداد ساحل اقیانوس اطلس. کوتاه ترین مسیر به دریای مدیترانه در امتداد A75، یکی از بلندترین بزرگراه های اروپا است. برای مدت طولانی، نقطه ضعف اصلی این جاده، ترافیک عظیم در منطقه شهر میلو بود، جایی که A75 از رودخانه Tarn عبور کرد. هر سال در تعطیلات و تعطیلات تابستانی، ازدحام کیلومترها طول می‌کشید، بنابراین به مرور زمان ساخت راه‌راه بر فراز دره ترن یک ضرورت شد. تحقیقات در سال 1987 آغاز شد و او ویاداکت میلاوتنها در سال 2004 افتتاح شد. این شاهکار مهندسی چندین رکورد را شکسته است و امروزه به عنوان بلندترین سازه حمل و نقل در جهان شناخته می شود. به نظر من نمی توان با ماشین رد شد و برای لذت بردن از مناظر پل و مناظر جنوبی وارد پارکینگ نشد.
من قبلاً سه بار از پل میلو عبور کرده‌ام و هر بار در کنار آن توقف کرده‌ام، بنابراین این داستان حاوی عکس‌هایی است که در سه روز مختلف گرفته شده‌اند. فرصتی برای دیدن پل در شرایط نوری مختلف وجود خواهد داشت.
شهر Millau در دره فوق العاده زیبای رودخانه Tarn واقع شده است و توسط کوه های Massif Central احاطه شده است.
کمی بیش از 20 هزار نفر در میلو زندگی می کنند.
برای تحسین راه‌راه، بهتر است کمی وقت و انرژی صرف کنید و به عرشه دیدبانی که بالای پارکینگ است بروید.
Viaduct Millau یک پل کابلی به طول کل دو و نیم کیلومتر است که بر روی هفت ستون قرار دارد که ارتفاع یکی از آنها از برج ایفل بالاتر است.
بر خلاف پل های دیگر، بالاتر (اگر فاصله جاده تا پایین را حساب کنید)، تکیه گاه های راهرو میجو در انتهای تنگه نصب شده است. به همین دلیل است که می توان این پل را بلندترین پل جهان دانست.
اجرای پروژه به شرکت طراحی Eifage سپرده شد و معماران اصلی نورمن فاستر معروف و میشل ویرلوژو، نویسنده پل چشمگیر نرماندی در دهانه رود سن بودند.
طراحان با تعدادی از مشکلات روبرو بودند: اندازه و عمق بسیار زیاد دره، بادهایی که به 200 کیلومتر در ساعت می رسد، برخی فعالیت های لرزه ای، و همچنین مقاومت ساکنان محلی و انجمن ها برای حفاظت از طبیعت.
مطالعات اولیه چهار مسیر احتمالی را برای بزرگراه شناسایی کرده است: شرق (شامل ساخت پیچیده دو پل مرتفع در سراسر دره تارن و دوربی)، غرب (ساخت چهار راهرو که تأثیر قابل توجهی بر محیط‌زیست دارد)، «نزدیک به RN9». ” (مشکلات فنی، زیرا از مناطق ساخته شده قبلی عبور می کرد) و در نهایت "سردینی" - که در میان ساکنان محلی مورد تایید بیشتری قرار گرفت، اما همچنین با مشکلات زمین شناسی و تکنولوژی خاصی همراه بود.
تحقیقات تکمیلی نشان داده است که پروژه «میان» قابل اجراست. تنها انتخاب از بین دو گزینه باقی مانده است: گزینه "بالا" به معنای ساخت یک راهرو به طول 2.5 کیلومتر است و گزینه "پایین" به معنای فرود به دره، یک پل بر روی Tarn و یک راهرو اضافی با یک تونل است. گزینه کوتاه‌تر، ارزان‌تر و ایمن‌تر در نهایت توسط وزارت تامین تایید شد.
در سال 1996 (یعنی 9 سال پس از شروع تحقیقات)، طرح نهایی راهرو (سومین از بالا) که به بهترین وجه با منظره مطابقت دارد، از بین چندین گزینه انتخاب شد.
پل توسط 7 تکیه گاه (یا دکل) پشتیبانی می شود. 11 جفت کابل با کشش 900 تا 1200 تن از هر دکل به سمت جاده می رود.
وزن عرشه فولادی پل 36 هزار تن است که پنج برابر سنگین تر از برج ایفل معروف جهان است.
در دو طرف بستر جاده، یک شیشه جلوی مخصوص نصب شده است که از راهرو و رانندگان در برابر وزش باد شدید محافظت می کند.
وضعیت پل با استفاده از تعداد زیادی سنسور که فشار، دما، شتاب، کشش و غیره را اندازه گیری می کنند، نظارت می شود. لرزش کفپوش با دقت میلی متری ثبت می شود.
من معتقدم که پل میلاو یکی از زیباترین و زیباترین پل های جهان است. شدت خطوط و سادگی ظاهری آن نه تنها خراب نمی شود، بلکه حتی منظره را تزئین می کند.
بسیاری از مخالفان ساخت و ساز به این واقعیت اشاره کردند که عوارض روی پل باعث ترس رانندگان و رانندگان کامیون می شود و این پروژه نتیجه ای نخواهد داشت. برعکس شد: این راهرو نه تنها شرکت های حمل و نقل بار (صرفه جویی در وقت و اعصاب رانندگان) بلکه گردشگرانی را که مخصوصاً برای دیدن معجزه مهندسی می آیند را جذب می کند.
در حالی که خودروها دیگر از مرکز شهر در جاده های جنوب یا جنوب عبور نمی کنند، هتل ها و رستوران ها در شهرهای مجاور پل شاهد افزایش ترافیک هستند که «اثر راهرو» نامیده می شود.
ایستگاه عوارضی در شمال ویاداکت واقع شده است. می تواند 16 خط را ارائه دهد. کرایه روی پل در سال 2013 در فصل تابستان- 8.90 € برای اتومبیل، 32.40 € برای کامیون.
در ابتدا، پل دارای محدودیت سرعت استاندارد 130 کیلومتر در ساعت بود، اما به منظور کاهش خطر تصادف، سرعت آن به 90 کیلومتر در ساعت کاهش یافت - بسیاری از رانندگان برای لذت بردن از مناظر سرعت خود را کاهش دادند.
شعاع انحنای پل 20 کیلومتری به رانندگان اجازه می دهد تا در مسیر دقیق تری حرکت کنند و توهم بی نهایت را به پل راهنما می دهد.
برخی می گویند که این روزها هیچ کس به مولفه زیبایی شناختی سازه های بزرگ فکر نمی کند، زیرا سرمایه داری به دنبال کاهش هزینه ساخت و ساز به ضرر است. ظاهر... پل میلاو گواه مستقیم خلاف این است.
نحوه رسیدن به آنجا:با ماشین، 6 ساعت از پاریس یا کمی بیش از یک ساعت از مونپلیه.
کرایه پل: 8,90 € در تابستان، 7 € خارج از فصل
دوستان، چه پل هایی در یک زمان شما را تحت تاثیر قرار داد؟
ساخت بلندترین پل روی کره زمین در 14 دسامبر 2001 آغاز شد و دقیقاً سه سال بعد افتتاح شد. البته، این تصادفی نیست - شرکت Eiffage که در توسعه و ساخت سازه مشغول بود، به طور ویژه زمان افتتاحیه بزرگ را با تاریخ شروع پروژه همزمان کرد.
مشارکت های عمده در طراحی نشانه جدید فرانسوی متعلق به مهندس Michel Virlojot و معمار نورمن فاستر است. یکی از آنها همچنین به دلیل کار خود در پروژه پل کابلی معروف "Normandy" معروف شد و دومی در ساخت فرودگاه هنگ کنگ و بازسازی رایشستاگ برلین شرکت کرد. اعتقاد بر این است که قبل از شروع ساخت و ساز منحصر به فرد Viaduct Millau، دانشمندان حدود 10 سال تحقیق کردند.
نورمن فاستر - معمار مشهور بریتانیایی
اولین اتومبیل‌ها دو روز پس از افتتاح در مسیر جدید مسابقه دادند. تصمیم گرفته شد که سفر را به صورت هزینه ای انجام دهیم. بر اساس توافق با دولت فرانسه، Eiffage می تواند برای جبران هزینه های ساخت خود به مدت 75 سال هزینه ای دریافت کند.
چگونه به پل ویاداکت میلو برویم
آدرس دقیق: Viaduc de Millau، 12400 Millau، فرانسه.
چگونه از پاریس برویم:
برای رسیدن به یکی از عرشه های مشاهده، باید با رانندگی در امتداد بزرگراه A75، در هر یک از خروجی های 44-47 بپیچید.
پل ویاداکت میلو روی نقشه
چه چیزی برای دیدن
میلاو ویاداکت یک جاده 4 خطه است که با سازه فولادی آسفالت شده است. از یک طرف توسط تکیه گاه های نصب شده در زمین و از طرف دیگر توسط کابل های متصل به دکل های بلند پشتیبانی می شود. در نتیجه آخرین واقعیتساختار و معلق یا کابلی نامیده می شود.
طول کل مسیر تقریبا 2.5 کیلومتر و عرض آن به 32 متر می رسد. جاده با شیب جزئی 3 درصد از جنوب به شمال کشیده شده است. در بین راه، همه مسافران منظره خیره کننده ای از دره رودخانه تارن دارند که این مکان علاقه زیادی به عکاسان دارد. برای دید بهتر، ساختار پل نه مستقیم، بلکه کمی خمیده - به شکل یک قوس با شعاع حدود 20 متر ساخته شده است. به طور خلاصه، گردشگران دو دلیل برای بازدید همزمان از میلو دارند: اول، کاهش زمان سفر، و دوم، تحسین پانورامای جنوب فرانسه و گرفتن عکس های دیدنی.
در مجموع 7 عرشه رصدی در امتداد پل وجود دارد که دسترسی به آنها به صورت رایگان امکان پذیر است. جالب ترین آنها در نزدیکی روستاهای زیر قرار دارند:
- کریسل;
- سنت جورج دو لوزنسون؛
- پیر;
چندین مکان جالب از نظر نمای کلی را می توان در شهر میلو یافت - به عنوان مثال، تصاویر زیبااز پل Lerouge و همچنین از تراس برج قدیمی Beffroy de Millau که در قرن هفدهم ساخته شده است. درست است که این برج یک شی موزه است و فقط در فصل گرم باز است.
جالب هست:برخی از ستون های ساختار پل از نظر ارتفاع فراتر می روند و با آسمان خراش معروف نیویورک امپایر استیت بیلدینگ قابل مقایسه هستند.
قیمت بلیط
قیمت Viaduct Millau بستگی به فصل دارد. محل جمع آوری عوارض در نزدیکی روستای سن ژرمن قرار دارد.
هزینه وظیفه:
- دوم ~ 481 روبل )تا 10.4 € ( دوم ~ 723 روبل );
- دوم ~ 718 روبل )تا 15.6 € ( دوم ~ 1 084 روبل );
- برای موتور سیکلت - از 4.25 € ( 2 ~ 295 روبل )تا 5.1 € ( دوم ~ 354 روبل );
در شهر میلو، یک مرکز اطلاعات با یک موزه و یک سایت خاص ساخته شده است که در آن گشت و گذارهای 40 دقیقه ای برگزار می شود. بخشی از نمایشگاه را می توان به طور مستقل بازدید کرد، در حالی که بخش دیگر تنها با راهنما و گروهی، تورها چندین بار در روز اجرا می شوند.
برنامه:
- 09:30 تا 18:30 یا 19:30 بسته به فصل؛
هزینه گشت و گذار:
- بلیط بزرگسال - 4.5 € ( دوم ~ 313 روبل );
- بلیط کودک - 2.5 € ( دوم ~ 174 روبل );
- Millau Viaduct در سال 2018 توسط سری تحسین‌شده راهنمای میشلین جایزه 3 ستاره را دریافت کرد. این امتیاز بسیار بالایی است - تقریباً سه ستاره میشلن برای یک رستوران.
- یک بتن آسفالت ویژه برای بستر جاده بزرگراه جدید A75 ساخته شد.
- هر 2 سال یکبار مسابقات دسته جمعی در سراسر پل برگزار می شود که به خاطر آن مسیر برای چندین ساعت بسته می شود.
- Eiffage، شرکت سازنده این پل منحصربفرد، 120 سال ضمانت بر روی آن صادر کرد. اگرچه در فرانسه اکنون منتقدانی وجود دارند که استدلال می کنند که هنوز به اندازه کافی قابل اعتماد نیست.
- سنسورهای متعددی بر پایداری سازه و وضعیت تمامی تکیه گاه های آن نظارت می کنند. در مجموع تا 100 اندازه گیری در ثانیه انجام می شود که نتایج آن توسط مرکز کنترل در ساختمان اداری در محل پرداخت پردازش می شود.
پانوراما از پل ویاداکت میلو
به لطف راه اندازی پل Viaduct Millau، امکان برداشتن بار ترافیکی از بزرگراه شماره 9 وجود داشت، جایی که ترافیک اغلب در فصل تابستان ایجاد می شد. اما، همانطور که معلوم شد، مزایای بزرگراه جدید بسیار بیشتر است - به یک برجسته فنی درخشان فرانسه تبدیل شده است. در عین حال، برای کسانی که تصمیم دارند از مرکز اطلاعات بازدید کنند و در مورد تاریخچه پل معجزه اطلاعات کسب کنند، پاداش های دیگری نیز وجود خواهد داشت: به عنوان مثال، در 7 کیلومتری شهر میلو، روستای کوچک اما بسیار زیبای Peyre وجود دارد. ، جایی که خانه ها به معنای واقعی کلمه در سنگ فرو رفته اند. در اینجا می توانید شراب های محلی را بچشید و مناظر را تحسین کنید.
کارت کسب و کار
آدرس
Viaduc de Millau، 12400 Millau، فرانسه
سایت رسمی پل Viaduct Millau
قیمت
کرایه ویاداکت:
برای اتومبیل های سواری کمتر از 2 متر ارتفاع - از 6.92 € ( دوم ~ 481 روبل )تا 10.4 € ( دوم ~ 723 روبل );
برای وسایل نقلیه با ارتفاع 2-3 متر - از 10.33 € ( دوم ~ 718 روبل )تا 15.6 € ( دوم ~ 1 084 روبل );
برای موتور سیکلت - از 4.25 € ( 2 ~ 295 روبل )تا 5.1 € ( دوم ~ 354 روبل );
هزینه گشت و گذار در موزه:
بلیط بزرگسال - 4.5 € ( دوم ~ 313 روبل );
بلیط کودک - 2.5 € ( دوم ~ 174 روبل )
ساعات کاری
بسته به فصل از ساعت 09:30 تا 18:30 یا 19:30
چیزی اشتباه است؟
گزارش نادرستی
بازدید: 23 / ارسال شده توسط vladimir 29 اکتبر 2009ویاداکت میلو (میلائو) آر. le Viaduc de Millau) یک پل جاده کابلی است که از دره Tarn در نزدیکی شهر Millau در جنوب فرانسه (بخش Aveyron) می گذرد. این پل آخرین پیوند در A75 است که ترافیک پرسرعت را از پاریس از طریق کلرمون-فران به بزیه فراهم می کند.
ویاداکت میلو
نام رسمی Le Viaduc de Millau
بزرگراه منطقه کاربردی
کراس تارن
مکان Millau - Cressel
نوع ساخت پل جاده کابلی
طول کل 2460 متر
عرض پل 32 متر
تاریخ افتتاح 2004
نویسندگان پروژه پل مهندس فرانسوی میشل ویرلوژو، معروف به دلیل طراحی دومین پل کابلی طولانی جهان - پل نرماندی - و معمار انگلیسی نورمن فاستر هستند که همچنین نویسنده پروژه های فرودگاهی است. در هنگ کنگ و بازسازی ساختمان رایشستاگ در برلین. این راهرو بر اساس قرارداد امتیازی بین دولت فرانسه و گروه Eiffage (یک شرکت طراحی فرانسوی که شامل کارگاه های گوستاو ایفل که برج ایفل را ساخته است) ایجاد شد. مدت قرارداد امتیاز 78 سال است.
این پل در پایین ترین نقطه خود از دره تارن می گذرد و فلات لارزاک را به فلات سرخ متصل می کند و در امتداد ضلع داخلی محیط پارک طبیعی فلات بزرگ می گذرد. این پل بلندترین پل حمل و نقل در جهان است که یکی از ستون های آن 341 متر ارتفاع دارد - کمی بلندتر از برج ایفل و تنها 40 متر پایین تر از ساختمان امپایر استیت. پل در 14 دسامبر 2004 افتتاح شد و برای تردد در 16 دسامبر 2004 افتتاح شد.
سه رکورد جهانی
بلندترین دکل در جهان: دکل های P2 و P3، به ترتیب با ارتفاع 244.96 و 221.05 متر، به طور قابل توجهی از رکورد قبلی فرانسه - پله Tulle و Verrier (141 متر) و رکورد اخیر جهانی پلگذر Kochertal (. آلمان)، ارتفاع آن 181 متر است.
رکورد جهانی برای ارتفاع تکیه گاه پل پیلون: ارتفاع دکل که بر فراز تکیه گاه P2 قرار دارد به 343 متر می رسد.
مرتفع ترین بستر جهان: 270 متر بالاتر از سطح زمین در بالاترین نقطه. تنها پل رویال گرج (321 متر) در کلرادو در ایالات متحده، که بلندترین پل جهان محسوب می شود، از پل میلاو پیشی می گیرد، اما در مورد پل های عابر پیاده ای است که از آرکانزاس عبور می کنند.
ویاداکت میلو
ویاداکت یک پل کابلی به طول 2460 متر است.
از دره تارن در ارتفاع حدود 270 متری از سطح زمین عبور می کند.
جاده با عرض 32 متر چهار خطه (دو خط در هر جهت) و دارای دو خط ذخیره است.
این ویاداکت بر روی 7 تکیه گاه قرار دارد که هر کدام با دکل هایی به ارتفاع 87 متر (11 جفت کابل روی آنها ثابت شده است) تاج گذاری شده است.
شعاع انحنای 20 کیلومتری به خودروها این امکان را می دهد که در امتداد مسیر دقیق تری نسبت به خط مستقیم حرکت کنند و توهم بی انتها بودن را به راهنما می دهد.
مشخصات فنی
طول 2460 متر
عرض 32 متر
حداکثر ارتفاع 343 متر، یعنی 20 متر بالاتر از برج ایفل
حداکثر ارتفاع بستر جاده از سطح زمین حدود 270 متر است
ارتفاع بزرگترین تکیه گاه 245 متر است
ارتفاع کوچکترین تکیه گاه 77.56 متر
تعداد تکیه گاه ها 7 (تکیه در چهار چاه به عمق 15 متر و قطر 5 متر قرار دارد)
هزینه ساخت 400 میلیون یورو
مدت امتیاز 78 سال (3 سال ساخت و 75 سال بهره برداری)
120 سال گارانتی
تخت راه
ورق فلزی راهرو بسیار سبک در مقایسه با جرم کل آن حدود 36000 تن و طول آن 2460 متر و عرض 32 متر و ورق دارای 8 دهانه می باشد. شش دهانه مرکزی هر کدام 342 متر طول و دو دهانه بیرونی 204 متر طول دارند.این بوم از 173 کیسون مرکزی تشکیل شده است که ستون اصلی سازه است که عرشه های جانبی و کیسون های بیرونی محکم به آن لحیم شده اند. کیسون های مرکزی شامل بخش هایی به عرض 4 متر و طول 15 تا 22 متر با وزن کلی 90 تن است که بستر جاده به شکل بال معکوس هواپیما است تا کمتر در معرض باد قرار گیرد.
یکی از معروف ترین مکان های دیدنی در جنوب فرانسه. هر ساله حدود 500000 گردشگر از آن بازدید می کنند و از عرشه های مشاهده مجهز در نزدیکی پل برای بازرسی استفاده می کنند. این کارت ویزیت بخش Aveyron است، با وجود این واقعیت که این پل اخیراً - در سال های 2001-2004 ساخته شده است. طول پل 2460 متر و ارتفاع در بالاترین نقطه بستر جاده تا سطح آب رودخانه ترن 270 متر است.
Viaduc de Millau طولانی ترین پل کابلی جهان است.کل ساختار پل متشکل از خرپاهای نازکی است که به یک سکوی فولادی بسته شده اند که امکان توزیع موثر بارها را فراهم می کند. به لطف این، کل پل تنها هفت تکیه گاه روی زمین دارد، اما این مانع از مقاومت موفقیت آمیز آن در برابر بادهای دره نمی شود که سرعت آن می تواند به بیش از 200 کیلومتر در ساعت برسد.
نویسندگان این پروژه مهندس فرانسوی میشل ویرلوژو هستند که قبلاً به دلیل مشارکت در طراحی دومین پل کابلی طولانی (در زمان ساخت راه‌راه Miillau) در جهان - پل نرماندی و نورمن فاستر معمار انگلیسی
VIADUC de MILLAU روی نقشه
در زمان ساخت این پل مرتفع ترین پل حمل و نقل جهان بود. یکی از ستون های آن 341 متر ارتفاع دارد که کمی بالاتر از برج ایفل است.
در حال حاضر Viaduc de Millauاز نظر حداکثر ارتفاع دهانه بر روی قسمت پایینی دره (روی رودخانه) از پل روی رودخانه سیدوهه در استان هوبی در چین پیشی گرفت که در 15 نوامبر 2009 (472 متر) به روی ترافیک باز شد. با این حال، ارتفاع تکیه گاه های دکل های آن، نصب شده در داخل دره، بالاترین میزان خود را دارد، زیرا تکیه گاه های پل "چینی" در پایین دره نصب نشده است. بنابراین، ساخت و ساز Viaduc de Millau همچنان بلندترین سازه پل در جهان استدر حال حاضر.
نزدیک ویاداکت میلاو 7 سکوی تماشا وجود دارد که محلی ها و گردشگران به طور یکسان برای تحسین سازه و دره Tarn در مجاورت Millau می آیند. بسیاری از خانواده های خود، غذا، شراب و چند ساعت در محل می نشینند و در هوای تازه استراحت می کنند. باید بگویم که این یک ویژگی ملی فرانسوی ها است: همین تصویر را می توان در کوه های پیرنه و آلپ و همچنین در سایر سکوهای مشاهده مشاهده کرد که از آنها مناظر شگفت انگیزی از دره باز می شود.
برای سفر در امتداد پل میلاو هزینه ای پرداخت می شود.برای یک خودروی سواری در ورودی پل، باید 8.30 یورو (در ماه های جولای و آگوست، زمانی که اوج گرما در منطقه گران تر است، تقریبا 10.4 یورو) پرداخت کنید، اگر یک ماشین سواری تریلر داشته باشد ( کاروان)، هزینه به 12.40 € (15.6 € در جولای و آگوست) افزایش می یابد. یک موتور سواری روی پل حدود 5.1 یورو هزینه دارد (همه ارقام مربوط به سال 2018 هستند). با این حال، گردشگران بهتر است در اطراف چنین پل هایی با استفاده از یک مسیر رایگان جایگزین رانندگی کنند. ارزان تر به نظر می رسد و شما می توانید زیبایی را تحسین کنید، به جای یک تفکر دقیقه ای در سپرهای فلزی جاده عوارض.
تاریخچه ایجاد پل راهرو میلو. منطق و اهداف
هدف اصلی از ساخت پل راهرو میهاود: تبدیل شدن به بخشی از بزرگراه A75 و پیوند شهر کلرمون-فران با شهر بزیه. سیزده سال تحقیق فنی و مالی طول کشید تا این پروژه اجرایی شود.
تحقیقات در سال 1987 آغاز شد و پل در 16 دسامبر 2004 وارد خدمت شد. ساختمان Viaduc de Millauسه سال به طول انجامید و هزینه پروژه 320 میلیون یورو بود. کل پروژه توسط گروه شرکت های Eiffage تحت یک امتیاز 75 ساله تامین مالی و ساخته شده است.
ساخت راه‌راه به توسعه فعالیت‌های تجاری و صنعتی در بخش آویرون کمک کرده است و همچنین تأثیر مثبتی بر غلبه بر "نقطه سیاه" در منطقه میلائو داشته است. گردشگری در مجاورت Viaduct Millauتوسعه نسبتاً گسترده ای دریافت کرد و ساخت آن مورد توجه بسیاری از سیاستمداران قرار گرفت.
Viaduc de Millau خود به یکی از مشهورترین مناظر بخش Aveyron تبدیل شده است.
 |
 |
تاریخچه ایجاد پل راهرو میلو. مشکلات پروژه
اگر مزایای بزرگراه عبور از دره رودخانه ترن غیرقابل انکار است و حتی در مرحله تصمیم گیری برای ساخت چنین بزرگراهی آشکار بود، با این وجود مشکلاتی در ساخت آن به وجود آمد. بیشتر سؤالات ناشی از نیاز به عبور از دره تارن بود. در اینجا لازم بود مسائل غلبه بر باد که سرعت آن به بیش از 200 کیلومتر در ساعت در دره می رسد حل شود و همچنین ویژگی های لرزه ای و اقلیمی منطقه مورد توجه قرار گیرد.
به مدت 3 سال (1988-1991)، چهار شرکت تحقیقاتی بررسی ها، مطالعات آزمایشگاهی، محاسبات را انجام دادند که بر اساس آن چهار گزینه برای راه حل احتمالی برای غلبه بر دره تارن ایجاد شد:
گونه‌ای که «گرند استست» نامیده می‌شود، خواستار بزرگراهی به شرق میلو و عبور از دره از طریق دو پل بزرگ به طول 800 تا 1000 متر بود.
نوع دوم "غرب بزرگ" عبور بزرگراه را از طریق دره کرنو پیش بینی می کرد و چندین ده کیلومتر طولانی تر از نوع قبلی بود.
نسخه سوم "proche de la RN9" عبور بزرگراه را در مجاورت بزرگراه RN9 پیش بینی کرده بود که تأثیر مثبتی بر توسعه منطقه و به ویژه شهر میلو خواهد داشت. اما اجرای این گزینه به دلیل پیامدهای نامطلوب احتمالی بر محیط ساخته شده منطقه صورت نگرفت.
چهارمین گزینه "میانگین" شامل ساخت یک بزرگراه در غرب میلو بود که مورد تایید مردم محلی قرار گرفت. اما در اجرای این پروژه مشکلاتی به وجود آمد که پس از اکتشافات زمین شناسی منطقه باز شد. اما پس از مدتی کارشناسان تایید کردند که می توان بر این مشکلات غلبه کرد. در نتیجه با تصمیم وزیران در تاریخ 28 ژوئن 1989 تصمیم به ساخت این نسخه خاص از پروژه گرفته شد.
 |
 |
در عین حال، لازم بود یکی از دو گزینه برای اجرای آن انتخاب شود:
اولین گزینه شامل غلبه بر دره رودخانه تارن با برپایی یک پل کابلی به طول حدود 2500 متر در ارتفاع 200 متری از سطح آب رودخانه ترن بود.
گزینه دوم برای پل کوتاه تر و پایین تر روی رودخانه اما با احداث تونلی در مرز فلات لرزک پیش بینی شده بود.
پس از تحقیقات گسترده و مشاوره در محل، گزینه "کم" کنار گذاشته شد، تا حدی به دلیل عبور تونل ها از آب های زیرزمینی و همچنین به دلیل هزینه بالای پروژه. اولین گزینه ارزان تر بود، با شرایط بهترحرکت و ایمنی برای کاربران
در 29 اکتبر 1991، تصمیمی بدون ابهام برای ساخت یک پل کابلی بلند طبق اولین مورد از دو گزینه پیشنهادی گرفته شد.
تاریخچه ایجاد پل راهرو میلو. تصمیم گیری
مسیر انتخاب شده نیاز به ساخت و ساز داشت پل راهرو به طول 2500 متر... از سال 1991 تا 1993، بخش Ouvrages d'art Setra به سرپرستی Michel Virlogo در حال انجام مطالعات اولیه در مورد امکان سنجی این پروژه است. با در نظر گرفتن مسائل فنی، معماری و مالی، اداره راه در حال جذب تعداد زیادی از شرکت های معماری و معماران برای گسترش جستجو برای راه حل های ممکن است. در جولای 1993، 17 شرکت معماری و 38 معمار مستقل راه حل های خود را برای این پروژه ارائه کردند. با کمک یک کمیسیون بین رشته ای، هشت مشاور برای مطالعات فنی و هفت معمار برای مطالعات معماری انتخاب شدند.
در فوریه 1994، گروهی از کارشناسان به ریاست ژان فرانسوا کوست، بر اساس پیشنهادات معماران و مشاوران، طیف وسیعی از پنج جهت ممکن را برای پروژه شناسایی کردند.
در 15 ژوئیه 1996، برنارد پونز، وزیر فواید عامه، پیشنهاد هیئت داوران متشکل از منتخبین، هنرمندان و کارشناسان را تصویب کرد و تصمیم گرفته شد که پل کابلی به شکلی که به نظر می رسد ساخته شود. Viaduc de Millau .
تاریخچه ایجاد پل راهرو میلو. تامین مالی ساخت و ساز
ساخت Viaduc de Millauهمچنین باعث مشکلات مالی شد. دولت آماده سرمایه گذاری دو میلیارد فرانک (320 میلیون یورو) نبود. بنابراین، تصمیم گرفته شد که ایده یک بزرگراه کاملا رایگان کنار گذاشته شود و وظایف مالی به یک پیمانکار خصوصی با حق بهره برداری بعدی از پل منتقل شود.
مناقصه عمومی بین المللی با محدودیت زمانی برای درخواست ها تا 24 ژانویه 2000 اعلام شد. در نتیجه، چهار کنسرسیوم در مناقصه شرکت کردند:
گروه شرکت‌های Compagnie Eiffage du Viaduc de Millau (CEVM) به رهبری Eiffage، به نمایندگی از Eiffage Construction et Eiffel.
گروهی از شرکت‌ها به رهبری Dragados اسپانیایی با مشارکت Skanska (سوئد) و Bec (فرانسه)؛
گروه شرکت‌های Société du viaduc de Millau با مشارکت شرکت‌های فرانسوی ASF، Egis، GTM، Bouygues Travaux Publics، SGE، CDC Projets، Tofinso و شرکت ایتالیایی Autostrade.
گروه شرکت های Générale Routière با مشارکت شرکت فرانسوی Via GTI و شرکت های اسپانیایی Cintra، Nesco، Acciona و Ferrovail Agroman.
در نتیجه مناقصه، پیشنهاد کنسرسیوم Compagnie Eiffage du Viaduc de Millau (CEVM) به عنوان بهترین پیشنهاد شناخته شد. قانون 5 نوامبر 2001 رسماً نتایج مزایده عمومی را با صدور امتیاز استفاده از بزرگراه به توسعه دهنده، با امضای قرارداد امتیاز بین ایالت و شرکت Eiffage du Viaduc de Millau (CEVM) رسمی کرد. ).
تاریخچه ایجاد پل راهرو میلو. شرایط امتیاز
مدت امتیاز صادر شده به کنسرسیوم Compagnie Eiffage du Viaduc de Millau (CEVM) برای بهره برداری Viaduc de Millauدر 31 دسامبر 2079 به پایان می رسد. لازم به ذکر است که مدت قرارداد امتیاز (78 سال) در مقایسه با امتیازات مرسوم برای بهره برداری از بزرگراه ها به دلیل نیاز به تعادل در نتیجه مالی عملیات بسیار طولانی بود. یکی از دلایل این امر نیز این واقعیت است که پیش بینی تمام خطرات مرتبط با ساخت و ساز غیرممکن بود ویاداکت میلاوبرای مدت زمان طولانی که می تواند منجر به نتایج منفی برای سودآوری توسعه دهنده شود.
همانطور که برای خطر سود بیش از حد توسعه دهنده، طرفین برای خاتمه زودهنگام امتیاز ارائه شده است. ماده 36 این موافقتنامه مقرر می دارد که دولت می تواند با رعایت اخطار 24 ماهه، بدون هیچ گونه غرامتی فسخ امتیاز را مطالبه کند، مشروط بر اینکه گردش مالی واقعی ناخالص در پایان سال 2000 به میزان 8 درصد از سیصد تجاوز کند. هفتاد و پنج میلیون یورو این بند از قرارداد فقط از اول ژانویه 2045 می تواند اعمال شود.
با وجود این واقعیت که مدت قرارداد امتیاز برای 78 سال طراحی شده است، توسعه دهنده مجبور به توسعه و ساخت Viaduc de Millauبرای 120 سال عملیات طراحی. مدت زمان طراحی پل، زمانی است که طی آن می توان از پل میلاو طبق برنامه ریزی شده استفاده کرد. نگهداریو تعمیر اما بدون نیاز به تعمیرات اساسی.
تاریخچه ایجاد پل راهرو میلو. ساخت و ساز و ساخت و ساز
این شامل یک بستر فولادی هشت دهانه است که توسط هفت ستون فولادی پشتیبانی می شود. این بستر 36000 تن وزن، 2460 متر طول، 32 متر عرض و 4.2 متر عمق دارد. طول هر یک از شش دهانه مرکزی 342 متر و دو دهانه بیرونی 204 متر است. این جاده دارای شیب ملایم 3 درصد است که از جنوب به شمال پایین می آید و انحنای شعاع 20 کیلومتری را برای رانندگان فراهم می کند. نمای بهتردر ورودی به ویاداکت میلاو.
برای جلوگیری از تغییر شکل خرپاهای فلزی - اساس مسیر جاده میجو در نتیجه ترافیک جاده ای، گروه تحقیقاتی Appia یک مخلوط آسفالت ویژه با استفاده از رزین های معدنی ایجاد کرده است. چنین مخلوطی هنگام گذاشتن به راحتی با تغییر شکل پایه سازگار می شود ، ترک نمی خورد ، در حالی که دارای سطح کافی مقاومت در برابر سایش لازم برای استفاده در جاده ها است.
 |
 |
حرکت در دو خط در هر جهت انجام می شود. ارتفاع ستون ها از 77 تا 244.96 متر متغیر است، قطر طولانی ترین ستون در پایه 24.5 متر و در بستر جاده 11 متر است.
هر تکیه گاه شامل 16 بخش است که وزن هر بخش 2230 تن است. این قطعات در محل از قطعاتی به وزن 60 تن، عرض 4 متر و طول 17 متر مونتاژ شدند. هر یک از این ستون ها از دکل هایی به ارتفاع 97 متر پشتیبانی می کند.
در دست ساخت Viaduc de Millauابتدا ستون‌ها همراه با تکیه‌گاه‌های موقت مونتاژ شدند، سپس قسمت‌هایی از بوم با استفاده از جک‌های هیدرولیک کنترل‌شده از ماهواره، هر ۴ دقیقه ۶۰۰ میلی‌متر از طریق تکیه‌گاه‌ها بیرون کشیده شد.
پل راهرو Miillau توسط شورای پیرنه-جنوب به عنوان یکی از 18 مکان بزرگ پیرنه-جنوب به دلیل میراث فرهنگی، فنی و صنعتی و پتانسیل گردشگری آن شناخته شده است.
