زندگی نامه هومر محل تولد.

به طور سنتی اعتقاد بر این است که هومر نابینا بوده است و تعدادی از شهرهای ایونیا ادعا می کنند که زادگاه این شاعر است. با این حال، به طور کلی، زندگی نامه هومر یک نقطه خالی است. هیچ قطعیتی در زندگی هومر وجود ندارد. هشت زندگینامه ای که حفظ شده است مربوط به تاریخ متأخر است و مملو از گفته های اسطوره ای و ادعاهای غیرقابل قبول است.

حتی زادگاهش هم دقیقا مشخص نیست. قبلاً در دوران باستان، بسیاری از شهرها و روستاها در مورد افتخار بودن زادگاه هومر اختلاف داشتند. هفت روستا برای زادگاه هومر می جنگند: یوس، کولوفون، سالامیس، خیوس، اسمیرنا، آتن و اسپارت.

گزینه‌ها چهار شهر دیگر را ارائه می‌دهند و اطلاعیه‌های دیرهنگام حتی در مورد بیست متقاضی صحبت می‌کنند. به احتمال زیاد شاعر در کیوس (جزیره ای به همین نام) یا در شهر اسمیرنای مالزی به دنیا آمده است. با این حال، منابع باستانی به اتفاق آرا به جزیره یوس به عنوان محل مرگ و دفن او اشاره می کنند.

زمان زندگی هومر نیز متناقض است. هرودوت (484-406 قبل از میلاد) می گوید که قرن چهارم قبل از میلاد است، در حالی که توسیدید (471-395 قبل از میلاد) قرن هشتم قبل از میلاد را ذکر می کند. توصیف برخی از نویسندگان درباره هومر متاخر که وی در دوران جنگ تروا یعنی در قرن XII یا XIII قبل از میلاد می زیسته است، با واقعیت مطابقت ندارد. اکنون اعتقاد بر این است که به احتمال زیاد شاعر در نیمه دوم قرن هشتم و اوایل قرن هفتم قبل از میلاد می زیسته است.

در زمان های قدیم هیچ کس در وجود هومر شک نداشت. افلاطون (429-317 ق.م) می گوید که این شاعر «همه هلاس» و ارسطو (384-322 ق.م) را تربیت کرد. او در بسیاری از جاهای کتاب خود به هومر اشاره می کند. تا قرن 3 قبل از میلاد. برخی از محققین اسکندریه تألیف هومر در ادیسه را مورد تردید قرار داده اند، اما وجود شاعر مورد تردید قرار نگرفته است.

مقاله مرتبط: بلز پاسکال

ادیسه هومر ایلیاد

بارها بحث شده است که چگونه همان شاعر می توانست ایلیاد و ادیسه و همچنین آثاری مانند Batrachomyomachia (جنگ بین قورباغه ها و موش ها)، سرودها و اشعار چرخه حماسی را که معمولاً بعداً مورد توجه قرار می گیرند، بنویسد. از آیات حماسی

در میان محققان، عموماً پذیرفته شده است که مطالب قدیمی ایلیاد و اودسا، که قدمت آن به قرن هشتم قبل از میلاد می‌رسد، فرآیند استانداردسازی و ویرایش را طی کرده است. نقش مهمی در این استانداردسازی را هیپارخوس ستمگر آتن ایفا کرد که خواندن شعر هومری را در جشنواره پاناتن اصلاح کرد.

بسیاری از پژوهشگران حوزه ادبیات کلاسیک معتقدند که این اصلاح باید به ایجاد کتابت متعارف منجر می شد.

فرهنگ شفاهی

تجزیه و تحلیل ساختار و واژگان ایلیاد و ادیسه نشان می دهد که آیات حاوی عبارات تکراری منظم است. حتی آیات هم تکرار می شود. آیا ممکن است ایلیاد و ادیسه اشعار شفاهی در آن زمان توسط شاعری باشد که از مجموعه ای از اشعار و عبارات سنتی حفظ شده استفاده کرده است؟

میلمن پری و لرد آلبرت اشاره می کنند که این سنت شفاهی، بیگانه با فرهنگ مکتوب امروزی، نمونه ای از آن است شعر حماسی، یک فرهنگ فوق العاده شفاهی است.

پاسخ سنتی "فرضیه ثبت نام" است که بر اساس آن هومر بی سواد شعر خود را به عنوان یک کاتب باسواد در قرن ششم قبل از میلاد دیکته کرد. یا زودتر. هومریست‌های رادیکال‌تر مانند گرگوری ناج استدلال می‌کنند که یک متن دست‌نویس متعارف از آیات هومری قبل از دوره هلنیستی وجود نداشته است.

هومر یا گروهی از شاعران؟

آنقدر کم شناخته شده است که چنین حکایتی وجود دارد که می گوید "اشعار را هومر سروده نیست، بلکه شخص دیگری به همین نام سروده است." نام شاعر در زبان یونانی به معنای گروگان است. نظریه ای وجود دارد که این نام از نام گروهی از شاعران به نام هومری گرفته شده است که در لغت به معنای «فرزندان گروگان ها» یعنی وارثان اسیران جنگی است.

زندگینامه

هیچ چیز به طور قطعی در مورد زندگی و شخصیت هومر مشخص نیست.

زادگاه هومر مشخص نیست. هفت شهر برای حق نامیدن وطن او جنگیدند: اسمیرنا، خیوس، کولوفون، سالامیس، رودس، آرگوس، آتن. به گفته هرودوت و پاوسانیاس، هومر در جزیره آیوس در مجمع الجزایر سیکلادس درگذشت. احتمالاً ایلیاد و ادیسه در سواحل آسیای صغیر یونان، محل سکونت قبایل ایونی، یا در یکی از جزایر مجاور ساخته شده اند. با این حال، گویش هومری اطلاعات دقیقی در مورد وابستگی قبیله ای هومر به دست نمی دهد، زیرا این گویش ترکیبی از گویش های ایونی و آئولیایی زبان یونان باستان است. این فرض وجود دارد که گویش هومری شکلی از کوئین شاعرانه است که مدت ها قبل از زمان فرضی زندگی هومر شکل گرفته است.

به طور سنتی، هومر به عنوان نابینا به تصویر کشیده می شود. به احتمال زیاد این بازنمایی از حقایق واقعی زندگی هومر سرچشمه نمی گیرد، بلکه بازسازی معمولی ژانر زندگی نامه باستانی است. از آنجایی که بسیاری از پیشگویان و خوانندگان برجسته افسانه ای نابینا بودند (مثلاً تیرسیاس)، طبق منطق باستانی که موهبت نبوی و شاعرانه را به هم مرتبط می کرد، این فرض که هومر نابینا بود بسیار قابل قبول به نظر می رسید. علاوه بر این، خواننده Demodocus در The Odyssey از بدو تولد نابینا است، که می تواند به عنوان زندگی نامه ای نیز تلقی شود.

افسانه ای در مورد دوئل شاعرانه هومر با هزیود وجود دارد که در مقاله "مسابقه هومر و هزیود" شرح داده شده است که حداکثر تا قرن 3 قبل از میلاد ایجاد شده است. قبل از میلاد مسیح ه. و به گفته بسیاری از محققین و خیلی زودتر. ظاهراً شاعران در جزیره اوبوئا در بازی هایی به افتخار آمفیدموس درگذشته ملاقات کردند و هر کدام بهترین اشعار خود را خواندند. پادشاه پاند که در این مسابقه نقش داور را بر عهده داشت، پیروزی را به هزیود داد، زیرا او خواستار کشاورزی و صلح است و نه جنگ و نبرد. با این حال، همدردی حضار از جانب هومر بود.

علاوه بر ایلیاد و ادیسه، هومر با تعدادی از آثاری که بدون شک بعداً ساخته شده است، اعتبار دارد: "سرودهای هومری" (قرن های هفتم - پنجم قبل از میلاد، همراه با هومر، قدیمی ترین نمونه های شعر یونانی به شمار می روند)، شعر طنز. "مارگیت" و غیره.

معنای نام "هومر" (برای اولین بار در قرن هفتم قبل از میلاد یافت شد، زمانی که کالین افسوس او را نویسنده Thebaid نامید) در دوران باستان، گزینه های "گروگان" (Hesychius) توضیح داده شد. پیرو» (ارسطو) یا «مرد کور» (ایفور کیمسکی) پیشنهاد شد، «اما همه این گزینه‌ها به اندازه پیشنهادهای مدرن قانع‌کننده نیستند تا به آن معنای «ترکیب‌کننده» یا «همراه» نسبت دهند.<…> کلمه داده شدهدر شکل یونی آن، Ομηρος تقریباً یک نام شخصی واقعی است.

سوال هومری

دوره عتیقه

افسانه های این زمان ادعا می کردند که هومر حماسه خود را بر اساس اشعار شاعر فانتزیا در طول جنگ تروا خلق کرد.

«تحلیلگران» و «وحد گرایان»

هومر (حدود 460 قبل از میلاد)

ویژگی های هنری

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ترکیبی ایلیاد، «قانون ناسازگاری زمانی» است که توسط تادئوس فرانتسویچ زلینسکی تدوین شده است. این در این واقعیت است که «در هومر داستان هرگز به نقطه عزیمت خود باز نمی گردد. از این نتیجه می شود که کنش های موازی هومر را نمی توان به تصویر کشید. تکنیک شعری هومر فقط بعد ساده، خطی و نه دوتایی مربع را می شناسد. بنابراین، گاهی اوقات رویدادهای موازی به صورت متوالی ترسیم می شوند، گاهی اوقات یکی از آنها فقط ذکر یا حتی خاموش می شود. این امر برخی از تضادهای خیالی را در متن شعر توضیح می دهد.

محققان به انسجام آثار، توسعه مداوم عمل و تصاویر جامد شخصیت های اصلی اشاره می کنند. مقایسه هنر کلامی هومر با هنرهای زیبادر آن دوران اغلب از سبک هندسی اشعار صحبت می کنند. با این حال، نظرات مخالف نیز با روحیه تحلیل گرایانه در مورد وحدت ترکیب ایلیاد و ادیسه بیان می شود.

سبک هر دو شعر را می توان فرمولی دانست. در این مورد، فرمول نه به عنوان مجموعه ای از تمبرها، بلکه به عنوان سیستمی از عبارات انعطاف پذیر (تغییرپذیر) درک می شود که با مکان متریک خاصی از خط مرتبط است. بنابراین، حتی زمانی که یک عبارت خاص فقط یک بار در متن آمده است، می توان از یک فرمول صحبت کرد، اما می توان نشان داد که بخشی از این سیستم بوده است. علاوه بر فرمول های واقعی، قطعات مکرری از چندین خط وجود دارد. به عنوان مثال، هنگامی که یک قهرمان صحبت های دیگری را بازگو می کند، متن را می توان دوباره به طور کامل یا تقریباً کلمه به کلمه بازتولید کرد.

هومر با القاب مرکب مشخص می شود ("سریع پا"، "انگشت صورتی"، "رعد و برق"). معنای این القاب و دیگر القاب را نباید به صورت موقعیتی در نظر گرفت، بلکه باید در چارچوب سیستم فرمول سنتی در نظر گرفت. بنابراین، آخایی ها حتی اگر در زره توصیف نشده باشند، «پاهای گاومیش» هستند، و آشیل حتی در هنگام استراحت «سریع پا» است.

مبنای تاریخی اشعار هومر

در اواسط قرن نوزدهم، این عقیده در علم غالب شد که ایلیاد و ادیسه غیر تاریخی هستند. با این حال، کاوش هاینریش شلیمان در تپه هیسارلیک و در میکنه نشان داد که این درست نیست. بعداً اسناد هیتی و مصری کشف شد که در آنها مشابهت های خاصی با وقایع جنگ افسانه ای تروا یافت می شود. رمزگشایی خط هجایی میکنی (خطی B) اطلاعات زیادی در مورد زندگی در عصر ایلیاد و ادیسه ارائه کرده است، اگرچه هیچ قطعه ادبی از این خط یافت نشده است. با این وجود، داده‌های اشعار هومر به نحوی پیچیده با منابع باستان‌شناسی و اسناد موجود مرتبط است و نمی‌توان از آن‌ها بدون انتقاد استفاده کرد: داده‌های «نظریه شفاهی» گواه تحریف‌های بسیار بزرگی است که باید با داده‌های تاریخی در سنت‌هایی از این دست به وجود آید.

هومر در فرهنگ جهانی

تصویرسازی قرون وسطی برای ایلیاد

در اروپا

سیستم آموزشی که در پایان دوران کلاسیک ایجاد شد یونان باستانبر اساس مطالعه اشعار هومر ساخته شده است. آنها به طور جزئی یا حتی کامل حفظ می کردند، تلاوت هایی در مورد موضوعات آن سازماندهی می شد و غیره. این سیستم توسط روم به عاریت گرفته شد، جایی که جایگاه هومر از قرن اول قبل از میلاد پذیرفته شد. n ه. توسط ویرژیل اشغال شده است. در دوران پساکلاسیک، اشعار بزرگ هگزامتریک به گویش هومری به تقلید یا در رقابت با ایلیاد و ادیسه سروده می شد. از جمله آنها می توان به "Argonautics" اثر آپولونیوس رودز، "رویدادهای پسا هومر" اثر کوئینتوس از اسمیرنا و "ماجراهای دیونوسوس" اثر نونوس از پانوپولیتان اشاره کرد. سایر شاعران هلنیستی با شناخت شایستگی های هومر، از شکل حماسی بزرگ خودداری کردند و معتقد بودند که "در رودخانه های بزرگ آب گل آلود وجود دارد" (کالیماخوس)، یعنی فقط در یک اثر کوچک می توان به کمال بی عیب و نقص رسید.

در ادبیات رم باستاناولین اثر بازمانده (پاره‌ای) ترجمه‌ای از ادیسه توسط لیویوس آندرونیکوس یونانی است. اثر اصلی ادبیات رومی - حماسه قهرمانانه Aeneid اثر ویرجیل تقلیدی از ادیسه (6 کتاب اول) و ایلیاد (6 کتاب آخر) است. تأثیر اشعار هومری را تقریباً در تمام آثار ادبیات کهن می توان دید.

هومر به دلیل ارتباط بسیار ضعیف با بیزانس و ناآگاهی از زبان یونانی باستان، عملاً برای قرون وسطی غربی ناشناخته است، با این حال، حماسه قهرمانانه هگزامتریک در فرهنگ باقی مانده است. پراهمیتبا تشکر از ویرجیل

در روسیه

قطعاتی از هومر نیز توسط لومونوسوف ترجمه شد، اولین ترجمه بزرگ شاعرانه (شش کتاب از ایلیاد در منظومه اسکندریه) متعلق به یرمیل کوستروف است (). به ویژه برای فرهنگ روسیه، ترجمه ایلیاد توسط نیکولای گندیچ (به پایان رسیده) است که از اصل با دقت خاص و بسیار با استعداد ساخته شده است (به گفته پوشکین و بلینسکی).

هومر همچنین توسط V. A. Zhukovsky، V. V. Veresaev و P. A. Shuisky ترجمه شد ("ادیسه"، 1948، انتشارات دانشگاه اورال، نسخه 900 نسخه)

ادبیات

متون و ترجمه ها

• ترجمه نثر روسی: آثار کامل هومر. / مطابق. G. Yanchevetsky. Revel, 1895. 482 صفحه (ضمیمه مجله Gymnasium)
• در مجموعه کتابخانه کلاسیک لوب، آثار در 5 جلد (شماره 170-171 - ایلیاد، شماره 104-105 - ادیسه) منتشر شد. و نیز شماره 496 - سرودهای هومری، آپوکریفای هومری، شرح حال هومر.
• در مجموعه «مجموعه بوده» آثار در 9 جلد «ایلیاد» (مقدمه و 4 جلد)، «ادیسه» (3 جلد) و سرود منتشر شده است.
• کراوس وی. ام.فرهنگ لغت هومر (به ایلیاد و ادیسه). از 130 شکل. در متن و نقشه تروا. SPb.، A. S. Suvorin. 1880. 532 stb. ( نمونه ای از نشریه مدرسه قبل از انقلاب)
• بخش اول. یونان // ادبیات عتیقه. - سن پترزبورگ: دانشکده فیلولوژی دانشگاه دولتی سنت پترزبورگ، 2004. - T. I. - ISBN 5-8465-0191-5

تک نگاری ها در مورد هومر

• پتروشفسکی دی.ام.جامعه و دولت در هومر م.، 1913.
• Zelinsky F.F.روانشناسی هومری. ص، مؤسسه انتشارات فرهنگستان علوم، 1920م.
• آلتمن ام اس.بقایای نظام قبیله ای به نام های خاص هومر. (Izvestiya GAIMK. مسأله 124). M.-L.: OGIZ، 1936. 164 صفحه. 1000 نسخه.
• Freidenberg O. M.اسطوره و ادبیات دوران باستان. م.: ووست. روشن شد 1978. 2nd ed., add. م.، 2000.
• تولستوی I.I.آدس: آفرينندگان باستان و حاملان حماسه باستاني. M.: Nauka، 1958. 63 صفحه.
• Losev A.F. هومر. م.: GUPI، 1960. 352 p. 9 t.e.
  • ویرایش دوم (سریال "زندگی افراد قابل توجه"). م.: مول. پاسداران، 1996=2006. 400 صفحه
• یارخو و.ن.گناه و مسئولیت در حماسه هومری. قاصد تاریخ باستان ، 1962، شماره 2، ص. 4-26.
• ساخارنی ن. ال.حماسه هومری. M.: KhL, 1976. 397 صفحه. 10000 نسخه.
• گردزیانی ر.و. مسائل حماسه هومری. تبل: انتشارات تبل. un-ta, 1978. 394 صفحه. 2000 نسخه.
• Shtal I.V.دنیای هنری حماسه هومری. مسکو: ناوکا، 1983. 296 صفحه، 6900 نسخه.
• کانلیف ​​آر.جی. واژگانی از گویش هومری. L.، 1924.
• لومان ام. هومریشه وورتر.بازل، 1950.
• تریو ام. فون هومر زور لیریک. مونیخ، 1955.
• ویتمن سی.اچ. هومر و سنت قهرمانانهآکسفورد، 1958.
• لرد A. راوی. م.، 1994.

پذیرایی هومر:

• اگونوف A.N.هومر در ترجمه های روسی قرن 18-19. M.-L.، 1964. (ویرایش دوم) M.: Indrik، 2001.

کتابشناسی سرودهای هومری

• ترجمه سرودهای Evelyn White (انگلیسی)
• در مجموعه "Collection Budé": homere. سرودها. Texte établi et traduit par J. Humbert. چاپ هشتم 2003. 354 ص.

ترجمه روسی:

• سرودهای فردی توسط S. P. Shestakov ترجمه شده است.
• سرودهای هومری. / مطابق. V. Veresaeva. م.: ندرا، 1926. 96 ص.
  • تجدید چاپ: سرودهای عتیقه. M.: انتشارات دانشگاه دولتی مسکو. 1988، ص 57-140 و کام.
• سرودهای هومری. / مطابق. و کام. E. G. Rabinovich. M.: کارت بلانچ، .

پژوهش:

• درویتسکی A.N.سرودهای هومری. تحلیل بنای تاریخی در ارتباط با تاریخچه مطالعه آن. خارکف، 1889. 176 صفحه.

یادداشت

پیوندها

مشخص نیست که نویسنده بزرگ یونان باستان کجا و چه زمانی متولد شده است. چندین نسخه از زندگی نامه هومر وجود دارد. برخی معتقدند که او مدت کوتاهی پس از جنگ تروا یا حتی در طول آن به دنیا آمده و زندگی کرده است و به خوبی می تواند شاهد عینی آن حوادث غم انگیز باشد. برخی دیگر مطمئن هستند که او 100، 140 یا 240 سال پس از سقوط تروا "سالم" بوده است. رومیان باستان - پلینی، کورنلیوس نپوس، سیسرو، یک باور مشترک را بیان می کنند: هومر در پایان قرن دهم یا در سپیده دم قرن نهم قبل از میلاد کار می کرد.

هم در مورد تاریخ تولد و هم در مورد محل تولد او اختلافات بی پایان است. هفت شهر مدعی هستند که زادگاه داستان سرای بزرگ یونان باستان هستند: آتن، آیوس، کولوفون، اسمیرنا، خیوس، آرگوس، سالامیس. اما این تمام لیست نیست. «سیاست‌ها» و حتی کشورهایی وجود دارند که حق دارند چنین نام پرافتخار «وطن هومر» را یدک بکشند.

افسانه ها

طبیعت پوچی را تحمل نمی کند. در اینجا شکاف هایی وجود دارد بیوگرافی کوتاههومر پر از افسانه ها، تمثیل ها و افسانه های مختلف بود. کدام یک از آنها درست و کدام تخیلی ناشناخته است. به عنوان مثال، قدیمی ها معتقد بودند که سال های گذشتهزندگی هومر به مسئله منشأ خود علاقه مند بود و با این معمای حل نشده به اوراکل رفت. دومی ساده پاسخ داد: وطن مادرت آیوس است. در این زمین راه زمینی شما به پایان خواهد رسید. تنها چیز: مراقب هرگونه معماهای جوانان باشید. مدت کوتاهی پس از پیش بینی، هومر به این جزیره رفت. وقتی در ساحل به فکر نشستم، پسران ماهیگیر را دیدم. صحبت از شکار بود. پسرها با معما به سؤالات پیرمرد پاسخ دادند، می گویند آنچه را که گرفتند به دریا انداختند، اما آنچه را که نتوانستند بگیرند ما با خود حمل می کنیم. هومر نتوانست منظور ماهیگیران را بفهمد. غمگین و در فکر عمیق به خانه رفت و متوجه نشد که چگونه زمین خورد و افتاد. سه روز گذشت و مرد. نویسنده ایلیاد در جزیره یونانی خیوس به خاک سپرده شد.

سوال هومری

مردم یونان هرگز این واقعیت را که شعرهای "ایلیاد" و "اودیسه" توسط موهبت شاعرانه هومر خلق شده اند، زیر سوال نبردند. شکاکان نسبتاً اخیراً - در قرن 18 ظاهر شدند. برخی از منتقدان سعی کردند هومر را به طور کامل از «حق مؤلف» بر اشعار بزرگ سلب کنند و بدین وسیله شهرت و مقام اول پرافتخار او را در تاریخ ادبیات از بین ببرند. برخی دیگر معتقد بودند که تنها بخشی از آثار او توسط خودش خلق شده است و شایستگی او این بود که «قطعات» نامتجانس را جمع آوری و در یک کل واحد ترکیب کرد. به عنوان مثال، در سال 1795 فردریش آگوست ولف، زبان شناس آلمانی، کتابی را منتشر کرد که به مطالعه آثار شاعر یونان باستان اختصاص داشت. او استدلال کرد که در زمان هومر، یونانیان باستان هنوز زبان نوشتاری نداشتند. بنابراین تمام آهنگ ها و اشعار حفظ و به صورت شفاهی منتقل می شد. نتیجه، به گفته نویسنده، تنها یک است: ایجاد و ذخیره در حافظه آثاری با اندازه حجیم و متفاوت در وحدت هنری مانند ادیسه و ایلیاد غیرممکن است.

بنابراین، "مسئله هومری" که هنوز جهان را پریشان می کند، مطرح شد. جالب است بدانید که گوته، شیلر، فاس و بسیاری دیگر از نویسندگان و فیلسوفان مشهور مخالف این نسخه بودند.

سایر گزینه های بیوگرافی

• اولین ترجمه قطعات از هومر متعلق به M. Lomonosov است. ایلیاد با دقت و استعداد خاصی توسط نیکولای گندیچ در سال 1829 ترجمه شد.
• ادبیات عتیقه نه زندگی نامه از شاعر بزرگ یونان باستان را ارائه می دهد. هیچ یک از آنها با واقعیت مطابقت ندارند و بیشتر حاوی اسطوره ها و سنت ها هستند.

نمره بیوگرافی

ویژگی جدید! میانگین امتیازی که این بیوگرافی دریافت کرده است. نمایش رتبه

این صفحه شامل بیوگرافی هومر است.

نام: هومر (هومر)
تاریخ تولد: 850 ق.م ه.
سن: 90 سال
تاریخ مرگ: 760 ق.م ه.
محل تولد: اسمیرنا، ترکیه

هومر شاعر یونان باستان، داستان سرا، گردآورنده افسانه ها، نویسنده آثار ادبی باستانی ایلیاد و ادیسه است.

مورخان اطلاعات دقیقی از تاریخ تولد راوی در دست ندارند. محل تولد شاعر همچنان یک راز باقی مانده است. مورخان بر این باورند که محتمل ترین دوره زندگی هومر قرن 10-8 قبل از میلاد است. یکی از شش شهر محل وطن احتمالی شاعر در نظر گرفته می شود: آتن، رودس، خیوس، سالامیس، اسمیرنا، آرگوس.

بیش از ده ها شهرک دیگر یونان باستان توسط نویسندگان مختلف در زمان های مختلف در ارتباط با تولد هومر ذکر شده است. اغلب، راوی را بومی اسمیرنا می دانند. آثار هومر خطاب به تاریخ باستانی جهان است، آنها از معاصران نامی نمی برند، که تاریخ گذاری دوره زندگی نویسنده را پیچیده می کند. افسانه ای وجود دارد که خود هومر محل تولد خود را نمی دانست. از اوراکل، داستان‌نویس فهمید که جزیره آیوس زادگاه مادرش بوده است.

داده های زندگی نامه ای در مورد زندگی راوی، ارائه شده در آثار قرون وسطی، تردیدهایی را در بین مورخان ایجاد می کند. در آثاری درباره زندگی شاعر آمده است که هومر نامی است که شاعر به دلیل نابینایی اکتسابی دریافت کرده است. در ترجمه، می تواند به معنای "کور" یا "هدایت شده" باشد. مادرش در بدو تولد نام او را Melesigen گذاشت که به معنای «متولد در کنار رودخانه ملس» است. طبق یکی از افسانه ها، هومر با دیدن شمشیر آشیل کور شد. برای تسلیت، الهه تتیس به او موهبت آواز اعطا کرد.

روایتی وجود دارد که شاعر «غلام» نبوده، بلکه «رهبر» بوده است. پس از نابینایی راوی، او را هومر نامیدند، بلکه برعکس، بینایی خود را باز یافت و شروع به سخن گفتن عاقلانه کرد. به گفته بسیاری از زندگی نامه نویسان باستان، Melesigen از زنی به نام Cripheis متولد شد.

راوی در اعیاد مردم شریف، در مجالس شهرستانی و در بازارها سخنرانی می کرد. به گفته مورخان، یونان باستان دوران شکوفایی خود را در دوران زندگی هومر تجربه کرد. این شاعر با سفر از شهر به شهر، بخش‌های جداگانه‌ای از آثار خود را می‌خواند. او از احترام برخوردار بود، مسکن، غذا داشت و سرگردان کثیفی نبود، که زندگی‌نامه‌نویسان گاهی او را به این شکل تصویر می‌کنند.

نسخه ای وجود دارد که ادیسه، ایلیاد و سرودهای هومری کار نویسندگان مختلف است و هومر فقط یک مجری بوده است. مورخان این روایت را می دانند که شاعر متعلق به خانواده ای از خوانندگان است. در یونان باستان، صنایع دستی و سایر مشاغل اغلب از نسلی به نسل دیگر منتقل می شد. در این صورت هر یک از اعضای خانواده می توانست با نام هومر اجرا کند. از نسلی به نسل دیگر، تاریخ و نحوه اجرا از نسبی به نسبی منتقل شد. این امر همچنین دوره متفاوت خلق اشعار را توضیح می‌دهد و موضوع را با تاریخ‌های زندگی راوی روشن می‌کند.

شکل گیری شاعر

یکی از مفصل ترین داستان ها در مورد ظهور هومر به عنوان یک شاعر از هرودوت هالیکارناسوس است که سیسرو او را "پدر تاریخ" نامید. به گفته مورخ باستان، این شاعر در بدو تولد ملسیگن نام داشت. او با مادرش در اسمیرنا زندگی کرد و در آنجا شاگرد صاحب مدرسه، فیمیوس شد. ملسیگن بسیار باهوش بود و علوم را به خوبی درک می کرد.

معلم مرد و مدرسه را به بهترین شاگردش سپرد. پس از مدتی کار به عنوان مربی، Melesigen تصمیم گرفت تا دانش خود را در مورد جهان عمیق تر کند. مردی به نام منتس که اصالتاً اهل جزیره لفکادا بود، داوطلبانه به او کمک کرد. ملسیگن مدرسه را بست و با کشتی یکی از دوستانش به سفر دریایی رفت تا شهرها و کشورهای جدید را ببیند.

در طول سفر معلم پیشینداستان ها، افسانه ها را جمع آوری کرد، در مورد آداب و رسوم مردم محلی پرسید. ملزیگن با رسیدن به ایتاکا احساس ناراحتی کرد. منتس زیر نظر یک فرد قابل اعتماد ماهواره را ترک کرد و به خانه رفت. Melesigenes سفر بعدی خود را پیاده رفت. در بین راه داستان هایی را که در سفر جمع آوری کرده بود می خواند.

به گفته هرودوت هالیکارناسوس، راوی سرانجام در شهر کولوفون نابینا شد. در آنجا او یک نام جدید انتخاب کرد. محققان مدرنمایلند داستان هرودوت و همچنین نوشته‌های دیگر نویسندگان باستانی درباره زندگی هومر را زیر سؤال ببرند.

سوال هومری

در سال 1795، فردریش آگوست ولف، در مقدمه انتشار متن اشعار داستان‌نویس یونان باستان، نظریه‌ای را مطرح کرد که «مسئله هومری» نام داشت. نکته اصلی نظر دانشمند این بود که شعر در زمان هومر یک هنر شفاهی بود. یک داستان سرگردان کور نمی تواند نویسنده یک اثر هنری پیچیده باشد.

هومر آهنگ ها، سرودها، حماسه های موسیقی را ساخت که اساس ایلیاد و ادیسه را تشکیل دادند. به گفته ولف، ظاهر تمام شده شعر به لطف سایر نویسندگان به دست آمده است. از آن زمان، دانشمندان درگیر در کار هومر به دو اردو تقسیم شده اند: "تحلیلگران" از نظریه ولف حمایت می کنند و "یونیتیست ها" بر این عقیده اند که حماسه کاملاً متحد است.

نابینایی

برخی از پژوهشگران آثار هومر می گویند که شاعر بینا بوده است. به نفع فقدان بیماری راوی این واقعیت است که فیلسوفان و متفکران در یونان باستان را افرادی محروم از دید معمولی، اما دارای استعداد نگریستن به ماهیت چیزها می دانستند. کوری می تواند مترادف با خرد باشد. هومر را یکی از خالقان تصویری جامع از جهان، نویسنده شجره نامه خدایان می دانستند. حکمت او بر همه آشکار بود.

زندگی نامه نویسان قدیم در آثار خود پرتره دقیقی از هومر نابینا آورده اند، اما آثار خود را قرن ها پس از مرگ شاعر سروده اند. از آنجایی که هیچ داده قابل اعتمادی در مورد زندگی شاعر حفظ نشده است، تفسیر زندگی نامه نویسان باستان نمی تواند کاملاً صحیح باشد. این نسخه با این واقعیت پشتیبانی می شود که همه بیوگرافی ها حاوی وقایع ساختگی هستند که شخصیت های اسطوره ای را شامل می شود.

آثار هنری

شواهد باستانی باقی مانده این ایده را به دست می دهد که در دوران باستان، نوشته های هومر منبعی از حکمت محسوب می شد. اشعار دانشی در مورد همه حوزه های زندگی - از اخلاق جهانی گرفته تا مبانی هنر نظامی - می دهد.

پلوتارک این را نوشت فرمانده بزرگاسکندر مقدونی همیشه نسخه ای از ایلیاد را نزد خود نگه می داشت. به کودکان یونانی خواندن بر اساس ادیسه آموزش داده می شد و فیلسوفان فیثاغورثی بخش هایی از آثار هومر را به عنوان وسیله ای برای اصلاح روح تجویز می کردند.

هومر را نویسنده نه تنها ایلیاد و ادیسه می دانند. راوی می تواند خالق شعر طنز «مارگیت» و «سرودهای هومری» باشد. در میان دیگر آثار منسوب به داستان‌نویس یونان باستان، چرخه‌ای از متون در مورد بازگشت قهرمانان جنگ تروا به یونان وجود دارد: Cypria، The Capture of Ilion، Ethiopian، The Little Iliad، Returns. اشعار هومر با زبان خاصی متمایز می شود که در گفتار محاوره مشابهی نداشت. نحوه روایت داستان ها را به یاد ماندنی و جالب می کرد.

مرگ

افسانه ای وجود دارد که مرگ هومر را توصیف می کند. در دوران پیری، قصه گوی نابینا به جزیره آیوس رفت. هومر در سفر با دو ماهیگیر جوان روبرو شد که از او معمایی پرسیدند: "ما چیزی داریم که نگرفتیم و آنچه را گرفتیم دور انداختیم." شاعر مدتها به حل معما فکر کرد، اما نتوانست پاسخ درستی پیدا کند. پسرها شپش گرفتند نه ماهی. هومر به قدری آزرده شد که نتوانست معما را حل کند که لیز خورد و ضربه ای به سرش زد.

بر اساس روایت دیگری، راوی خودکشی کرد، زیرا مرگ برای او به اندازه از دست دادن تیزبینی ذهنی وحشتناک نبود.

حدود دوازده زندگی نامه از راوی وجود دارد که از دوران باستان به زمان ما رسیده است، اما همه آنها حاوی عناصر افسانه ای و ذکر مشارکت خدایان یونان باستان در وقایع زندگی هومر هستند.
این شاعر با کمک شاگردانش آثار خود را در خارج از یونان باستان توزیع کرد. به آنها هومرید می گفتند. آنها در شهرهای مختلف پرسه می زدند و آثار معلم خود را در میادین اجرا می کردند.

آثار هومر در یونان باستان بسیار محبوب بود. حدود نیمی از تمام طومارهای پاپیروس یونان باستان گزیده ای از آثار مختلف شاعر است.
نوشته های داستان نویس به صورت شفاهی مخابره می شد. اشعاری که امروزه می شناسیم توسط ارتش شاعران ستمگر آتنی Peisistratus جمع آوری و به صورت آثار منسجمی از آهنگ های ناهمگون ساخته شده است. برخی از قسمت های متون با در نظر گرفتن خواسته های مشتری ویرایش شدند.
اوسیپ ماندلشتام نثر نویس شوروی در سال 1915 شعر «بی خوابی. هومر بادبان های تنگ» که در آن به راوی و قهرمانان شعر «ایلیاد» متوسل شد.
تا اواسط دهه هفتاد قرن بیستم، وقایع شرح داده شده در اشعار هومر، داستانی ناب محسوب می شد. اما سفر باستان شناسی هاینریش شلیمان که تروا را پیدا کرد، ثابت کرد که کار شاعر یونان باستان بر اساس رویدادهای واقعی است. پس از چنین کشفی، ستایشگران افلاطون به امید روزی که باستان شناسان آتلانتیس را نیز خواهند یافت، تقویت شدند.

هومر، فیلسوف و شاعر و داستان سرای معروف یونان باستان، شخصیت افسانه ای تاریخ باستان است. او را خالق اشعار حماسی به نام ایلیاد و ادیسه می دانند، اما هیچ چیز به طور قطعی درباره این شخص مشخص نیست.

در دوران باستان، نه زندگی نامه هومر نوشته شد، اما همه آنها فقط بر اساس افسانه های باستانی بودند. طبق یکی از این افسانه ها، هفت شهر برای حق نامیدن زادگاه شاعر با هم رقابت کردند: آرگوس، آتن، کولوفون، رودس، سالامیس، اسمیرنا و خیوس.

محققان مدرن تمایل دارند بر این باورند که شاعر در قرن هشتم قبل از میلاد می زیسته است. ه. اما هرودوت مورخ یونانی باستان معتقد بود که هومر قبلاً در قرن 9 قبل از میلاد کار می کرد. ه. از قرن 18، یک "مسئله هومری" در علم وجود داشته است. این بر اساس بحث و جدل پیرامون نویسنده، زمان و تاریخ ایجاد ادیسه و ایلیاد است.

فرض بر این است که این آثار بسیار دیرتر از وقایع منعکس شده در آنها نوشته شده است، اما قبل از قرن ششم قبل از میلاد. ه. آنها به احتمال زیاد در سواحل آسیای صغیر یونان یا در اطراف آن شکل گرفتند.

سنت نشان دادن هومر به عنوان یک مرد نابینا نیز بعید است که مبنای واقعی داشته باشد. تصویر یک پیرمرد نابینا و محتاط مشخصه درک باستانی واقعیت بود، زیرا یونانیان باستان پیوندی ناگسستنی بین هدیه شعر و هدیه نبوت می دیدند.

همچنین یک اثر باستانی به نام "مسابقه هومر و هزیود" وجود دارد. این داستان از دوئل خلاقانه شاعران می گوید که در آن هزیود پیروز رسمی شد، اما در عین حال تماشاگران به وضوح در کنار هومر بودند.

علاوه بر اشعار حماسی معروف، گاهی آثار دیگری نیز به هومر نسبت می دهند، مثلاً «سرودهای هومری» یا منظومه «مارگیت». اما به طور قابل اعتماد ثابت شده است که آنها بسیار دیرتر از ایلیاد و ادیسه ایجاد شده اند. به گفته پاوسانیاس و هرودوت، شاعر در جزیره آیوس (مجمع الجزایر سیکلادس) درگذشت.