در کلمه "کلنی" ، کسی یک زن بومی را در آغوش افسران با شکوه در سواحل دریای دور تصور خواهد کرد ، کسی - خار در اطراف محیط و پشت آن پسران تراشیده و عصبانی در خال کوبی. و برای تعداد بسیار کمی از مردم "کلنی" خانه های آجری دودی در سایه یک گیاه متالورژی است. در منطقه Donbass و منطقه Dnieper قبل از انقلاب ، "مستعمره" معمولاً منطقه ای بود كه مردم در آن زندگی می كردند و به طور مستقیم با گیاه در ارتباط بودند. اما دو معنی اول در اینجا در اصل درست است: این افراد هر دو اروپایی بودند - متخصصان و روسای کارخانه هایی که با پول کلانشهرهایشان ساخته شده اند ، و کارگران محروم از حق رای که کار اجاره ای آنها کمی بهتر از کار اجباری بود.
من قبلاً نوشته ام که Makeyevka دونتسک کوچک است و به همین ترتیب مرکز شوروی که در محل یک منطقه تجاری-بورژوایی بزرگ شده است ، توسط یک کارخانه متالورژی از مستعمره قدیمی جدا شده است. فقط ، اما در Makeevka-Dmitrievsk - Kirovskaya. و شاید این بزرگترین و جدایی ناپذیرترین کلنی های دونباس باشد.
تاریخچه Makeyevka ، یا بهتر بگوییم شهر دیمیتریفسک ، با کارخانه اتحادیه که در سال 1897 توسط سرمایه گذاران فرانسوی تاسیس شد ، که تا سال 1910 به بزرگترین در امپراتوری روسیه تبدیل شده بود ، من قبلا در قسمت آخر گفتم. همچنین این واقعیت که در آستانه جنگ بزرگ میهنی به اوج خود رسیده ، تولید 2.3 میلیون تن فولاد ، که 10٪ از متالورژی شوروی بود ، پس از جنگ ، کارخانه شروع به از دست دادن زمین کرد ، و به سایر کارخانه ها و کارخانه های Donbass در اعماق اتحاد جماهیر شوروی تسلیم شد. مانند Magnitka یا Severstal. در دهه 2000 ، یک فروپاشی سریع شروع شد ، کارخانه تمام چرخه تولید خود را پس از تولید از دست داد ، تا سال 2009 ، با انحلال کوره های بلند و کوره های گرم ، به کارخانه نورد Makeevsky تبدیل شد ، و چند سال بعد ، که فقط فروشگاه های کمکی و کارخانه شیمی کک بود ، به Makeevsky شاخه ای از یک کارخانه متالورژی. این عکس از دهه 1980 و 90 است که اکنون از ابتدا تا انتها تاریخ است:
از آنجا که قدیمی ترین تراموا در Donbass (1924) Makeyevsky ، که زمانی 8 مسیر داشت ، اکنون نیز دیگر وجود ندارد. Eka نامرئی است ، - شما می گویید ، - در روسیه ، لیست شهرهای بدون تراموا در حال حاضر به ده ها نفر می رسد ، و اخیراً یک سیستم لوکس گرفته شده و با یک ضربه قلم در تاشکند دور از بین رفته است ... اما اوکراین همیشه حمل و نقل برق را با دقت بیشتری انجام داده است ، این مورد در تاریخ آن بود اول ، و همه سیستم های تراموا که در اوکراین بسته شده اند در دونباس هستند: حتی استاخانوف (2007) ، و جنگ فعلی لوگانسک و آودئوفکا را از تراموا محروم کرده است. واسیلی دژارتی ، که در قسمت آخر در مورد آن نوشتم ، به عنوان مجری تراموا Makeyevsky در نظر گرفته می شود ، به خصوص از آنجا که از بین بردن فرسوده (و کجا آنها فرسوده نیستند؟) ، اما سیستم کاملاً کاری کاملاً تصادفی با خرید یک گروه بزرگ مینی بوس همزمان شد. اما حتی 10 سال بعد ، قطعات طولانی از آهنگ های تراموا هنوز در خیابان Kirov نهفته است:
Kirov و Metallurgicheskaya ، به موازات آن ، خیابانهای اصلی Kirovskaya هستند ، در یک خط مستقیم تا مکانهای قسمت قبلی فاصله زیادی ندارند ، اما شما فقط با دور زدن گیاه ، که در یک نوار باریک به مدت 5 کیلومتر امتداد دارد ، می توانید به آنجا بروید. طرف كیروف خود به مستعمره قدیمی (در جنوب) و Sovkolonia (در شمال) تقسیم می شود ، تقریباً در محل تلاقی آن میدان كیروف با یك بنای یادبود برای یك كارگر كارخانه - یك سرباز ارتش سرخ در مقابل دودهای شیمیایی كك قرار دارد. در سمت راست ساختمان مدیریت نیروگاه قرار دارد (هیچ کدام) و در سمت چپ ...
در سمت چپ ، ساختمان پنج طبقه بالا می رود - یعنی نه خروشچف ، بلکه خانه متخصصان سنگین به سبک پساساختارگرایانه:
او از انتها است ، نگاهی به حیاط دارد. مقیاس کاملاً دیرهنگام شوروی است ، اگرچه در واقع دهه 1930 است:
در آن سوی میدان ، در امتداد خیابان کیروف ، یک خانه سازنده دیگر با شکلی پیچیده وجود دارد ... چقدر من این سبک را در تمام عاشقانه های خشن و شوق آن دوست دارم ... "من ، درامز ، متعهد می شوم تا پایان امسال بیست و هشت هزار تن بدهم!"
خوب ، این بنای یادبود در واقع خود سرگئی میرونیچ است که نام او در سال 1933 به این گیاه داده شد. پشت سر او کاخ فرهنگ متالورژیست ها ، این کلیسای جامع شهر سوسیالیستی شوروی ، در مقیاس کاملاً شایسته گل سرسبد متالورژی سوسیالیست قرار دارد.
تاریخ ساخت - در نما. اگرچه ارزش MMK در آن زمان در حال سقوط بود ، اما به طور مطلق مقیاس تولید آن به رشد ادامه داد و حتی بزرگترین کوره بلند در Donbass شماره 2 هنگام بازسازی در سال 1944 منفجر شد. هنگامی که این مرکز تفریحی در حال ساخت بود ، گیاه بیش از سایر کشورهای اروپایی بزرگ فلز تولید کرد (معمولاً بنا به دلایلی ، آنها لهستان و ایتالیا را به یاد می آورند ، اما در اینجا من واقعاً آن را باور ندارم).
کاخ شکل بسیار پیچیده ای دارد و شاید اگر قبل از جنگ ساخته می شد ، معمار بد پایان می یافت - از نظر نقشه ، این اوکراین ترین سه گانه است!
در سمت عقب ، پله های بسیار زیبایی وجود دارد ، حتی برای قراضه غارت نشده است:
و پشت کاخ فرهنگ - یک پارک گسترده در ویرانه ای عمیق ، همراه با گیاه در املاک مدیر تاسیس شده است. پارک به طرز محسوسی به سمت سراشیبی می رود ، در آن طرف ، پشت درختان ، آب با نام عجیب Gruzskaya روی رودخانه می درخشد (با این وجود رودخانه Krivoy Torets نیز وجود دارد):
در واقع ، من اکنون آرنج هایم را گاز می گیرم - قبل از سفر ، من مقالات لازم را به موقع نخوانده ام ، در مکان مناسب در پانورامای Yandex به اطراف نگاه نکردم ، و در نتیجه ، من عملا "خودم را شکستم" Sovkolonia ، چنین نمونه اولیه ای از شهر اجتماعی ، جایی که آلمان و همكاران اتریشی سازه گرایان شوروی. به عنوان مثال ، یک مدرسه تقریباً مدرن №6 (امروزه ساختمان م Instituteسسه اقتصادی و انسانی Makeyevka) با مجسمه ها به معنای واقعی کلمه در یک بلوک از میدان قرار داشت و مدرسه №21 ، که توسط یک معمار اتریشی ساخته شده بود ، در انتهای خیابان Papanin بود که از میدان به سمت شمال می رفت. اما همانطور که قبلاً ذکر شد ، گوگل و یاندکس درباره زیبایی Makeyevka (در مقابل مشکلات آن) اطلاعات کمی دارند.
بنابراین از آنجا که Sovkolonia جواب نداد ، بیایید از کلنی قدیمی به جنوب برویم. همان خانه مقابل DK از انتها حتی از نمای نمای دیدنی تر است:
بقایای ریل های تراموا ، یک LAZik قدیمی (من فکر کردم که Makeyevka "ذخیره" آنها است تا زمانی که Gorlovka را دیدم) و خانه های پرولتری کاملاً نامشخص:
دختران منطقه طبقه کارگر همان چیزی هستند که باید باشند:
کمی پایین تر - مدرسه هنری №4 در خانه مدیر اول ، هم سن گیاه ، در لبه پارک متالورژیست ها - در واقع پارک پارک وی برای پیاده روی مهندسی فرانسه بود:
در نزدیکی مدرسه ، تقریباً جایی که آخرین عکس گرفته شده است - این یک مانع باشکوه شوروی است:
در پایین خیابان کیروف ، فقط خانه های اسکات برای کارمندان کوچک وجود دارد:
بنابراین ، ما به حیاط ها می رویم. خانه های سبز از داخل به رنگ قرمز درآمده و قلمرو مجاور آن (برخلاف هر چیز دیگر) به طور غیر منتظره ای آراسته بود - ظاهراً این خانه ها ساکنان قدیمی هستند:
یک ساختمان بزرگ که روی wikimapia به عنوان مرکز حسابداری و محاسبات MMZ مشخص شده است ، که ممکن است از ابتدا چیزی شبیه به این بوده باشد:
شبی ، پر از زباله و در لوله های خانه های فرانسوی ، که در رئوس مطالب آن حتی نوعی هنر نو وجود دارد:
از حیاط ، آنها حتی از نماها جالب ترند و نماها به خیابان Metallurgicheskaya نگاه می کنند ، که فقط یک طرف دارد - از طرف دیگر ، با شروع از ایست بازرسی در پس زمینه ، فقط یک حصار خالی از گیاه وجود دارد ، به همین دلیل گاهی یک بوی تعفن صنعتی غیرمترقبه رخنه می کند.
باشگاه تکنسین های جوان در به اصطلاح "خانه Gvakharia" - گئورگی Gvakharia ، برادرزاده کمیساریای خلق صنایع سنگین Sergo Ordzhonikidze ، در اواخر دهه 1920 و 1930 ریاست این کارخانه را بر عهده داشت ، یک مدرنیزاسیون عمده را انجام داد که تولید را 10 برابر نسبت به دوره قبل از انقلاب افزایش داد ، و سپس خویشاوندی با کمیساریای خلق رسوایی پس از مرگ در سال 1938 تیرباران شد. در مورد خانه ، من هرگز به اصل آن پی نبردم ، اما به وضوح قبل از انقلاب است ، و علاوه بر این قبلاً یک طبقه بوده است ... اما از همان ارتفاع ، یعنی با سالن های دو طبقه. یک استخر شنا در این ضمیمه وجود داشت و این امکان وجود دارد که این خانه برای بازدید روسای بزرگ از خارکوف یا پاریس ساخته شده باشد. این مورد قبلاً توسط مدیران شوروی انتخاب شده بود ، تا اینكه در دهه 1960 رئیس بعدی ، الكساندر ژوكف ، به یك آپارتمان معمولی در یكی از خانه های فرانسه نقل مکان كرد و اجازه داد كه تکنسین های جوان در اینجا حضور داشته باشند. وقتی داشتم از خانه عکاسی می کردم ، یک مرد باهوش و باهوش از در بیرون نگاه کرد ، چنین مهندس معلمی که باید در باشگاه تکنسین جوان باشد ، و چنان نگرانی در نگاه او وجود داشت که مدتی با آرزوی کوبیدن در او و آرامش او دست و پنجه نرم می کردم ، اعتبارسنجی.
چیزی اسکات ، قبل از انقلاب و یک ساختمان عظیم سازنده در پشت آن (این نیز در قاب عنوان است). آنچه بود - من هرگز آن را پیدا نکردم ، اما ممکن است از آشپزخانه کارخانه پرولتاریای آزادشده تا آزمایشگاه کارخانه باشد.
پشت خیابان مارونچنکو یک پلکان فلزی تحمیل کننده با یک راهپیمایی پاره وجود دارد. این آغاز یک پل عابر پیاده در کل کارخانه است ، که 750 متر زیگزاگ می زند - در واقع ، در طرف دیگر ، همانطور که بود ، ادامه مستعمره با ساختمانهای سازه ای است ، که در قسمت آخر به آن نرسیدیم. این پل قبلاً رایگان بود و گیاه باید منظره های خیره کننده ای داشته باشد ... اما از آن زمان به بهانه تصادف پل بسته شد و گیاه دیگر مانند گذشته نیست.
بزرگترین ساختمان مستعمره البته مدیریت قدیمی کارخانه است که اکنون بخش طراحی MMZ است:
نور در پنجره:
در انتهای خیابان آن زباله سرباره عظیم آغاز می شود ، طرف دیگر آن را در ابتدای قسمت اول نشان دادم. از لبه آن کم است و غنی از چمن است ، بنابراین در رسیدن به آنجا دریغ نکردیم. این گیاه ، حتی به شکل کاملاً ساده ، چشمگیر است:
بیشترین میزان انتشار از شیمیایی کک است:
در سمت راست هتل مایاک قرار دارد - بلندترین ساختمان در مرکز آن سوی گیاه:
حالا بیایید به سمت چپ نگاه کنیم. پشت خرابه های برج های خنک کننده ، نرخ ها (حوضچه ها) واقع در رودخانه گرجستان قرار دارد:
در فاصله 6 لوله کارخانه کک سازی شیمیایی یاسینوفسکی دیده می شود. یاسینووکا هنوز یاسینوواتایا نیست ، بلکه نزدیک است ، و علاوه بر این ، فراتر از مرز سابق استان قزاقهای استان دون و زاپوروژیه (در زمان ساخت "اتحادیه" - استان یکاتیرینوسلاو) ، و یاسینووکا توسط قزاقان تأسیس شد. ارتباط نزدیکتر - طولانی و طولانی کارخانه متالورژی با امکانات خارج از سایت:
معدن "Chaikino" (1960) ، و در سمت چپ یک ساختمان مرتفع از منطقه کوچک Vostochny در حومه شمال غربی Makeevka قرار دارد:
با نگاه مستقیم به غرب (گیاه عقب است) ، در اینجا کمپرسی سرباره نام آن را کاملا توجیه می کند:
سقوط Donbass صنعتی:
انبار زباله مدت ها پیش ریخته شده بود که یک راه آهن با یک راهروی غیرمعمول قدرتمند ، احتمالاً مربوط به زمان استالین ، درست در آن قرار می گیرد:
و در حال حاضر در انتهای مستعمره قدیمی ، بیمارستان شماره 9 وجود دارد ، همچنین به عنوان Vodootribnitsa شناخته می شود ، که در مورد تاریخچه آن چیزی پیدا نکردم و من فقط از پنجره مینی بوس از طریق پارک کوچک خارج از حصار عکس گرفتم ... در واقع ، بیهوده - تا ایستگاه اتوبوس پلخانوفسکایا از آنجا که به دونتسک رفتیم ، فقط یک توقف از اینجا وجود دارد:
و به طور کلی ، از شهرهای Donbass که از Makeevka بازدید کردم ، شاید بدتر از همه ، دلم برای Sovkolonia و "بازتاب" آن در مرکز ، چندین روستای معدنی دیگر با شاهکارهای سازندگی و احتمالاً چیز دیگری تنگ شده بود ، که من هنوز در مورد آنها صحبت می کنم نمی دانم. و آیا می دانید شوخی اصلی چیست؟ این واقعیت که اکثریت قریب به اتفاق مردم محلی می گویند "چه چیزی برای دیدن وجود دارد؟" ، در حالی که اکثریت قریب به اتفاق افراد خارجی کلمه "Makeevka" چیزی نمی گویند. در همین حال ، لازم است که یک روز کامل روی آن گذاشته شود ... اما بعید است که من دوباره تصمیم بگیرم که در آینده قابل پیش بینی به دونباس بروم.
با وجود Makeyevka ، این همه چیز نیست - در بخش بعدی در مورد چند مکان جالب دیگر: یک MakNII عظیم در نزدیکی مرکز و در انتهای شهر ، غیر معمول ترین زباله دونباس با منظره دونتسک.
در سال 1957 ، یک آلبوم عکس درباره دونباس منتشر شد که زمان آن همزمان با چهلمین سالگرد انقلاب سوسیالیستی بزرگ اکتبر بود - دونباس 1917-1957.
ما می خواهیم قسمت دوم عکس از این آلبوم را به شما توجه کنیم - شهر Makeevka در دهه 1950. در زیر کل متن را بدون تغییر گذاشته ایم.
برای نیازهای مردم در روستا ، علاوه بر فروشگاه های مواد غذایی و مغازه های فروشگاه ، فروشگاه های فیلمبرداری - 1 ، حمام - 1 ، انبارهای راین - 6 ، انبار شراب روسی - 15 ، میخانه - 13 ، آبجو فروشی - 11 ، فروشگاه های شراب دولتی - 3 وجود دارد.
نمایی از Makeevka قدیمی.
به جای بازی خرید قدیمی ، یک چهارم جدید از ساختمانهای چند طبقه ساخته شد که یک مجموعه معماری واحد را تشکیل می داد.
روزانه بیش از 20 هزار سازنده از جنگل های ساختمان های جدید در Makeyevka بالا می روند. فقط در سال های پس از جنگ ، آنها ده هزار ساختمان مسکونی را به معدن کاران و متالورژی ها تحویل دادند. 250 ساختمان بزرگ توسط تیم قهرمان کار سوسیالیست ، آجرکار پیوتر داویدوف ساخته شد
سرتیپ پتر داویدوف به همراه دانش آموزان و دستیارانش.
خیابانهای حومه کارگران Makeevka با خیابانهای مرکزی تفاوتی ندارند.
Makeevka در دهه 1950 از دید پرنده.
- ادبیات:
- آلبوم عکس "Donbass 1917-1957"
نویسنده آلبوم
یاکوف لازارویچ کوویچ ،
متن B. GERTSENOV و A. LEYKIN.
ویرایشگر اجرایی L. SKOBTSOV.خبرنگاران عکاسی در آلبوم شرکت داشتند: L. AZRIELL، R. AZRIELL، P. BELIKOV، I. BONDARENKO، B. VITKOV، S. HENDELMAN، G. GRISHCHENKO، Z. DOBROMISLOV، A. ZHILYAKOV، A. IVASHCHENKO. E. KOMM ، L. LUTROVNIK ، M. MEDUKHOVSKY ، M. MELNIK ، N. MIRONOV ، G ، NAVRICHEVSKY ، Y. PAVOLOTSKY ، A. SLUTSKY ، G. SOKOLSKY ، Y. TABAROVSKY ، E. KHALDEY. L. SHLAPOBERSKY.
عکس های رنگی: L. AZRIELLA، S. GENDELMAN، E. KOMMA، N، MIRONOV، J. PAVOLOTSKY، E. KHALDEYA.
طراحی توسط I. BOGDASHEVSKY و A. SHIMKO. نقشه ها و نمودارها A. SALITAN.
نمودارهای نازک V. DUBROVINA.
مصحح M. ERMOLENKO.
"هیچ کس Makeevka را دوست ندارد." این کلمات توسط بسیاری از ساکنان آن در زمان صلح گفته شده است. مردم شهر اغلب می گفتند: شهر شایسته برخورد خوب نیست ، زشت است. امروز آنها نظر خود را تغییر داده اند. Makeevka شاید تنها آبادانی در این اشغال باشد ، که دائماً هر روز آشکارا محبوب می نامد. هیچ چیز در او تغییر نکرده است. چهره او ویژگی های مدرن پیدا نکرد و بزرگراه های جدید روی کف دست او قرار نمی گرفت. اما آنها می توانستند Makeevka را به روشی جدید ببینند.
عزیز و ناراضی
"زمستان عزیز". "طلوع محبوب". "زندگی روزمره معشوق". عکسهای زیادی از Makeevka به این روش امضا می شود. آنها او را حتی به خاطر زیبایی خاصش دوست ندارند بلکه به این دلیل که او زادگاهش است. این مورد قدردانی کسانی بود که مجبور شدند آنجا را ترک کنند و دیگر برنگردند. و همچنین کسانی که هرگز آنجا را ترک نکردند ، اما دیدند که چگونه Makeyevka از زندگی در "جمهوری ها" خفه شد.
این شهر در یک فاجعه کامل زندگی می کند. در Makeyevka ، قرار دادن مستمری بگیران و سایر دسته های شهروندان بدون محافظت اجتماعی در آستانه بقا. سازمانی در شهر وجود دارد که به بسیاری از افراد شغل می دهد. به تدریج خراب می شود ، معادن آن بسته می شوند ، زیرساخت ها تخریب و غارت می شوند.
بخشی از Makeyevka از گلوله باران رنج می برد. قدرتمندترین مورد اخیر است. بعد از او ، این شهر هنوز در حال بهبود است. Makeevka همچنان به زخمهای خود لیس می زند.
این شهر قبل از جنگ چیزهای زیادی از دست داد ، اما اکنون حتی بیشتر از دست داده است. اشیا usual معمول بسته شده اند ، ویرانی و فقر در جریان است. Makeyevka با لمس "جمهوری" تغییر شکل داده است.
مردم شهر حتی در کمترین جزئیات مظاهر فقر و تراژدی را ثبت می کنند. "#Makeevka آقای Kalininsky 07.12.16. مادربزرگ بد و با ظاهری آراسته ، سطل های زباله را زیر و رو می کند. این اولین باری نیست که می بینمش چه چیزی را باید در آنجا جستجو کرد؟ " - یک ساکن محلی می نویسد.
"بله ، من هر روز چند نفر را می بینم ، بیشتر اوقات به خیابان می روم ، بله. چه whiners ، *** ، حقوق بازنشستگی و حقوق بسیاری از 1 تا 2 هنوز هم کمبود. و قیمتها از 1 به 3 است. این در حال حاضر فقر است. "
سومین گفت: "این آینده ما در جمهوری آزاد است."
اما همه نمی توانند در مورد آینده صحبت کنند. Makeevka به آرامی در حال مرگ است. "آقای سلنكنی ماكیوكا ، در ورودی اول یك ساختمان 9 طبقه ، در طول سال 9 نفر جان خود را از دست دادند. از آنهایی که ترک نکردند. همسایه ها حساب کرده اند. نتایج سال را شکست دهید. "
روزهای Makeevka
همه اینها ، از یک سو ، ساکنان را تلخ کرد ، از سوی دیگر ، آنها را با نگرشی احترام آمیز نسبت به شهر ، که شایسته چنین زندگی نیست ، تجمع کرد. جای تعجب است که افراد مختلف فارغ از نظرشان در مورد آنچه اتفاق می افتد ، یکسان با Makeyevka رفتار می کنند. کسانی که اوکروف را نفرین می کنند و کسانی که از زندگی در "جمهوری" در سال 2014 خسته شده اند ، این عشق را دوست دارند. و کسانی که منتظر اوکراین هستند (و ورود آن را با تمام وجود نزدیک می کنند) و کسانی که هنوز هم خود را "شهروند" "DPR" می دانند.
هم آنها و هم دیگران در Makeevka عکسهای بسیار زیبایی می گیرند. شاید این شهر است که روزانه رسا ترین تصاویر را به یک ناظر خارجی ارائه می دهد. حتی دونتسک هم نمی تواند به این همه عکس زیبا و هنری افتخار کند. مهم نیست چه اتفاقی افتاد - یک ماه کامل درخشان سقوط کرد ، یک پاییز زیبا آمد ، یک زمستان ملایم آمد ... آنها موفق می شوند Makeyevka را به گونه ای شلیک کنند که گویی زیبا ترین شهر جهان است.
آسمان Makeevka
زندگی روزمره Makeevka
پاییز Makeevka
مه های Makeevka
هالووین ابدی
یکی دیگر از مظاهر Makeevka کنایه است. مردم شهر سعی می کنند با ذکاوت به همه چیز نزدیک شوند و مردم در شبکه های اجتماعی اختصاص داده شده به Makeyevka ، همراه با عکس ها ، پر از کلاژ هستند. برخی از آنها کاملا شوخ طبع هستند.
مردم شهر درباره عکسهای کنایه آمیز اظهار می کنند: "زندگی در Makeyevka اگر شما زاخارچنکو باشید بسیار عالی است."
این کلاژها و به طور کلی ، رویکرد به آنها نشان می دهد: معلوم شد که ماکیوکا در اشغال شهری است که به طور مداوم در آستانه تعادل برقرار است. از یک طرف ، تیرگی و واقعیت های نسبتاً کسل کننده وجود دارد.
از طرف دیگر - توانایی دیدن زیبایی حتی در این مورد. Makeevka در آستانه تیرگی استانی ایستاده است ، اما به دنبال بهترین مظاهر آن است. به همین دلیل است که شاید عشق به او از بین نمی رود.
دو جنبه دیگر وجود بسیار دشواری است ، تهدیدهای ستیزه جویان و در برابر این زمینه - شجاعت و صراحت برخی از مردم شهر.
Makeyevka یک داستان می گوید: "ماكيوكا اشغال شده. ایستگاه اتوبوس "پلخانوو". دو صف برای اتوبوس وجود دارد ، یکی از ذی نفعان ، دومین حلال است. ذینفعان ابتدا حدود 5 نفر سوار اتوبوس می شوند ، سپس بقیه وارد می شوند. یک گاو مست ، با افتخار اعلام کرد که وی کهنه سربازی در همه نبردهای نووسوسیا است ، تصمیم گرفت یک حرکت بزرگ انجام دهد! - "من هزینه همه مستمری بگیران را از جیب خود پرداخت می کنم!". سکه ها ساکت هستند. او دوباره گفت ، "من گریه می کنم ، بنشین!" پنس ساکت است ، سپس یک "خانم" آرام ، به سختی شنیده می شود ، می گوید: "برو نه". باور کنید ، من برای یک عبارت واضح ، در همان فک در برف ، نمی نویسم. سپس "کهنه سرباز" شروع به پاشیدن بزاق بر روی مادربزرگ کرد. بهتر است سکوت کنیم. "همبستگی مغازه" سکه ها کار کرد ، آنها او را مانند جوجه تیغی چاقو زدند. ما با این واقعیت شروع کردیم که او با یک چیز لعنتی مبارزه نکرده بود و در پایان گفتیم که چرا هک او جنگید. مخصوصاً غیور سعی می کرد کیف ها را بدزدد. درست است که opushenets از این مزیت برخوردار بود ، روی پله ها ، مادربزرگهای طبقه پایین ، خیابان ایستاده بود. راننده طاقت نیاورد ، در را بست و از آنجا دور شد. این موجود در تمام طول مسیر گریه می کرد اما اتوبوس ناشنوا بود. ".
خط دیگر حال و گذشته است. مردم شهر که از واقعیت های شهری فعلی فرار می کنند ، عمیق تر و عمیق تر به تاریخ می روند. عاشقانه شدن اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به روش ماکیف:
چنین عکس هایی از گذشته به طور مداوم ظاهر می شوند و باعث دلتنگی می شوند.
و یک جنبه دیگر - جدی و غیراخلاقی. ساکنان Makeyevka با دیدن زندگی روزمره غم انگیز شهر خود ، متوجه چیزی می شوند که حتی در چنین شرایطی لبخند می زند.
رانندگی مانند ماکیفسکی: سگ در حال رانندگی است. 
"به عنوان مثال ، برعکس ، من می خواستم در اسرع وقت به Makeyevka برگردم ، اینجا داستان ، خاطرات ، اقوام ، عزیزان ، دوستانم است. من هیچ تفاوتی نمی بینم جز این که قیمتها بالا هستند و شما نمی توانید بعد از 23 سال قدم بزنید ، و اگر واقعاً آن را بخواهید ، از همه مهمتر ، می توانید یک شرکت خوب داشته باشید ، شما همیشه می توانید یک کلبه پیدا کنید! " - شهروند Makeyev با یادآوری بازگشت به شهر ، داستان خود را گفت.
افراد زیادی مثل او هستند. آنها که مجبور به زندگی در "جمهوری" می شوند ، سعی می کنند متوجه جنبه های وحشتناک زندگی خود نشوند. این بدان معنا نیست که آنها واقعیت چنین زندگی را می پذیرند. این بدان معناست که آنها یاد می گیرند حتی در این محل خروجی پیدا کنند. آنها به آنچه شخصاً خوشایند آنها است نگاه می کنند ، به چیزهای کوچک خود آویز می شوند ، به کوچکترین جزئیاتی که می تواند آنها را راحت کند توجه می کنند. این ... شاید ، این تنها چیزی است که به آنها کمک می کند تا زنده بمانند.
