| اکسید فسفر (V) | |
 |
|
| معمول هستند | |
|---|---|
| نام سیستماتیک | اکسید فسفر (V) |
| فرمول شیمیایی | P 2 O 5 |
| دوباره مولکول وزن | 283.889 الف. خوردن |
| توده مولی | 283.889 گرم در مول |
| مشخصات فیزیکی | |
| تراکم ماده | 2.39 گرم در سانتی متر مربع |
| شرایط (سنت میراث.) | پودر سفید |
| خواص حرارتی | |
| دمای ذوب | 420 درجه سانتیگراد (فرم H) ، 569 (فرم O) درجه سانتیگراد |
| دمای جوش | عالی در دمای 359 درجه سانتیگراد (شکل H) |
| آنتالپی (سنت سازگار) | -3010.1 kJ / mol |
| خواص شیمیایی | |
| حلالیت در آب | g / 100 میلی لیتر واکنش نشان می دهد |
| طبقه بندی | |
| شماره CAS | (P 2 O 5) (P 4 O 10) |
پنتا اکسید فسفر (انیدرید فسفریک, پنتاکسید فسفر, اکسید فسفر (V) - P 2 O 5 ، اکسید اسیدی.
ساختار
بخارات اکسید فسفر (V) دارای ترکیب P4 O 10 هستند. اکسید جامد مستعد چندشکلی است. در حالت شیشه ای آمورف و کریستالی وجود دارد. برای حالت متبلور ، دو تغییر قابل پایداری پنتاکسید فسفر شناخته شده است - شکل H شش ضلعی (a \u003d 0.744 nm ، \u003d 87 ° ، فضاها ، گروه R3C) و O orthorhombic O-form (a \u003d 0.923 nm ، b - 0.718 nm ، c \u003d 0.494 nm ، فضاها ، گروه Ppat) و همچنین یک فرم O orthorhombic پایدار (a \u003d 1.63 nm ، b \u003d 0.814 nm ، c \u003d 0.526 nm ، گروه فضایی Fdd2). مولکولهای P 4 O 10 (شکل H) از 4 گروه PO 4 به صورت چهار ضلعی ساخته شده اند که رأس آنها توسط اتمهای فسفر اشغال شده است ، 6 اتم اکسیژن در امتداد لبه ها و 4 - در امتداد محور مرتبه سوم چهار ضلعی قرار دارند. این اصلاح به راحتی (360 درجه سانتیگراد) متعالی شده و به طور فعال با آب ارتباط برقرار می کند.
سایر تغییرات دارای ساختار پلیمری لایه ای هستند ، همچنین از PO 4 tetrahedra ساخته شده و به صورت حلقه های 10 عضوی (فرم O) و 6 عضوی (فرم O) درآمده است. این تغییرات دارای درجه حرارت تصعید بالاتر (80 580 درجه سانتیگراد) و از نظر شیمیایی کمتر فعال است. شکل H در دمای 300-360 درجه سانتیگراد به فرم O در می آید.
خواص
P 4 O 10 خیلی فعالانه با آب ارتباط برقرار می کند (فرم H حتی با انفجار آب را جذب می کند) و مخلوطی از اسیدهای فسفریک را تشکیل می دهد که ترکیب آن به مقدار آب و شرایط دیگر بستگی دارد:
P 4 O 10 + 6H 2 O (l) → 4H 3 PO 4 (LONCOD kJ)
این ماده همچنین می تواند از ترکیبات دیگر آب استخراج کند و یک ماده کم کننده آب بدن قدرتمند فراهم کند:
2HNO 3 + P 2 O 5 → 2HPO 3 + N 2 O 5 ؛ 4HClO 4 + P 4 O 10 → (HPO 3) 4 + 2Cl 2 O 7.
اکسید فسفر (V) به طور گسترده ای در سنتز آلی استفاده می شود. با آمیدها واکنش داده و آنها را به نیتریل تبدیل می کند:
P 4 O 10 + RC (O) NH 2 → P 4 O 9 (OH) 2 + RCN P 4 O 10 + RCO 2 H → P 4 O 9 (OH) 2 + 2 O
همچنین با الکل ها ، اترها ، فنل ها و سایر ترکیبات آلی تداخل می کند. در همان زمان ، یک شکاف وجود دارد اتصالات P-O-P و ترکیبات ارگانوفسفر تشکیل می شود. با NH3 و هالید هالیدها واکنش داده و فسفاتهای آمونیوم و فسفر اكسیالیدها را ایجاد می كند:
P 4 O 10 + 8PCl 3 + O 2 → 12Cl 3 PO
هنگامی که P 4 O 10 با اکسیدهای اساسی ذوب می شود ، فسفات جامد مختلفی را تشکیل می دهد که ماهیت آن به شرایط واکنش بستگی دارد.
دریافت کردن
اکسید فسفر (V) با سوزاندن فسفر بدست می آید. فرآیند فن آوری در یک محفظه احتراق صورت می گیرد و شامل اکسیداسیون P اولیه با هوای خشک شده ، رسوب P4O10 و تصفیه گازهای زائد است. پنتوکسید حاصل با تصعید تصفیه می شود.
P 4 + 5O 2 → P 4 O 10 + 2984 kJ.
این محصول فنی به نظر می رسد مانند توده ای سفید مانند برف ، متشکل از مخلوطی از اشکال مختلف P 4 O 10 باشد.
کاربرد
P 4 O 10 به عنوان خشک کن گازها و مایعات استفاده می شود. همچنین یک محصول میانی در تولید اسید فسفریک H 3 PO 4 با روش حرارتی است.
به طور گسترده ای در سنتز آلی در واکنش های کم آبی و چگالش استفاده می شود.
ادبیات
- Akhmetov N. S. "شیمی عمومی و غیرآلی" م.: مدرسه عالی ، 2001
- رمی G. "دوره شیمی معدنی" م.: ادبیات خارجی ، 1963
- F. Cotton، J. Wilkinson "شیمی معدنی مدرن" م.: میر ، 1969
بنیاد ویکی مدیا. 2010
ببینید "انیدرید فسفریک" در دیکشنری های دیگر چیست:
آنیدرید فسفریک - (p2o5) اکسید فسفر V (نگاه کنید به) پودر سفید ، بسیار نمناک ، فسفر را با آب تشکیل می دهد (نگاه کنید به) از آن به عنوان یک ماده خشک کننده قوی برای گازها و مایعات استفاده می شود. در صورت تماس با پوست و تلاش برای شستن آن با آب ، یک ماده شیمیایی گرمایی قوی تضمین می شود. سوختن چه زمانی ... ... دائرlopالمعارف بزرگ پلی تکنیک
نام: انیدرید فسفر (پنتا اکسید فسفر ، پنتا اکسید فسفر ، پنتاکسید فسفر)
فرمول:P2O5 ؛ P4O10
ظاهر: جرم برف مانند سفید؛ پودر سفید
خواص شیمیایی:وزن مولکولی - 283 ، 89. چگالی 2.39 گرم در سانتی متر مربع است. دمای ذوب - 420 - 569 درجه سانتیگراد این یک محصول مرموز است.
مشخصات
کاربرد: مواد شیمیایی خانگی (تولید سورفاکتانت)
صنایع غذایی (تصفیه شکر)
شیمی صنعتی (تولید اسید کلرید فسفریک ، اکریلات)
بسته بندی:بشکه های آهنی 50 ، 200 کیلویی.
شرایط نگهداری:در انبار با تهویه خشک و خارج از نور مستقیم خورشید ذخیره کنید.
ماندگاری:3 سال
اطلاعات اضافی:
تاریخ: کشف فسفر در یک فضای نسبتاً متشنج و حتی ترسناک صورت گرفت: یک اتاق بسته و تاریک ، که در داخل آن تعداد زیادی قمقمه ، دیگ ، رکوردهای مرموز ، رونهای ترسناک و نمادهای غیبی ، انبوهی از استخوان وجود دارد. واقعیت این است که این اتفاق درست در زمان آزمایش های شیمیایی و جستجوی متعصبانه سنگ فلسفه رخ داده است. یکی از این جویندگان کیمیاگر Genik Brand بود. تجربه وی در این واقعیت بود که او ادرار را روی حرارت کم تبخیر کرد ، سپس ماسه را در آنجا اضافه کرد و ماده حاصل را تحت عمل تشدید قرار داد. چقدر غافلگیر شد G. Brand وقتی در نتیجه اقدامات فوق ، ماده درخشان خاصی دریافت کرد. در ابتدا ، دانشمند کشف خود را برای سنگ فیلسوف در نظر گرفت ، اما وقتی او دریافت که تحت هیچ گونه دستکاری با "ماده درخشان" ، در نهایت باعث تولید طلا نمی شود ، آزار او چه بود. اما این شیمیدان باهوش برای مدت طولانی غمگین نشد و راه دیگری برای بدست آوردن طلا با استفاده از فسفر یافت. برای مدت طولانی او آن را فروخت ، در حالی که راز تهیه آن را حفظ کرد. او با درک اینکه این مسئله نمی تواند برای همیشه دوام داشته باشد ، "دستور" را به یک شیمی دان برجسته دیگر از درسدن ، کرافت فروخت. بعداً ، این روش به دست آوردن فسفر توسط رابرت بویل شیمی دان انگلیسی تسلط یافت ، شرح مفصلی از آن در سال 1693 منتشر شد. در نیمه اول قرن نوزدهم ، شیمیدان آلمانی Justus Liebig فسفر را تحت تجزیه و تحلیل دقیق تری قرار داد و به این نتیجه رسید که ماده مورد نظر عنصری غیر قابل تعویض است که رشد و عملکرد گیاهان را در یک محیط آلی تضمین می کند. با این حال ، طبق تمام قوانین ژانر ، J. Liebig شنیده نمی شد و آنها جرات نمی کردند ایده های او را در عمل به کار بگیرند. در حال حاضر کودهای حاوی فسفر یکی از موثرترین کودها در کشاورزی هستند که با کمک آنها عملکرد محصول چندین برابر می شود.
منبع نام:با دیگر زبان یونانی "φῶς" - نور ، "φέρω" - برای حمل ، و در کنار هم این کلمات معنی "حمل نور" را دارند. این نام بر اساس درخشش آن در خواص تاریک است. علاوه بر این ، این عنصر شیمیایی به نام خدای یونانی ستاره صبح (سیاره زهره) نامگذاری شده است. کاشف فسفر (مارک Genik) در ابتدا آن را "آتش سرد" نامید زیرا نور سرد و یکنواختی ساطع می کرد.
